Κράτος της Παλαιστίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Για την ιστορική περιοχή της Παλαιστίνης, δείτε: Παλαιστίνη.

Κράτος της Παλαιστίνης السلطة الوطنية الفلسطينية
Dawlat Filastin


Σημαία της Παλαιστίνης	Εθνόσημο της Παλαιστίνης

Εθνικός ύμνος: Biladi (Η χώρα μου)

Πρωτεύουσα

Ιερουσαλήμ
(διαφιλονικούμενη, έδρα της κυβέρνησης είναι η Ραμάλα)

Μεγαλύτερη πόλη

Γάζα

Επίσημες γλώσσες

Αραβικά

Πολίτευμα

Ημιπροεδρικό σύστημα

Πρόεδρος Πρωθυπουργός

Μαχμούντ Αμπάς / Ραμί Χαμντάλα
(παραιτηθείς στις
25 Απριλίου 2014)

Ημερομηνίες
Διακήρυξη Ανεξαρτησίας
(από PLO)
Ίδρυση
Παλαιστινιακής Αρχής

15 Νοεμβρίου 1988

4 Μαΐου 1994

Έκταση
• Σύνολο
• Σύνορα

6.020^[1] km² (169η)
404 (Δυτική Όχθη)
62 (Λωρίδα της Γάζας) km

Πληθυσμός
• Εκτίμηση 2009
• Απογραφή 2007
• Πυκνότητα

4.013.126^[2]^[3] (128η)
3.761.646^[4]
420 κατ./km² (22η)

Α.Ε.Π. (Ονομαστικό)
• Ολικό (2007)
• Κατά κεφαλή

4,016 δισ. $^[5]

ΔΑΑ (2013)

0,670 (110η) – μεσαία

Νόμισμα

Λίρα Αιγύπτου, Σεκέλ Ισραήλ
και Δηνάριο Ιορδανίας

Ζώνη ώρας
• Θερινή ώρα

(UTC +2)
(UTC +3)

Internet TLD

.ps

Κωδικός κλήσης

+970

Με το όνομα Παλαιστίνη, γενικά, ονομάζεται περιοχή της ανατολικής Μεσογείου που περιλαμβάνει τμήμα του σημερινού Ισραήλ και εκτείνεται από τα σύνορα της Αιγύπτου, (νότια), μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου (βόρεια), και ανατολικά μέχρι τον Ιορδάνη ποταμό.

Από τις αρχές του 20ου αιώνα η περιοχή αυτή αποτελεί πεδίο εθνικών διεκδικήσεων και συγκρούσεων μετάξύ Εβραίων και Αράβων.
Κατά τους βιβλικούς χρόνους στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν τελικά οι περιφερόμενοι μέχρι τότε Εβραίοι, καθοδιγούμενοι από τον Γιαχβέ ως μοναδικός "τόπος Επαγγελίας" όλης της Υδρογείου.

Έτσι ξεκινώντας οι Εβραίοι τους πρώτους πολέμους με άλλους βιβλικούς λαούς της περιοχής δημιούργησαν δύο βασίλεια, του Ιούδα και του Ιακώβ (που μετονομάστηκε από τον Γιαχβέ σε Ισραήλ), υπό τη κυριαρχία των οποίων περιήλθε όλη η περιοχή. Και για τον Χριστιανισμό η ίδια αυτή περιοχή χαρακτηρίζεται ως "Άγιοι Τόποι" επειδή εκεί έζησαν και δίδαξαν ο Ιησούς Χριστός και οι Απόστολοι. Αλλά ακόμη και για τον Ισλαμισμό αυτός ο τόπος είναι επίσης ιερός αφού κάποιες τοποθεσίες συνδέονται με τον Προφήτη Μωάμεθ.

Πίνακας περιεχομένων

Ονομασία

Η ονομασία Παλαιστίνη είναι ελληνική που προέρχεται από την εβραϊκή Πλεσέτ (=χώρα των Φιλισταίων) που αναφέρονταν σε μια μικρή παράλια χερσαία ζώνη που ονομάζονταν επίσης και Φιλισταία.

Οι δε Ρωμαίοι, τον 2ο αιώνα π.Χ., ονόμαζαν τη περιοχή "Παλαιστίνη της Συρίας", ως περιοχή της Συρίας που περιελάμβανε την Ιουδαία.

Το όνομα Παλαιστίνη αναβίωσε και καθιερώθηκε επίσημα ως ανεξάρτητο έδαφος από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τις ακτές της Μεσογείου μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο όταν δημιουργήθηκε ως "κράτος κατ΄ εντολή και παραχωρήθηκε υπό την προστασία των Άγγλων.

Σύγχρονη εποχή

Το 1917 μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ξεσηκώθηκαν και οι Άραβες και για τη δική τους ανεξαρτησία. Τότε η Αντάντ, (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία), τους υποσχέθηκαν πλήρη ανεξαρτησία με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου οπότε και ξεκίνησε ο ένοπλος απελευθερωτικός τους αγώνας.

Αυτών ακολούθησε η περίφημη "Διακήρυξη του Μπαλφούρ", η οποία και προσδιόριζε μία "εθνική εστία" μόνιμης βάσης των Εβραίων στη Παλαιστίνη, η οποία κατά την διάρκεια των απελευθερωτικών εκείνων επιχειρήσεων είχε ανακηρυχθεί ως "κράτος κατ΄ εντολή" της Κοινωνίας των Εθνών υπό αγγλική προστασία. Καθεστώς που παρέμεινε μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο νεοσυσταθείς Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, το 1947 ψηφίζει την ιστορική απόφαση 181 με την οποία επιβλήθηκε διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο διαφορετικά κράτη κατά γλώσσα, πολιτισμό και θρησκεία: ένα αραβικό, και ένα εβραϊκό, το Ισραήλ. Συνέπεια αυτού ήταν το 1948 να εκδηλωθεί ένα ανευ προηγουμένου κύμα επιθέσεων σιωνιστικών τρομοκρατικών ομάδων με μια κλιμακωτή κατάληψη πόλεων και χωριών της Παλαιστίνης. Έναντι αυτών οι Παλαιστίνιοι εξεγείρονται εναντίον αυτής της νέας αποικιοκρατίας και κατά των Άγγλων. Και ενώ ακολουθεί βίαιη κατάπνιξη της εξέγερσης των Παλαιστινίων ο Μπεν Γκουριόν εξαγγέλλει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Τότε τα στρατεύματα των γειτονικών αραβικών χωρών εισέβαλαν και αυτά στη Παλαιστίνη. Έτσι το τέλος εκείνου του έτους βρίσκει την άλλοτε Παλαιστίνη χωρισμένη σε τρία τμήματα:

Το μεγαλύτερο τμήμα 78% να έχει καταληφθή από το Ισραήλ.
Η λεγόμενη Δυτική Όχθη να είναι προσαρτημένη στην Ιορδανία
Και ένα 1,5% η λεγόμενη Λωρίδα της Γάζας να τίθεται υπό τον έλεγχο και τη Διοίκηση της Αιγύπτου, επί βασιλείας Φαρούκ.

Υπολογίσθηκε ότι 750.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώθηκαν τότε από τα πάτρια εδάφη και κατέφυγαν άλλοι στη Γάζα άλλοι στην Ιορδανία, άλλοι στον Λίβανο και άλλοι στη Συρία.

Το 1964 δημιουργείται εξ ανάγκης η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, γνωστότερη με το αγγλικό αρκτικόλεξο PLO (προφερόμενο Πι-Ελ-Όου) η οποία και τίθεται ως νόμιμη εκπρόσωπος και προστατευτική ομπρέλλα όλων των Παλαιστινίων. Συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1974 στη συνάντηση κορυφής όλων των αραβικών χωρών στο Ραμπάτ του Μαρόκου ο Αραβικός Σύνδεσμος αναγνώρισε την PLO (ή ελληνικά ΟΑΠ) ως τον μοναδικό εκπρόσωπο των Αράβων της Παλαιστίνης.

Με τη συμφωνία του Εθνικού Παλαιστινιακού Συνεδρίου, που αποτελεί το νομικό σώμα της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - ΠΑΟ, [γνωστότερη με το αγγλικό ακρωνύμιο PLO (Πι-Ελ-Όου)], στις 15 Νοεμβρίου του 1988, το Κράτος της Παλαιστίνης διακήρυξε ανεξαρτησία. Ωστόσο, το ισχυριζόμενο "Κράτος της Παλαιστίνης", δεν είναι ούτε υπήρξε ανεξάρτητο κράτος, ούτε είχε κυριαρχία σε κάποια εδάφη. Επίσης, η διακήρυξη αυτή αγνοήθηκε και εν τέλει απορρίφθηκε από το Κράτος του Ισραήλ. Το Ισραήλ ελέγχει την περιοχή από τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, οπότε την πήρε από την Αίγυπτο και την Ιορδανία.

Αυτόν τον καιρό, η Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή (ΕΠΑ) οραματίζεται την ίδρυση ενός Παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα περιλαμβάνει όλη ή μέρος της Δυτικής Όχθης, τη Λωρίδα της Γάζας και την ανατολική Ιερουσαλήμ, ζώντας ειρηνικά με το Ισραήλ υπό μια δημοκρατικά εκλεγμένη και αξιόπιστη κυβέρνηση. Η ΕΠΑ ωστόσο, δεν διεκδικεί κυριαρχία επί κανενός εδάφους και επομένως δεν είναι η κυβέρνηση του διακηρυγμένου το 1988 "Κράτους της Παλαιστίνης".

Η διακήρυξη του 1988 εγκρίθηκε σε μια συνάντηση στο Αλγέρι, με ψήφους 253-46 και δέκα αποχές.

Η διακήρυξη επικαλέστηκε την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) και την Απόφαση 181 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ υπέρ του ισχυρισμού για ένα "Κράτος της Παλαιστίνης στα δικά μας παλαιστινιακά εδάφη με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ". Το ισχυριζόμενο "Κράτος της Παλαιστίνης" αναγνωρίσθηκε αμέσως από τον Αραβικό Σύνδεσμο και περίπου οι μισές κυβερνήσεις του κόσμου το αναγνωρίζουν σήμερα. Διατηρεί πρεσβείες σε αυτές τις χώρες (που αποτελούνται συνήθως από αποστολές της ΟΑΠ). Το Κράτος της Παλαιστίνης (από το 2013) αναγνωρίζεται από το 70% των κρατών-μελών των Ηνωμένων Εθνών, όχι όμως από το Ισραήλ.

Περισσότερα »

ΓΑΖΑ 2008 - ΓΑΖΑ 2014 ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ...

Φωτογραφίες που αποτυπώνουν με τον πλέον τραγικό τρόπο τον ανθρώπινο πόνο και το μέγεθος της καταστροφής στη Γάζα

Σχεδόν 100 άτομα έχουν χάσει μέχρι σήμερα τη ζωή τους στη Γάζα και άλλοι 670 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί από τις ισραηλινές επιδρομές, ενώ η Χαμάς απαντά, έχοντας εκτοξεύσει μέχρι στιγμής περισσότερες από 500 ρουκέτες προς τα ισραηλινά εδάφη.

Δυστυχώς, τα περισσότερα από τα θύματα είναι απλοί πολίτες, ενώ μεγάλη είναι και η λίστα με τα ονόματα των παιδιών που έχουν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών.

Σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας, ανάμεσα στους νεκρούς συγκαταλέγονται τουλάχιστον 21 παιδιά, όλα κάτω από 16 ετών, τα ονόματα των οποίων δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή στην εφημερίδα Al-Akhbar.

Κι όλα αυτά την ώρα που εντείνονται οι ανησυχίες για το ενδεχόμενο χερσαίας επέμβασης του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, με τις ένοπλες δυνάμεις να έχουν καλέσει στα όπλα 30.000 εφέδρους, από το όριο των 40.000 που έχει επιτρέψει το υπουργικό συμβούλιο. Μιλώντας στο CNN, ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης δήλωσε πως οι μονάδες του στρατού έχουν ήδη αναπτυχθεί στις θέσεις τους και είναι έτοιμες για παν ενδεχόμενο.

Οι παρακάτω φωτογραφίες αλλά και τα βίντεο αποτυπώνουν με τον πλέον τραγικό τρόπο τον ανθρώπινο πόνο και το μέγεθος της καταστροφής στη Γάζα.