Το «Αμερικάνικο Όνειρο»………τέλος εποχής?
Παρακολουθώντας με αρκετό ενδιαφέρον τα όσα εξωπραγματικά εκτυλίσσονται αυτό τον καιρό στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ και στο ναό της αμερικάνικης Δημοκρατίας, το Καπιτώλιο, δεν θα μπορούσε παρά να μου δημιουργηθούν αρκετοί προβληματισμοί καθώς η εξέγερση που όλοι παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση από τις οθόνες μας θεωρώ ότι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Σίγουρα βιαστήκαμε όλοι να βάλουμε ετικέτες στους διαδηλωτές.
Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ τους χαρακτήρισε ως «τρομοκράτες». Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του εξωτερικού ως «ακροδεξιούς» και «περιθωριακούς».
Τα ελληνικά δε μέσα ενημέρωσης προσαρμόζοντας την πραγματικότητα κατά πως τα βολεύει τους έβαλαν προς μεγάλη μου έκπληξη την ταμπέλα των «αρνητών του κορονοϊού» και των «συνομοσιολόγων» και η προπαγάνδα καλά κρατεί.
Όλοι αυτοί φυσικά δεν μπήκαν στον κόπο να δουν ποιοι πραγματικά είναι οι διαδηλωτές και γιατί τέλοσπάντων έφτασαν σε αυτές τις ακραίες καταστάσεις.
Γιατί άλλωστε να ασχοληθεί κανείς με την ουσία των πραγμάτων όταν μπορεί απλά να εκτοξεύει κατηγορίες?
Κοιτώντας όμως κάποιος πιο προσεκτικά στην Αμερικάνικη κοινωνία, καταλαβαίνει ότι τα φαινόμενα που βλέπουμε να εκτυλίσσονται τώρα είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος, της συγκέντρωσης εξουσιών στα χέρια λίγων, της προπαγάνδας στον υπέρτατο βαθμό και της απουσίας αξιών στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Η αμερικάνικη κοινωνία έχει καταλήξει να είναι μια κοινωνία αντιθέσεων με ακραία φτώχεια, ανέργους, αστέγους, άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, ξενοφοβία και ρατσισμό, υψηλή εγκληματικότητα ακόμη κι από νεαρές ηλικίες, μετατρέποντας το άλλοτε «Αμερικάνικο Όνειρο» σε εφιάλτη.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι διαδηλωτές και οι πολίτες που διαμαρτύρονται αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ, δεν είναι απλά οι ψηφοφόροι του απερχόμενου Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, αλλά είναι και περίπου το μισό εκλογικό σώμα των ΗΠΑ, ένας αριθμός ατόμων αρκετά σεβαστός που δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται ελαφρά τη καρδία ως τρομοκράτες.
Αυτοί οι άνθρωποι κάτι θέλουν να πουν, κάτι πιο βαθύ από την ίδια τους τη διαμαρτυρία.
Αυτοί οι άνθρωποι απαιτούν κοινωνική αλλαγή και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και αν δεν σκύψει ο Νέος Πρόεδρος επάνω από τις ανάγκες τους, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αποφύγει μελλοντικές διαμαρτυρίες και ακραία φαινόμενα.
Το στοίχημα για τον Πρόεδρο Μπάϊντεν δεν είναι να βγάλει εκτός πλάνου τον Τράμπ, το μεγάλο στοίχημά του θα είναι να κερδίσει το σύνολο της Αμερικανικής Κοινωνίας.
Ζούμε λοιπόν σίγουρα το τέλος μιας εποχής και την μετάβαση σε μια άλλη. Το αν θα οδηγήσει σε όνειρο ή σε εφιάλτη είναι κάτι που μένει να απαντηθεί στο μέλλον…...
Λάγιου Βανέσσα - Βασιλική
