Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν

Η εντολή του Χριστού “Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν” είναι κυρίαρχη στον χριστιανισμό αλλά είναι και κάπως ακατάληπτη.

Όταν ο Χριστός μας προτρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας, προφανώς δεν εννοεί μόνο αυτόν που είναι δίπλα μας· ο πλησίον είναι ο κάθε άνθρωπος είτε μας ενώνει με αυτόν η κοινή λατρεία για τον Θεό είτε όχι.

Αλλά τι σημαίνει να αγαπάς τον άλλον άνθρωπο όπως τον εαυτό σου;

Δηλαδή, ο Χριστός μας λέει πως είμαστε εγωπαθή γουρούνια και αγαπάμε μόνο την πάρτη μας;

Οπότε, πρέπει να αγαπήσουμε και τους άλλους με τον ίδιο τρόπο που αγαπάμε τον εαυτό μας;
Μα, αν αγαπήσουμε τους άλλους με τον εγωπαθή και υπερβολικό τρόπο που αγαπάμε τον εαυτό μας, θα στερήσουμε αυτή την αγάπη από τον εαυτό μας.

Φυσικά, υπάρχει η καλή αγάπη για τον εαυτό μας -που μας φέρνει σταθερότητα και μας βοηθάει να επιβιώνουμε- και η κακή αγάπη για τον εαυτό μας που είναι κατάρα.
Επίσης, ποιος είπε πως ο κάθε άνθρωπος αγαπάει τον εαυτό του;

Το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου· για να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, θα πρέπει πρώτα να τον αποδεχτείς και αυτό είναι ένα στάδιο στο οποίο πολλοί άνθρωποι δεν φτάνουν ποτέ.

Οπότε, αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, θα αγαπήσεις και τους άλλους με τον ίδιο τρόπο: δηλαδή, δεν θα τους αγαπήσεις.

Είναι μέσα από την αγάπη ενός άλλου ανθρώπου για εσένα που μαθαίνεις να αγαπάς τον εαυτό σου.
Αν υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος στον πλανήτη, δεν θα υπήρχε η έννοια της αγάπης.

Για να αγαπήσεις τον άλλον σαν τον εαυτό σου, θα πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου -αφού πρώτα τον αποδεχτείς- , και, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αγαπηθείς.

Διαφορετικά θα αγαπάς τον άλλον όπως και τον εαυτό σου: σαν ξένο. Και πρέπει να είναι τραγικό να αγαπάς τον εαυτό σου σαν ένα ξένο, όσο γοητευτικός κι αν είναι αυτός ο ξένος.

Πολύ μπέρδεμα με την αγάπη που όλοι ζητούν αλλά αυτή όλο και ξεμακραίνει.

Ο Λακάν το έθεσε πολύ ωραία με την φράση “Το ν’ αγαπάς είναι ουσιαστικά η επιθυμία ν’ αγαπηθείς”.

Και ακόμα καλύτερα με την φράση:

“Αγάπη είναι να δίνεις κάτι που δεν έχεις σε κάποιον που δεν το θέλει.”
Aγάπη μόνο. Και Facebook.

https://pitsirikos.net

Περισσότερα »

Παρασκευή 15 Μαΐου θα έρθει η λύτρωση στην Ελλάδα από φονικό ιό.. Ανατριχιάζει η επιβεβαίωση προφητείας Γέροντα από το 1999

Μια απίστευτη προφητεία σας φέρνει στο φως σήμερα στο Athensmagazine.gr. Πρωταγωνιστής ο Γέροντας Ευμένιος των Λοιμωδών, ο οποίος "κοιμήθηκε" το 1999 και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του είχε προβλέψει κάτι απίθανο.

Περίπου 20 χρόνια μετά, δηλαδή το 2019 με 2020 ένας φονικός ιός, σαν λέπρα, θα χτυπήσει τον κόσμο και θα επηρεάσει και την Ελλάδα, η οποία ωστόσο θα έχει λιγότερα θύματα σε σχέση με άλλες χώρες! Όσο για την λύτρωση; 

Αυτή αναμένεται την Παρασκευή 15 Μαΐου! Απίστευτο; 

Μια προφητεία που μας φέρνει στο μυαλό και την αντίστοιχη: "Η γη, η ατμόσφαιρα, η θάλασσα και οι τροφές θα..."

Ποιος ήταν ο Γέροντας Ευμένιος;

Καταγωγή

Η Εθιά, η πατρίδα του πατρός Ευμενίου, είναι ένα ορεινό χωριό στα νότια του νομού Ηρακλείου Κρήτης. 

Βρίσκεται σε υψόμετρο 740μ. και απέχει από το Ηράκλειο 38 χλμ. Είναι πολύ άγονο μέρος, γι’ αυτό και οι κάτοικοί του μετοίκησαν σ’ ένα χαμηλότερο μέρος, στο χωριό Ροτάσι.

Στην Εθιά υπάρχουν δύο εκκλησίες: Η κεντρική είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας και φυλάσσει θαυματουργό εικόνα της. 

Εκεί η Παναγία είχε εμφανισθεί σαν γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κάποια ημέρα, που ο πατήρ Ευμένιος, μικρό παιδί τότε, άναβε τα κανδήλια του ναού, και του είπε: Εσύ μια μέρα θα γίνης ιερεύς». 

Εκεί, στον αύλιο χώρο της, έμελλε να είναι και ο τάφος, όπου αναπαύεται το σεπτό σκήνωμα του Οσίου Γέροντος μας. Η άλλη είναι του Προφήτου Ηλιού. Εκεί κοντά υπάρχει και αγίασμα.

Υπάρχουν και πολλά μικρά εκκλησάκια, για την ανακαίνισι των οποίων ο πατήρ Ευμένιος έστελνε χρήματα.

Ο πατήρ Ευμένιος ήταν γόνος μιας πολυμελούς και πάμπτωχης οικογενείας. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του έτους 1931.

Οι γονείς του, Γεώργιος και Σοφία Σαριδάκη, ήταν άνθρωποι ευσεβείς και ενάρετοι. Είχαν οκτώ παιδιά. Το όγδοο και τελευταίο τους παιδί ήταν ο πατήρ Ευμένιος, που στην βάπτισί του πήρε το όνομα Κωνσταντίνος. Τα αδέλφια του, κατά σειρά ηλικίας, ήταν: Ελένη, Μιχαήλ, Αικατερίνη, Βασίλειος, Αμαλία, Μαρία και Ευγενία.

Ο μικρός Κωνσταντίνος ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία μόλις δύο ετών, δηλαδή η οικογένειά του έχασε τον προστάτη της πολύ νωρίς. Ήταν που ήταν φτωχή, χάνοντας και το στήριγμά της βρέθηκε σε πολύ δύσκολη κατάστασι. Η χήρα μάνα του με τι δυνατότητες να θρέψη τόσα στόματα; Ξενοδούλευε για να τα φέρη κάπως βόλτα. 

Μετά ήρθε και η γερμανική κατοχή, η οποία χειροτέρευσε κατά πολύ τα πράγματα. Σ’ αυτό το περιβάλλον και με πολλές στερήσεις μεγάλωσε ο Παππούλης μας. Παπούτσια φόρεσε στα δώδεκά του χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, δηλαδή τις στερήσεις, την πείνα και την ανέχεια, το ήθος και το φρόνημα του μικρού αυτού παιδιού δεν αλλοιώθηκαν.

Για παράδειγμα, ο Ιερεύς του χωριού τους ήθελε να του δίνη μια μικρή βοήθεια, επειδή πήγαινε και τον βοηθούσε στον ναό. Ο μικρός Κωνσταντίνος, όμως, του έλεγε: «Όχι, Παπα-Γιάννη, δεν παίρνουμε ποτέ χρήματα από την Εκκλησία». (Μαρτυρία Αριστέας Σαριδάκη).

Η, όταν του έδιναν μισή κουλούρα ψωμί για κάποια δουλειά που έκανε, ποτέ δεν την έτρωγε μόνος του, αλλά την πήγαινε στο σπίτι του και την έτρωγε με τ’ αδέλφια του, όλοι μαζί.

Χαρισματικό παιδί

Η Εκκλησία αγάλλεται και καυχάται, διότι εγέννησε και ανέδειξε ένα τέτοιο λαμπρό αστέρι και κόσμημα της˙ και η Κρήτη πρέπει να σεμνύνεται για το ηγιασμένο τέκνο της. 

Ο Παππούλης, από την νηπιακή του ηλικία, έδειχνε ότι ήταν σκεύος εκλεκτόν του Κυρίου μας. Από την βρεφική του ηλικία, όταν ακόμα δεν καταλάβαινε, προσπαθούσε να ευχαριστή τον Κύριό μας, αφού δεν θήλαζε Τετάρτη και Παρασκευή, αλλά κοιμόταν όλη την ημέρα, σύμφωνα με την μαρτυρία της αδελφής του Ευγενίας, η οποία το είχε ακούσει από την μητέρα τους να το ομολογή.

Οίνον και μεθύσματα ουδέποτε εγεύθη ο πατήρ Ευμένιος, δηλαδή οινοπνευματώδη ποτά, μπύρα, κρασί και αλκοολούχα ποτά δεν ήπιε ποτέ στην ζωή του.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν λειτούργησε για πρώτη φορά μόνος του ως Ιερεύς, ζαλίστηκε λίγο από την κατάλυσι της Θείας Κοινωνίας και γι’ αυτό, μετά, έβαζε λιγώτερο νάμα και περισσότερο ζέον.

Ο Κωστάκης, όπως τον έλεγαν, ήταν ένα χαριτωμένο και χαρισματικό παιδί, ακόμα και για τα κοσμικά δεδομένα, ενώ δεν είχε μάθει σχεδόν καθόλου γράμματα.

Οι δυσκολίες, η Κατοχή, κατά την διάρκεια της οποίας τα σχολεία υπολειτουργούσαν, δεν του επέτρεψαν να γευθή το αγαθόν της μαθήσεως. Παρ’ όλα αυτά μπορούσε, όπως ο ίδιος έλεγε, να κάνη πράξεις μαθηματικές, λογαριασμούς δύσκολους, όλα από μνήμης, γι’ αυτό οι χωριανοί του, όταν ήθελαν κάτι σχετικό, τον φώναξαν: «Έλα, Κωστάκη, να μας πής πόσο κάνει αυτό κι αυτό», η κάτι πιο δύσκολο. Κι όταν τους τα έκανε, μετά τον γέμιζαν λουκούμια.

Κάποια φορά, όταν ο Παππούλης ήταν μικρό παιδί ακόμη, πέθανε στο χωριό τους ένα κοριτσάκι οκτώ-εννέα ετών. Οι γονείς και oι συγγενείς του κοριτσιού έκλαιγαν απαρηγόρητοι για τον χαμό του παιδιού τους. Ο Παππούλης μας έλεγε σχετικά:

«Κάποτε, είχε πεθάνει ένα κοριτσάκι και περνούσε από μπροστά μας η νεκρώσιμη πομπή. Πέρασαν μπροστά κι από την δική μας αυλή. Έτσι έκαναν τότε. Έκαναν την βόλτα, για να γίνη πιο επίσημη η κηδεία.

 Έκλαιγαν όλοι κι εγώ έβλεπα τα στολίδια, πολλά στολίδια, που είχε το φέρετρο. Κι αυτοί έκλαιγαν. Κι εγώ έτρεχα κι έβλεπα τα στολίδια, που είχε το φέρετρο. Ήμουν έξι-επτά χρόνων τότε. Δεν είχα δει καλύτερα και ωραιότερα στολίδια. 

Οι άλλοι έκλαιγαν κι εγώ χαιρόμουν, που έβλεπα τα στολίδια. Έβλεπα τα στολίδια και χαιρόμουν. Μου άρεσαν.Δέν ήταν στολισμένα από τους ανθρώπους, όμως εγώ τα έβλεπα έτσι. 

Στολίδια… στολίδια… όχι ότι τα έβαλαν οι άνθρωποι. Κι αυτοί έκλαιγαν, που έχασαν το παιδί, κι εγώ έβλεπα τα στολίδια, που είχε πάνω του, τα στολίδια του Θεού, και χαιρόμουν».

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος θυμάται, σχετικά με την Χάρι, που από νωρίς είχε δοθεί στον Παππούλη μας: «Ο πατήρ Ευμένιος, όταν ήταν μικρός, είχε δει για πρώτη φορά την χάριν της αρχιερωσύνης. Την είχε δει στο πρόσωπο ενός Αρχιεπισκόπου, που είχε πάει στο χωριό του. «Έβλεπα», μου είπε, «το φως του Αγίου Πνεύματος πάνω στο πρόσωπό του. 

Το φως της αρχιερωσύνης, την χάρι της αρχιερωσύνης. Την έβλεπα και πήγαινα συνεχώς μπροστά του». Και είπε ο Αρχιεπίσκοπος: «Αυτό το παιδί τι βλέπει;».» Εγώ δεν έλεγα τι έβλεπα, αλλά μου άρεσε να βλέπω την χάρι της αρχιερωσύνης»».

Μοναχός Θεόκλητος δια φωτοφανείας

Ο πατήρ Ευμένιος ήταν θεόκλητος στον μοναχισμό. Ο ίδιος μας έλεγε:«Εγώ, δεκαεπτά χρόνων πήγα στο μοναστήρι. 

Ήμουν δεκαέξι χρόνια στο χωριό μου. Αγαπούσα τον Θεό, βέβαια, σκεπτόμουν πολλές φορές να γίνω καλόγερος. Μια μέρα μου λέει ο παπάς: «Έλα να σε κάνω νεωκόρο». Πήγα κι εγώ. Άναβα τα καντήλια πρωί-βράδυ, διάβαζα κιόλας, ο,τι βιβλία έβλεπα τα διάβαζα. Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 1944, το απόγευμα, πήγα, άναψα τα καντήλια στην εκκλησία και, μετά, πήγα στο σπίτι μας. Ήταν εκεί η αδελφή μου η Ευγενία. 

Φάγαμε ξεροτήγανα, τηγανίτες και μακαρόνες. Εκεί που τρώγαμε, ήρθε μια λάμψι και με τύφλωσε και μπήκε μέσα στα βάθη της ψυχής μου. Κι αμέσως, την ίδια στιγμή, φώναξα της Ευγενίας: «Ευγενία, θα γίνω καλόγέρος». Την ίδια στιγμή. Εκείνη την στιγμή με φώτισε ο Θεός. Την είδα με τα μάτια μου εκείνη την λάμψι, που μπήκε μέσα μου.

Μόλις είδα αυτή την λάμψι, είπα κατ’ ευθείαν: «Θα γίνω καλόγερος».Όταν ο άνθρωπος έχει την κλήσι από τον Θεό για να κάνη κάτι καλό, ο Θεός ενεργεί και τον βοηθά».

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Μιχαήλ Χατζηγεωργίου:

«Τόλμησα, κάποτε, να τον ρωτήσω: «Γέροντα, είχες δίλημμα για το ποιόν δρόμο θα ακολουθήσης; Σκέφθηκες να γνωρίσης κάποια γυναίκα, να την ερωτευθής, να κάνης οικογένεια;»

Τότε μου αποκάλυψε την απόλυτη απόφασί του να ακολουθήση την παρθενική ζωή, που την σηματοδότησε ένα εξαιρετικό γεγονός.

«Χειμώνας του 1944, Κωστής τότε, δεκατριών ετών», μου είπε. 

«Ήμουν στο πατρικό μου σπίτι. Ζεσταινόμαστε στο τζάκι. Τότε είδα μια τεράστια φωτιά, που μπήκε μέσα μου. Και από εκείνη την στιγμή, γεμάτος χαρά, έλεγα: Εγώ θα γίνω μοναχός. Θα γίνω μοναχός». Και μου συμπλήρωσε: «Αν με πίεζαν αργότερα να παντρευτώ, θα πέθαινα, θα πέθαινα!».

Από το 1944 η ψυχή του νεαρού Κωστή είχε ένα μόνο προσανατολισμό: την αφιέρωσι στον Χριστό. Η κλίσι υπήρχε. Η κλήσι με εμφατικό τρόπο συντελέστηκε και ο μικρός Κωστής βιαζόταν να ενηλικιωθή, να λάβη ζωή η επιθυμία της καρδιάς του.

Η φλόγα έκαιγε άσβεστος μεσά του. Στα 1951 ο Κωνσταντίνος κείρεται Σωφρόνιος μοναχός».

Με ζήλο στον μοναχικό αγώνα

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών ο Κωνσταντίνος αφήνει τα εγκόσμια και οδεύει εκεί, που τον οδηγεί η καρδιά του, η ψυχή του και όλο του το είναι. Εκεί, που το Άγιο Πνεύμα, εν είδει λαμπρού φωτός, τον φωτίζει, στην πλήρη αφιέρωσί του στον Χριστό, στον αγαπημένο του Ιησού, Τον οποίο από μικρός λατρεύει και υπηρετεί, είτε στα εξωκκλήσια του χωριού του, είτε κατά μόνας.

Τα βήματά του τον οδηγούν στην Ιερά Μονή Αγίου Νικήτα, στα νότια της Κρήτης, κάπως κοντά στο χωριό του, αφού απέχει μόνο δύο-δυόμισυ ώρες με τα πόδια.

Ο Κωνσταντίνος έγινε δεκτός από τον Ηγούμενο π. Ιερόθεο (Κωστομανωλάκη), στον οποίο έβαλε μετάνοια και άρχισε η δοκιμή του.

Στην Μονή τότε υπήρχαν, εκτός του Ηγουμένου, και δύο υπερήλικες και τυφλοί μοναχοί, τους οποίους ο Κωνσταντίνος φρόντιζε παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, αλλά, κυρίως και πρωτίστως, λόγω της υπέρμετρου αγάπης που είχε.

Ως νέος, δόκιμος μοναχός, έκανε σχεδόν όλα τα διακονήματα της Μονής, ήταν πρόθυμος και φιλότιμος.

Μετά την τριετή του δοκιμασία, εκάρη μοναχός, μετονομασθείς Σωφρόνιος. Ως μοναχός, ο Σωφρόνιος έβαλε θεμέλιο της μοναχικής του ζωής την ταπεινοφροσύνη, την υπακοή και την εργατικότητα. Επιδόθηκε σε νέους αγώνες. Τις ημέρες εκοπίαζε σωματικά και τις νύκτες παρέμενε άϋπνος και προσευχόμενος. Αυτό το τυπικό το κράτησε μέχρι τέλους της ζωής του.

Καθημερινά ο πατήρ Σωφρόνιος έδινε αγώνα σε όλα τα διακονήματα, σε όλες τις εργασίες, στο ν’ ανοίξουν καλύτερους δρόμους για να διευκολυνθή η έλευσι των προσκυνητών, στους κήπους, στο να καλλιεργούν τα κτήματα, στο να φέρνουν νερό από μακρυά, γιατί δεν επαρκούσε το υπάρχον.

Αυτά έβλεπε ο διάβολος και εμηχανεύετο τρόπους για να ρίξη τον αγωνιστή. Δεν αρκείτο μόνον στον πόλεμο των λογισμών, αφού μόνον με αυτούς δεν μπορούσε να ανακόψη την αγωνιστικότητα του πατρός Σωφρονίου. 

Γι’ αυτό του παρουσιαζόταν, και αισθητώς και οφθαλμοφανώς, και του μιλούσε. Κάποια μέρα, μάλιστα, καθώς ο ίδιος ο Παππούλης μας έλεγε, ο διάβολος εμφανίσθηκε μπροστά του και του είπε: «Εγώ είμαι άγγελος και πέσε κάτω να με προσκύνησης». 

Όταν, όμως, εκείνος τα έλεγε αυτά, ο πατήρ Σωφρόνιος πρόσεξε ότι του έλειπε ένα δόντι και του λέει γελώντας και κοροϊδευτικά: «Δεν είσαι άγγελος, δεν είσαι άγγελος, γιατί σου λείπει ένα δόντι!». 

Τότε ο διάβολος γυρίζει εξαγριωμένος και του δίνει ένα δυνατό χαστούκι και αμέσως εξαφανίζεται από μπροστά του.

Θαυματουργός εικόνα της Παναγίας, Εθιά Ηρακλείου Κρήτης

Κάποια άλλη μέρα, ο πατήρ Σωφρόνιος κατέβηκε κοντά στην θάλασσα, όπως ο ίδιος έλεγε, και άκουσε μέσα από την θάλασσα την Παναγία μας να του μιλάη και να του λέη, με την γλυκειά φωνή της: «Παιδί μου, μη φοβάσαι κι εγώ δεν θα σε αφήσω να χαθής». 

Σε ερώτησι, πως κατάλαβε ότι ήταν η Παναγία μας, απάντησε πολύ φυσικά: «Ε, την Παναγία μας δεν γνωρίζω;».

Και άλλοτε πάλι, έλεγε ότι η Παναγία μας τον αγκάλιασε. «Η Παναγία μου έκανε μια αγκαλιά», μας έλεγε.

Είδε την Αγία Μαρίνα

«Από ενωρίς ο ευλογημένος Κωνσταντίνος εκάρη μοναχός. Η ωριμότητα και η αποφασιστικότητά του φάνηκε αμέσως. Το αίσθημα και το χρέος της ξενιτείας τον συνείχε απόλυτα. 

Επεδίωκε να μην ξενυχτάη ποτέ έξω από το μοναστήρι. Όταν, κάποια φορά, αυτό στάθηκε αδύνατο και αναγκάσθηκε να παραμείνη στο πατρικό του σπίτι, είδε στο εικονοστάσι να βγαίνει η Αγία Μαρίνα από την εικόνα της, κρατώντας τον πειρασμό από τα κέρατα και δείχνοντάς του τον, του είπε: «Αυτός σας βάζει τους λογισμούς, να μην ακούτε τον Γέροντα και να νυστάζετε στις Ακολουθίες».

Στρατιωτική θητεία

Ο πατήρ Σωφρόνιος, όταν έφθασε την ηλικία των εικοσιτριών ετών, έπρεπε να πάη στρατιώτης, διότι τότε οι μοναχοί δεν απαλλάσσοντο των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων.

Η Μονή τον ετοίμασε σχετικά, τον εκούρεψε, του έκοψε δηλαδή τα μαλλιά και τα γένεια, και του τα φύλαξε, γιατί έτσι γινόταν τότε.

Παρουσιάσθηκε στο Μεγάλο Πεύκο, στις 24 Ιανουαρίου του 1954. Υπηρέτησε στο Μηχανικό και ήταν βοηθός μαγείρου. Κατόπιν, πήρε μετάθεσι για την Θεσσαλονίκη.

Στον στρατό ο Γέροντας ήταν υπόδειγμα υπακοής και εργατικώτατος, γι’ αυτό τον αγαπούσαν όλοι, από τον Διοικητή έως τον πιο απλό στρατιώτη. Ποτέ δεν θεώρησε αγγαρεία οποιαδήποτε εργασία του ανέθεταν, αλλά την έκανε με αγάπη, σωστά και καλά. Ο αξιωματικός υπηρεσίας τον σταματούσε πολλές φορές με το ζόρι, για να ξεκουρασθή.

Το ήθος και ο ακέραιος χαρακτήρας του πατρός Σωφρονίου έκανε ακόμη και τα πειραχτήρια του στρατού να αργούν, παρ’ όλο που ξέρανε ότι είναι καλόγερος.

Τις νηστείες τις κρατούσε όλες: Πάσχα, Χριστούγεννα, 15 Αυγούστου, Αγίων Αποστόλων και, φυσικά, Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Πώς τα κατάφερνε; Ένας συνάδελφός του, μάγειρας, έλεγε σχετικά: «Μέχρι και ελιές, ψωμί και κρεμμύδι έτρωγε μόνον, αρκεί να μη χαλούσε τις διατεταγμένες νηστείες της Εκκλησίας μας».

Κάθε ημέρα, ο Διοικητής του επέτρεπε να αποσύρεται για λίγο να προσεύχεται, πέραν της γενικής Προσευχής, επειδή εγνώριζε ότι ήταν καλόγερος. Τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές του έδινε άδεια να πηγαίνη στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου Θεσσαλονίκης, να εκκλησιάζεται και να ψέλνη.

Το επίδομα των στρατιωτών, τότε, ήταν 53 δραχμές τον μήνα. Φυσικά, του Παππούλη αυτό το ελάχιστο ποσό όχι μόνο του έφθανε, αλλά με αυτό έκανε ελεημοσύνες, «δάνειζε» τους συναδέλφους του, έδινε σ’ όποιον του ζητούσε.

Στον στρατό ο πατήρ Σωφρόνιος αρρώστησε βαρειά. Έκανε υψηλό πυρετό 40°-41°, που δεν έπεφτε. Η κατάστασί του ήταν απελπιστική. Τότε του έκαναν έφοδο χιλιάδες δαίμονες, για να τον τρομάξουν και να τον τρομοκρατήσουν. Όμως, μόνο μέχρι γύρω-γύρω στο κρεββάτι μπορούσαν να φθάσουν. 

«Αγγίζανε το κρεββάτι», όπως έλεγε ο ίδιος, «αλλά επάνω δεν μπορούσαν να ανέβουν. Γύρω-γύρω μόνο».

Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν την αιτία. Νοσηλεύθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. 

Η κατάστασί του, αντί να βελτιώνεται, χειροτέρευε. Τον έφεραν στην Αθήνα και νοσηλεύθηκε σε διάφορα νοσοκομεία. Τελικά, βρέθηκε ότι πάσχει από την νόσο του Χάνσεν, την γνωστή λέπρα, και μεταφέρθηκε στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών.

Ο πατήρ Ευάγγελος Παπανικολάου, ο και ιατρός, θυμάται που του έλεγε ο Παππούλης μας:

«»Με παίρνουν φαντάρο και με στέλνουν στην Θεσσαλονίκη. Εκεί αρρώστησα κι άλλο. Με πάνε στον στρατιωτικό γιατρό, μου λέει: «Έχεις αφροδίσια».»Τί έχω;».»Αφροδίσια, τα κόλλησες από γυναίκα». Γελώ, Βαγγέλη μου, γελώ. «Γιατρέ μου, άλλο πράγμα έχω», του λέω. «Δεν έχω αφροδίσια». Ακούς, Βαγγέλη, αφροδίσια», και γέλαγε, γέλαγε. «Και τι έγινε, Γέροντα;», ερώτησα. «Είμαι στο λεωφορείο και έλεγα: «Παναγία μου, Καλυβιανή, τι αρρώστια έχω εγώ;».

Με πλησιάζει ένας άνθρωπος και μου λέει: «Πάτερ, να σου πω, είσαι άρρωστος από λέπρα, να πας στο νοσοκομείο, στην Αθήνα. 

Είμαι κι εγώ άρρωστος άπ’ αύτό.Να πάς στο νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα»». Επήγε ο πατήρ Ευμένιος στο νοσοκομείο, τον είδαν και του άρχισαν την θεραπεία. 

Εκεί συνάντησε τον πατέρα Νικηφόρο, που ευωδιάζουν τα λείψανά του».

Και ο Μόρφου Νεόφυτος μας έλεγε:

«Υπήρχε τότε ένας νόμος, που έλεγε ότι έπρεπε οι καλόγεροι, όταν ήταν σε νεανική ηλικία, να πάνε στρατιωτικό. Και τον ξύρισαν. Φανταστείτε τώρα, τον κούρεψαν. Κι αυτός πήγε. Πήγε στον στρατό, στην Θεσσαλονίκη, κι εκεί, για πρώτη φορά, φάνηκε το πρόβλημα της ασθένειας του Χάνσεν, της λέπρας.

«Και ήμουν», λέει, «ξαπλωμένος σ’ ένα κρεββάτι και είχα πάρα πολύ πυρετό. Κι εκείνη την ώρα μου είπαν: «Άκουσε, πάτερ Σωφρόνιε, είσαι άρρωστος, πολύ βαρειά άρρωστος, και δεν μπορείς πια να επιστρέψης στο μοναστήρι σου. 

Αν πας, θα πρέπη να πας για λίγο και μετά θα πρέπη να σε πάνε στο Νοσοκομείο».

Όταν έμαθε ότι έπασχε από λέπρα, έλεγε: «Χάρηκα πάρα πολύ». «Χάρηκες;», του λέω. «Ναι, με γέμισε απέραντη χαρά. 

«Οσο πιο μεγάλη ασθένεια, τόσο πιο μεγάλος σταυρός, τόσο πιο μεγάλη Ανάστασι. Και είπα: Πώ, πώ, πώ, μεγάλο δώρο μου έδωσες, Θεέ μου. Σ’ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που μου έδωσες μεγάλο σταυρό. 

Θα έχω μαζί Σου μεγαλύτερη συμμετοχή στα πάθη Σου, αλλά και μεγαλύτερη συμμετοχή στην Ανάστασί Σου». 

Άκου ο άνθρωπος! Και ήταν μόλις 20 χρόνων».

Αδιάλειπτος αγώνας

Στον αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών, ο πατήρ Σωφρόνιος νοσηλεύτηκε επιτυχώς και θεραπεύτηκε τελείως. Η ασθένεια δεν του άφησε καμμία παραμόρφωσι, ούτε το παραμικρό σημάδι.

Μετά την θεραπεία του από αυτή τη σοβαρή ασθένεια, παρέμεινε μέσα στον Αντιλεπρικό Σταθμό, από αγάπη για τους πάσχοντας αδελφούς του.

 Η Διεύθυνσι του Σταθμού, επειδή ήταν μοναχός, του παρεχώρησε ατομικό κελλάκι, δίπλα στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Στο κελλάκι αυτό ο Παππούλης πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Εκεί ξανάρχισε τους πνευματικούς αγώνες, που είχε στερηθεί λόγω του στρατού και της ασθενείας του.

Καθημερινές ασχολίες του πατρός Σωφρονίου ήταν η φροντίδα για την ευπρέπεια του Ναού, στον οποίο ανέλαβε και καθήκοντα ιεροψάλτου, και η περιποίησι ασθενών, που ήταν παράλυτοι και δεν είχαν κανένα να τους φροντίση.

Ακόμη, έφτιαχνε λιβάνι και το μοίραζε σε μοναστήρια και ναούς, και γέμισε τους θαλάμους με ιερές εικόνες και πνευματικά βιβλία.

Τα καλοκαίρια πήγαινε για μήνες στο Άγιο Όρος, στο οποίο αναπαυόταν πολύ.

Πήγαινε επίσης στην Κρήτη, στην Μονή της μετανοίας του και στην Ιερά Μονή Καλυβιανής, όπου συνεδέθη με τον ιδρυτή της Μητροπολίτη Τιμόθεο, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Όταν έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου, του έστειλε ο Άγιος Άνθιμος τον Οσιώτατο μοναχό Νικηφόρο, τυφλό και παράλυτο. Ο πατήρ Σωφρόνιος τον υπηρέτησε με όλη του την ψυχή και καρδιά και τον είχε πνευματικό πατέρα και οδηγό.

Ο αντίδικος, όμως, διάβολος φθόνησε την καλή πολιτεία του αγωνιστού Σωφρονίου και τον πολέμησε με σφοδρότητα και τον ταλαιπώρησε πολύ. Τον απάλλαξε διά παντός άπ’ αυτόν η Χάρις του Θεού και της Κυρίας Θεοτόκου.

Το 1975, σε ηλικία σαραντατεσσάρων ετών, ο μοναχός Σωφρόνιος χειροτονήθηκε εις πρεσβύτερον και πήρε το όνομα Ευμένιος. Ο πατήρ Ευμένιος συνέχισε τη ζωή του στο Λοιμωδών ως Ιερεύς, διεκρίθη δε και ως άριστος πνευματικός.

Μετά την πτώσι του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ρωσσία, πήγε προσκυνηματικό ταξείδι στη Μόσχα, στην Πετρούπολη και στο Κίεβο.

Με την επιστροφή από εκεί, άρχισαν τα άλλα μεγάλα προβλήματα υγείας: σάκχαρο, ανεπάρκεια νεφρών, προβλήματα οράσεως και τα πόδια του, που έλεγαν οι γιατροί να του τα κόψουν. Έμπαινε και έβγαινε συνεχώς σε νοσοκομεία.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, έκανε ακόμη μερικά ταξείδια και συνέχιζε τα ιερατικά του καθήκοντα εις το ακέραιον: Ιερές Ακολουθίες και ατελείωτες επισκέψεις σε σπίτια πνευματικών του παιδιών για αγιασμούς, ευχέλαια και εξορκισμούς.

Αυτό κράτησε πάνω από οκτώ-δέκα χρόνια, οπότε μπήκε για τελευταία φορά στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου, στις 23 Μαΐου 1999, απεδήμησε εις Κύριον σε ηλικία έξηνταοκτώ ετών.

Ακολουθούν κάποιες μαρτυρίες από τις τελευταίες εκείνες ώρες.

Στην ημέρα της εορτής τους…

Τον σεβαστό Πατέρα Ευμένιο, τον αγαπημένο μας «Παππούλη», εκάλεσε ο Κύριός μας κοντά του στις 23 Μαΐου του έτους 1999, ημέρα Κυριακή, στην μνήμη των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, γύρω στις τέσσερεις το απόγευμα, ενώ ευρισκόταν στο θεραπευτήριον Ευαγγελισμός.

Ας σημειωθή, ότι ο Πατήρ Ευμένιος ανήκε στην Μητρόπολι Νικαίας και είναι άξιον θαυμασμού το ότι εφάνη ωσάν να ήλθαν οι Άγιοι προστάτες της μητροπολιτικής του περιφέρειας να παραλάβουν το εκλεκτό και υπερευλογημένο τέκνο τους, την ημέρα της εορτής τους.

Η εξόδιος Ακολουθία εψάλη εις τον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων, τον οποίο διεκόνησε η αγιότητά του με περίσσια αυταπάρνησι.

Ο ενταφιασμός του έγινε την επομένη ημέρα στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, το χωριό Εθιά, του νομού Ηρακλείου.

Αποχαιρετισμός

«Δεν μπορώ να περιγράψω την θλίψι, που είχε στο πρόσωπό του, όταν για τελευταία φορά κλείδωνε την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, των γλυκύτατων και αγαπημένων του Αγίων, όπως συνήθιζε να λέη, και αποχαιρετούσε το άγιο κελλί του. 

Και τις τελευταίες ευχές για το Ίδρυμα: «Την ευχή μου να έχετε όλοι, την ευχή μου να έχετε όλοι», επαναλάμβανε, ενώ τον έπνιγε ένα βουβό κλάμα, καθώς περνούσαμε για τελευταία φορά τους δρόμους της αγαπημένης του Αθήνας.

Ευλογούσε συνέχεια και έλεγε: «Ωραία που είναι η Αθήνα! Ωραία Αθήνα, ευλογημένη Αθήνα! Τίποτε άλλο δεν υπάρχει πιο ωραίο από την Αθήνα». Ευλογούσε τους δρόμους, την Ομόνοια, την Αγορά, την Μητρόπολι, την Βουλή των Ελλήνων, τους πάντες και τα πάντα.

Ανεξίτηλα έχουν μείνει στην μνήμη μου τα λόγια, που είπε την Πέμπτη 29 Απριλίου του 1999, τα μεσάνυκτα: «Σήμερα ήθελαν πάλι να μου κάνουν αιμοκάθαρσι δύο ώρες. Με τρύπησαν επτά-οκτώ φορές. Με τρύπαγαν αυτές, με τρύπαγαν σαν τον Δεσπότη Χριστό. Μαρτύρησα, μαρτύρησα σαν τον Δεσπότη Χριστό. 

Γιατί το κάνουν αυτές αυτό;» «Γέροντα», του απαντώ, «δεν θα ήξεραν οι νοσοκόμες». «Θέλετε να αλλάξουμε γιατρούς και νοσοκομείο», του πρότεινα. «Μπά, δεν χρειάζεται», μου απαντάει. «Μου αρέσει πολύ ο Ευαγγελισμός…»».

Ο τελευταίος Εσπερινός

«Για τελευταία φορά ο Γέροντας εισήχθη στον Ευαγγελισμό στις 17 Δεκεμβρίου του 1997 (εορτή του Αγίου Διονυσίου).

1η Μαΐου του 1999. Δεν αισθάνεται καθόλου καλά.

2α Μαΐου. Τον θυμάμαι το βράδυ εκείνο της Κυριακής, με το ραδιοφωνάκι στα χέρια, να παρακολουθή τον Εσπερινό του Αγίου Πέτρου, πολιούχου Άργους. Ήταν ο τελευταίος Εσπερινός, που άκουγε.

3η Μαΐου, 4η Μαΐου, ο Γέροντας χειροτέρευε. Από τους γιατρούς καμμία βοήθεια. Έλεγε συνέχεια: » Ελάτε, πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω…».

5η Μαΐου έως 23η Μαΐου, πονούσε φοβερά όλες αυτές τις ημέρες.

Στις 23 Μαΐου του 1999, την Κυριακή των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων, στις 4:10 μ.μ., εκοιμήθη».

Μετά την κοίμησί του επιτελεί πολλά και μεγάλα θαύματα, όπως το ομολογούν άνθρωποι που υεργετήθηκαν η αυτόπτες μάρτυρες. 

Ο βίος του υπήρξε αρετή και η αρετή βίος.

Πηγή: Σίμωνος Μοναχού, Πατήρ Ευμένιος – Ο κρυφός άγιος της εποχής μας, Επιμέλεια κειμένου: Μαίρη Αποστολάρα, Πρώτη Έκδοσι, Δεκέμβριος 2009.

 www.athensmagazine.gr

Περισσότερα »

Κατατέθηκε η πατέντα 060606 της Microsoft που οδηγεί στο χάραγμα: Θα πληρωνόμαστε με τσιπ στο σώμα!

Μια αίτηση για πατέντα που δημοσιεύθηκε εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού δεν αφήνει τα σενάρια συνωμοσιολογίας να κοπάσουν και αναθερμαίνει τις ανησυχίες για την κανονικοποίηση της προοπτικής για «τσιπάκι».

Πρόκειται για μια πατέντα με κρυπτοτεχνολογία που θα επιτρέπει την «εξόρυξη» κρυπτονομίσματος από τους ίδιους τους ανθρώπους, δηλαδή την πληρωμή τους χρησιμοποιώντας δεδομένα από την φυσική τους κίνηση και την βιολογική καθημερινότητά τους που θα παρακολουθείται με δικό τσιπ.

Όπως αναφέρει το sigmalive,com  λόγος είναι για την πατέντα με τίτλο «Σύστημα κρυπτονομισμάτων που χρησιμοποιεί τα δεδομένα του σώματος» («WO2020060606 - Cryptocurrency system using body activity data»).

Καταθέτης της πατέντας είναι η «Microsoft Technology Licensing, LLC».

Η αίτηση έχει κατατεθεί στις 20 Ιουνίου 2019 και δημοσιεύθηκε στις 26 Μαρτίου 2020 με τον αριθμό «WO/2020/060606». Υπάρχει αναρτημένη στην βάση δεδομένων «PATENTSCOPE» που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας, του WIPO (World Intellectual Property Organization), καθώς και στο «Google Patents» με τον αριθμό «WO2020060606A1». Ως εφευρέτες ονομάζονται οι Dustin Abramson, Derrick Fu και Joseph Edwin Johnson, Jr.

Η «Microsoft Technology Licensing» (MTL) «κατέχει την συντριπτική πλειοψηφία των πατέντων που άνηκαν προηγουμένως στην Microsoft Corporation», σύμφωνα με την «Microsoft.com», και είναι υπεύθυνη για την αδειοδότηση πατέντων της εταιρείας και άλλων θυγατρικών της.

Το σύστημα που θέλει να αναπτύξει η Microsoft θα επιτρέπει σε άτομα να κάνουν «εξόρυξη κρυπτονομισμάτων» ("crypto-mining") τύπου Bitcoin, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το σώμα τους ως απόδειξη ολοκλήρωσης έργου ή «απόδειξη εργασίας».

Αυτές οι «εργασίες» περιλαμβάνουν θέαση διαφημίσεων ή χρήση διαδικτυακών υπηρεσιών. Όπως αναφέρεται στο κείμενο της πατέντας, η εργασία θα μπορεί να καταμετράται με τα κύματα του εγκεφάλου ή την εκπομπή θερμοκρασίας του σώματος:

«Ένα κύμα από τον εγκέφαλο ή η θερμοκρασία που εκπέμπει το σώμα ενός χρήστη όταν ο χρήστης πραγματοποιεί μία ενέργεια σύμφωνα με ένα «έργο» που του έχει δοθεί για να ολοκληρώσει, όπως το να δει μία διαφήμιση ή να χρησιμοποιήσει συγκεκριμένες ιντερνετικές υπηρεσίες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διαδικασία εξόρυξης.»

Είναι τα δεδομένα του σώματος που αποδεικνύουν κάθε φορά αν το έργο ολοκληρώθηκε, για να ακολουθήσει η αποζημείωση.

Όπως γράφει ο Liam Frost στην «Decrypt», τα παραδείγματα «σωματικής δραστηριότητας» της πατέντας είναι «η ακτινοβολία σώματος, οι εγκεφαλικές δραστηριότητες, η ροή του αίματος, η δραστηριότητα των οργάνων και η κίνηση. 

Ο αισθητήρας θα μπορεί επίσης να ξεχωρίζει μεταξύ διαφορετικών εγκεφαλικών κυμάτων, όπως τις ακτίνες gamma (που σχετίζονται με δραστηριότητες μάθησης ή απομνημόνευσης), τις ακτίνες beta (που σχετίζονται με την λογική σκέψη) και τις ακτίνες alpha (που σχετίζονται με τις υποσυνείδητες σκέψεις».

Οι χρήστες «θα λαμβάνουν κρυπτονόμισμα ως αμοιβή για την ολοκλήρωση δραστηριοτήτων που θα περιλαμβάνουν θέαση διαφημίσεων, χρήση chatbots ή ανέβασμα υλικού σε ιστοσελίδες με περιεχόμενο κοινής χρήσης».

Άλλες ενέργειες μπορούν να συμπεριλαμβάνουν το να πηγαίνεις για τρέξιμο (έχει γίνει της μόδας λόγω κορωνοϊού), καθώς μια ασφαλιστική εταιρεία ανταμοίβει το να παραμένεις υγιής, ή να παίζεις ένα συγκεκριμένο παιχνίδι ή να ακολουθείς συγκεκριμένες εντολές που θα σου δοθούν.

Η ενέργεια που δημιουργεί το ανθρώπινο σώμα από την τέλεση των  εντολών και μεταφράζεται σε «πληρωμή» θυμίζει σε κάποιους και το επεισόδιο 2 του πρώτου κύκλου της σειράς «Black Mirror» με τίτλο «Fifteen Million Merits».

Οι πρωταγωνιστές ποδηλατούν όλη την εργάσιμη μέρα τους σε ένα σταθερό ποδήλατο για να δημιουργούν ηλεκτρισμό και πληρώνονται γι' αυτό σε ψηφιακό νόμισμα, τα «merits», με το οποίο αγοράζουν όλα τα αγαθά τους, η πλειοψηφία των οποίων είναι ψηφιακά.

Η τεχνολογία βασίζεται σε ήδη υπαρκτές τάσεις, όπως η κίνηση κατά τη διάρκεια τρεξίματος μέσω έξυπνων ρολογιών και κινητών, που και σε αυτή την περίπτωση μοιράζονται δεδομένα με διάφορες εφαρμογές και αναπτύσσονται συστήματα ανταμοιβής ή τιμωρίας. 

Όπως αναφέρει η περιγραφή:

«Αντί να χρησιμοποιούμε τεράστια υπολογιστική δύναμη μέσω παραδοσιακών συστημάτων παραγωγής κρυπτονομισμάτων, δεδομένα που δημιουργούνται από την κίνηση του σώματος του χρήστη μπορούν να είναι μία απόδειξη εργασίας, και έτσι, ο χρήστης μπορεί να λύνει το υπολογιστικά δύσκολο πρόβλημα ασυνείδητα».

Η είδηση για την αίτηση της πατέντας πυροδότησε αμέσως συζητήσεις, καθώς δημιουργούνται τεράστια ερωτήματα για την ιδιωτικότητα του ατόμου, αφού αυτό θα είναι διαρκώς υπό παρακολούθηση, αλλά και τις συνέπειες σε ευρύτερους τομείς, όπως στην εργασία.

Επίσης, η πλειοψηφία των κρυπτονομισμάτων, όπως το Bitcoin, είναι αποκεντρωμένα, ενώ το συγκεκριμένο θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Microsoft.

Ο John McAfee, ο διάσημος δημιουργός του «McAfee Antivirus», σε ανάρτησή του στο Twitter ανέφερε: «Η Microsoft είναι ο ιδιοκτήτης της διεθνούς πατέντας #060606... 

Ένα σύστημα κρυπτονομισμάτων που χρησιμοποιεί ανθρώπους που έχουν τσιπαριστεί ως "μεταλλωρύχους". Δεν σας κάνω πλάκα.»

Τα τρία εξάρια που εμφανίζονται στον αριθμό της πατέντας μαζί με το γεγονός πως έχει να κάνει με μορφή νομίσματος, δίνει τροφή για την διασύνδεση με το «χάραγμα» που αναφέρεται στο 13 βιβλίο της «Αποκάλυψης» του Ιωάννη, εδάφια 16 με 18.

Η βιβλική αναφορά είναι ξεκάθαρη και δεν  χρήζει παρερμηνειών:
Όποιος δεν φέρει το «χάραγμα» του θηρίου, που είναι ο αριθμός «666», δεν θα μπορεί να πουλά ή να αγοράζει.

Οι θεωρίες συνωμοσίας ήδη δίνουν και παίρνουν «αποκρυπτογραφόντας» τον κωδικό ως «World Order 2020 666», δηλαδή «Παγκόσμια Τάξη 2020, 666».

Η «Snopes» εξηγεί ότι το WO είναι ακρωνύμιο για τον WIPO και το «Α1» που αναφέρεται στο τέλος δηλώνει πως αυτή είναι η μοναδική πατέντα, ενώ το «B1» είναι για πατέντες που έχουν δοθεί.

Την ύπαρξη τριών εξαριών την αποδίδει «σε τίποτα παραπάνω από σύμπτωση»!

Ωστόσο, παρά την αναφορά McAfee σε «ανθρώπους που έχουν τσιπαριστεί», στην πατέντα δεν γίνεται ξεκάθαρη αναφορά σε εμφύτευση μικροτσίπ ή άλλου είδους εμφυτεύσιμη τεχνολογία. 

Η ιστοσελίδα «Snopes» αναλύοντας τις θεωρίες ανέφερε πως στην αίτηση το «άτομο» ("person"), η «συσκευή χρήστη» ("user device") και ο «αισθητήρας» ("sensor") «είναι όλα ξεχωριστά αντικείμενα». Όπως αναφέρεται στην αίτηση για την πατέντα:

«Η συσκευή χρήστη 130 μπορεί να περιλαμβάνει οποιαδήποτε συσκευή που δύναται να επεξεργαστεί και να αποθηκεύσει δεδομένα/πληροφορίες και να επικοινωνήσει μέσα από δίκτυο επικοινωνιών 120. 

Για παράδειγμα, η συσκευή χρήστη 130 μπορεί να περιλαμβάνει προσωπικούς υπολογιστές, διαμετακομιστές, κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, έξυπνες συσκευές (πχ. έξυπνα ρολόγια ή έξυπνες τηλεοράσεις).»

Σχετικά με τον αισθητήρα, η αίτησης της πατέντας αναφέρει ότι μπορεί να προστεθεί σε μία από τις προαναφερθείσες συσκευές, όπως το κινητό, ή να είναι ένα αυτοδύναμο εξάρτημα:

«Ο αισθητήρας 140 μπορεί να ρυθμιστεί στο να αισθάνεται την δραστηριότητα του σώματος του χρήστη 145. Όπως παρουσιάζεται στην εικόνα 1, ο αισθητήρας 140 μπορεί να είναι ξεχωριστό εξάρτημα από την συσκευή χρήστη 130 και να είναι συνδεδεμένη ή/και να επικοινωνεί με την συσκευή χρήστη 130.

Εναλλακτικά, ο αισθητήρας 140 μπορεί να συμπεριληφθεί και να ενσωματωθεί στην συσκευή χρήστη 130. Για παράδειγμα, η συσκευή χρήστη 130 μπορεί να είναι μια συσκευή που μπορεί να φορεθεί και να έχει μέσα τον αισθητήρα 140. 

Ο αισθητήρας 140 μπορεί να μεταδίδει πληροφορίες/δεδομένα στην συσκευή χρήστη 130.»


Όπως φαίνεται, δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά σε μικροτσίπ ή εμφύτευμα μέσα στην πατέντα, ωστόσο υπάρχει μια κάποια ασάφεια για το είδος του αισθητήρα και της συσκευής που θα καταγράφει την κρυπτοεξόρυξη και αυτή η ασάφεια δίνει εύλογα χώρο για την σύνδεση του μικροτσίπ ή μια παρόμοιας τεχνολογίας με την πατέντα μελλοντικά.

Ένας επιπλέον λόγος που κάποιοι κάνουν αυτή η σύνδεση είναι και το γεγονός πως το ίδρυμα «Bill & Melinda Gates Foundation» του ιδρυτή της Microsoft, Bill Gates έχει συνεισφέρει τα τελευταία χρόνια τεράστια ποσά για έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογιών που έχουν να κάνουν με εμφυτεύσιμα μικροτσίπ, με υποδερμικά ιατρικά «κβαντικά τατουάζ» που ελέγχονται από τηλέφωνο καθώς και στο πρόγραμμα «ID2020» για την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας μορφής ηλεκτρονικής ταυτότητας.

Ο Gates, που κατά κάποιο τρόπο «προέβλεψε» μια παγκόσμια πανδημία, χρηματοδοτεί επίσης την ανάπτυξη εμβολίων κατά του κορωνοϊού και σε πρόσφατη συνέντευξή του ανέφερε πως η επόμενη πρόκληση για την ανθρωπότητα είναι ο συνδυασμός πανδημίας και τρομοκρατίας με την μορφή της βιοτρομοκρατίας.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ έχουν καταθέσει πρόταση για τη δημιουργία του «ψηφιακού δολαρίου» στα πλαίσια του πακέτου στήριξης για αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων του κορωνοϊού.

Σύμφωνα με την «Forbes», η πρόταση έτυχε θετικής υποδοχής από τους επενδυτές σε Bitcoin και άλλα κρυπτονομίσματα ως μια κίνηση των ΗΠΑ υπέρ των τεχνολογιών blockchain. 

Με το «ψηφιακό νόμισμα», όπως αναφέρει η «Wall Street Journal», μπορεί να μειωθεί η εξάπλωση νόσων από χαρτονομίσματα, κέρματα και επιταγές.

www.pronews.gr

Περισσότερα »

Περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ. έβαλε στα μεγάφωνά του το Χριστός Ανέστη!

Περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ. έβαλε στα μεγάφωνά του το «Χριστός Ανέστη»!

Κάτοικοι και ιερείς στο Καλαμπάκι Δράμας αντιμετώπισαν μία απρόσμενη δυσκολία το βράδυ της Ανάστασης, καθώς δεν ήταν δυνατό να ακουστεί η λειτουργία και συνεπώς το «Χριστός Ανέστη».

Αυτό συνέβη καθώς τα μεγάφωνα της εκκλησίας είχαν χαλάσει, με τους αστυνομικούς ωστόσο που βρίσκονταν έξω από τον Ιερό Ναό της περιοχής να δίνουν τη λύση σε μία αξιέπαινη κίνηση:

www.el.gr

Περισσότερα »

Τι γλώσσα μιλούσε τελικά ο Ιησούς

Σε δημόσια διαφωνία ήρθαν κάποτε, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και ο Πάπας Φραγκίσκος, σχετικά με το ποια γλώσσα μιλούσε ο Ιησούς.

«Ο Ιησούς ζούσε εδώ, σ' αυτήν τη γη. Μιλούσε εβραϊκά», είπε ο Νετανιάχου στον Πάπα, με τον τελευταίο να διαφωνεί και να ανταπαντά: «Μιλούσε αραμαϊκά». «Μιλούσε αραμαϊκά, αλλά γνώριζε εβραϊκά», αποκρίθηκε ο Νετανιάχου.


Το περιστατικό σημειώθηκε σε ανοιχτή συνάντηση στην Ιερουσαλήμ, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ισραηλινός ηγέτης αναφέρθηκε σε ισχυρή σύνδεση μεταξύ χριστιανισμού και ιουδαϊσμού.

Η συζήτηση στη Μέση Ανατολή σχετικά με τον Ιησού είναι σύνθετη και υποκύπτει συχνά σε πολιτικές στοχεύσεις, σημειώνει το πρακτορείο Reuters.

Ωστόσο, η απορία παραμένει για το ποιος από τους δύο, ο Νετανιάχου ή ο Πάπας, είχε δίκιο.

Είναι αποδεκτό ότι ο Ιησούς Χριστός υπήρξε ως πρόσωπο, αλλά είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη η ερμηνεία και η ακρίβεια της ζωής τους, όπως και η γλώσσα η οποία μιλούσε, σημειώνει το bbc.com.

«Τόσο ο Πάπας, όσο και ο Νετανιάχου είχαν δίκιο», εξηγεί ο Σεμπάστιαν Μπροκ, καθηγητής έρευνας της αραμαϊκής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Τα εβραϊκά ήταν η επίσημη γλώσσα του κράτους και των αρχιερέων. Ήταν η γλώσσα που διδάσκονταν οι μορφωμένοι και που αναγραφόταν σε πολλές πινακίδες, σε έργα τέχνης και οπουδήποτε δημόσια.

Ωστόσο, λόγω του πατέρα του, του Ιωσήφ, ο Χριστός μιλούσε αραμαϊκά, τη lingua franca της ευρύτερης περιοχής, την οποία μιλούσαν όλα τα κατώτερα και τα μεσαία στρώματα της περιοχής, ήταν δηλαδή η καθομιλουμένη των κατοίκων.

Παρόμοια άποψη έχει και ο καθηγητής Γλωσσολογίας Ghil'ad Zuckermann, ο οποίος δήλωσε στο Reuters πως «ο Ιησούς ήταν φυσικός ομιλητής των αραμαϊκών. Αλλά θα έπρεπε να ξέρει και εβραϊκά, επειδή υπήρχαν σωζόμενα ιερά κείμενα στα εβραϊκά».

Ωστόσο, και τα αραμαϊκά, που χρησιμοποιούνται στις ταινίες για να αναπαραστήσουν πιστά την εποχή που έζησε ο Ιησούς Χριστός, είναι και αυτά λάθος. Πρόκειται για τα εξευγενισμένα αραμαϊκά, αυτά που μιλιούνταν μετά τον 1ο αιώνα μ.Χ. δηλαδή, και μόνο τότε απαντώνται σε γραπτά κείμενα.

Αντίθετα, ο Ιησούς μιλούσε τα απλά αραμαϊκά, που δεν είχαν εξελιχθεί. 

Θα μπορούσε όμως και να τα εμπλουτίζει, λόγω των κηρυγμάτων του, με λατινικές λέξεις, λέει ο λέκτορας Τζόναθαν Κατζ, που διδάσκει Κλασική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επειδή ακριβώς η λατινική γλώσσα, όπως, άλλωστε και η ελληνική, είχαν τεράστια επιρροή εκείνη την εποχή.

Δείτε βίντεο με την κόντρα μεταξύ Νετανιάχου και Πάπα Φραγκίσκου:

Περισσότερα »

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου

Τη Μεγάλη Πέμπτη ψάλλονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια, οι γραφές που περιγράφουν την πορεία του Ιησού ως τον Γολγοθά και τη Σταύρωση.

Από τον Μυστικό Δείπνο, την στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας Tου στους κήπους της Γεσθημανής, την προδοσία του Ιούδα και τη σύλληψή Tου. 

Η κορύφωση της ημέρας στην ορθόδοξη πίστη γίνεται το βράδυ, όταν ο ιερέας περιφέρει τον Εσταυρωμένο μεταξύ των πιστών, μέσα στον ναό και ακούγεται από τους υμνωδούς το συγκλονιστικό «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου»...

Είναι η τέταρτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας που είναι αφιερωμένη στην ανάμνηση τεσσάρων γεγονότων τα οποία περιγράφονται στα Δώδεκα Ευαγγέλια και τα οποία συνέβησαν λίγο πριν τη Σταύρωση, τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή το ιερό δείπνο του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους, τον Ιερό Νιπτήρα το πλύσιμο των ποδιών των 12 Αποστόλων από τον Ιησού Χριστό, η Υπερφυής Προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα του λίγο πριν τη σύλληψή του, και η προδοσία του Ιούδα.

Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. 

Το βράδυ τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού.

Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς.

Η σύλληψη στο Όρος Ελαίων 

Σύμφωνα με την Εκκλησιαστική παράδοση, μετά την σύλληψή Του στο όρος των Ελαιών, ο Χριστός δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Αρχιερείς σε μια δίκη που είχε τυπική διαδικασία αφού οι Φαρισαίοι ήθελαν τον θάνατο Του.  

Επειδή όμως δεν είχαν νόμιμη εξουσία, τον έστειλαν στον Πόντιο Πιλάτο, προκειμένου η καταδικαστική απόφαση να απαγγελθεί από αυτόν, καθώς κατείχε την εξουσία του Ρωμαίου διοικητή της περιοχής. 

Ο Πιλάτος δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη και ζήτησε από το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην αυλή του Πραιτωρίου να διαλέξει ανάμεσα στον Βαραββά και τον Χριστό για το ποιος να σωθεί. 

Το πλήθος διάλεξε τον θάνατο του Ιησού με σταύρωση.

Από εκείνο το σημείο μέχρι και την σταύρωση, ο Ιησούς έζησε τον απόλυτο εξευτελισμό αλλά και την χλεύη του πλήθους και των Ρωμαίων στρατιωτών (πορφύρα, αγκάθινο στεφάνι, και μαστίγωμα).

Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Ιησούς σταυρώθηκε στις 9 το πρωί, με το μαρτύριό Του να κρατάει πάνω στον σταυρό έξι ώρες.

Μετά το πέρας των 12 Ευαγγελίων, στις εκκλησίες κάθε χρόνο συγκεντρώνονταν τα λουλούδια προκειμένου να ξεκινήσει το στόλισμα του Επιταφίου, το οποίο θα υποδεχτεί το σώμα του Χριστού την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί. 

Όμως, φέτος λόγω των απαγορεύσεων για την αποφυγή εξάπλωσης του κορωνοϊού, δεν θα στολιστούν Επιτάφιοι.

 www.gnomip.gr

Περισσότερα »

LIVE: Από τον Άγιο Λουκά η ακολουθία του Νυμφίου, λόγω πυρκαγιάς στη Μητρόπολη

Με δορυφορική μετάδοση από τον Ποληούχο της Λαμίας.

Μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα του Star Κεντρικής Ελλάδας, το tvstar.gr και το digitalstar.gr δείτε σε απευθείας σύνδεση με τον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά Λαμίας την ακολουθία του Νυμφίου. 



Η πυρκαγιά που ξέσπασε τα ξημερώματα στον Μητροπολιτικό ναό της Λαμίας, άλλαξε αλλά δεν ματαίωσε τα σχέδια του μητροπολίτη Φθιώτιδας Συμεών, που αστραπιαία και αυθόρμητα επέλεξε τον Ιερό Ναό που προστατεύει την πρωτεύουσα της Φθιώτιδας και τους κατοίκους της.

Τόσο η θεία λειτουργία το πρωί, όσο και η ακολουθία του Νυμφίου το απόγευμα μεταδίδονται δορυφορικά από τον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά.


Η επιστροφή στην Μητρόπολη θα γίνει όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Το υπόλοιπο πρόγραμμα της Μεγάλης Εβδομάδας:
13 Απριλίου 2020 Μεγάλη Δευτέρα απόγευμα: 18:00 έως 20:00
14 Απριλίου 2020 Μεγάλη Τρίτη απόγευμα: 18:00 έως 20:00
15 Απριλίου 2020 Μεγάλη Τετάρτη απόγευμα: 18:00 έως 20:00
16 Απριλίου 2020 Μεγάλη Πέμπτη απόγευμα: 18:00 έως 22:00
17 Απριλίου 2020 Μεγάλη Παρασκευή πρωί: 09:00 πμ έως 11:30 πμ
17 Απριλίου 2020 Μεγάλη Παρασκευή απόγευμα: 18:00 έως 21:00
18 Απριλίου 2020 Μεγάλο Σάββατο πρωί: 08:00 πμ έως 10:00 πμ
18 Απριλίου 2020 Μεγάλο Σάββατο βράδυ: 23:00 έως 01:30 πμ

Περισσότερα »