Σύμφωνα με τη συγγραφέα και δημοσιογράφο, Νάταλι Χέινς η Οδύσσεια βρίσκεται στην κορυφή καθώς αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις μύθους της δυτικής κουλτούρας, γιατί θέτει σπουδαία ερωτήματα όπως τι σημαίνει να είναι κανείς ήρωας, γιατί έχει εξίσου σπουδαίους γυναικείους χαρακτήρες όσο και αντρικούς. Γιατί η ιστορία της είναι γεμάτη από θεούς και τέρατα.
Γιατί μας υποχρεώνει να αμφισβητούμε τις υποθέσεις που κάνουμε σχετικά με τις αναζητήσεις μας, τον πόλεμο και το τι σημαίνει να επιστρέφει κανείς στο σπίτι.
Η μυθιστοριογράφος και κριτικός, Λίζα Απινιανέζι επισημαίνει την επιρροή της Οδύσσειας σε όλα όσα ακολούθησαν, υποστηρίζοντας: «Είναι ένα βασικό πρότυπο ιστορίας, ενός ταξιδιού που είναι επίσης και μια επιστροφή».
Ο Κένιθ Γουόρεν, καθηγητής Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, συμφωνεί: “Η Οδύσσεια παρείχε την αρχιτεκτονική για την αφηγηματική αναζήτηση και το πρότυπο για τον χαρακτηρισμό της αρετής των ανδρών και των γυναικών με τρόπους που διαμορφώνουν, επιτρέπουν και περιορίζουν τις συνήθειες των έργων (μυθιστορημάτων) μας στο παρόν”.
Ο λογοτέχνης και κριτικός Ντέιβιντ Βάρνο υπογράμμισε την εφευρετικότητα που υφαίνεται μέσα από το σπουδαίο έπος: «Οι πολλοί θρίαμβοι πνεύματος και ανδρείας του Οδυσσέα και της Πηνελόπης υπολογίζονται σαν κάτι που ξεπερνούν τα όρια του χρόνου».
Τέλος, η συγγραφέας Μπέβερλι Ναιντού επισημαίνει τους τρόπους με τους οποίους η Οδύσσεια έχει ενσωματωθεί στην ευρύτερη κουλτούρα του δυτικού κόσμου: «Οι πολλαπλές ιστορίες στο δεκαετές ταξίδι του Οδυσσέα μετά τον Τρωικό πόλεμο, ενώ η πιστή Πηνελόπη τον περίμενε και ο γιος του Τηλέμαχος τον αναζητούσε, έχουν μπει βαθιά στην πολιτιστική μας συνείδηση. Τα ανθρώπινα στοιχεία μέσα σε αυτές τις μυριάδες ιστορίες συνεχίζουν να αντηχούν τους αιώνες, επιτρέποντας ατέρμονες επανερμηνείες».
Όσο για την Ιλιάδα, ο μεταφραστής Caroline Alexander, σημείωσε: “Η Ιλιάδα είχε μια ανεκτίμητη επίδραση στη σκέψη και την ιστορία, καθώς καθόρισε τους χαρακτήρες των θεών του Ολύμπου καθώς και τις ενέργειες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κυρίως η ιστορία και οι τραγικοί χαρακτήρες μας στοιχειώνουν, όπως και το τραγικό όραμα του πολέμου».
Η Kate Tuttle, πρόεδρος του κύκλου των κριτικών βιβλίων στις ΗΠΑ, έγραψε: «Μια ιστορία για τον πόλεμο και την οργή και την αγάπη και την εκδίκηση. Η Ιλιάδα είναι τόσο συγκινητική όσο και βαθιά, για τις ανθρώπινες ζωές και τα συναισθήματα των θεών».
Τη λίστα των δέκα κορυφαίων έργων που διαμόρφωσαν τον κόσμο αποτελούν:
1. Οδύσσεια (Ομηρος, 8ος αιώνα π.Χ.) 2. Η Καλύβα του Μπαρμπα – Θωμά (Χάριετ Μπίτσερ Στόου, Uncle Tom’s Cabin, 1852) 3. Φρανκενστάιν (Μαίρη Σέλλεϋ, Frankestein, 1818) 4. 1984 (Τζωρτζ Όργουελ, 1949) 5. Τα πάντα γίνονται κομμάτια (Τσινούα Ατσέμπε, Things Fall Apart, 1958) 6. Χίλιες και μια νύχτες (One Thousand and One Nights, διάφοροι συγγραφείς, 8ος-18ος αιώνας) 7. Δον Κιχώτης (Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Don Quixote, 1615) 8. Αμλετ (Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Hamlet, 1603) 9. Εκατό χρόνια μοναξιάς (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, One Hundred Years of Solitude, 1967) 10. Ιλιάδα (Ομηρος, 8ος αιώνα π.Χ.)
