Γιάννης Πουλόπουλος: Το τελευταίο αντίο στον σπουδαίο τραγουδιστή

Το «τελευταίο αντίο» είπαν το απόγευμα της Τετάρτης στον αγαπημένο ερμηνευτή Γιάννη Πουλόπουλο συγγενείς και φίλοι, στο κοιμητήριο της Κηφισιάς. 

Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο άνθρωπος που έφτασε στην κορυφή της ελληνικής δισκογραφίας και συνόδευσε γενιές Ελλήνων με τα τραγούδια του, πέθανε σε ηλικία 79 ετών την Κυριακή.

Ο τραγουδιστής αντιμετώπιζε τα σοβαρά προβλήματα υγείας ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Αττικόν».

Φεύγοντας από τη ζωή, ο Γιάννης Πουλόπουλος άφησε πίσω του μια σπουδαία μουσική παρακαταθήκη και μια από τις πιο πλούσιες δισκογραφίες.

Στην κηδεία του σπουδαίου καλλιτέχνη παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων οι: Λουκίλα Καρρέρ, Μελίνα Ασλανίδου, Καίτη Γκρέυ, Πασχάλης, Αντύπας, Λίνα Νικολακοπούλου, Ελένη Ροδά, Ρένα Κουμιώτη και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες.

Στεφάνι έστειλαν πολλοί εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού, και όχι μόνο, χώρου.

Η σύζυγός του, Μπέτυ Πουλοπούλου, μίλησε στο OPEN για τον θάνατο του μεγάλου ερμηνευτή.

«Δεν μπορώ ακόμη να τον αποχαιρετήσω. 

Απλώς σκέφτομαι τη ζωή μου χωρίς αυτόν. 

Τη ζωή μου χωρίς τον Γιάννη. Δεν μπορώ να τον αποχαιρετήσω, δυσκολεύομαι ακόμα. 

Είχε ταλαιπωρηθεί με το πρόβλημα με τα μάτια του. 

Του έφερε κατάθλιψη αυτή η κατάσταση και όταν ήρθαν κάποια άλλα προβληματάκια στην υγεία του, δεν είχε το κουράγιο να τα πολεμήσει όσο έπρεπε.

Έφυγε ήσυχα και έφυγε λεβέντικα, όπως ήθελε εκείνος. 

Τα έκανε όπως ήθελε εκείνος» είπε η ίδια, και συμπλήρωσε:

«Ήταν καλός. Είχε μια αγνότητα καλοσύνης. Δεν έκανε ποτέ κακό σε άνθρωπο. Στον μόνο άνθρωπο που έκανε κακό ήταν στον εαυτό του. Ήταν ένας καλός άνθρωπος, κάλος πατέρας, καλός σύζυγος. Ήταν αγνός για αυτό που ήταν. Ήταν τεράστιος τραγουδιστής».

ΠΗΓΗ

Περισσότερα »

Πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος - Έσβησε η φωνή που ήπιε το φεγγάρι

Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας ο ερμηνευτής του πιο εμπορικού δίσκου όλων των εποχών άφησε την τελευταία του πνοή στις 9 το βράδυ της Κυριακής στη ΜΕΘ του Αττικόν - Έπασχε από πνευμονολογικό πρόβλημα

Στη ΜΕΘ του Αττικόν λίγο μετά τις εννιά το βράδυ χθες πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα, εξαιτίας πνευμονολογικού προβλήματος.

Η καρδιά του σύμφωνα με πληροφορίες δεν άντεξε άλλο, επιβαρυμένη και αυτή από τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε αυτή η εμβληματική φωνή.

Φωνή που απογείωσε τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου στον περίφημο «Δρόμο», τον εμπορικότερο δίσκο όλων των εποχών, με πωλήσεις που έχουν ξεπεράσει το1.500.000 αντίτυπα, αν και δημοσιεύματα λένε ότι ο αριθμός είναι διπλάσιος.

 Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι αν ο ελληνικός κινηματογράφος είχε φωνή αυτή ήταν σίγουρα η δική του, η φωνή ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Καρδαμύλη και έμελλε να μεγαλουργήσει.

Ήταν ένας καλλιτέχνης προικισμένος με μια φωνή που «σημάδευε» τα τραγούδια, προικισμένη με βαθιά συναισθηματικά ηχοχρώματα, που έμπαινε στο στούντιο και τα έλεγε με την μία.

Ο «Δρόμος» στον οποίο είπε τα δέκα από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου ηχογραφήθηκε όλος μέσα σε δέκα ώρες κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Πουλόπουλο.


Έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων που τα τελευταία χρόνια είχε αποτραβηχτεί από την δημοσιότητα-δεν ήταν και ποτέ φανατικός της οπαδός-και ζούσε μια ήσυχη ζωή μαζί με την σύζυγό του Μπέτυ και την κόρη του Άντα.

Μίλαγε σπάνια και όταν το έκανε τα έλεγε έξω από τα δόντια για την κατάσταση στον χώρο του τραγουδιού: «Δισκογραφικές εταιρείες δεν υπάρχουν, μαγαζιά δουλεύουν δύο φορές την εβδομάδα. 

Πως, λοιπόν, να αναδειχθούν οι νέοι καλλιτέχνες; 

Κατέστρεψαν το τραγούδι, όπως κατέστρεψαν και την Ελλάδα! Είναι δυνατόν να περνούν οι Έλληνες όλα αυτά τα δεινά; 

Τους έχουν εξοντώσει και δεν ντρέπομαι να το πω και το θέμα δεν είναι οι μεγάλοι, είναι τα νέα παιδιά που δεν τους δίνεται το δικαίωμα να κάνουν πολλά πράγματα για να καταξιωθούν επαγγελματικά!…»



Έχοντας διαπιστώσει ότι η δισκογραφία μεταλλάσσεται και ότι η νύχτα ευτελίζεται αποφασίζει το 1999 να σταματήσει την μουσική του διαδρομή.

 Έκτοτε δεν επέστρεψε ποτέ πίσω, ασχολήθηκε με την οικογένειά του και μια ζωή μακριά από φλας και άσκοπες δημόσιες εμφανίσεις.

Ταλαιπωρήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια από ένα τροχαίο ατύχημα και το γλαύκωμα στα μάτια του, αυτά τα μελαγχολικά μάτια που αποτύπωσε η κάμερα του Γιάννη Δαλιανίδη να ερμηνεύουν τραγούδια που έμειναν για πάντα.

Όπως το «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» στο οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος με την συγκλονιστική ερμηνεία του αποτυπώνει ανάγλυφα την Ελλάδα που έζησε, την Ελλάδα που ονειρεύεται: «Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε να αλλάξουμε ζωή, να βρούμε όνειρα από κείνα που τελειώνουν το πρωί…».

 

Ποιος ήταν ο Γιάννης Πουλόπουλος

Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας, στην περιοχή της Μάνης. Οι γονείς του, μεσσηνιακής καταγωγής, κατοικούσαν στην Αθήνα, στην περιοχή του Μεταξουργείου και ύστερα μετακόμισαν στο Περιστέρι και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αγίας Τριάδας.

Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα και μεγαλώνει με τον πατέρα του Γιώργο και τον μικρό αδερφό του Βασίλη.

Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι. Παρακινημένος από τους φίλους του, που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στις φωνητικές του ικανότητες, πήγαινε στην εταιρεία Columbia το 1962 κάνοντας προσπάθειες για να πει κάποια τραγούδια που γίνονταν τότε ακροάσεις, ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεισε κάποιο ραντεβού.

Ο Γιάννης Πουλόπουλος συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Την ίδια χρονική περίοδο φοιτούσε στη νυχτερινή σχολή ΝΤΗΖΕΛ, με ειδικότητα ηλεκτρολόγου.

Έτσι μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι, σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Δαλιάνη, με τον τίτλο «Κορμί μου πονεμένο». Στην πίσω πλευρά του δίσκου 45 στροφών θα έμπαινε το τραγούδι «Στο άδειο προσκεφάλι», που όμως τελικά το πήρε επί πληρωμή ο Στέλιος Καζαντζίδης από τον συνθέτη. Τελικά το τραγούδι δεν κυκλοφορεί και μένει ως δείγμα στην Columbia.

Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι ο Πουλόπουλος ακόμα ήταν ανήλικος και απαγορευόταν να εκδοθεί δίσκος με το αναγραφόμενο τραγούδι όπως αναφέρει η Wikipedia.

Το δεύτερο τραγούδι ήταν ένα συρτοτσιφτετέλι του Πάνου Πετσά με τίτλο «Δως μου την καρδιά μου πίσω». Εκείνη την περίοδο η Columbia, έχοντας στο δυναμικό της μεγάλο αριθμό άγνωστων και ανερχόμενων τραγουδιστών, αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση και να κάνει νέες ακροάσεις, από τις οποίες θα κρατούσε 50 άτομα. Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου.

Τότε ο Γιάννης Πουλόπουλος διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια: το «Μάνα μου και Παναγιά» και το «Παράπονο». Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας: «Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή» και τελικά ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Ο χειμώνας του 1963 τον βρίσκει να τραγουδά στο κέντρο Ξημερώματα, στα Άνω Πατήσια, μαζί με την Καίτη Γκρέυ, τον Γιάννη Αγγέλου στο μπουζούκι και τον Γιάννη Μπουρνέλη ως κονφερασιέ.
Στην συνέχεια, απομακρύνεται από την Columbia, εξαιτίας του Γρήγορη Μπιθικώτση, ο οποίος έθεσε βέτο στην εταιρεία και στους αδελφούς Λαμπρόπουλους, ότι αυτόν δεν τον ήθελε εκεί. Το 1964 κατατάσσεται φαντάρος και απολύεται το 1966.

Η συνέχεια βρίσκει τον Γιάννη Πουλόπουλο να τραγουδάει σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα (Το στέκι του Γιάννη, Ταβάνια, κ.ά.) Στη Λύρα ηχογραφεί ξανά τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα δώδεκα του ίδιου συνθέτη, όπως τα «Βράχο βράχο τον καημό μου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Καημός» κ.ά.

Το 1965 τραγουδάει τέσσερα τραγούδια του τότε πρωτοεμφανιζόμενου Μάνου Λοΐζου, ενώ το 1966 θα τραγουδήσει σε πρώτη εκτέλεση το "Ακορντεόν", στην ταινία μικρού μήκους Αθήνα, πόλη χαμόγελο, σε σκηνοθεσία του Λάμπρου Λιαρόπουλου για το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» του επίσης τότε πρωτοεμφανιζόμενου Σταύρου Κουγιουμτζή.

Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο.

Την ίδια χρονιά μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές ταινίες: Οι στιγματισμένοι (1966), με τον Γιώργο Φούντα και τη Μάρω Κοντού, όπου τραγουδάει μαζί με την Ελένη Κλάδη το «Πολύ αργά» και το «Σ' αγαπώ»·
Ο τετραπέρατος (1966), με τον Κώστα Χατζηχρήστο, όπου ερμηνεύει το τραγούδι του Γιώργου Κατσαρού «Στον Πειραιά, στον Πειραιά»· Εκείνος κι εκείνη (1966), με τη Τζένη Καρέζη και τον Φαίδωνα Γεωργίτση, όπου τραγουδάει τη σύνθεση του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ξεγυμνώστε τα σπαθιά».

Ο Γιάννης Πουλόπουλος και το Νέο Κύμα

Είναι όμως η εποχή του Νέου Κύματος, το οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος ακολουθεί. Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια, όπως το «Θά 'θελα νά 'χα», που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό (συμμετέχει στην Ανθολογία και στην Ανθολογία Β', ερμηνεύοντας αριστουργηματικά το «Παιδί μου ώρα σου καλή» σε ποίηση Γεώργιου Βιζυηνού), με τον Δήμο Μούτση («Το κορίτσι μου στ' άστρα»), με τον Κυριάκο Σφέτσα και με τον Νίκο Μαμαγκάκη («Άνθη» και «Πέτρινα λουλούδια», σε στίχους Βασίλη Βασιλικού).

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον Μίμη Πλέσσα και η εμφάνισή του στον κινηματογράφο

Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.

Αφορμή η ταινία μιούζικαλ Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966). Ακολούθησαν οι ταινίες: Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968), Ο ψεύτης (1968), Γοργόνες και μάγκες (1968), Ο μικρός δραπέτης (1968), Η Παριζιάνα (1969), Η ωραία του κουρέα (1969), Η θεία μου η χίπισσα (1970) κ.ά.

Ο δρόμος

Το 1969 είναι μια σημαδιακή χρονιά. Ο δρόμος, άλμπουμ των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμηνεύει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, θα γίνει αμέσως ο πρώτος ελληνικός χρυσός δίσκος, παρά την απαγόρευση μετάδοσής του από το τότε μονοπώλιο του ΕΙΡ/ΕΙΡΤ.

Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα γίνει το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις άλμπουμ στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, φτάνοντας τα 3.000.000 αντίτυπα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα κανείς άλλος ελληνικός δίσκος δεν έχει πλησιάσει.

Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του Δρόμου, ο Πουλόπουλος, μέσα από τα τραγούδια και τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις, γίνεται το μεγαλύτερο όνομα του ελληνικού τραγουδιού, ο «χρυσός ερμηνευτής», χαρακτηρισμό που αποδεικνύει και μια δημοσκόπηση του 1970 σε περιοδικό της εποχής, σχετική με τη δημοσιότητα και απήχηση των τραγουδιστών, στην οποία κατατάχθηκε πρώτος ανάμεσα σε πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.

Μετά την αποχώρησή του από τη Λύρα, ηχογραφεί κάποιους δίσκους στη Μίνως- οι οποίοι γίνονται αμέσως χρυσοί- με ελαφρολαϊκά και με διασκευασμένες ξένες επιτυχίες, όπως το «Αγάπα με».
Ακολουθούν δύο δίσκοι και ένας τρίτος με μια συμμετοχή, στην Polygram μεταξύ 1990-92. Για ένα διάστημα 5 χρόνων μένει οικειο

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ...

Περισσότερα »