Η Βρετανική εφημερίδα στέλνει ένα δημοσιογράφο στην Ελλάδα και γράφει μία ανταπόκριση-ύμνο για την χώρα μας, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν ακόμα παντού φιλέλληνες, παρά το ότι εμείς ως Έλληνες προσπαθούμε με επιμονή και σύστημα για το... αντίθετο.
Μπορεί για εμάς εδώ που ζούμε την καθημερινότητα της πόλης και την τριβή της καθημερινότητας να μην έχουμε την καθαρότητα και την ευχέρεια να ρίξουμε μια ματιά στον πλούτο που μας προσφέρει απλόχερα η Αθήνα, όμως για κάποιους ξένους επισκέπτες, με πιο καθαρή ματιά και -κυρίως- χωρίς την οπτική της κρίσης, η Αθήνα ήταν και παραμένει ένα μαγικό μέρος, μια εμπειρία ζωής.Για τον δημοσιογράφο της Daily Mail η Αθήνα είναι πραγματικά μια αποκαλύπτική εμπειρία. Περπατώντας στο λιθόστρωτο μονοπάτι (της Διονυσίου Αρεοπαγίτου προφανώς), αισθάνεται όχι μόνο ότι βρίσκεται στο μεγαλύτερο και πιο σημαντικό αρχαιολογικό πάρκο της Ευρώπης, αλλά συμπεραίνει ότι διατρέχει την Ιστορία σαν μια ζωντανή εμπειρία, γράφοντας ότι η Αθήνα είναι το καλύτερο ανοιχτό πανεπιστήμιο στον κόσμο.
«Δεν υπάρχουν χρεώσεις και δίδακτρα. Δεν υπάρχουν καθηγητές. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις καμία εργασία. Δεν χρειάζεται να παρακολουθείς καθημερινά το μάθημα. Απλά παραδίδεσαι στην πόλη και την Ιστορία της η οποία βρίσκεται παντού γύρω σου» γράφει εκστασιασμένος ο απεσταλμένος της εφημερίδας David Constable.
Όπως η Ρώμη, η Αθήνα σας περιβάλλει με την αρχαία αύρα της: η Ακρόπολη, το Θέατρο του Διονύσου, Ηρώδου Αττικού, Αψίδα του Αδριανού και η Αθηναϊκή Τριλογία (Ακαδημία, Πανεπιστήμιο, Εθνική Βιβλιοθήκη). Μοιάζει με ένα γοητευτικό αρχιτεκτόνημα αιώνων και αυτοκρατοριών, που πέρασαν από πάνω της άκμασαν, και καταστράφηκαν, αφήνοντας πίσω τους ένα υπερθέαμα ζωντανής Ιστορίας.
Καμία άλλη χώρα, γράφει ο απεσταλμένος της αγγλικής εφημερίδας, δεν μπορεί να καυχηθεί για τους τόσο μεγάλους προαιώνιους αθλητές τους, τους Τιτάνες και τους Γίγαντες. Και είναι η ελληνική ιστορία και τα τοπία, που μέσα από τους αιώνες τις εμπειρίας και της καθημερινότητας, κατασκεύασαν από κοινού την σύγχρονη Ελλάδα που ξέρουμε σήμερα.
Πρόκειται για μία χώρα που κυριαρχεί στην συνείδησή μας, είτε την έχουμε επισκεφτεί είτε όχι. Τα ονόματα των αρχαίων θεών έχουν διδαχτεί σε όλους παντού στον κόσμο σε νεαρή ηλικία, και η φιλοσοφία των ελλήνων φιλοσόφων αποτελούν και σήμερα σημεία αναφοράς για την κοινωνία και τις επιστήμες.
Οι περισσότεροι θα θυμούνται ακόμα -έστω και με τρόμο...- από τα μαθητικά τους χρόνια το θεώρημα του Πυθαγόρα, ή θα νιώθουν το δέος μπροστά στην Τριγωνομετρία που εφευρέθηκε από τους Έλληνε μαθηματικούς. Έπειτα υπάρχουν οι φιλόσοφοι και οι ποιητές. Η Ελληνική μυθολογία και η ελληνική τραγωδία. Όταν σκεφτόμαστε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σκεφτόμαστε Ελλάδα. Ακόμα και τα γιαούρτια τους είναι διάσημα.
Πώς όμως όλα αυτά περνούν στην σύγχρονη Αθήνα; Και με ποιόν τρόπο η αρχαία ιστορία της πόλης συγχωνεύεται με την σύγχρονη; Ο δημοσιογράφος της Daily Mail κάνει την αναδρομή στις ανασκαφές του Μετρό, το οποίο άλλαξε την πόλη και τις υποδομές της εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Για τον παρατηρητή προκαλεί εντύπωση ότι σχεδόν κάθε σταθμός αποτελεί ένα μουσείο, από τα ευρήματα που βρέθηκαν στις ανασκαφές.
Η κατασκευή του σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα, κάτω από τη Βουλή των Ελλήνων, έφερε στο φως ένα απίστευτο όγκο από αυτό τον αρχαίο θαύμα που βρίσκεται θαμένο κάτω από την πόλη. Στην ουσία δεν επρόκειτο μόνο για την δημιουργία του μετρό, αλλά ήταν ίσως η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανασκαφή στην ιστορία της πόλης.
Όμως από την άλλη, στην Αθήνα έχεις πάντα αυτή την αίσθηση: όπου και να περπατήσεις είσαι σίγουρος ότι βρίσκεσαι πάνω σε κάτι θαμένο είτε πρόκειται για κάποιο τεχνικό έργο των Ρωμαίων είτε για τον τάφο κάποιου Αθηναίου.
Για πολλά χρόνια η Αθήνα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας ενδιάμεσος σταθμό για το ταξίδι προς τα νησιά του Αιγαίου. Όμως η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει. Και η παραμονή για λίγο παραπάνω στην Αθήνα είναι σοφό να γίνει από όλους όσοι επισκέπονται την Αθήνα.
Το Μουσείο της Ακρόπολις, στην βάση του λόφου, αντικατέστησε το παλαιό μουσείο. Έχει χώρο που καλύπτει πάνω από 14.000 τετραγωνικά μέτρα και φιλοξενεί και μόνιμα εκθέματα αλλά και έκτακτες συλλογές, όπως για παράδειγμα η Ζωοφόρος του Παρθενώνα αλλά και οι Καρυάτιδες από το Ερέχθειο. Το μουσείο είναι από μόνο του ένας σημαντικός σταθμός στην Αθήνα, έστω και αν πολλά και σημαντικά εκθέματα που θα μπορούσαν να υπάρχουν μέσα σ' αυτό, βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο τους, στο Λονδίνο.
Ο δημοσιογράφος της Daily Mail επισκέπτεται και άλλα σημεία της πόλης, όπως το άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα το οποίο βρίσκεται στον πανέμορφο Εθνικό Κήπο. Όπως είναι φυσικό, το κείμενο έρχεται στο θέμα τον Ελγινείων, πέρνοντας σαφή θέση υπέρ της Ελλάδας, ζητώντας να επιστρέψει το Βρετανικό Μουσείου τα αγάλματα στην Ελλάδα.
Μάλιστα βρίσκει εξοργιστικό ότι το Βρετανικό μουσείο αντί να κάνει κάποια κίνηση καλής θέλησης προς την Ελλάδα, δάνεισε ένα άγαλμα του θεού ποταμού Ιλισού στο Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη!
Δεν είναι μόνο η Ιστορία. Ο άγγλος δημοσιογράφος διαπιστώνει μία σαφή επιθυμία των Αθηναίων να υποστηρίξουν τις Τέχνες, με πολλές και σημαντικές παραστάσεις. Υπάρχουν ετήσιες συναυλίες μεγάλης κλίμακας στην σκιά της Ακρόπολης με παραστάσεις από σημαντικά ελληνικά σύνολα όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, ενώ οι παραστάσεις στο Ηρώδειο (δωρεά στην πόλη από τον Ηρώδη τον Αττικό το 161 μ.Χ.) είναι συνήθως ένα πολιτιστικό γεγονός πρώτου μεγέθους. Πουθενά αλλού στον κόσμο, μια ανοιχτή συναυλία δεν συνοδεύεται με το δέος που βρίσκει κανείς σ' αυτό το μαγικό θέατρο.
Η Ακρόπολη τη νύχτα είναι ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό θέαμα, όταν τα φώτα ανάβουν και την φωτίζουν πάνω από την πόλη. Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το Παναθηναϊκό Στάδιο, που φτιάχτηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και ανασκευάστηκε για την πραγματοποίηση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων. Υπέροχη είναι και η βόλτα στον Εθνικό Κήπο με το άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα από τους γάλλους γλύπτες Henri-Michel Chapu και Alexandre Falguière
Παρά το βάρος της ύφεσης και των εικόνων της οικονομικής εξαθλίωσης, η πόλη συνεχίζει να ζει υπό το βάρος της Ιστορίας της και των αιώνων που την έχουν σημαδέψει. Μπορεί όλα να μοιάζουν να περιστρέφονται στην βοή της σύγχρονης εποχής, όμως η Αθήνα ήταν και παραμένει μία πόλη που μπορείς να την περπατάς σαν ένα μεγάλο πανεπιστήμιο όπου μαθαίνεις αρχιτεκτονική, φιλοσοφία, δημοκρατία. Και αυτό την έκανε επί αιώνες ΥΜΝξεχωριστή. Και όπως φαίνεται τίποτα δεν θα εμποδίσει να συνεχίσει να την κάνει και στα χρόνια που έρχονται.
