Τσίπρας για Γρηγορόπουλο: Πάνω στο χώμα το δικό του χτίζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας

Στην νέα γενιά που με την εξέγερσή της πριν από δέκα χρόνια εξέφρασε "τις βαθύτερες αγωνίες μιας κοινωνίας, που αισθανόταν την κρίση να έρχεται", αναφέρεται ο πρωθυπουργός στο μήνυμά του για την επέτειο των δέκα χρόνων από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τονίζει: "Θυμόμαστε τον Δεκέμβρη. Δεν ξεχνάμε τον Αλέξανδρο. Πάνω στο χώμα το δικό του χτίζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας". 

Αναλυτικά το μήνυμα του Πρωθυπουργού

"Ο Δεκέμβρης δεν ήταν εικόνα στις ειδήσεις. Ήταν το σύνορο μιας εποχής επίπλαστης ευμάρειας, ηθικής διαφθοράς και πολιτικής απαξίωσης. Η νέα γενιά εξέφρασε τότε, με την εξέγερσή της, τις βαθύτερες αγωνίες μιας κοινωνίας, που αισθανόταν την κρίση να έρχεται. 10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, παραμένουν επίκαιρα τα αιτήματα των νέων: Ενάντια στην αυθαιρεσία, τον αυταρχισμό, τον φόβο, τον ολοκληρωτισμό που επιδιώκει να βάλει τις κοινωνίες στο περιθώριο.

Η νέα γενιά αποτελεί το πιο ευαίσθητο τμήμα της κοινωνίας μας, αυτό που εξεγείρεται πρώτο και γι’ αυτό και ποτέ δεν θα της πούμε να σωπάσει και να επιστρέψει στο παιδικό της δωμάτιο. Αντίθετα, θέλουμε να βρίσκει τη γλώσσα και τον τρόπο να μιλά, να συμμετέχει στη διαμόρφωση του κοινού μας γίγνεσθαι. Ο Δεκέμβρης δεν ήταν μόνο οι φωτιές, οι μολότοφ και οι συγκρούσεις με την αστυνομία αλλά και οι εκατοντάδες πολύμορφες συμμετοχικές κοινωνικές δράσεις, σε όλη τη χώρα.

Γι’ αυτό και ήταν πράγματι εικόνα από το μέλλον. Όχι το μέλλον της μοιρολατρικής αποδοχής της δυστοπίας του φασισμού και του αυταρχισμού που αναδύεται σήμερα στην Ευρώπη, της αλόγιστης καταστροφής του περιβάλλοντος, των μεγάλων προσφυγικών ρευμάτων εξαιτίας του πολέμου και των μεγάλων οικονομικών κρίσεων.

Ούτε το μέλλον μιας τυφλής καταστροφικής σύγκρουσης. Αλλά εικόνα από το μέλλον της μαχητικής πολιτικής διεκδίκησης μιας κοινωνίας ισονομίας και ισοπολιτείας, σεβασμού των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ίσων ευκαιριών και κοινωνικής προστασίας για τον καθένα χωριστά και για όλους.
Θυμόμαστε τον Δεκέμβρη.

Δεν ξεχνάμε τον Αλέξανδρο. Πάνω στο χώμα το δικό του χτίζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας".

Περισσότερα »

Κορκονέας! Δε ζητώ συγγνώμη από κανένα δεκαπεντάχρονο! Παραίτηση Κούγια

Την απόφασή του να πάψει να υπερασπίζεται πλέον τον Κορκονέα, γνωστοποιεί με δήλωσή του προς την πρόεδρο Εφετών ο γνωστός δικηγόρος Αλέξης Κούγιας.

Στη δήλωση του ο κ. Κούγιας εξηγεί αρχικά ότι ανέλαβε την υπεράσπιση του Κορκονέα για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου επειδή πίστεψε ότι επρόκειτο για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Περιγράφει στη συνέχεια ωστόσο ένα επεισόδιο που τον έκανε να αλλάξει γνώμη:

«Την 23/12/2016 εκκίνησε η διεξαγωγή του Δικαστηρίου ενώπιον Υμών και έκπληκτος, στην κυριολεξία αποσβολωμένος, άκουσα τον κατηγορούμενο να απαντά στην ερώτηση της κας Προέδρου, για το τι έχει να πει για την υπόθεση αυτή και για την κατηγορία που αντιμετωπίζει, ότι είναι αθώος, ότι δεν την δέχεται, αλλά εκτός αυτού «ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟ». 

Αμέσως μετά, το Δικαστήριο διέκοψε και αμέσως μετά τη διακοπή μετέβην στο χώρο που κρατείτο ο κατηγορούμενος και τον ρώτησα τι είναι αυτό που είπε και γιατί δεν ζήτησε συγγνώμη, όπως είχε κάνει κατ’ επανάληψη στο προηγούμενο Δικαστήριο και στην προανακριτική και ανακριτική του απολογία, και μου απήντησε ότι έτσι ένιωσε μετά την οκτάχρονη ταλαιπωρία που έχει υποστεί και μού απαγόρευσε να ζητήσω κι εγώ συγγνώμη, γιατί το θύμα δεν ήταν ένα συνηθισμένο δεκαπεντάχρονο αλλά ήταν αντιεξουσιαστής».

Οπως εξηγεί «μετά από αυτή την εξέλιξη και επειδή πάντοτε από τότε που βρίσκομαι στα δικαστήρια ο συνήγορος υπεράσπισης πρέπει από τη στιγμή που αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός κατηγορουμένου να ταυτίζεται με αυτόν, αδυνατώ να συνεχίσω την υπεράσπιση του συγκεκριμένου κατηγορουμένου».

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή Κούγια:


ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
(δια της κας Προέδρου Εφετών, κας Πάνταινα)

ΔΗΛΩΣΗ
Αλεξίου Κούγια, Δικηγόρου Αθηνών, συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Εφέτες, κυρίες και κύριοι ένορκοι,
Όπως Σας είναι ήδη γνωστό, ανέλαβα την υπεράσπιση του κατηγορουμένου δύο ημέρες μετά τη σύλληψή του για τη διάπραξη της ανθρωποκτονίας εις βάρος του αειμνήστου, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Τον κατηγορούμενο μού ανέθεσε να υπερασπιστώ η Ομοσπονδία Ειδικών Φρουρών δια του Προέδρου της αστυνομικού, κ. Ντούμα.

Τον κατηγορούμενο υπερασπίστηκα σύμφωνα με τις αρχές του δικηγορικού σώματος με σθένος και αυταπάρνηση και με υψηλού επιπέδου επαγγελματισμό σε όλα τα στάδια της διαδικασίας μέχρι σήμερα.

Όπως Σας είναι γνωστό, μετά από πολύμηνη διαδικασία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε με πλειοψηφία 4 έναντι 3 ψήφων, εκ των οποίων 2 ψήφοι της μειοψηφίας ήταν της Προέδρου Πρωτοδικών και του παλαιοτέρου Πρωτοδίκη της συνθέσεως, ότι διέπραξε το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση χωρίς να του αναγνωριστεί κατά πλειοψηφία 4 έναντι 3 ψήφων κανένα ελαφρυντικό.

Την ανάληψη της υπερασπίσεώς του δέχτηκα παρά το όσα συνέβαιναν στην Αθήνα εκείνες τις ημέρες, διότι μελέτησα την ιατροδικαστική έκθεση, αλλά και τη βαλλιστική εξέταση, και πείστηκα ότι δεν υπερασπίζομαι έναν ψυχρό δολοφόνο, αλλά έναν έντρομο αστυνομικό, ο οποίος πυροβόλησε σε στιγμές πανικού ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ, αφού η εξέταση του βλήματος έδειξε ότι αυτό ήταν λειασμένο (είχε μείνει μισό) από την πρόσκρουση σε οικοδομικό υλικό και, όπως κατέθεσε ο αείμνηστος Προϊστάμενος της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών, Χρήστος Λευκίδης, η πύλη εισόδου του μισού βλήματος ήταν σε ένα σημείο της ωμοπλάτης και η πορεία του βλήματος ήταν από πάνω προς τα κάτω.

Μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου έπαιξε και το σχετικό σχεδιάγραμμα, το οποίο είχε συνταχθεί στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών, το οποίο δεν άφηνε καμία αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος είχε πυροβολήσει ψηλά και το βλήμα είχε προσκρούσει σε οικοδομικό υλικό, είχε εξοστρακιστεί και ακολούθως είχε διαπεράσει το σώμα του αειμνήστου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του είχε αφαιρέσει τη ζωή, ΑΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ, ή στην ακραία περίπτωση για μία ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο (την οποία άποψη δέχτηκε και η μειοψηφία της Προέδρου , του παλαιότερου Πρωτοδίκη και του ενόρκου της σύνθεσης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου).

Με αυτή την υποδομή δέχτηκα την υπεράσπιση του κατηγορουμένου, πιστεύοντας ότι ήταν ένας άτυχος αστυνομικός με τρία παιδιά, 2, 4 και 6 ετών τότε, με μία καταπληκτική σύζυγο και έντιμους γονείς, και πλήρωσα πολύ ακριβό τίμημα για αυτήν την επιλογή μου, αφού ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με παρέπεμψε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της διαγραφής, γιατί τόλμησα να αναφέρω στο υπόμνημά μου ότι τα νεαρά άτομα που είχαν επιτεθεί στον αστυνομικό είχαν «αποκλίνουσα συμπεριφορά» και δύο φορές νεαροί αντιεξουσιαστές κατέστρεψαν το δικηγορικό μου γραφείο στην οδό Σταδίου, αρ. 33, και έκτοτε κανένας φοιτητικός σύλλογος δεν με έχει προσκαλέσει σε διαλέξεις στις νομικές σχολές όλων των Πανεπιστημίων της Ελλάδος, γεγονός το οποίο συνέβαινε ανελλιπώς τα τελευταία είκοσι χρόνια πριν την ανάληψη της συγκεκριμένης υποθέσεως.

Την 23/12/2016 εκκίνησε η διεξαγωγή του Δικαστηρίου ενώπιον Υμών και έκπληκτος, στην κυριολεξία αποσβολωμένος, άκουσα τον κατηγορούμενο να απαντά στην ερώτηση της κας Προέδρου, για το τι έχει να πει για την υπόθεση αυτή και για την κατηγορία που αντιμετωπίζει, ότι είναι αθώος, ότι δεν την δέχεται, αλλά εκτός αυτού «ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟ». 

Αμέσως μετά, το Δικαστήριο διέκοψε και αμέσως μετά τη διακοπή μετέβην στο χώρο που κρατείτο ο κατηγορούμενος και τον ρώτησα τι είναι αυτό που είπε και γιατί δεν ζήτησε συγγνώμη, όπως είχε κάνει κατ’ επανάληψη στο προηγούμενο Δικαστήριο και στην προανακριτική και ανακριτική του απολογία, και μου απήντησε ότι έτσι ένιωσε μετά την οκτάχρονη ταλαιπωρία που έχει υποστεί και μού απαγόρευσε να ζητήσω κι εγώ συγγνώμη, γιατί το θύμα δεν ήταν ένα συνηθισμένο δεκαπεντάχρονο αλλά ήταν αντιεξουσιαστής.

Μετά από αυτή την εξέλιξη και επειδή πάντοτε από τότε που βρίσκομαι στα δικαστήρια ο συνήγορος υπεράσπισης πρέπει από τη στιγμή που αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός κατηγορουμένου να ταυτίζεται με αυτόν, αδυνατώ να συνεχίσω την υπεράσπιση του συγκεκριμένου κατηγορουμένου. 

Πριν πάρω αυτή την απόφαση από τις 23/12/2016 αντιμετώπισα συνειδησιακή σύγκρουση, αφού πίστεψα και ως δικηγόρος και ως άνθρωπος στην διάπραξη του αδικήματος της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας. 

Ζητώ τέλος συγγνώμη από το Δικαστήριό Σας για την αναστάτωση που Σας προκαλώ.

Αθήνα, 3/2/2017
Μετά τιμής και σεβασμού 
Αλέξιος Κούγιας

http://www.protothema.gr

Περισσότερα »