Πέθανε η Ειρήνη Παππά

 

Έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί (14/9) η ηθοποιός Ειρήνη Παπά σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντάς μας σπουδαία παρακαταθήκη τις ερμηνείες της. 

Λιτή, αρχαϊκή, δωρική μορφή, σύμβολο της ελληνικής ομορφιάς, διάσημη εκπρόσωπος του μεσογειακού πολιτισμού στο εξωτερικό, χαρισματική και δυναμική γυναίκα, η Ειρήνη Παπά έγινε διεθνώς γνωστή για τις υποκριτικές της ικανότητές και το πνεύμα της.

Στη σταδιοδρομία της, αναμετρήθηκε με σημαντικούς γυναικείους ρόλους του θεάτρου και του κινηματογράφου, ενσαρκώνοντας πλήρως τη δύναμη τής αρχαίας τραγωδίας.

Περισσότερα »

Τωρα: Νεκρος ο κορυφαιος Ελληνας ζωγραφος, Αλεκος Φασιανος

 

Έφυγε απόψε από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών, ο Αλέκος Φασιανός. Ο εμβληματικός ζωγράφος, που σφράγισε με το έργο του την εποχή του, αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα υγείας.

Σύμφωνα Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Αλέκος Φασιανός άφησε την τελευταία  του πνοή  σπίτι του, έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Μαρίζα και τα δύο τους παιδιά.

Ο Αλέκος Φασιανός, γεννήθηκε στην περιοχή της Πλάκας στην Αθήνα.

Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών

Περισσότερα »

Το «τελευταίο αντίο» στον Χρήστο Κυριαζή από συγγενείς και φίλους

Συγγενείς και φίλοι έφτασαν στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών προκειμένου να αποχαιρετήσουν τον Χρήστο Κυριαζή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών, έπειτα από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Η οικογένειά του δημοφιλούς καλλιτέχνη ζητήσε αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα Make-A-Wish για να εκπληρωθούν οι ευχές παιδιών, που παλεύουν με απειλητικές ασθένειες.

Μεταξύ των ατόμων που έδωσαν το παρών στην κηδεία του Χρήστου Κυριαζή ήταν ο Μάκης Τσέλιος, ο Μίλτος Καρατζάς, ο Χρήστος Μενιδιάτης, η Σάσα Σταμάτη, ενώ η Βάνα Μπάρμπα έφτασε εμφανώς συγκινημένη, κρατώντας λευκά τριαντάφυλλα.

 

Περισσότερα »

Θανάσης Βέγγος: Το σπίτι που έχτισε ο ίδιος το 1972 και παραμένει ακόμα όρθιο μέχρι σήμερα

Το καλυβάκι του Θανάση Βέγγου βρίσκεται στο βουνό της Πετρούπολης, σε μια γειτονιά με νεόκτιστα όμορφα κτίρια, στην Οδό Καββαδία και είναι χτισμένο με τσιμεντόλιθους.

Το σπίτι αυτό σε μεταφέρει σε μία άλλη εποχή, όταν πρωταγωνίστησε μαζί με τον αείμνηστο ηθοποιό σε μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του, στο φιλμ «Θανάση, πάρε το όπλο σου».

 cyclades24.gr

Περισσότερα »

Γιάννης Σπανός: Το συγκινητικό «αντίο» του Σταμάτη Κραουνάκη

Με ένα συγκινητικό μήνυμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο Σταμάτης Κραουνάκης είπε το δικό του «αντίο» στον  Γιάννη Σπανό, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή.

Ο δημοφιλής συνθέτης ανέβασε μια κοινή τους φωτογραφία με το ακόλουθο σχόλιο. «Αντίο Μεγάλε μου. Τεράστιε, ταπεινέ μου. Γιάννη, Σ΄ ευχαριστώ για Όλα».

H είδηση του θανάτου του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη, που πέθανε σε ηλικία 85 ετών, σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο. 
«Συστήθηκε» στον καλλιτεχνικό κόσμο και τη δισκογραφία με το «Μια Αγάπη για το Καλοκαίρι» και κατά τη διάρκεια της καριέρας του έγραψε πολλά τραγούδια για το λεγόμενο «Νέο Κύμα».

Περισσότερα »

Πέθανε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός

Πέθανε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός, ένας άνθρωπος που έβαλε την «υπογραφή» του σε πολλά αγαπημένα τραγούδια. 

H είδηση του θανάτου του Γιάννη Σπανού, που «έφυγε» σε ηλικία 85 ετών, σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο. 

«Συστήθηκε» στον καλλιτεχνικό κόσμο και τη δισκογραφία με το «Μια Αγάπη για το Καλοκαίρι» και κατά τη διάρκεια της καριέρας του έγραψε πολλά τραγούδια για το λεγόμενο «Νέο Κύμα».

Από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι το «Σαν με κοιτάς», «Οδός Αριστοτέλους», «Σπασμένο καράβι», «Μια φορά θυμάμαι», «Μαρκίζα», «Είπα να φύγω», «Βροχή και σήμερα», «Θα με θυμηθείς», «Στην αλάνα», «Μια Κυριακή» και πολλά άλλα.

Είχε, επίσης, μελοποιήσει και στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Γιώργου Παπαστεφάνου, αλλά και ποιήματα των Βασίλη Ρώτα, Γεωργίου Βιζυηνού, Μυρτιώτισσας, Νίκου Καββαδδία, Μίλτου Σαχτούρη.

 Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας το 1943 και «κόλλησε» το μικρόβιο της μουσικής σε μικρή ηλικία.

«Σπίτι μου είχαμε πιάνο. Έπαιζε η αδερφή μου κι εγώ, ό,τι άκουγα, το αφομοίωνα και έπαιζα με το αυτί. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει το χάρισμα αυτό, οι άλλοι κατάλαβαν την κλίση μου προς τη μουσική. Δεν είναι και πολύ καλό αυτό, γιατί μπορεί να νομίζεις ότι ξέρεις πολλά, αλλά στην ουσία να ξέρεις ελάχιστα. Είναι σαν το σχολείο όπου “πηδάς” τάξεις, χωρίς να έχεις ωριμάσει στη γνώση. Η μεγάλη μου αγάπη ήταν το πιάνο!» είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην «LIFO» πριν από μερικά χρόνια.
 
Ο πατέρας του ήταν οδοντίατρος και ήθελε κάποτε να τον καμαρώσει ως δικηγόρο. Τον κέρδισε, όμως, η μουσική.
 
Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ο Γιάννης Σπανός είχε αποκαλύψει πως ένα ταξίδι – δώρο του πατέρα του στην Ευρώπη στάθηκε η αφορμή για να ζήσει 15 χρόνια στο Παρίσι, να γίνει ακομπανιατέρ σε πολλούς τροβαδούρους της αριστερής όχθης του Σηκουάνα, όπως ο Σερζ Γκενσμπούργκ.

Και να ακούσει, βέβαια, τραγούδια του από τη σπουδαία Ζιλιέτ Γκρεκό και την Πία Κολόμπο αλλά και την Μπριζίτ Μπαρντό, η οποία τραγούδησε το «Sidonie».

Τα τελευταία χρόνια δεν έδινε συχνά συναυλίες. Μόνο μερικές και κυρίως τα καλοκαίρια…

Όπως άλλωστε είχε πει ο ίδιος στην ίδια συνέντευξη, δεν του άρεσαν τα μεγάλα μαγαζιά αλλά τον γοήτευαν πάντα οι χώροι που προκαλούν μια οικειότητα ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό.

«Στους μεγάλους χώρους δεν μπορείς να παίζεις ακουστική μουσική, πρέπει να προσαρμόζεσαι στον χαρακτήρα τους. Αισθάνομαι αμήχανα, για αυτό τους αποφεύγω» είχε πει τότε.

Περισσότερα »

Παυλόπουλος για Γλυπτά Παρθενώνα: Το Βρετανικό Μουσείο συμπεριφέρεται ως κοινός κλεπταποδόχος

Ηχηρό μήνυμα για την άμεση επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στο Μουσείο της Ακρόπολης απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος εγκαινιάζοντας απόψε την 24η Αrt Athina στον εμβληματικό χώρο του Ζαππείου Μεγάρου.

 Ο κ. Παυλόπουλος τάχθηκε υπέρ της άμεσης επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα, στο Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο-όπως σημείωσε- έχει ανεγερθεί γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπό, τονίζοντας ότι η εμμονή του Βρετανικού Μουσείου ν' αρνείται την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο Μουσείο της Ακρόπολης προσβάλλει και τον Πολιτισμό της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ υπογράμμισε ότι η συμπεριφορά αυτή άρχισε να προκαλεί την παγκόσμια κατακραυγή.

 «Η ως άνω εμμονή του Βρετανικού Μουσείου ισοδυναμεί με στήριξη της πολιτισμικής τυμβωρυχίας και της κλοπής του Έλγιν. Και, σίγουρα, δεν τιμά τον Λαό της Μεγάλης Βρετανίας, με την ιστορία που του αναλογεί, το να συμπεριφέρεται η κορωνίδα του Πολιτισμού του, το Βρετανικό Μουσείο, ως κοινός κλεπταποδόχος και υπεξαιρέτης μοναδικών αγαθών της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς» υπογράμμισε ο Πρόεδρος.

Παράλληλα, σημείωσε ότι η πρωτοβουλία για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, την Αθήνα, αφορά τον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Όπως εξήγησε «Πρόκειται για «κραυγή αγωνίας», που συνδέεται άμεσα με την υπεράσπιση αυτού του Πολιτισμού, αν αναλογισθούμε ότι ο Παρθενώνας - για να θυμηθούμε την ιστορική ομιλία του Αντρέ Μαλρώ, κατά την πρώτη φωταγώγηση της Ακρόπολης, στις 28 Μαΐου 1959 - σηματοδοτεί την αφετηρία του Παγκόσμιου Πολιτισμού».

Υπενθύμισε, επίσης, ότι ο Αγώνας για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι ήδη μακρύς και αδιάλειπτος, αφού ουσιαστικά άρχισε λίγο μετά την συντέλεση του ιερόσυλου εγκλήματος του Έλγιν. Εγκλήματος «διαρκούς», το οποίο διαπράχθηκε όταν ο Λόρδος Έλγιν, πρεσβευτής από το 1799 της Μεγάλης Βρετανίας στην τότε «Υψηλή Πύλη» στην Κωνσταντινούπολη, το συνέλαβε και το εκτέλεσε μεταξύ 1801 - 1804. 

«Ήταν τότε που διέπραξε την απάτη της ειδεχθούς σύλησης του Μνημείου του Παρθενώνα και την συνακόλουθη πολιτισμική τυμβωρυχία, επικαλούμενος, δήθεν, «ανασκαφικές δραστηριότητες» μέσα στον ευρύτερο Αρχαιολογικό Χώρο. Και στην συνέχεια ολοκλήρωσε το έγκλημά του, μεταφέροντας, ως κοινός κλέπτης και στυγνός κερδοσκόπος αρχαιοκάπηλος - και μάλιστα υπό όρους διακινδύνευσης που δείχνουν τον αδίστακτο και προσβλητικό για τον Πολιτισμό μας χαρακτήρα του - δια της θαλασσίας οδού τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Μεγάλη Βρετανία» πρόσθεσε ο Πρόεδρος.

Περισσότερα »

Η Ελληνική Επανάσταση και ο Μάρκος Μπότσαρης… στο Χόλιγουντ!

Η ταινία πραγματεύεται έναν έρωτα στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, έχει προϋπολογισμό 25 εκατ. δολάρια και φέρει τη σφραγίδα του Τζέιμς Κάμερον.

Ο Σάιμον Κασσιανίδης, ένας ηθοποιός με σημαντικές περγαμηνές στα χολιγουντιανά πλατό, διανύει μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της καριέρας του, αφού μόλις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της νέας του ταινίας με τίτλο «Cliffs of Freedom» που πραγματεύεται την Επανάσταση του 1821: 

«Μου αρέσει που πρωταγωνιστώ σε ένα φιλμ που καταπιάνεται με μια σημαντική περίοδο της Ελλάδας. Ακόμη και σε μια τόσο δύσκολη διεθνή συγκυρία, η χώρα μας και οι αγώνες της εξακολουθούν να εμπνέουν. Για τους ομογενείς κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα συγκινητικό. 

Οταν μου έγινε πρόταση, δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ για πολύ, είπα αμέσως “ναι”. Ηξερα ότι η συμμετοχή μου σε μια ταινία με ελληνικό θέμα θα έκανε υπερήφανους πολλούς δικούς μου ανθρώπους και πάνω απ’ όλα τη μητέρα μου, που με μεγάλωσε με τον ελληνικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. 

Οι Ελληνες της Διασποράς βρίσκουμε αφορμές για να σκεφτόμαστε την πατρίδα, είναι ένας τρόπος για να νιώθουμε την Ελλάδα κοντά μας».
Τα γυρίσματα του ρομαντικού δράματος που πραγματεύεται τον έρωτα μιας Ελληνίδας χωριατοπούλας και ενός Τούρκου αξιωματικού πραγματοποιήθηκαν στην πόλη Σάντα Φε του Μεξικού. 

Το σενάριο φέρει την υπογραφή της Μαριάν Μετρόπουλος, συζύγου του Ντιν Μετρόπουλος, ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, τον οποίο το περιοδικό «Forbes» έχει συμπεριλάβει στους 20 πλουσιότερους Ελληνες της Αμερικής, με προσωπική περιουσία που υπολογίζεται γύρω στα 2,5 δισ. δολάρια. Πρόκειται για μια παραγωγή πολύ υψηλών προδιαγραφών, καθώς το μπάτζετ έφτασε τα 25 εκατ. δολάρια. 

Σκηνοθέτης είναι ο Βαν Λινγκ (το όνομά του έχει συνδεθεί με παραγωγές όπως «Τιτανικός» και «Terminator 2») ενώ τον τίτλο του Head of Visual έχει ο διάσημος και βραβευμένος σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον. «Ο Σάιμον υποδύεται τον Μάρκο Μπότσαρη, έναν από τους πιο γνωστούς ήρωες της Επανάστασης. Είναι ενθουσιασμένος με τον νέο του ρόλο», αναφέρει ο μάνατζέρ του Στέλιος Κωνσταντινίδης, ο οποίος πρόκειται να φέρει την ταινία και στην Ελλάδα, με την πρεμιέρα να προγραμματίζεται στα τέλη του 2017.

«Αυτή η ταινία θα αποτελέσει σταθμό στην καριέρα πολλών ηθοποιών, καθώς υπάρχουν μεγαλύτερες προσδοκίες από τις αντίστοιχες που είχαν αρχικά τεθεί για τις ταινίες “Τροία” και “300”», συμπληρώνει ο Στέλιος Κωνσταντινίδης. Στο πλευρό του Σάιμον Κασσιανίδη βρίσκονται και άλλοι καταξιωμένοι ηθοποιοί, με βασικότερους τους Κρίστοφερ Πλάμερ και Μπίλι Ζέιν. 

 «Είναι αξιοπρόσεκτο πόσο ενδιαφέρον δείχνουν για την ελληνική Ιστορία τέτοιας εμβέλειας χολιγουντιανά ονόματα. Πολλοί από αυτούς έχουν μελετήσει τη δύσκολη διαδρομή μας, έχουν εκτιμήσει τα ήθη και τις αξίες μας και δηλώνουν φιλέλληνες. Ο Κρίστοφερ Πλάμερ, αυτός ο πολύ γλυκός άνθρωπος, είναι ένας από αυτούς. Ο Πλάμερ διαβάζει αρχαιοελληνικά συγγράμματα και επισκέπτεται συχνά τα νησιά μας».

Περισσότερα »

ΟΡΦΑΝΕΨΕ Η ΤΕΧΝΗ ΕΦΥΓΕ Ο ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 80 ετών άφησε τα ξημερώματα της Κυριακής (22/07) ο Μάνος Ελευθερίου.

Στη θλίψη και το πένθος «βυθίζει» ολόκληρη την Ελλάδα η τραγική είδηση του ξαφνικού «χαμού» του Μάνου Ελευθερίου.

Ενός εκ των σπουδαιότερων ποιητών, στιχουργών και πεζογράφων που γνώρισε ποτέ η χώρα και «σημάδεψε» τη σύγχρονη καλλιτεχνική, και όχι μόνο, ιστορία του τόπου.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο σπουδαίος ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος «έφυγε» από ανακοπή καρδιάς, ενώ αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Μάνος Ελευθερίου είχε αντιμετωπίσει πρόσφατα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, το οποίο φάνηκε πως ξεπέρασε, ωστόσο η καρδιά του τελικά τον «πρόδωσε».

Ποιος ήταν ο σπουδαίος ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος

Είχε γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια.

Παράλληλα, έχει εργαστεί ως αρθρογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών έρχεται με την οικογένειά του από την Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούν στο Χαλάνδρι. Το 1960 μετακομίζουν οικογενειακώς στο Νέο Ψυχικό. Το 1955 γνωρίζεται με τον Άγγελο Τερζάκη ο οποίος τον ωθεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής.

Το 1956 γράφεται στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου με καθηγητές τον Χρήστο Βαχλιώτη, Γιώργο Θεοδοσιάδη και Γρηγόρη Γρηγορίου. Το 1960 στα Ιωάννινα όπου βρέθηκε για να εκτελέσει την στρατιωτική του θητεία αρχίζει να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα. Το 1962 σε ηλικία μόλις 24 ετών δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Συνοικισμός, με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader's Digest» όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, Το διευθυντήριο (1964) και Η σφαγή (1965) για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές.Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία. Συνεργάζεται με το συνθέτη Χρήστο Λεοντή καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη (1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση (Άγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο Θητεία του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση.

Κατά καιρούς είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον συνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή και τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα καθώς και με το Θανάση Γκαϊφύλλια στην Ατέλειωτη Εκδρομή (1975), τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Αντώνη Βαρδή και πολλούς άλλους. Παράλληλα έγραφε και εικονογραφούσε παραμύθια για παιδιά και επιμελείται την έκδοση λευκωμάτων με θέμα την Σύρο: Ενθύμιον Σύρας, Θέατρο στην Ερμούπολη κ.α. Την δεκαετία του '90 αρθρογραφεί και συγχρόνως κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

Το 1994 εκδίδει τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου. Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα Ο Καιρός των Χρυσανθέμων που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.

Μεταξύ των δισκογραφικών επιτυχιών του Μάνου Ελευθερίου περιλαμβάνονται: «Το παλληκάρι έχει καημό» (Μ.Θεοδωράκης), «Ο Άγιος Φεβρουάριος» (Δ.Μούτσης), «Θητεία» (Γ. Μαρκόπουλος), «Κάτω απ'τη μαρκίζα» (Γ.Σπανός), «Οι ελεύθεροι κι ωραίοι» (Στ.Κουγιουμτζής), «Άμλετ της Σελήνης» (Θ.Μικρούτσικος), «Είναι αρρώστια τα τραγούδια» (Στ.Ξαρχάκος), «Έρημοι σταθμοί» (Δ.Τσακνής), «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες» (Ηλ.Ανδριόπουλος), «Η διαθήκη» (Χρ.Νικολόπουλος), «Το σπίτι γέμισε με λύπη» (Χρ.Λεοντής), «Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό» (Λ.Κηλαηδόνης) και «Ατέλειωτη εκδρομή» (Θ.Γκαϊφύλλιας).

Ο Ελευθερίου δημοσίευσε επίσης πολλές ποιητικές συλλογές, διηγήματα και πέντε μυθιστορήματα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2014 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έλεγε μεταξύ άλλων για τη δουλειά του: «Ποιο είναι, όμως, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία; Όσα μας συμβαίνουν είναι απείρως πιο σημαντικά από όσα γράφουμε – αλλά δεν τα υπολογίζουμε. Όταν γράφω για ένα ζήτημα που με καίει, νομίζω πως θα βγει κάτι καλό –μια μπαλάντα, ας πούμε-αλλά σιγά-σιγά αρχίζω να αρρωσταίνω. Έχω εδώ και πολλά χρόνια την εντύπωση πως γράφω μέσα σε μιαν ομίχλη. Χωρίς να με κυνηγάει κανενός το αίμα, όποτε γράφω, ζω τις νύχτες του Μακμπέθ. Κακά, όμως, τα ψέματα: γράφω γιατί έτσι δίνω παράταση στη ζωή μου».

Ανακοίνωση του προέδρου της Δημοκρατίας για το θάνατο του Μάνου Ελευθερίου.

«Ο Μάνος Ελευθερίου ανήκει, εδώ και πολλά χρόνια, στην χορεία των μεγάλων Πνευματικών μας Ανθρώπων, για τους οποίους ο θάνατος είναι το πέρασμα στην αιωνιότητα που δικαιωματικώς τους αναλογεί. Αιωνία η Μνήμη του» τονίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος σε ανακοίνωση για το θάνατο του Μάνου Ελευθερίου.

Περισσότερα »

Πέθανε ο Δημήτρης Μυταράς

Έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος Δημήτρης Μυταράς.

«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή» έχει δηλώσει για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.

Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.

Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953-1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1961-1964, σκηνογραφία και εσωτερική διακόσμηση, École Nationale des Arts Decoratifs και École des Arts et Métiers).

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο στη συνέχεια της πορείας του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα. 

Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων. Σε όλο του το έργο, η έμφαση στις εικαστικές ποιότητες φανερώνει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.

Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικά ελληνικά θέατρα (Εθνικό, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης, Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά.). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Έχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του Δεξίλεως τοποθετήθηκε πρόσφατα στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. 

Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.

Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. 

Το 1978, με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα έως σήμερα.

Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). 

Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).

Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Περισσότερα »

Εκπαιδευτικά Προγράμματα στη Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας

Ξεκινούν από την 1^η Φεβρουαρίουτα

Εκπαιδευτικά Προγράμματα

της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας «Αλ. Κοντόπουλος»

Η Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας «Αλέκος Κοντόπουλος», πραγματοποιεί από αύριο Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου 2017, δύο διαφορετικά Εκπαιδευτικά Προγράμματα για μαθητές τόσο της πρωτοβάθμιας, όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Ø  Γνωριμία με το ζωγράφο Αλέκο Κοντόπουλο: Εκπαιδευτικό  πρόγραμμα, με θέμα τη ζωή και το έργο του Λαμιώτη ζωγράφου Αλέκου Κοντόπουλου (1904-1975). Οι μαθητέςγνωρίζουν το μεγάλο ζωγράφο μέσα από τα  έργα του, που εκτίθενται στην μόνιμη Έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης. Διανέμεται στους μαθητές εκπαιδευτικό τετράδιο που τους κατευθύνει στις διάφορες δράσεις, δίνει αφορμή για δημιουργία και συζήτηση, πολλαπλασιάζοντας έτσι τα εκπαιδευτικά οφέλη από την επαφή του μαθητή με τα έργα τέχνης.

Ø  Μαθαίνω τις τεχνοτροπίες και τις τεχνικές της Ζωγραφικής: Περιήγηση  στα έργα της Έκθεσης «Κοινά τοπία Ζωής και Τέχνης», με έργα του ζωγράφου –χαράκτη Λάμπρου Ορφανού και της ζωγράφου Έλλης Μουρέλου. Οι μαθητέςμαθαίνουν να ξεχωρίζουν τους διαφορετικούς τρόπους γραφής, τις λεγόμενες τεχνοτροπίες, αλλά και τις διαφορές ζωγραφικής-χαρακτικής. Επίσης, παρακολουθούν τα διαδοχικά στάδια ολοκλήρωσης ενός έργου τέχνης, από τα πρώτα σχέδια με μολύβι στην τελική μορφή του έργου.

            Τα εκπαιδευτικά προγράμματα της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας έχουν σκοπό να μάθουν στα παιδιά «να βλέπουν» την Τέχνη,με τρόπο απλό και εύληπτο. Σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, η επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη είναι δυνατό να προετοιμάζεται με συζήτηση και δράσεις πριν την επίσκεψη και να συνεχίζεται με δράσεις μετά την επίσκεψη.

Για πληροφορίες και ραντεβού, τηλεφωνείτε στο: 22310 46887.

Περισσότερα »

Συγκλονιστική ανακάλυψη: Ο Πήλινος Στρατός στην Κίνα φτιάχτηκε από Αρχαίους Έλληνες

Μια νέα έρευνα που ισχυρίζεται ότι ο «στρατός από τερακότα», γνωστός και ως «πήλινος στρατός», κατασκευάστηκε με την έμπνευση και τη συνδρομή Αρχαίων Ελλήνων, φέρνει τα πάνω-κάτω στον κόσμο της αρχαιολογίας, σύμφωνα με νέο ντοκιμαντέρ του BBC που θα προβληθεί σύντομα.

Όμως οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εκεί. Σύμφωνα με αρχαιολόγους, έλληνες τεχνίτες ενδέχεται να μύησαν τους Κινέζους στα μυστικά της γλυπτικής και να εκπαίδευσαν τους ντόπιους τουλάχιστον από τον τρίτο αιώνα π.Χ., ανατρέποντας τη θεωρία ότι πρώτος Ευρωπαίος που ταξίδεψε στην Κίνα ήταν ο Μάρκο Πόλο τον 13ο αιώνα μ.Χ.

«Έχουμε πλέον αποδείξεις ότι υπήρχε στενή επαφή μεταξύ του Πρώτου Αυτοκράτορα της Κίνας και της Δύσης, πολύ πριν το επίσημο άνοιγμα του «Δρόμου του Μεταξιού», δήλωσε ο γνωστός αρχαιολόγος Li Xiuzhen του Μουσείου του Αυτοκράτορα Qin Shi Huang.

Μια ξεχωριστή μελέτη παρουσιάζει τα ευρήματα μιτοχονδριακού DNA από την Ευρώπη σε διάφορες τοποθεσίες στη δυτική επαρχία Xinjiang της Κίνας, γεγονός που υποδηλώνει ότι Δυτικοί εγκαταστάθηκαν, έζησαν και πέθαναν εκεί, πριν και κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του Πρώτου Αυτοκράτορα.

Υπενθυμίζεται, ότι ο Πήλινος Στρατός, αποτελούμενος από 8.000 αγάλματα, ανακαλύφθηκε το 1974 από αγρότες, θαμμένος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου από τον τάφο του Πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας, Qin Shi Huang.

Ωστόσο, δεν υπήρχε ανάλογη γλυπτική παράδοση αγαλμάτων σε ανθρώπινο μέγεθος στην Κίνα, πριν τη δημιουργία του τάφου. Όλα τα αγάλματα προγενεστέρων αιώνων που εντοπίστηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κίνα, ήταν απλά ειδώλια ύψους περίπου 20 εκατοστών.

Για να εξηγήσει πώς μια τέτοια τεράστια αλλαγή στην ικανότητα και το στυλ θα μπορούσε να έχει συμβεί, ο Δρ Xiuzhen προτάσσει το επιχείρημα ότι η επιρροή πρέπει να προήλθε από χώρες εκτός Κίνας.

«Πλέον θεωρούμε δεδομένο ότι ο Πήλινος Στρατός, οι Ακροβάτες και τα χάλκινα γλυπτά που βρέθηκαν στο χώρο των ανασκαφών έχουν εμπνευστεί από τα αρχαία ελληνικά γλυπτά και την αρχαία ελληνική τέχνη», δήλωσε σχετικά.

Παράλληλα, ο καθηγητής Lukas Nickel του Πανεπιστημίου της Βιέννης, δηλώνει σχετικά ότι τα αγάλματα των ακροβατών τσίρκου που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στον τάφο του Πρώτου αυτοκράτορα ενισχύουν αυτή τη θεωρία.

Επίσης, διατείνει ότι ο Πρώτος Αυτοκράτορας είχε επηρεαστεί από την άφιξη των ελληνικών αγαλμάτων στην Κεντρική Ασία κατά τη διάρκεια του αιώνα μετά την έλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος πέθανε το 323 π.Χ.

«Φαντάζομαι ότι ένας Έλληνας γλύπτης βρισκόταν στο χώρο του εργοταξίου επιβλέποντας την εξέλιξη του εγχειρήματος και δίνοντας οδηγίες στο ντόπιους γλύπτες», επισήμανε.

Περισσότερα »

Δύσκολες ώρες για τον Λαμιώτη ηθοποιό Γιώργο Βασιλείου

Δίνει τη μάχη της ζωής του και στέλνει μήνυμα για το τσιγάρο...

Ο ηθοποιός που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από τον ρόλο του «Ταξίαρχου Θεοχάρη» στην καθημερινή σειρά του ANT1 «Καλημέρα Ζωή», νοσηλεύεται στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Μεταξά, στον Πειραιά.

Ο Γιώργος Βασιλείου, δίνει μάχη για τη ζωή του, σύμφωνα με την εφημερίδα Freddo.

Ένας βήχας που δεν υποχωρούσε τον τελευταίο χρόνο, προβλημάτισε τον Γιώργο Βασιλείου που μετά από τις ιατρικές εξετάσεις και την αξονική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο.


Από το πλευρό του, δεν έχει λείψει στιγμή η σύζυγός του, Λια. «Είμαι καλά! Θα τα καταφέρω να βγω από εδώ υγιής και μετά θα δώσω παντού το μήνυμα της ζωής: ''πετάξτε τώρα το τσιγάρο''. Θέλω να περάσεις ένα μήνυμα στα νέα παιδιά, να πετάξουν τώρα το τσιγάρο», φέρεται να είπε ο Γιώργος Βασιλείου στον δημοσιογράφο της εφημερίδας Freddo.

 

ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΜΑΣ 
Τ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ , ΣΑΓΑΠΩ 

Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού
και στ’ αγεριού το πόδι

Εδώ το φως εδώ ο γιαλός
χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν
τα σίδερα μασάνε

Ν ΣΑΜΟΥΡΚΑΣ

Περισσότερα »

Έχασε την όρασή του ο μεγάλος μας ζωγράφος Δ. Μυταράς - Η Ακαδημία Αθηνών τον διέγραψε όταν αρρώστησε

Ο κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος, Δημήτρης Μυταράς έχασε την όρασή του κατά 90% σύμφωνα με ιατρική διάγνωση που έγινε πριν από λίγες μέρες. Οι εξετάσεις έδειξαν σχεδόν ολική απώλεια όρασης για τον 82χρονο, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ζωγραφίσει ξανά.

Ο Δημήτρης Μυταράς είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους με διεθνή καταξίωση και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1953-1957) με δασκάλους τους Σ. Παπαλουκά και Γ. Μόραλη. 

Σπούδασε στη συνέχεια στο Παρίσι (1961-1964) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. σκηνογραφία στο École Nationale des Arts Decoratifs και εσωτερική διακόσμηση στο École des Arts et Métiers με δάσκαλους τους F. Labisse και J. L Barrault.

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός).

 Την περίπτωση του γνωστού ζωγράφου Δημήτρη Μυταρά, ο οποίος διεγράφη από την Ακαδημία Αθηνών επειδή αρρώστησε αποκαλύπτει σήμερα η Ελευθεροτυπία. 

Ο Δημήτρης Μυταράς εξελέγη το 2008 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, όμως όπως λέει ο ίδιος στην εφημερίδα, τις ημέρες της εκλογής του, επιδεινώθηκε το πρόβλημα όρασης που είχε με αποτέλεσμα να χρειαστεί να ταξιδέψεις τη Σουηδία. 

Εκεί του διαγνώστηκε οπτική νευροπάθεια, μια ασθένεια που χρειάζεται περίπου 3-4 χρόνια, για να ιαθεί. Εν τω μεταξύ όμως, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, η Ακαδημία αντί να του παρασταθεί, τον διέγραψε από μέλος της και του ζήτησε πίσω την αποζημίωση που του είχε δώσει. 

“Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ενώ τους είπα ότι έχω πρόβλημα υγείας, ενώ τους έστειλα και τα αποδεικτικά στοιχεία, τις ιατρικές γνωματεύσεις από τη Σουηδία, με διέγραψαν λες και ήμουν ένας εγκληματίας.

 Έχω πρόβλημα, δε βλέπω , δε μπορώ να βγω έξω, και αν βγω με συνοδεύει ο γιος μου. Αντί απάντησης μου ζήτησαν πίσω την αποζημίωση που μου είχαν δώσει 2.304,17 ευρώ, πράγμα που έκανα φυσικά” εξομολογείται ο ζωγράφος, στην Ελευθεροτυπία. 

Ο κ Μυταράς παραδέχεται πως απουσίαζε ένα έτος, αλλά έστειλε τέσσερις φορές στοιχεία της κατάστασής του. “Δυστυχώς , ταυτόχρονα με την εκλογή μου διαπιστώθηκε μείωση της όρασής μου κατά 90%.
 
Το φριχτό αυτό γεγονός μου δημιούργησε τρομακτικό άγχος και κατάθλιψη.” Τονίζει παράλληλα ότι δεν έλαβε στις επιστολές του καμία απάντηση, “έστω συμπαράστασης για την κατάστασή μου”. «Το θέμα αυτό με εξουθένωσε ηθικά», δηλώνει ο ζωγράφος εκφράζοντας την απορία: 

«Όταν κάποιος αρρωσταίνει, τον πετάνε εξω;» Από την πλευρά της Ακαδημίας Αθηνών υποστηρίζεται ότι ο εσωτερικός κανονισμός της ορίζει πως αν κάποιο τακτικό μέλος της απουσιάζει συνεχώς πλέον του έτους άνευ αδείας ή ειδική εντολής της κυβέρνησης, “ διατηρεί μεν τον τίτλο του τακτικού μέλους, αλλά θεωρείται ως παραιτηθέν αυτής, και η έδρα λογίζεται ως κενή”. 

Πηγή: www.lifo.gr

Την περίπτωση του γνωστού ζωγράφου Δημήτρη Μυταρά, ο οποίος διεγράφη από την Ακαδημία Αθηνών επειδή αρρώστησε αποκαλύπτει σήμερα η Ελευθεροτυπία. Ο Δημήτρης Μυταράς εξελέγη το 2008 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, όμως όπως λέει ο ίδιος στην εφημερίδα, τις ημέρες της εκλογής του, επιδεινώθηκε το πρόβλημα όρασης που είχε με αποτέλεσμα να χρειαστεί να ταξιδέψεις τη Σουηδία. Εκεί του διαγνώστηκε οπτική νευροπάθεια, μια ασθένεια που χρειάζεται περίπου 3-4 χρόνια, για να ιαθεί. Εν τω μεταξύ όμως, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, η Ακαδημία αντί να του παρασταθεί, τον διέγραψε από μέλος της και του ζήτησε πίσω την αποζημίωση που του είχε δώσει. “Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ενώ τους είπα ότι έχω πρόβλημα υγείας, ενώ τους έστειλα και τα αποδεικτικά στοιχεία, τις ιατρικές γνωματεύσεις από τη Σουηδία, με διέγραψαν λες και ήμουν ένας εγκληματίας. Έχω πρόβλημα, δε βλέπω , δε μπορώ να βγω έξω, και αν βγω με συνοδεύει ο γιος μου. Αντί απάντησης μου ζήτησαν πίσω την αποζημίωση που μου είχαν δώσει 2.304,17 ευρώ, πράγμα που έκανα φυσικά” εξομολογείται ο ζωγράφος, στην Ελευθεροτυπία. Ο κ Μυταράς παραδέχεται πως απουσίαζε ένα έτος, αλλά έστειλε τέσσερις φορές στοιχεία της κατάστασής του. “Δυστυχώς , ταυτόχρονα με την εκλογή μου διαπιστώθηκε μείωση της όρασής μου κατά 90%. Το φριχτό αυτό γεγονός μου δημιούργησε τρομακτικό άγχος και κατάθλιψη.” Τονίζει παράλληλα ότι δεν έλαβε στις επιστολές του καμία απάντηση, “έστω συμπαράστασης για την κατάστασή μου”. «Το θέμα αυτό με εξουθένωσε ηθικά», δηλώνει ο ζωγράφος εκφράζοντας την απορία: «Όταν κάποιος αρρωσταίνει, τον πετάνε εξω;» Από την πλευρά της Ακαδημίας Αθηνών υποστηρίζεται ότι ο εσωτερικός κανονισμός της ορίζει πως αν κάποιο τακτικό μέλος της απουσιάζει συνεχώς πλέον του έτους άνευ αδείας ή ειδική εντολής της κυβέρνησης, “ διατηρεί μεν τον τίτλο του τακτικού μέλους, αλλά θεωρείται ως παραιτηθέν αυτής, και η έδρα λογίζεται ως κενή”. Πηγή: www.lifo.gr

Την περίπτωση του γνωστού ζωγράφου Δημήτρη Μυταρά, ο οποίος διεγράφη από την Ακαδημία Αθηνών επειδή αρρώστησε αποκαλύπτει σήμερα η Ελευθεροτυπία. Ο Δημήτρης Μυταράς εξελέγη το 2008 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, όμως όπως λέει ο ίδιος στην εφημερίδα, τις ημέρες της εκλογής του, επιδεινώθηκε το πρόβλημα όρασης που είχε με αποτέλεσμα να χρειαστεί να ταξιδέψεις τη Σουηδία. Εκεί του διαγνώστηκε οπτική νευροπάθεια, μια ασθένεια που χρειάζεται περίπου 3-4 χρόνια, για να ιαθεί. Εν τω μεταξύ όμως, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, η Ακαδημία αντί να του παρασταθεί, τον διέγραψε από μέλος της και του ζήτησε πίσω την αποζημίωση που του είχε δώσει. “Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ενώ τους είπα ότι έχω πρόβλημα υγείας, ενώ τους έστειλα και τα αποδεικτικά στοιχεία, τις ιατρικές γνωματεύσεις από τη Σουηδία, με διέγραψαν λες και ήμουν ένας εγκληματίας. Έχω πρόβλημα, δε βλέπω , δε μπορώ να βγω έξω, και αν βγω με συνοδεύει ο γιος μου. Αντί απάντησης μου ζήτησαν πίσω την αποζημίωση που μου είχαν δώσει 2.304,17 ευρώ, πράγμα που έκανα φυσικά” εξομολογείται ο ζωγράφος, στην Ελευθεροτυπία. Ο κ Μυταράς παραδέχεται πως απουσίαζε ένα έτος, αλλά έστειλε τέσσερις φορές στοιχεία της κατάστασής του. “Δυστυχώς , ταυτόχρονα με την εκλογή μου διαπιστώθηκε μείωση της όρασής μου κατά 90%. Το φριχτό αυτό γεγονός μου δημιούργησε τρομακτικό άγχος και κατάθλιψη.” Τονίζει παράλληλα ότι δεν έλαβε στις επιστολές του καμία απάντηση, “έστω συμπαράστασης για την κατάστασή μου”. «Το θέμα αυτό με εξουθένωσε ηθικά», δηλώνει ο ζωγράφος εκφράζοντας την απορία: «Όταν κάποιος αρρωσταίνει, τον πετάνε εξω;» Από την πλευρά της Ακαδημίας Αθηνών υποστηρίζεται ότι ο εσωτερικός κανονισμός της ορίζει πως αν κάποιο τακτικό μέλος της απουσιάζει συνεχώς πλέον του έτους άνευ αδείας ή ειδική εντολής της κυβέρνησης, “ διατηρεί μεν τον τίτλο του τακτικού μέλους, αλλά θεωρείται ως παραιτηθέν αυτής, και η έδρα λογίζεται ως κενή”. Πηγή: www.lifo.gr

Έχασε την όρασή του ο μεγάλος μας ζωγράφος Δ. Μυταράς....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/echase-tin-orasi-tou-o-megalos-mas-zografos-d-mitaras-giati-proidopiouse-oti-tha-ginoume-ta-skoupidia-tis-evropis-ke-pos-ironevotan-ton-laikismo-ton-politikon/

Σχεδόν ολική απώλεια όρασης διαγνώσθηκε στον μεγάλο Έλληνα Ζωγράφο και διανοούμενο Δημήτρη Μυτατά. Ο 82χρονος αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την οπτική νευροπάθεια τα τελευταία επτά χρόνια. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών φαίνεται ότι χάνει την όρασή του σε ποσοστό 90%. Ο Χαλκιδαίος καλλιτέχνης σπούδασε στην ανώτατη σχολή καλών τεχνών το 1953 με δασκάλους τον Μόραλη και τον Παπαλουκά. Το 1975 έγινε καθηγητής της σχολής και παράλληλα έκανε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Από το 2008, όταν άρχισαν και τα προβλήματα υγείας εξελέγη μέλος της ακαδημίας Αθηνών Πρόσφατα συνεργάστηκε με την ιστοσελίδα aimxi.gr, παρακάτω παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από την αρθρογραφία του....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/echase-tin-orasi-tou-o-megalos-mas-zografos-d-mitaras-giati-proidopiouse-oti-tha-ginoume-ta-skoupidia-tis-evropis-ke-pos-ironevotan-ton-laikismo-ton-politikon/

Σχεδόν ολική απώλεια όρασης διαγνώσθηκε στον μεγάλο Έλληνα Ζωγράφο και διανοούμενο Δημήτρη Μυτατά. Ο 82χρονος αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την οπτική νευροπάθεια τα τελευταία επτά χρόνια. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών φαίνεται ότι χάνει την όρασή του σε ποσοστό 90%. Ο Χαλκιδαίος καλλιτέχνης σπούδασε στην ανώτατη σχολή καλών τεχνών το 1953 με δασκάλους τον Μόραλη και τον Παπαλουκά. Το 1975 έγινε καθηγητής της σχολής και παράλληλα έκανε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Από το 2008, όταν άρχισαν και τα προβλήματα υγείας εξελέγη μέλος της ακαδημίας Αθηνών Πρόσφατα συνεργάστηκε με την ιστοσελίδα aimxi.gr, παρακάτω παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από την αρθρογραφία τ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/echase-tin-orasi-tou-o-megalos-mas-zografos-d-mitaras-giati-proidopiouse-oti-tha-ginoume-ta-skoupidia-tis-evropis-ke-pos-ironevotan-ton-laikismo-ton-politikon/

Σχεδόν ολική απώλεια όρασης διαγνώσθηκε στον μεγάλο Έλληνα Ζωγράφο και διανοούμενο Δημήτρη Μυτατά. Ο 82χρονος αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την οπτική νευροπάθεια τα τελευταία επτά χρόνια. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών φαίνεται ότι χάνει την όρασή του σε ποσοστό 90%. Ο Χαλκιδαίος καλλιτέχνης σπούδασε στην ανώτατη σχολή καλών τεχνών το 1953 με δασκάλους τον Μόραλη και τον Παπαλουκά. Το 1975 έγινε καθηγητής της σχολής και παράλληλα έκανε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Από το 2008, όταν άρχισαν και τα προβλήματα υγείας εξελέγη μέλος της ακαδημίας Αθηνών Πρόσφατα συνεργάστηκε με την ιστοσελίδα aimxi.gr, παρακάτω παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από την αρθρογραφία τ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/echase-tin-orasi-tou-o-megalos-mas-zografos-d-mitaras-giati-proidopiouse-oti-tha-ginoume-ta-skoupidia-tis-evropis-ke-pos-ironevotan-ton-laikismo-ton-politikon/

Περισσότερα »

Έφυγε από τη ζωή η σπουδαία ηθοποιός Άννα Συνοδινού

Φτωχότερος ο κόσμος της Τέχνης, μετά τον θάνατο της κορυφαίας Ελληνίδας ηθοποιού Άννας Συνοδινού. Διακρίθηκε για τις ερμηνείες της, κυρίως σε ρόλους της αρχαίας τραγωδίας, τιμήθηκε για την προσφορά της από την Ελλάδα και άλλα κράτη.

Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 89 ετών, η σπουδαία ηθοποιός Άννα Συνοδινού, έχοντας διαγράψει μία σημαντική πορεία στο θέατρο, που ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας. Η Άννα Συνοδινού κόσμησε με την παρουσία της τις θεατρικές σκηνές, αλλά και το ελληνικό κοινοβούλιο, όπου εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1974, με τη Νέα Δημοκρατία.

Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι Κορινθίας στις 21 Νοεμβρίου 1927. Ήταν το όγδοο παιδί της οικογένειά της, που καταγόταν από την Αμοργό. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Αθήνα και στη συνέχεια φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1947-1949). 

Στη σκηνή  πρωτοεμφανίστηκε το 1948 στο έργο του Εντμόν Ροστάν «Σιρανό ντε Μπερζεράκ», που σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο ο Δημήτρης Ροντήρης. Κατόπιν συνεργάστηκε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Νίκο Χατζίσκο στο ελεύθερο θέατρο.

Έπειτα από μερικές σποραδικές εμφανίσεις με το Εθνικό Θέατρο, υπήρξε μόνιμο στέλεχός του από το 1956 έως το 1964 και διέπρεψε για τις ερμηνείες της πλάι στην Κατίνα Παξινού, τον Αλέξη Μινωτή και τον Θάνο Κωτσόπουλο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους της αρχαίας τραγωδίας, αλλά και του νεώτερου κλασικού ρεπερτορίου. Το 1955 και το 1957 τιμήθηκε με το έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ενδιάμεσα παντρεύτηκε τον πρωταθλητή του τριπλούν και έμπορο Γιώργο Μαρινάκη (1921-2009).

Το 1965, η Άννα Συνοδινού ίδρυσε τον θίασο «Ελληνική Σκηνή» και αναζητώντας θεατρική στέγη εκμίσθωσε το παλαιό λατομείο του Λυκαβηττού και δημιούργησε το πασίγνωστο Θέατρο, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου.

Με την επιβολή της δικτατορίας το 1967, διέκοψε τη θεατρική της δραστηριότητα. Η Χούντα ανακάλεσε την άδεια χρήσης του Θεάτρου του Λυκαβηττού και της αφαίρεσε το διαβατήριό της, ματαιώνοντας έτσι περιοδεία της στο εξωτερικό. Το διάστημα αυτό εργάστηκε ως δακτυλογράφος στην εμπορική εταιρεία του συζύγου της.

Το 1972 επανήλθε στο θέατρο. Εμφανίστηκε στο ρόλο της Ηλέκτρας στο Ηρώδειο και λίγο αργότερα ανασυγκρότησε την «Ελληνική Σκηνή», στην οποία συνεργάστηκε με τον Θάνο Κωτσόπουλο. Από το 1973 έως το 1975 πραγματοποίησε εμφανίσεις με το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Μετά την πτώση της δικτατορίας αφοσιώθηκε στην πολιτική. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (1974, 1977, 1981, 1985, 1989) και διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (1977-1980). Κατά τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας εισηγήθηκε νομοθετικές προτάσεις για την προστασία των γερόντων, της μητρότητας, των παιδιών και ατόμων με ειδικές ανάγκες. 

Στον καλλιτεχνικό τομέα εισήγαγε τα μαθήματα καλλιτεχνικής παιδείας στη Μέση Εκπαίδευση, πρότεινε την ένταξη των ηθοποιών στο ΙΚΑ και την ίδρυση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Το 1986 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με τον συνδυασμό του Μιλτιάδη Έβερτ.

 Τον Μάρτιο του 1990 παραιτήθηκε του βουλευτικού της αξιώματος κατά τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε μία από τις ψηφοφορίες, η βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών Μαρίνα Δίζη, όταν κλήθηκε να ψηφίσει, άνοιξε ένα πανό, το οποίο έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». 

Η ενέργεια αυτή εξόργισε την Άννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της, τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε, δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.

 Τον ίδιο χρόνο επανήλθε στη θεατρική δραστηριότητα, ερμηνεύοντας, εκτός από αρχαίο δραματολόγιο, ρόλους του νεώτερου ελληνικού θεάτρου με το Εθνικό Θέατρο («Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας» του Γρηγόρη Ξενόπουλου, «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» του Δημήτρη Κορομηλά). Εκτός από το θέατρο, εμφανίσθηκε σε ξένες και ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, καθώς και σε θεατρικές παραγωγές για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

 Αξιοσημείωτο είναι και το εκπαιδευτικό της έργο. Δίδαξε στις θεατρικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου, του Πέλου Κατσέλη, της Καλλιτεχνικής Εταιρείας Αθηνών και του Ωδείου Αθηνών. Έχει τιμηθεί με τα παράσημα Ευποιίας και τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Πολιτείας, καθώς και με το μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών. Τιμές τής έχουν αποδοθεί και από ξένα κράτη για την καλλιτεχνική της προσφορά (Δανία, Γαλλία, Λίβανος, Ιταλία).

 Η κηδεία της θα γίνει την Δευτέρα στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. 
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους οικείους της και τους εξέφρασε τα βαθειά του συλλυπητήρια για την απώλεια της.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Πλακιωτάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εκφράζω τη βαθύτατη θλίψη μου για την απώλεια της Άννας Συνοδινού. Της Ελληνίδας που τίμησε τον Πολιτισμό, αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία, υπηρέτησε την Παράταξή μας και πρόσφερε πολλά στην Ελληνική κοινωνία. Μία Ελληνίδα που δίδαξε με το ήθος και το έργο της. Που τιμήθηκε από την Πολιτεία και τίμησε την Πατρίδα μας, με την εξαίρετη προσφορά της. Οι Έλληνες την ευγνωμονούμε για όσα πρόσφερε και θα τιμούμε για πάντα τη μνήμη της».
Με μήνυμά του στο Twitter αποχαιρέτησε την Άννα Συνοδινού ο υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης: «Η Άννα Συνοδινού υπηρέτησε τους αγώνες για τη Δημοκρατία, την Πατρίδα μας, την Ελληνική κοινωνία. Η μνήμη της θα είναι αθάνατη», έγραψε.

Περισσότερα »

Χαλίλ Γκιμπράν: Η ψυχή μου με ορμήνεψε να αγαπώ όσα οι άλλοι μισούν…

Η ψυχή μου με μίλησε και με ορμήνεψε να αγαπώ όλα όσα οι άλλοι μισούν
και να είμαι φίλος εκείνων που οι άλλοι κακολογούν.
Η ψυχή μου με ορμήνεψε και μου αποκάλυψε ότι η αγάπη τιμάει όχι μόνον εκείνον που αγαπά, αλλά και αυτόν που αγαπιέται.
Η ψυχή μου με ορμήνεψε και με πρόσταξε να μην εξυψώνομαι από το μεγάλο έπαινο, ούτε να καταθλίβομαι από το φόβο της κατηγορίας.
Ως αυτή τη μέρα αμφέβαλλα για την αξία του έργου μου, αλλά τώρα έμαθα τούτο:
Τα δέντρα ανθίζουν την άνοιξη και καρποφορούν το καλοκαίρι,
ρίχνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο και απογυμνώνονται το χειμώνα,
χωρίς ούτε περηφάνια ούτε το φόβο της ντροπής…

Χαλίλ Γκιμπράν

Περισσότερα »

Έφυγε από τη ζωή ο Μανόλης Σορμαΐνης

Την τελευταία πνοή άφησε χθες, Κυριακή 24 Μαΐου 2015, ο σκηνοθέτης Μανώλης Σορμαΐνης, ο οποίος έγινε γνωστός στη Χίο από την παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου «Εχθροί εξ Αίματος» του Αρκά, τον περασμένο Μάρτιιο.

Το Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ έκανε την ακόλουθη ανακοίνωση για την απώλεια του σκηνοθέτη:

Ο πρόεδρος τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Βορείου Αιγαίου εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια για το χαμό του ηθοποιού και σκηνοθέτη Μανώλη Σορμαΐνη.

Ο Μανώλης Σορμαΐνης πάλεψε με την ασθένειά του έως την τελευταία στιγμή, με γενναιότητα και αισιοδοξία. 

Γεννημένος στην Αθήνα, απόφοιτος του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λεωνίδα Τριβιζά (1981), έλαβε μέρος σε πάνω από 100 παραστάσεις αρχαίου και σύγχρονου δράματος του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου.

Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, με τα περισσότερα ΔΗΠΕΘΕ της χώρας, καθώς και με δεκάδες ιδιωτικούς θιάσους. Η δουλειά του στην τηλεόραση περιελάμβανε πολλά σήριαλ, ντοκιμαντέρ για τη λογοτεχνία, καθώς και θέατρο μεταφερμένο στην τηλεόραση.

Έως το τέλος της ζωής του, την 24η Μαΐου 2015, ο Μανώλης Σορμαΐνης παρέμεινε στις επάλξεις του πολιτισμού, ταγμένος και αφιερωμένος κυρίως στο θέατρο και στις μουσικές συνθέσεις. Τελευταία του εργασία ήταν η σκηνοθεσία του έργου «Εχθροί εξ Αίματος» του Αρκά, στο Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Χίο το Μάρτιο του 2015.

Το Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου αφιερώνει στο συνεργάτη του -σκηνοθέτη- Μανώλη Σορμαΐνη το σύνολο των παραστάσεων του έργου “HIMMELWEG” που θα παρουσιαστεί στις 4 Ιουνίου 2015.

Περισσότερα »