Πέθανε ο τραγουδιστής Ρόμπερτ Ουίλιαμς

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών ο γνωστός τραγουδιστής Ρόμπερτ Ουίλιαμς.

Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή με με ανάρτησή της στο Instagram η Μπέσσυ Αργυράκη.

«Αντίο αγαπημένε μου. Έφυγες αθόρυβα στον ύπνο σου όπως χαμηλών τόνων και διακριτικός ήσουν σε όλη σου τη ζωή. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του και κουράγιο», γράφει η τραγουδίστρια.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Ρόμπερτ Γουίλιαμς ξεκίνησε την καριέτα του ως κιθαρίστας και τραγουδιστής της ροκ μπάντας Poll.

Από το 1974 ήταν επίσης ενεργός τραγουδιστής ποπ και ροκ. To 1976 σημείωσε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Μίλα μου» από τον δίσκο «Εσύ κι εγώ».

 

Το 1977 εκπροσώπησε την Ελλάδα με τον Πασχάλη, Μαριάννα Τόλη, και Μπέσσυ Αργυράκη στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον με το τραγούδι Μάθημα Σολφέζ καταλαμβάνοντας πέμπτη θέση. 

Το 1991 συνέβαλε σημαντικά στην τηλεοπτική σειρά «Η Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου, για την οποία έγραψε τη μουσική και τους στίχους σε πολλά τραγούδια, με σημαντικότερο το τραγούδι έναρξης «Μες στην προσευχή μου». 

Πηγή

 

Περισσότερα »

Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε: Πέθανε η τραγουδίστρια Χριστιάνα! στα 68 της

 

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, η τραγουδίστρια Χριστιάνα. Η Χριστιάνα έπασχε από καρκίνο και από Αλτσχάιμερ.

Η Χριστιάνα Λαβίδα, που έγινε γνωστή με το μικρό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Ήταν αδελφή της τραγουδίστριας Βασιλικής Λαβίνα, συζύγου του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου και εξαδέλφη της Ελένης Βιτάλη.

Συνεργάστηκε με σπουδαίους καλλιτέχνες και δημιουργούς. Στη δισκογραφία της περιλαμβάνονται επιτυχίες όπως τα τραγούδια «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε», «Τα μάτια σου», «Τι να μας κάνει η νύχτα», «Σαριμπιντάμ», «Η νύχτα θέλει», «Έβγα, τελάλη μου», «Χόρεψε με ένα ταγκό», «Μίλα μου» και «Τελειώσαμε λοιπόν».

Περισσότερα »

Το «τελευταίο αντίο» στον Χρήστο Κυριαζή από συγγενείς και φίλους

Συγγενείς και φίλοι έφτασαν στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών προκειμένου να αποχαιρετήσουν τον Χρήστο Κυριαζή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών, έπειτα από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Η οικογένειά του δημοφιλούς καλλιτέχνη ζητήσε αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα Make-A-Wish για να εκπληρωθούν οι ευχές παιδιών, που παλεύουν με απειλητικές ασθένειες.

Μεταξύ των ατόμων που έδωσαν το παρών στην κηδεία του Χρήστου Κυριαζή ήταν ο Μάκης Τσέλιος, ο Μίλτος Καρατζάς, ο Χρήστος Μενιδιάτης, η Σάσα Σταμάτη, ενώ η Βάνα Μπάρμπα έφτασε εμφανώς συγκινημένη, κρατώντας λευκά τριαντάφυλλα.

 

Περισσότερα »

Νίκος Οικονομόπουλος Συνεχίζει τη μάχη του με τον κοροναϊό στον Ευαγγελισμό

Ο τραγουδιστής νοσηλεύεται με πυρετό και δύσπνοια. Δήλωνε ότι θα κοινωνούσε ακόμα και αν ο προηγούμενος ήταν λεπρός.

Την «πόρτα» του Νίκου Οικονομόπουλου χτύπησε ο κοροναϊός. Ο τραγουδιστής διεγνώσθη θετικός και όπως φαίνεται κόλλησε ενώ βρισκόταν σε διακοπές. Μπήκε σε καραντίνα αλλά η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου και συνεχίζει να νοσηλεύεται.

Οι πληροφορίες λένε ότι ότι ο 37χρονος -που είναι ανεμβολίαστος-  παρουσίασε πνευμονολογικά προβλήματα και δυσκολία στην αναπνοή. Παράλληλα, το cyclades24.gr σημειώνει ότι γύρισε προ ημερών από τις διακοπές του στη Μύκονο και αρχικά παρουσίασε ήπια συμπτώματα παρόμοια με αυτά του ιού.

Έκανε τεστ και αφού βρέθηκε θετικός, παρέμεινε στο σπίτι του. Στο νοσοκομείο παρακολουθείται στενά από το ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό και συνεχίζει να παρουσιάζει δύσπνοια. Επίσης, είναι εμπύρετος.

 Τι έχει δηλώσει για το εμβόλιο:

Ο αγαπημένος τραγουδιστής σε συνέντευξη που είχε δώσει πέρσι στον ραδιοφωνικό σταθμό Ρυθμός 9,49, είχε αναφερθεί τόσο στον κοροναϊό όσο και για τον τρόπο που η εκκλησία αντιμετώπισε την πανδημία. Μεταξύ άλλων, είχε σημειώσει ότι θα λάμβανε την Θεία Κοινωνία ακόμα και αν πριν από εκείνον κοινωνούσε ένας άνθρωπος με λέπρα ή οποιαδήποτε μεταδοτικά ασθένεια.

Διαβάστε χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης:

«Με τον κορωνοϊό δεν έχει αλλάξει κάτι. Σκέφτομαι όπως σκεφτόμουν και πριν. Ο κορωνοϊός απλά έφερε μια αταξία στη ζωή μας. Μας τα έχει αλλάξει όλα. Μας έχει αλλάξει τη δομή της σκέψης μας, δεν ξέρουμε τι να σκεφτούμε, τι είναι σωστό, τι είναι λάθος. Μας λένε και κάποιοι άλλοι άνθρωποι τι είναι το σωστό, ενώ γνωρίζουμε και εμείς τι είναι και θέλουν να μας βγάλουν τρελούς. Είναι κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι παραπληροφούν τον κόσμο και λένε πράγματα που δεν τα γνωρίζουν και απλά κάπου τα άκουσαν και έτσι ο κόσμος δεν ξέρει τι να πιστέψει». Αναφορικά με το αν παίρνει μέτρα ασφαλείας με αντισηπτικά είπε: «Το κάνω σε μεγαλύτερο βαθμό από πριν».

Ο Νίκος Οικονομόπουλος ανέφερε πώς κανένας από τους δημοσιογράφους δεν τον ρώτησε κάτι σχετικά με την πίστη και την θρησκεία μας, λέγοντας πώς οι άνθρωποι κάνουν σαν να μην υπάρχει: «Υπάρχει μόνο κοροναϊός, υπάρχει μόνο η δουλειά και δεν υπάρχει η πίστη, δεν υπάρχει ο Χριστός και πρέπει να τον ξεχάσουμε».

Αποκάλυψε δε, πως συνέχεια επικοινωνεί με τον πνευματικό του τηλεφωνικά και πλέον από κοντά αφού πλέον επιτρέπεται. «Εκπροσωπώ τους ανθρώπους που θα ήθελαν να πάνε στην εκκλησία και να κοινωνήσουν. Εγώ θα κοινωνούσα αν ο προηγούμενος από εμένα ήταν λεπρός, ποια είναι η χειρότερη αρρώστια που μπορεί να υπάρχει, που να είναι κολλητική, εγώ θα πήγαινα, το ομολογώ, το λέω και δημοσίως να το μάθει ο κόσμος, θα το έκανα». 

ΠΗΓΗ

Περισσότερα »

Πέθανε ο Τόλης Βοσκόπουλος - Θρηνεί τον Άρχοντα το ελληνικό τραγούδι

Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο σπουδαίος τραγουδιστής και συνθέτης, Τόλης Βοσκόπουλος. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο μεγάλος καλλιτέχνης έφυγε από τη ζωή από ανακοπή καρδιάς.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1940 στον Πειραιά (Κοκκινιά). Ήταν το εικοστό παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας Μικρασιατών προσφύγων. Οι 19 αδελφές που προηγήθηκαν ήταν και η αφορμή που έκαναν τον πατέρα του να συνεχίζει να κάνει παιδιά μέχρι να αποκτήσει ένα γιο.

 

Ώσπου τα κατάφερε. Εκείνο που δεν κατάφερε ο Σμυρνιός πατέρας του ήταν ο μικρός Τόλης να συνεχίσει την παράδοση στο μανάβικό που ο ίδιος, με πολύ κόπο, είχε δημιουργήσει.

«Όταν γεννήθηκα, και ο πατέρας μου πέτυχε επιτέλους το πολυπόθητο αγόρι, έτρεξε κι έβγαλε κάρτες και άλλαξε και την ταμπέλα στο μαγαζί που έγινε: Χαράλαμπος Ιωάννου Βοσκόπουλος και Υιός. Ήμουν πάντα μαζί του στη Λαχαναγορά, και στα ταξίδια και τις εμπορικές συναλλαγές του. Όμως έβλεπα πως δεν μου πήγαινε αυτή η δουλειά. Από κάτι μπουλούκια που ερχόντουσαν στην Κοκκινιά, με τον Ζαζά, τον Κοκοβιό και άλλους είχα ξελογιαστεί κι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Γύρω στα 15 δεν άντεξα και του το είπα. Περίμενα πως θα με σφάξει. Θεατρίνος ο γιος του Λαχαναγορίτη; Και τότε μου λέει: “Πάμε”. Και χωρίς να ξέρω για πού τραβάμε, με πηγαίνει στο Εθνικό Ωδείο του Καλομοίρη, που είχε και θεατρικό τμήμα. Τότε είναι που πρωτοβγαίνω απ’ την Κοκκινιά και βλέπω την Αθήνα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στην επιστροφή, μου λέει: “Για να μην μου παραπονεθείς καμιά φορά ότι ήθελες αυτό να γίνεις κι εγώ σε εμπόδισα”. Αυτά μου είπε ο σοφός πρόσφυγας πατέρας μου και τον ευγνωμονώ. Και κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή, ακόμα και σήμερα που πλησιάζω τα 80 μου χρόνια, τον φέρνω στο μυαλό μου και λέω μέσα μου: “Κοίτα τώρα”» είχε δηλώσει ο Τόλης Βοσκόπουλος στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της συναυλίας του στο Ηρώδειο το Σεπτέμβριο του 2018.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικότερους τραγουδιστές στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, και μακράν ο πιο εμπορικός.

Όταν πρωτοξεκίνησε στο τραγούδι λόγω του στυλ, του στησίματος του στο πάλκο, και του τρόπου ερμηνείας και ντυσίματος, οι φανατικοί θαυμαστές του τον αποκαλούσαν "Πρίγκιπα".

Ο Τόλης Βοσκόπουλος βρισκόταν στην κορυφή του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού για δεκαετίες, γεγονός που οδήγησε τον εξίσου μεγάλο καλλιτέχνη και στιχουργό σε πολλές επιτυχίες του Γιάννη Πάριο να δηλώσει: «ο μόνος σταρ που έχει η Ελλάδα είναι ο Τόλης». Μάλιστα όπως έχει δηλώσει ο Γιώργος Γερολυμάτος τη δεκαετία του 1970 οι νέοι τραγουδιστές έσπαγαν το δόντι τους προκειμένου να μοιάσουν στον Βοσκόπουλο (λόγω της χαρακτηριστικής οδοντοστοιχίας του καλλιτέχνη).

Ο Γιώργος Ζαμπέτας στην αυτοβιογραφία του σημειώνει: «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα όταν ανεβαίνεις σου λέει: φάε με για θα σε φάω. Να ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».

Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος ο Βοσκόπουλος κάποτε σε συνέντευξη του στη δημοσιογράφο Σεμίνα Διγενή, «ξεκινώντας το τραγούδι, πήρα μαζί μου και τον ηθοποιό Βοσκόπουλο».

Κατά περιόδους έχει γράψει τραγούδια τόσο σε στίχο όσο και μουσική που έχει συμπεριλάβει σε προσωπικούς του δίσκους ή τα έχουν ερμηνεύσει άλλοι καλλιτέχνες, με πιο γνωστό το ντουέτο του με τη Μαρινέλλα «Εγώ κι εσύ» το 1974 το οποίο έκανε ρεκόρ πωλήσεων και τραγουδιέται μέχρι και σήμερα.

Ανάμεσα στους θαυμαστές του υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από τον λαϊκό κόσμο των εργατικών συνοικιών, μέχρι την οικονομική ελίτ των εφοπλιστών, και βέβαια τον αείμνηστο Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου.

Πλούσιο είναι και το έργο του ως συνθέτης. Μερικοί καλλιτέχνες που έχουν ερμηνεύσει τραγούδια του είναι: Δούκισσα, Μαρινέλλα, Στράτος Διονυσίου, Αντώνης Ρέμος, Νότης Σφακιανάκης.

Το 1971 έγραψε τη σύνθεση του τραγουδιού «Αδέλφια μου αλήτες πουλιά» το οποίο ερμήνευσε ο Γιάννης Βογιατζής και κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, ενώ μετείχε στο ίδιο φεστιβάλ την επόμενη χρονιά ο ίδιος, τραγουδώντας το Ξανθή αγαπημένη Παναγιά, τραγούδι που όπως είχε ειπωθεί τότε το έγραψε για τη Ζωή Λάσκαρη, η οποία ήταν παρούσα στο ακροατήριο της εκδήλωσης.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος είχε κάνει τέσσερις γάμους. Παντρεύτηκε πρώτα τη Στέλλα Στρατηγού (1960 - 1965), ύστερα την Μαρινέλλα (1973 - 1981), μετά την Τζούλια Παπαδημητρίου (1990 - 1996). Με την πρώην βουλευτή και υφυπουργό και νυν πρόεδρο του ΕΟΤ Άντζελα Γκερέκου, παντρεύτηκαν το 1996 στην Κέρκυρα. Απέκτησαν μία κόρη, τη Μαρία, που γεννήθηκε το 2001.

Δισκογραφία

• 1967 - Αναμνήσεις
• 1968 - Αγωνία
• 1970 - Αδέλφια μου αλήτες πουλιά
• 1970 - Σε ικετεύω
• 1971 - Μια αγάπη
• 1972 - Στιγμές αγάπης
• 1972 - Στοιχηματίζω
• 1972 - Τόλης Βοσκόπουλος
• 1973 - Αγόρι μου (Συνθέτης 4 τραγουδιών)
• 1973 - Ας είμαστε ρεαλιστές
• 1974 - Μαρινέλλα Βοσκόπουλος
• 1974 - Εγώ κι εσύ
• 1975 - Εγώ τι έχω και τι θάχω
• 1976 - Άλλη μια φορά (Συνθέτης 3 τραγουδιών)
• 1976 - Όταν τραγουδώ
• 1976 - Σμυρνέϊκα και Λαϊκά
• 1977 - Είναι το κάτι που μένει
• 1977 - Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν
• 1978 - Τραγούδα θεατρίνε
• 1979 - Μέρα νύχτα παντού
• 1980 - Τόλης Βοσκόπουλος 80
• 1981 - Για όλους (Συνθέτης 9 τραγουδιών)
• 1981 - Καρδιά μου μόνη
• 1982 - Δε θέλω να θυμάμαι
• 1983 - Είσαι δικιά μου
• 1984 - Περασμένες μου αγάπες
• 1985 - Αυτά που τραγουδήσαμε (Συμμετοχή 3 τραγούδια)
• 1985 - Τότε Ο ΔΙΣΚΟΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΙΑ [ΤΟΤΕ] ΕΙΧΕ ΗΧΟΓΡΑΦΗΘΕΙ ΤΟ 1960
• 1985 - Τώρα
• 1985 - Τα Λαϊκά της νύχτας (Συμμετοχή 5 τραγούδια)
• 1986 - Αμέτρητα γιατί
• 1987 - 16 από τα ωραιότερα τραγούδια μου
• 1987 - Ατέλειωτο ερωτικό ταξίδι
• 1988 - Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες του
• 1989 - Μεγάλες Ερμηνείες
• 1989 - Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες του Νο 2
• 1990 - Για πάντα
• 1990 - Να κάνουμε έναν έρωτα όλο τρέλα
• 1990 - Όλη η αλήθεια
• 1990 - Επιτυχίες Α΄προβολής
• 1991 - Στάζεις έρωτα
• 1992 - Εγώ κι εσύ
• 1993 - Εγώ κι εσύ Όλες οι Μεγάλες Επιτυχίες
• 1993 - Κοντά σου εγώ
• 1994 - Τα κλασικά του Τόλη
• 1995 - Ανεπανάληπτος
• 1995 - Τα Ερωτικά
• 1995 - Τα πρώτα μου τραγούδια 1966 - 1971
• 1996 - 16 Ζεϊμπέκικα
• 1996 - Μάτια φεγγάρια
• 1996 - Τότε Τα πρώτα μου τραγούδια
• 1997 - Εγώ αγαπώ μόνο μία
• 1998 - Ήρθες σαν όνειρο
• 1999 - Η νύχτα γέμισε με φως
• 2000 - Οι Μεγαλύτερες επιτυχίες του
• 2000 - Τα Ερωτικά
• 2001 - Live 2000 - 2001
• 2002 - Η σωστή απάντηση
• 2000 - Οι Μεγαλύτερες επιτυχίες του Νο 2
• 2002 - Τραγουδά Βοσκόπουλο
• 2003 - Καλή σου τύχη
• 2003 - 30 Χρόνια τραγούδι Μια αγάπη μια ζωή (1970-2000)
• 2005 - Αντίθετο ρεύμα
• 2006 - Αναμνήσεις (Συλλογή 4 Cd)
• 2006 - 14 Μεγάλα τραγούδια
• 2006 - Ανθολογία 1970-2001 (Συλλογή 4 Cd)
• 2006 - Στης ζωής μου τις στράτες (2 Cd Live & Studio)
• 2007 - Να με κοιτάς στα μάτια
• 2007 - Χρυσή δισκοθήκη
• 2008 - Στο πέρασμα του χρόνου
• 2008 - Χρυσή δισκοθήκη Νο 2
• 2009 - 60 Μεγάλες Επιτυχίες (4 Cd)
• 2009 - Το λαϊκό τραγούδι Νο 7
• 2009 - Τόλης Βοσκόπουλος
• 2009 - Οι Μεγάλες Επιτυχίες (3 Cd)

Περισσότερα »

Πέθανε η Ραφαέλλα Καρά

 

Πέθανε, σε ηλικία 78 ετών, η γνωστή Ιταλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Ραφαέλλα Καρά.

Η είδηση έγινε γνωστή από το πρακτορείο ANSA, όπως αναφέρει η ΕΡΤ. 

«Η Ραφαέλλα μας άφησε. Πήγε σε έναν καλύτερο κόσμο, όπου η ανθρωπιά της, το αδιαμφισβήτητο γέλιο της και το εξαιρετικό ταλέντο της θα λάμψουν για πάντα», με αυτά τα λόγια, ο Sergio Iapino δίνει τη θλιβερή ανακοίνωση που ενώνει τον πόνο των λατρευτών ανιψιών Federica και Matteo, της Barbara, της Paola και της Claudia Boncompagni, δια βίου φίλων και στενών συνεργατών.

Η Ραφαέλλα Καρά, της οποίας το πραγματικό όνομα ήταν Ραφαέλα Ρομπέρτα Πελόνι, γεννήθηκε Μπολόνια στις 18 Ιουνίου 1943. Η πρώτη της επιτυχία ήταν το τραγούδι «Tuca Tuca», σύνθεση του για χρόνια συνεργάτη και συντρόφου της Gianni Boncompagni. Άλλες επιτυχίες της ήταν το «Tanti Auguri» και το «A far l’amore comincia tu», το οποίο της είχε χαρίσει τη μοναδική της είσοδο στα βρετανικά Charts υπό τον τίτλο «Do It, Do It Again».  Επίσης, το 1965, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Το Εξπρές του φον Ράιαν» με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Τρέβορ Χάουαρντ.

Η Καρά γνώρισε μεγάλη επιτυχία ως παρουσιάστρια μουσικοχορευτικών εκπομπών τόσο στην πατρίδα της, την Ιταλία, όσο και στην Ισπανία και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Περισσότερα »

Λευτέρης Μυτιληναίος: Πέθανε από κοροναϊό ο σπουδαίος τραγουδιστής

Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο Λευτέρης Μυτιληναίος, ένας από τους πιο γνωστούς τραγουδιστές της δεκαετίας του ‘70.

Ο σπουδαίος τραγουδιστής νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Κορίνθου.

Τον τελευταίο καιρό διαβιούσε σε μονάδα φροντίδας στο Λουτράκι από όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου χτυπημένος από τον κοροναϊό.

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook, o χρόνια συνεργάτης του Γιάννης Μπουρνέλης.

Η κηδεία του έγινε χθες στο Βέλο Κορινθίας.

Το 2015 είχε δώσει μια εξαιρετική συνέντευξη στον καλό του φίλο δημοσιογράφο Νίκο Σαμούρκα και το ραδιοφωνικό σταθμό Ράδιο Ρούμελη News FM 98 απο τη Λαμία . 

Ο Λευτέρης Μυτιληναίος με λίγα λόγια

Ο Λευτέρης Μυτιληναίος ξεκίνησε την καριέρα του από ένα τάλεντ σόου της εποχής.

Στα «ταλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη, όπου πήρε το πρώτο βραβείο που συνοδευόταν από ένα κουστούμι και μια σόμπα από το ράδιο Αθήναι, ως έπαθλο.

Η μεγαλύτερη του επιτυχία του Λευτέρη Μυτιληναίου ήταν το τραγούδι «Αμφιβολίες» σε μουσική στίχους Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Ο Λευτέρης Μυτιληναίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις κυκλοφόρησε περίπου 20 ολοκληρωμένα άλμπουμ στούντιο, σε ετικέτες όπως η Columbia Records, η CBS Records International, η EMI και άλλα.

Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο Λευτέρης Μυτιληναίος, ένας από τους πιο γνωστούς τραγουδιστές της δεκαετίας του ‘70.

Ο σπουδαίος τραγουδιστής νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Κορίνθου.

Τον τελευταίο καιρό διαβιούσε σε μονάδα φροντίδας στο Λουτράκι από όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου χτυπημένος από τον κοροναϊό.

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook, o χρόνια συνεργάτης του Γιάννης Μπουρνέλης.

Η κηδεία του έγινε χθες στο Βέλο Κορινθίας.

 

Περισσότερα »

Έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Καλογιάννης

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, ο δημοφιλής τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης, ο οποίος σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι με τις αισθαντικές ερμηνείες του που άφησαν εποχή. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρούνταν από προβλήματα υγείας. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μετά από ανάρτηση των οικείων του σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.

 

Γεννημένος το 1940 στην Καισαριανή, ο Αντώνης Καλογιάννης τραγούδησε κατεξοχήν για τον έρωτα.

Το μακρύ ταξίδι του Καλογιάννη στο ελληνικό τραγούδι ξεπερνά τα 40 χρόνια. Συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Δήμο Μούτση, Μίμη Πλέσσα, Σταύρο Κουγιουμτζή, Ηλία Ανδριόπουλο, Μάριο Τόκα κ.α.) αλλά και ποιητές και στιχουργούς (Γιάννη Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Μανώλη Αναγνωστάκη, Τ. Λειβαδίτη, Δ. Χριστοδούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.α.)

Ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο το 1966. Την ίδια χρονιά τον ανακάλυψε ο Μίκης Θεοδωράκης και έδωσε τις πρώτες του συναυλίες στην τότε Σοβιετική Ένωση και κατόπιν στην Ελλάδα. Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967 έφυγε στο εξωτερικό με την Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας.

Το 1970 αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης και μαζί θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη χώρα μας.

 

Το 1972 ο Αντώνης Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα.

Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του είναι η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Άγγελου Σικελιανού και το «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, καθώς και του «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» το 1975.

Η δεκαετία του '80, ξεκίνησε με έναν δίσκο (Μίμη Πλέσσα - Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς»/1980), που, μάλλον, έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία, γιατί, ουσιαστικά, με τον επόμενο δίσκο του («Τα σημερινά»/1981), ο Αντώνης Καλογιάννης, έκανε την στροφή του στο ερωτικό τραγούδι, όπου και καθιερώθηκε ως ένας, ερωτικός πλέον, τραγουδιστής. Με τα χρυσά (50.000 πωλήσεις) «Σημερινά», του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Λάκη Τεάζη, ο Καλογιάννης άνοιξε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του και με ένα τραγούδι -μεγάλη επιτυχία, το «Όμορφή μου Κατερίνα», που το ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπου ο τίτλος τους παρέπεμπε σε γυναικεία ονόματα.

Μετά τις μεγάλες αυτές επιτυχίες, η δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη συνεχίστηκε ως και τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας του '90, όπου το 1997 κυκλοφόρησε ο τελευταίος στουντιακός δίσκος του.

Δισκογραφία

Κάτι φταίει
Τα πρώτα μου τραγούδια
Ερωτικά
Συνοικισμός Α΄ [1972]
Για μια σταγόνα αλάτι [1973]
Τα λιοτρόπια [1974]
Τι ώρα να 'ναι

Τραγούδια Μ. Θεοδωράκη
Γράμματα στο Μακρυγιάννη [1979]
Τα σημερινά [1981]
Μικραίνει ο κόσμος [1983]
Μικρά Ερωτικά [1984]
Και που λες Ευτυχία [1985]
Επικινδυνα παιχνιδια [1990]
Σε ανύποπτο χρόνο [1991]
Αντίθετη Πορεία [1993]
Ιστορίες αγγέλων [1997] 

 

Πηγή

Περισσότερα »

Μπρους Σπρίνγκστιν: Συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένος

 

Ο Αμερικανός τραγουδιστής Μπρους Σπρίνγκστιν συνελήφθη στα μέσα του περασμένου Νοεμβρίου, επειδή οδηγούσε μεθυσμένος, σε ένα πάρκο του Νιου Τζέρσι, περιστατικό που έγινε γνωστό μόλις τώρα.

Η είδηση για τη σύλληψη του τραγουδιστή ήρθε στη δημοσιότητα λίγα εικοσιτετράωρα μετά την συμμετοχή του τραγουδιστή σε διαφήμιση για ένα νέο μοντέλο αυτοκινήτου, η οποία και προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του Super Bowl την περασμένη Κυριακή και πιθανώς με αυτήν την αφορμή.

Eκπρόσωπος Τύπου του πάρκου Σάντι Χουκ, στις ακτές του Νιου Τζέρσι (ανατολικές ΗΠΑ), επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ο Σπρίνγκστιν συνελήφθη στις 14 Νοεμβρίου και κατηγορείται για οδήγηση σε κατάσταση μέθης, επικίνδυνη οδήγηση και κατανάλωση αλκοόλ σε χώρο στον οποίο αυτό απαγορεύεται.

Ο 71χρονος μουσικός ήταν «συνεργάσιμος», κατά τη σύλληψή του, ανέφεραν οι αρχές. Σύμφωνα με τον ιστότοπο TMZ, που μετέδωσε πρώτος την πληροφορία, ο Μπρους Σπρίνγκστιν αναμένεται να παρουσιαστεί στο δικαστήριο για το συγκεκριμένο θέμα, μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Ο Μπρους Σπρίνγκστιν έχει γράψει στη βιογραφία του, με τίτλο «Born To Run», η οποία δημοσιεύτηκε το 2016, ότι πάντα απέφευγε τις ναρκωτικές ουσίες και δεν δοκίμασε αλκοόλ ως την ηλικία των 22 ετών, καθώς αποστρεφόταν τη χρήση του εξαιτίας της εξάρτησης του πατέρα του.

Πάντως φίλοι και κοντινά πρόσωπα του τραγουδιστή τονίζουν ότι είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και έχει υιοθετήσει έναν πολύ υγιεινό τρόπο ζωής, επισκεπτόμενος το γυμναστήριο και αποφεύγοντας ουσίες και αλκοόλ. Αυτός ο υγιεινός τρόπος ζωής είναι εκείνος που του προσφέρει την αντοχή να εμφανίζεται σε συναυλίες στην καριέρα του, συμπληρώνουν.

πηγη

Περισσότερα »

Γιάννης Πουλόπουλος: Το τελευταίο αντίο στον σπουδαίο τραγουδιστή

Το «τελευταίο αντίο» είπαν το απόγευμα της Τετάρτης στον αγαπημένο ερμηνευτή Γιάννη Πουλόπουλο συγγενείς και φίλοι, στο κοιμητήριο της Κηφισιάς. 

Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο άνθρωπος που έφτασε στην κορυφή της ελληνικής δισκογραφίας και συνόδευσε γενιές Ελλήνων με τα τραγούδια του, πέθανε σε ηλικία 79 ετών την Κυριακή.

Ο τραγουδιστής αντιμετώπιζε τα σοβαρά προβλήματα υγείας ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Αττικόν».

Φεύγοντας από τη ζωή, ο Γιάννης Πουλόπουλος άφησε πίσω του μια σπουδαία μουσική παρακαταθήκη και μια από τις πιο πλούσιες δισκογραφίες.

Στην κηδεία του σπουδαίου καλλιτέχνη παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων οι: Λουκίλα Καρρέρ, Μελίνα Ασλανίδου, Καίτη Γκρέυ, Πασχάλης, Αντύπας, Λίνα Νικολακοπούλου, Ελένη Ροδά, Ρένα Κουμιώτη και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες.

Στεφάνι έστειλαν πολλοί εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού, και όχι μόνο, χώρου.

Η σύζυγός του, Μπέτυ Πουλοπούλου, μίλησε στο OPEN για τον θάνατο του μεγάλου ερμηνευτή.

«Δεν μπορώ ακόμη να τον αποχαιρετήσω. 

Απλώς σκέφτομαι τη ζωή μου χωρίς αυτόν. 

Τη ζωή μου χωρίς τον Γιάννη. Δεν μπορώ να τον αποχαιρετήσω, δυσκολεύομαι ακόμα. 

Είχε ταλαιπωρηθεί με το πρόβλημα με τα μάτια του. 

Του έφερε κατάθλιψη αυτή η κατάσταση και όταν ήρθαν κάποια άλλα προβληματάκια στην υγεία του, δεν είχε το κουράγιο να τα πολεμήσει όσο έπρεπε.

Έφυγε ήσυχα και έφυγε λεβέντικα, όπως ήθελε εκείνος. 

Τα έκανε όπως ήθελε εκείνος» είπε η ίδια, και συμπλήρωσε:

«Ήταν καλός. Είχε μια αγνότητα καλοσύνης. Δεν έκανε ποτέ κακό σε άνθρωπο. Στον μόνο άνθρωπο που έκανε κακό ήταν στον εαυτό του. Ήταν ένας καλός άνθρωπος, κάλος πατέρας, καλός σύζυγος. Ήταν αγνός για αυτό που ήταν. Ήταν τεράστιος τραγουδιστής».

ΠΗΓΗ

Περισσότερα »

Πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος - Έσβησε η φωνή που ήπιε το φεγγάρι

Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας ο ερμηνευτής του πιο εμπορικού δίσκου όλων των εποχών άφησε την τελευταία του πνοή στις 9 το βράδυ της Κυριακής στη ΜΕΘ του Αττικόν - Έπασχε από πνευμονολογικό πρόβλημα

Στη ΜΕΘ του Αττικόν λίγο μετά τις εννιά το βράδυ χθες πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα, εξαιτίας πνευμονολογικού προβλήματος.

Η καρδιά του σύμφωνα με πληροφορίες δεν άντεξε άλλο, επιβαρυμένη και αυτή από τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε αυτή η εμβληματική φωνή.

Φωνή που απογείωσε τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου στον περίφημο «Δρόμο», τον εμπορικότερο δίσκο όλων των εποχών, με πωλήσεις που έχουν ξεπεράσει το1.500.000 αντίτυπα, αν και δημοσιεύματα λένε ότι ο αριθμός είναι διπλάσιος.

 Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι αν ο ελληνικός κινηματογράφος είχε φωνή αυτή ήταν σίγουρα η δική του, η φωνή ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Καρδαμύλη και έμελλε να μεγαλουργήσει.

Ήταν ένας καλλιτέχνης προικισμένος με μια φωνή που «σημάδευε» τα τραγούδια, προικισμένη με βαθιά συναισθηματικά ηχοχρώματα, που έμπαινε στο στούντιο και τα έλεγε με την μία.

Ο «Δρόμος» στον οποίο είπε τα δέκα από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου ηχογραφήθηκε όλος μέσα σε δέκα ώρες κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Πουλόπουλο.


Έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων που τα τελευταία χρόνια είχε αποτραβηχτεί από την δημοσιότητα-δεν ήταν και ποτέ φανατικός της οπαδός-και ζούσε μια ήσυχη ζωή μαζί με την σύζυγό του Μπέτυ και την κόρη του Άντα.

Μίλαγε σπάνια και όταν το έκανε τα έλεγε έξω από τα δόντια για την κατάσταση στον χώρο του τραγουδιού: «Δισκογραφικές εταιρείες δεν υπάρχουν, μαγαζιά δουλεύουν δύο φορές την εβδομάδα. 

Πως, λοιπόν, να αναδειχθούν οι νέοι καλλιτέχνες; 

Κατέστρεψαν το τραγούδι, όπως κατέστρεψαν και την Ελλάδα! Είναι δυνατόν να περνούν οι Έλληνες όλα αυτά τα δεινά; 

Τους έχουν εξοντώσει και δεν ντρέπομαι να το πω και το θέμα δεν είναι οι μεγάλοι, είναι τα νέα παιδιά που δεν τους δίνεται το δικαίωμα να κάνουν πολλά πράγματα για να καταξιωθούν επαγγελματικά!…»



Έχοντας διαπιστώσει ότι η δισκογραφία μεταλλάσσεται και ότι η νύχτα ευτελίζεται αποφασίζει το 1999 να σταματήσει την μουσική του διαδρομή.

 Έκτοτε δεν επέστρεψε ποτέ πίσω, ασχολήθηκε με την οικογένειά του και μια ζωή μακριά από φλας και άσκοπες δημόσιες εμφανίσεις.

Ταλαιπωρήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια από ένα τροχαίο ατύχημα και το γλαύκωμα στα μάτια του, αυτά τα μελαγχολικά μάτια που αποτύπωσε η κάμερα του Γιάννη Δαλιανίδη να ερμηνεύουν τραγούδια που έμειναν για πάντα.

Όπως το «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» στο οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος με την συγκλονιστική ερμηνεία του αποτυπώνει ανάγλυφα την Ελλάδα που έζησε, την Ελλάδα που ονειρεύεται: «Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε να αλλάξουμε ζωή, να βρούμε όνειρα από κείνα που τελειώνουν το πρωί…».

 

Ποιος ήταν ο Γιάννης Πουλόπουλος

Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας, στην περιοχή της Μάνης. Οι γονείς του, μεσσηνιακής καταγωγής, κατοικούσαν στην Αθήνα, στην περιοχή του Μεταξουργείου και ύστερα μετακόμισαν στο Περιστέρι και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αγίας Τριάδας.

Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα και μεγαλώνει με τον πατέρα του Γιώργο και τον μικρό αδερφό του Βασίλη.

Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι. Παρακινημένος από τους φίλους του, που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στις φωνητικές του ικανότητες, πήγαινε στην εταιρεία Columbia το 1962 κάνοντας προσπάθειες για να πει κάποια τραγούδια που γίνονταν τότε ακροάσεις, ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεισε κάποιο ραντεβού.

Ο Γιάννης Πουλόπουλος συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Την ίδια χρονική περίοδο φοιτούσε στη νυχτερινή σχολή ΝΤΗΖΕΛ, με ειδικότητα ηλεκτρολόγου.

Έτσι μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι, σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Δαλιάνη, με τον τίτλο «Κορμί μου πονεμένο». Στην πίσω πλευρά του δίσκου 45 στροφών θα έμπαινε το τραγούδι «Στο άδειο προσκεφάλι», που όμως τελικά το πήρε επί πληρωμή ο Στέλιος Καζαντζίδης από τον συνθέτη. Τελικά το τραγούδι δεν κυκλοφορεί και μένει ως δείγμα στην Columbia.

Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι ο Πουλόπουλος ακόμα ήταν ανήλικος και απαγορευόταν να εκδοθεί δίσκος με το αναγραφόμενο τραγούδι όπως αναφέρει η Wikipedia.

Το δεύτερο τραγούδι ήταν ένα συρτοτσιφτετέλι του Πάνου Πετσά με τίτλο «Δως μου την καρδιά μου πίσω». Εκείνη την περίοδο η Columbia, έχοντας στο δυναμικό της μεγάλο αριθμό άγνωστων και ανερχόμενων τραγουδιστών, αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση και να κάνει νέες ακροάσεις, από τις οποίες θα κρατούσε 50 άτομα. Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου.

Τότε ο Γιάννης Πουλόπουλος διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια: το «Μάνα μου και Παναγιά» και το «Παράπονο». Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας: «Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή» και τελικά ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Ο χειμώνας του 1963 τον βρίσκει να τραγουδά στο κέντρο Ξημερώματα, στα Άνω Πατήσια, μαζί με την Καίτη Γκρέυ, τον Γιάννη Αγγέλου στο μπουζούκι και τον Γιάννη Μπουρνέλη ως κονφερασιέ.
Στην συνέχεια, απομακρύνεται από την Columbia, εξαιτίας του Γρήγορη Μπιθικώτση, ο οποίος έθεσε βέτο στην εταιρεία και στους αδελφούς Λαμπρόπουλους, ότι αυτόν δεν τον ήθελε εκεί. Το 1964 κατατάσσεται φαντάρος και απολύεται το 1966.

Η συνέχεια βρίσκει τον Γιάννη Πουλόπουλο να τραγουδάει σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα (Το στέκι του Γιάννη, Ταβάνια, κ.ά.) Στη Λύρα ηχογραφεί ξανά τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα δώδεκα του ίδιου συνθέτη, όπως τα «Βράχο βράχο τον καημό μου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Καημός» κ.ά.

Το 1965 τραγουδάει τέσσερα τραγούδια του τότε πρωτοεμφανιζόμενου Μάνου Λοΐζου, ενώ το 1966 θα τραγουδήσει σε πρώτη εκτέλεση το "Ακορντεόν", στην ταινία μικρού μήκους Αθήνα, πόλη χαμόγελο, σε σκηνοθεσία του Λάμπρου Λιαρόπουλου για το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» του επίσης τότε πρωτοεμφανιζόμενου Σταύρου Κουγιουμτζή.

Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο.

Την ίδια χρονιά μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές ταινίες: Οι στιγματισμένοι (1966), με τον Γιώργο Φούντα και τη Μάρω Κοντού, όπου τραγουδάει μαζί με την Ελένη Κλάδη το «Πολύ αργά» και το «Σ' αγαπώ»·
Ο τετραπέρατος (1966), με τον Κώστα Χατζηχρήστο, όπου ερμηνεύει το τραγούδι του Γιώργου Κατσαρού «Στον Πειραιά, στον Πειραιά»· Εκείνος κι εκείνη (1966), με τη Τζένη Καρέζη και τον Φαίδωνα Γεωργίτση, όπου τραγουδάει τη σύνθεση του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ξεγυμνώστε τα σπαθιά».

Ο Γιάννης Πουλόπουλος και το Νέο Κύμα

Είναι όμως η εποχή του Νέου Κύματος, το οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος ακολουθεί. Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια, όπως το «Θά 'θελα νά 'χα», που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό (συμμετέχει στην Ανθολογία και στην Ανθολογία Β', ερμηνεύοντας αριστουργηματικά το «Παιδί μου ώρα σου καλή» σε ποίηση Γεώργιου Βιζυηνού), με τον Δήμο Μούτση («Το κορίτσι μου στ' άστρα»), με τον Κυριάκο Σφέτσα και με τον Νίκο Μαμαγκάκη («Άνθη» και «Πέτρινα λουλούδια», σε στίχους Βασίλη Βασιλικού).

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον Μίμη Πλέσσα και η εμφάνισή του στον κινηματογράφο

Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.

Αφορμή η ταινία μιούζικαλ Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966). Ακολούθησαν οι ταινίες: Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968), Ο ψεύτης (1968), Γοργόνες και μάγκες (1968), Ο μικρός δραπέτης (1968), Η Παριζιάνα (1969), Η ωραία του κουρέα (1969), Η θεία μου η χίπισσα (1970) κ.ά.

Ο δρόμος

Το 1969 είναι μια σημαδιακή χρονιά. Ο δρόμος, άλμπουμ των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμηνεύει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, θα γίνει αμέσως ο πρώτος ελληνικός χρυσός δίσκος, παρά την απαγόρευση μετάδοσής του από το τότε μονοπώλιο του ΕΙΡ/ΕΙΡΤ.

Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα γίνει το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις άλμπουμ στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, φτάνοντας τα 3.000.000 αντίτυπα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα κανείς άλλος ελληνικός δίσκος δεν έχει πλησιάσει.

Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του Δρόμου, ο Πουλόπουλος, μέσα από τα τραγούδια και τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις, γίνεται το μεγαλύτερο όνομα του ελληνικού τραγουδιού, ο «χρυσός ερμηνευτής», χαρακτηρισμό που αποδεικνύει και μια δημοσκόπηση του 1970 σε περιοδικό της εποχής, σχετική με τη δημοσιότητα και απήχηση των τραγουδιστών, στην οποία κατατάχθηκε πρώτος ανάμεσα σε πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.

Μετά την αποχώρησή του από τη Λύρα, ηχογραφεί κάποιους δίσκους στη Μίνως- οι οποίοι γίνονται αμέσως χρυσοί- με ελαφρολαϊκά και με διασκευασμένες ξένες επιτυχίες, όπως το «Αγάπα με».
Ακολουθούν δύο δίσκοι και ένας τρίτος με μια συμμετοχή, στην Polygram μεταξύ 1990-92. Για ένα διάστημα 5 χρόνων μένει οικειο

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ...

Περισσότερα »

Έφυγε από τη ζωή o Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Σοκαρισμένοι είναι όλοι όσοι πληροφορήθηκαν σήμερα νωρίς το πρωί, το θάνατο του γνωστού και αγαπημένου τραγουδοποιού, καταγόμενου από τον Βόλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας . 

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του magnesianews.gr ο άτυχος τραγουδοποιός, διέμενε τις τελευταίες ημέρες και μετά τη συναυλία που πραγματοποίησε την περασμένη Παρασκευή, με τον Νίκο Πορτοκάλογλου στον Βόλο, στο σπίτι που διατηρούσε στον Πτελεό. 

Στο σπίτι ήρθε για λίγες ημέρες επίσης, η κόρη του, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν αυτή που βρήκε νεκρό τον πατέρα της. Ειδοποιήθηκε και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο του Βόλου σήμερα τα ξημερώματα, μετά από καρδιακή προσβολή που πιθανότητα υπέστη στη διάρκεια της νύκτας, ενώ δεν έγιναν γνωστές ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες. Στο Νοσοκομείο του Βόλου, μεταφέρθηκε στις 6.30 το πρωί, αλλά ήταν ήδη νεκρός.

Σύμφωνα με όσα ανέφεραν στο magnesianews.gr Αλμυριώτες που βρέθηκαν μαζί του τις τελευταίες ημέρες, ο Λαυρέντης, ήταν χαρούμενος και ευδιάθετος και ιδιαίτερα ικανοποιημένος μάλιστα για την υποδοχή που του επιφύλαξαν οι συντοπίτες του, τόσο στον ίδιο, όσο και στον Νίκο Πορτοκάλογλου, την περασμένη Παρασκευή στη μεγάλη συναυλία, ενώ για αύριο ήταν προγραμματισμένη η συναυλία στο Ηρώδειο, όπου θα τραγουδούσε για τα παιδιά της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί».

Χθες το βράδυ, ήταν μέχρι τις 10.30 στο Πηγάδι Πτελεού με φίλους και τίποτα δεν προμήνυε το δυσάρεστο. Εκείνη περίπου τη στιγμή, καληνύχτισε τους υπόλοιπους της παρέας, προκειμένου να ξεκουραστεί, ώστε το πρωί να ξεκινούσε για την Αθήνα, προκειμένου να προετοιμαστεί για την επόμενη συναυλία, ενώ είχε ενημερώσει και για την επόμενη συναυλία στη ΔΕΘ.
Η τελευταία του συναυλία στον Βόλο!

Στο κατάμεστο δημοτικό θέατρο Βόλου την περασμένη Παρασκευή, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και Νίκος Πορτοκάλογλου χάρισαν υπέροχες στιγμές σε όλους και όλες, που συμμετείχαν στη μεγάλη συναυλία, που αφιέρωσαν σε όλους τους Βολιώτες. 

Μάλιστα, από σκηνής, είχε προαναγγείλει τις επόμενες λιγοστές συναυλίες που απέμεναν καθώς και το γεγονός, ότι θα ξεκουραστεί για τις επόμενες ημέρες στον αγαπημένο του Πτελεό πριν κατέβει πάλι στην Αθήνα. Πράγματι, τις επόμενες ημέρες, διέμενε στο σπίτι που διέθετε, ενώ απολάμβανε την παρέα με φίλους αλλά και τη θάλασσα της περιοχής.

Η συνέντευξή του στο «Ράδιο-Ένα 102,5»

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός, παραχώρησε την Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019, ίσως την τελευταία του ραδιοφωνική συνέντευξη στο «Ράδιο-Ένα 102,5», τόσο με αφορμή τη συναυλία που θα γίνονταν στον Βόλο, όσο και για τις επόμενες κινήσεις του, αλλά και τον Βόλο, τον Πτελεό κ.α.
Μάλιστα το ερώτημα : Έχεις σκεφτεί και το ενδεχόμενο να πεις ότι κουράστηκες κι ότι θέλεις για παράδειγμα να έρθεις στον Πτελεό και να καθίσεις για μήνες;, απάντησε:

Έχω πει πάρα πολλές φορές «και τώρα τι… «. Τα έχουμε κάνει όλα. Ήμουν στους Τερμίτες, έκανα δίσκους που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Όταν έκανα τη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο πριν από 6-7 χρόνια και ήρθαν 60.000 κόσμου κι όταν έκανα δίσκο που πούλησε 300.000 αντίτυπα και κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη είπα τώρα τι άλλο έχω να κάνω. 

Δυο εκδοχές υπήρχαν. Ή να τα παρατήσω, που δεν είναι θέμα οικονομικό που δεν τα παρατάω, ή μηδενίζω και ξεκινάω από την αρχή. Και προτίμησα το δεύτερο. Μηδένισα και ξεκίνησα από την αρχή, ταπεινά και με χαμηλούς τόνους. Σαν να ξεκινούσα πάλι από την αρχή. Ξεκίνησα με τον Κότσιρα, έπαιξα την Παραγγελιά, εμφανίστηκα σε μικρούς χώρους για να αισθανθώ και πάλι την ανάσα του κόσμου. Τα είδαμε όλα, φτάσαμε στο απόγειο, είδαμε και την γκλαμουριά την τεράστια και δεν υπήρχε τίποτα άλλο.

Έκανα συναυλίες στο εξωτερικό στην Αμερική, την Αγγλία, τη Γερμανία για να παίξω σε όλους τους Έλληνες, που παλιά δεν το έκανα. Αυτά όλα είναι καινούργια πράγματα που σε κρατούν ζωντανό. Κάναμε τώρα και με τον Νίκο την παράσταση «Τι έχει μείνει τώρα από τη φωτιά» και ψάξαμε να βρούμε λοιπόν, τι έχει μείνει απ’ όλο αυτό το πράγμα που ζήσαμε. Ανακαλύψαμε πάντως ότι η φλόγα είναι ζωντανή!

Περισσότερα »

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Τρυφερός τροβαδούρος, υπόγειος ροκάς, εκρηκτική προσωπικότητα

Αν δεν τραγουδούσε τις μπαλάντες που μαλάκωσαν την ελληνική ψυχή, θα έγραφε μυθιστορήματα με κεντρικά κεφάλαια αυτά της ίδιας της ζωής του: ένα άγριο θρίλερ με μπόλικες δόσεις ροκ, ένα ατελείωτο τρυφερό ρομάντζο γεμάτο αγκαλιές και αγάπες, ένα πολιτικό μανιφέστο για όλους όσοι υποφέρουν το άδικο. 

 Αλλά σίγουρα τίποτα από όλα αυτά δεν θα τα έπαιρνε στα σοβαρά γιατί ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας αφού ήξερε ότι το νόημα της ζωής κρύβεται στις στιγμές που δοκιμάζουν την ισχυρή έμπνευση και τις μεγάλες συγκινήσεις, από αυτές που δεν άντεξε τελικά η βασανισμένη καρδιά του που τελικά τον πρόδωσε και έφυγε ένα πρωινό Δευτέρας από τη ζωή. 

Σε συνέντευξη του στο ραδιόφωνο, το αγαπημένο του μέσο και τον Σπύρο Σεραφείμ, έλεγε ότι μισεί τις Δευτέρες οι οποίες θα ήθελε να εξαφανιστούν οριστικά από τον χάρτη. Ήταν η μέρα που θα μας στερούσε για πάντα την τρυφερή του παρέα, συνώνυμη με τις πιο ωραίες μας στιγμές, τα εξομολογητικά βράδια αλλά και συναυλίες που έχουν γράψει ιστορία.
Τρυφερός με βαθιά συνείδηση, δεν άντεχε να βλέπει να υποφέρουν οι άνθρωποι ή να βασανίζεται ο κόσμος με μια ευαίσθητη κεραία που τον έκανε να σκαρώνει ποιήματα και στιχάκια από τότε που θυμόταν τον εαυτό του. 

Μικρός στην Πλάκα διάβαζε ποίηση στα γαλλικά σε ένα από αυτά τα χατζιδακικά σπίτια, όπου έζησε για χρόνια φεύγοντας από τη γενέτειρα του τον Βόλο, με τον πατέρα του να ακούει αποκλειστικά Μπαχ και να ανεβάζει ψηλά τον πήχη. Αλλά ήταν και τα μεγάλα του αδέλφια που συνέλεγαν δισκάκια, όπου έβρισκαν, με τραγουδιστές που τίμησαν την μπαλάντα:Ανταμό, Λούτσιο Ντάλα, Αλμπάνο. 

Η ιδανική μείξη ποίησης και ροκ τον οδηγεί τελικά στον Μπομπ Ντίλαν και σε όλους τους σπουδαίους τροβαδούρους που λειτούργησαν σαν πρότυπο.

Ήταν, όμως, και το αίμα που έβραζε και η διάθεση για πειραματισμούς που τον έφεραν κοντά στα ακούσματα του εξωτερικού και στις πρώτες τότε πειραματικές ανιχνεύσεις από τους δικούς μας Βαγγέλη Παπαθανασίου και Ντέμη Ρούσο που τον έκαναν να διακτινίζεται σε ξένα σύμπαντα. 

Άρχισε τότε να φαντάζεται ότι θα μπορούσε να γίνει μουσικός, αφήνοντας τα πρώτα μακριά μαλλιά και φορώντας αποκλειστικά σχεδόν αμπέχονα. Πορείες στους δρόμους, πολιτικοποίηση, τρύπια t-shirt, στάμπες φερμένες από το εξωτερικό και πολλή αναζήτηση χαρακτήριζαν τα εφηβικά του χρόνια. 

Μαζί και μια αυστηρή αισθητική, φερμένη από το σπίτι, που δεν επέτρεπε συμβιβασμούς. Μέχρι που ο εκλεκτικισμός του άρχισε σταδιακά να διαλύεται από τα άγρια ξεσπάσματα της ροκ και το αίμα που έβραζε από νωρίς.
Ήταν τότε που γνώρισε τους εναλλακτικούς των Εξαρχείων και παρότι Κολωνακιώτης και μεγαλωμένος στην Πλάκα, άρχισε να αναζητά τις πιο undeground παρέες. 

Εξακολουθεί να λατρεύει τους Μπιτλς-το πρώτο δισκάκι που αγόρασε ήταν το «Help» και τον Τζον Λένον αλλά το «666» των Aphrodite's Child του γίνεται εμμονή: μπορεί και εκείνος, ναι, να φτιάξει κάτι μεγάλο, αντίστοιχα αποκαλυψιακό και με αντίκτυπο σε ένα ευρύ κοινό-ακόμα και το εξωτερικό.
Μαζεύει τα φιλαράκια του στην Πλάκα, τους λεγόμενους τότε, PLG Band και μετέπειτα «Τερμίτες» και εμπνέονται το μεγάλο μουσικό βήμα. Παράλληλα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αντλεί πληροφορίες, γράφει, διαβάζει, βλέπει πολύ θέατρο-δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει ακόμα και στη σκηνή. 

Ζει και περιστασιακούς έρωτες και δοκιμάζει ουσίες, αλλά πότε σε βαθμό επικίνδυνο. Έχει και ένα αίσθημα αυτοσυντήρησης μαζί και ένα κράτημα απέναντι στην αυτοκαταστροφή την οποία απεχθάνεται-γι αυτό και δεν θα ανήκει ποτέ στους καταραμένους των Εξαρχείων. Το 70 το ζει γυρίζοντας τον κόσμο με διάφορους έρωτες-μια κοπέλα μάλιστα που γνώρισε ένα καλοκαίρι στη Μύκονο-τον έπεισε να φτάσουν με τρένο μέχρι τη Νορβηγία!
Στις αρχές της δεκαετίας του 80 κάνει παρέα με τον Σιδηρόπουλο, με τον οποίο κάνουν βόλτες και παρακολουθούν συναυλίες αλλά δεν θα παραμένει εγκλωβισμένος στη μαύρη πλευρά. Ακόμα και την κατάθλιψη του, με την οποία θα δίνει μάχη μια ζωή, και τις έντονες ψυχολογικές κρίσεις θα τα αντιμετωπίσει με αυτοσαρκασμό. 


Αμετανόητος και ατίθασος ροκάς που κάνει τον Μάτσα να... αγανακτεί μαζί του
Το χιούμορ θα είναι και το αποκλειστικό του όπλο στις δυσκολίες στη ζωή, όταν πρέπει να βγει από καταστάσεις που ζορίζουν: χιούμορ και πάθος που τον έκαναν να είναι γνήσιος σε ο,τι και αν επιχειρούσε. Και κυρίως ποτέ βαρετός σε κανένα του δίσκο, καμία συναυλία, ούτε καν όταν στις πρωινές, καθημερινές συζητήσεις με φίλους, όπως έκανε καθημερινά τα τελευταία χρόνια, σε καφέ του Κολωνακίου. Ίσως μόνο με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα η λέξη αμεσότητα στην επικοινωνία να αποκτούσε το βαθύτερο και ουσιαστικό της νόημα.
Ως αμετανόητος ροκάς είχε μάθει να μην κάνει σκόντα και να προτιμάει να δουλεύει παρά να ξεπουλιέται. Ξεκίνησε έφηβος ακόμα ως διανομέας στην EMI γνωρίζοντας από κοντά και από νωρίς τα προσωπικά του είδωλα. Ο Μάτσας αγανακτεί μαζί του καθώς δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και καθυστερεί μονίμως τα πρωινά, αλλά ο ατίθασος ροκάς, βρίσκει έναν τρόπο να ακούει δουλεύοντας για τη μουσική βιομηχανία, να μαθαίνει πως παίζεται το παιχνίδι από μέσα.
Δεν εγκαταλείπει ποτέ την ιδέα να μείνει στον χώρο της μουσικής πάση θυσία. Έχει ήδη κάνει κάτι σποραδικές εμφανίσεις σε μπουάτ, όπως στην περίφημο «Λήδρα» στην Πλάκα και τη θρυλική «Αγράμπελη» της Θεσσαλονίκης ενώ έχει τραγουδήσει ακόμα και Αντάρτικα μαζί με τον Τζαβέλλα! Και κάπου εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του 80 κάνουν με την μπάντα του την μεγάλη απόπειρα να ηχογραφήσουν δίσκο στη Γαλλία. Δεν τα καταφέρνουν, γυρίσουν πίσω και με τεράστιες δυσκολίες βγάζουν το «Armageddon». Πηγαίνει άπατο αλλά παραμένει θρυλικό, ένα καλτ σημείο αναφοράς για τους μουσικόφιλους.
Πώς το μουσικό πάθος οδήγησε στους τερμίτες
Το όνειρο για διεθνή καριέρα διαλύεται αλλά όχι το μουσικό πάθος που οδηγεί στους «Τερμίτες» ως την ελληνότροπη απάντηση στα «Σκαθάρια» και την αντίστοιχη μετονομασία των πρώην PlG Band. Η πειραματική διάθεση παραμένει, το ίδιο και οι τρελοί, οι πειραγμένοι στίχοι, η εμμονή με τις καλές ηχογραφήσεις, η σχιζοφρένεια των καθαρόαιμων μουσικών που σύντομα χαρίζει στο συγκρότημα μεγάλη φήμη-ειδικά στον κλειστό χώρο, και τους ανθρώπους που ξέρουν. Αρέσουν και στα Εξάρχεια που δεν παύουν να έχουν ως αναφοράς τα τρελά, ντανταιστικά στιχάκια τους που γράφει ο Μαχαιρίτσας μαζί με τα υπόλοιπα μέλη.
Τότε το συγκρότημα αποτελούνταν από τον Παύλο Κικριλή , τον Δημήτρη Βασαλάκη και τον Αντώνη Μιτζέλο-τεράστια μορφή στη σόλο κιθαρά και το μπάσο-τον Τόλη Σκαματζούρα. Τους ακούει ο άνθρωπος που έχει ικανότητα να ανακαλύπτει τα ονόματα του μέλλοντος ο Γιώργος Νταλάρας και η συνάντηση οδηγεί σε κοινή συνεργασία και στην «Αμαρτωλή Μαρία». Ο Μαχαιρίτσας πείθει τον Νταλάρα να πούνε μαζί τη «Σκόνη» αντί για το πιο πειραματικό «Ο ουρανός βρέχει αρκούδες»-και αυτό ήταν. Γίνεται το απόλυτο σαξέ και κάνει τους «Τερμίτες» σχεδόν διάσημους. Ωστόσο η ξαφνική φήμη δεν τους κάνει να αλλάξουν λογική: λένε όχι σε εμφανίσεις σε νυχτερινά κλαμπ, αρνούνται δηλαδή παραπάνω χρήματα και εξακολουθούν να κάνουν δουλειές του ποδαριού. Στην πορεία αποχωρούν ο Δημήτρης Βασαλάκης και μπασίστας γίνεται ο Παύλος Κικριλής ενώ κάνουν και τον όμορφο δίσκο «Τσιμεντένια Τρένα».

Η συναυλία στον Λυκαβηττό που θα γράψει ιστορία

Το 1986 δίνουν μια συναυλία στον Λυκαβηττό που θα γράψει ιστορία και θα οδηγήσει και σε σχετική ηχογράφηση όπου συμμετέχουν κυριολεκτικά όλοι οι μεγάλοι τραγουδοποιοί της εποχής που δηλώνουν, έτσι, απερίφραστα τον θαυμασμό τους στους ατίθασους «Τερμίτες» όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Αντώνης Βαρδής, οι Κατσιμιχαίοι, η Σοφία Βόσσου και ο Σάκης Μπουλάς. 

Γίνεται χαμός: μπουκάρουν φίλοι από τα Εξάρχεια ενόσω ο Νικόλας ο Άσιμος πουλάει τις κασέτες του στις κερκίδες. Βγαινει και η αείμνηστη Φλέρυ Νταντωνάκη, προτού αποσυρθεί οριστικά από την αρρώστεια και λέει με την υποβλητική της φωνή, φορώντας λευκές κάλτσες με σαγιονάρες, σαν μια θεική γκέισα, τα «Τσιμεντένια τραίνα»-που ήταν και από τα αγαπημένα του Λαυρέντη. Χρόνια αργότερα, στις πρόσφατες εμφανίσεις του το ίδιο τραγούδι θα το ερμηνεύσει και πάλι μοναδικά η Δήμητρα Παπίου.

Οι αυστηρές επιλογές, ωστόσο, και το ανυπάκουο πνεύμα δεν βοηθάνε το συγκρότημα να βγάλει χρήματα και διαλύεται με την υπόσχεση, ότι θα ξαναβγούν χρόνια μετά στη σκηνή, κάτι που όντως συμβαίνει με τη συναυλία που δίνουν στο κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 1998.

Το 1989 ξεκινά τη σόλο καριέρα

Λίγο μετά τη διάλυση πάντως το 1989 ο Μαχαιρίτσας κυκλοφορεί τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τον τίτλο «Ο Μαγαπάς και η Σαγαπώ» αλλά παραείναι σουρεαλιστικός για να χαρίσει μεγάλα σουξέ. Οι πρώην «Τερμίτες» βιώνουν και δύσκολες μέρες με τον Μαχαιρίτσα να αναζητάει συνεργασίες αλλά να απορρίπτεται ως πολύ διάσημος για να εμφανιστεί δεύτερος σε σχήμα-όπως στο πλευρό του Βασίλη Παπακωνσταντίνου ή του Αντώνη Βαρδή. Είχαν ήδη υπάρξει με τον τελευταίο «Συγκάτοικοι στην Τρέλα» αλλά η ιδέα να εμφανίζεται ο Μαχαιρίτσας σε νυχτομάγαζο, ένας καθαρόαιμος τροβαδούρος και μελωδικός ροκάς, δεν ακούγεται δέουσα.

Τις δύσκολες εκείνες μέρες ζει χάρη στις οικονομίες της μελλοντικής συζύγου του που βγάζει χρήματα από αγιογραφίες. Τελικά ο θεός καθώς φαίνεται βάζει τότε το χέρι του αφού ακολουθεί η πολύ χρυσή για εκείνον δεκαετία του 90.

Ήταν τότε που ακολουθούν οι τρελές επιτυχίες που τον κάνουην διάσημο στο ευρύ κοινό μαζί και τα χρήματα: η ανέλπιστη ιδέα που έχει ο φίλος του Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος το 1991 να βάλει σε στίχους τη δύσκολη εμπειρία του Μαχαιρίτσα από το στρατό οδηγεί στο Διδυμότειχο Blues που ακούγεται, κυριολεκτικά, παντού και γίνεται το απόλυτο σουξέ της εποχής. Ακολουθεί το 1993 το «Ρίξε κόκκινο στην νύχτα» με χιτάκια όπως τον «Μικρό Τιτανικό» ή το «Ημίφως». Τότε είναι που αποφασίζει να παντρευτεί την αγαπημένη του, που του στάθηκε τις δύσκολες μέρες, σε κλειστό κύκλο και χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.

Το «Παυσίλυπον» που τον καθιέρωσε για πάντα

Δυο χρόνια αργότερα κυκλοφορεί το «Παράθυρα που κούρασε η θέα» αλλά ο μελαγχολικός του τόνος, αποτέλεσμα του πένθους που περνούσε τότε λόγω απώλειας του αδελφού του, σοκάρει κάπως το αρκετά πιο ανάλαφρο ελληνικό κοινό που ζει τη δεκαετία της ευτυχίας. Το «Παυσίλυπον» όμως τον καθιερώνει για πάντα και κάνει όλες του τις επιτυχίες να τραγουδούνται από τους πάντες. Ακόμα και σήμερα πάντως τραγούδια όπως «Σε στυλ να μην ξεχνιόμαστε», Φλασάκι» σε στίχους Σάκη Μπουλά, «Τερατάκια τσέπης», «Ο Μικρός Τιτανικός», «Πεθαίνω για σένα», «Ρίξε κόκκινο στη νυχτα» στιχάκια όπως «Ζηλεύω το μικρό σου το γατί» και το άκρως προφητικό «Μα τι ζητάω Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω» έχουν γραφτεί στο ασυνείδητο όλων, ανθρώπων κάθε ηλικίας και από διαφορετικές γενιές αφού η αγάπη που μετέφερε με τα τραγούδια του ήταν πραγματικά συμπαντική.

Έξω από τους στίχους ήταν ένας άκρως ευγενής άνθρωπος, εμπνευστικός μια προσωπικότητα που δεν μέτραγε τίποτα μπροστά στο συντριπτικό πάθος της δημιουργίας και της έμπνευσής του-όχι σαν τους σημερινούς δημοσιοσχετίστες της εποχής. Είχε και μια λατρεία, εκτός από τη μουσική: 

την κόρη του τη Μαρία που έμελλε να είναι εκείνη που θα μετέφερε τα δυσάρεστα νέα. Έφυγε πρόωρα αλλά οι μουσικές του θα μείνουν για πάντα αλησμόνητες και αγαπημένες για να μας θυμίζουν τον πιο αγαπησιάρη και τρυφερό τροβαδούρο που θα μπορούσε να είναι φίλος μας. Και προφανώς ήταν αφού μοιράστηκε μοναδικά την αγάπη, το κλάμα και τον πόνο μας.

Περισσότερα »