Οι 85 στους 100 πρόσφυγες μπαίνουν στην Ευρώπη από την Ελλάδα

Σχεδόν 900.000 άνθρωποι καταγράφηκαν, οι περίπου 750.000 εκ των οποίων από τα ελληνικά νησιά, ενώ περίπου 150.000 πέρασαν από την Ιταλία και ελάχιστοι από την Ισπανία

Ίλιγγο προκαλούν τα στοιχεία που δημοσίευσε η Διεθνής Οργάνωση Μετανάστευσης για τους πρόσφυγες που εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το ξεκίνημα του 2015, ενώ εντύπωση, αλλά και πολλά ερωτηματικά, προκαλεί η αναλογία, καθώς σχεδόν το 85% των ανθρώπων αυτών, επέλεξαν την Ελλάδα ως «γέφυρα» για την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πιο συγκεκριμένα, στους 893.970 έχει ανήλθε από την αρχή του έτους ο αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που έχουν φθάσει στην Ευρώπη δια θαλάσσης, ενώ τουλάχιστον 3.601 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή αγνοούνται εξαιτίας των ναυαγίων στην Μεσόγειο.

Η Ελλάδα υποδέχθηκε το μεγαλύτερο αριθμό των προσφύγων και των μεταναστών, καθώς από τις 893.970 αφίξεις οι 744.652 καταγράφηκαν στη χώρα μας. Η Ιταλία έχει υποδεχθεί 145.098 άτομα, ενώ η Ισπανία 3.845.

Περισσότερα »

Γερμανός συνταξιούχος έκανε δωρεά 1.000 ευρώ στο δήμο Καλαβρύτων!

Ένας φάκελος που έφτασε στην εφημερίδα Die Zeit περιείχε ένα γράμμα, μια φωτογραφία του Βαυαρού συνταξιούχου και δυο χαρτονομίσματα των 500 ευρώ

Στο ασυνήθιστο περιστατικό μιας ανώνυμης δωρεάς συνταξιούχου από την Βαυαρία προς τα Καλάβρυτα, ως συνεισφορά στις πολεμικές αποζημιώσεις που διεκδικεί η Ελλάδα από την Γερμανία, αναφέρεται διεξοδικά σημερινό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Die Zeit».

Ο συντάκτης εξηγεί ότι σχετικό άρθρο που είχε γράψει τον περασμένο Μάρτιο, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. «Είχα προσπαθήσει να εξηγήσω ποιον ρόλο παίζει σήμερα αυτή η διαμάχη για τους ανθρώπους των δύο χωρών. Υπήρξε αντικειμενική κριτική και έπαινος, υπήρξαν ύβρεις και συναισθηματική συγκατάθεση, υπήρξαν εκατοντάδες επιστολές»,

αναφέρει ο δημοσιογράφος και προσθέτει ότι μεταξύ αυτών ήταν και ένας φάκελος χωρίς παραλήπτη, ο οποίος περιείχε σύντομη ανώνυμη επιστολή - «με φίνο γραφικό χαρακτήρα» - και δύο - «ατσαλάκωτα», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο συντάκτης - χαρτονομίσματα των 500 ευρώ.

«Αγαπητέ κύριε Ζαχαράκη, διάβασα το συγκινητικό σας άρθρο ‘Άκου, θείε Χανς’ και θα ήθελα να συνεισφέρω στην ελληνογερμανική συμφιλίωση. Σας παρακαλώ να φροντίσετε να φθάσει το συνημμένο χρηματικό ποσό στους κατοίκους της πόλης των Καλαβρύτων. Με φιλικούς χαιρετισμούς, ένας συνταξιούχος από την Βαυαρία», έγραφε ο ανώνυμος αποστολέας. 

Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι δυσκολεύτηκε να συνειδητοποιήσει αυτό που συνέβαινε: «Ένας προφανώς ηλικιωμένος κύριος - σε αυτό συνηγορούσε και ο γραφικός χαρακτήρας - ήθελε με αυτό τον τρόπο να βοηθήσει προσωπικά να διευθετηθεί η διαμάχη για πολεμικές αποζημιώσεις. Ποια κίνητρα είχε; Για αυτό μπορεί κανείς μόνο να κάνει υποθέσεις», εξηγεί και προσθέτει ότι η εφημερίδα θεώρησε αυτονόητο ότι τα χρήματα έπρεπε να φτάσουν στην Ελλάδα, αλλά αυτό ακουγόταν πιο απλό από ό,τι ήταν.

Ο κ. Ζαχαράκης απευθύνθηκε στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, το οποίο είχε επισκεφθεί κατά την διάρκεια των ερευνών του. «Το Μουσείο δίνει μαρτυρίες για τις αποτρόπαιες πράξεις των γερμανικών δυνάμεων κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή. 

Τα Καλάβρυτα είναι και ένας τόπος της συμφιλίωσης - και το μουσείο ένας πολιτιστικός χώρος, ο οποίος προωθεί, π.χ. μέσω ανταλλαγών μαθητών, τον διάλογο μεταξύ των δύο εθνών. Θεωρήσαμε το Μουσείο ως τον σωστό παραλήπτη της δωρεάς του άγνωστου συνταξιούχου», συνεχίζει ο συντάκτης και εξιστορεί ότι δεν αποδείχθηκε εύκολο να επικοινωνήσει με κάποιον αρμόδιο.

«Επικοινώνησα με το μουσείο επανειλημμένα. Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνικά, τρεις-τέσσερις φορές. Χρειαζόμασταν μόνο έναν αριθμό λογαριασμού και μία διεύθυνση ώστε να μπορέσουμε να εμβάσουμε τα χρήματα. Ακόμη όμως και όταν πρόκειται να χαρίσεις χρήματα, στην Ελλάδα μερικές φορές μπορεί να πάρει χρόνο. 

Είτε στο μικρό μουσείο δεν μπορούσες να βρεις κανέναν είτε δεν έβρισκες τον αρμόδιο. Το πέρα-δώθε κράτησε ως τις αρχές του καλοκαιριού», εξιστορεί και αναφέρει ότι με την κλιμάκωση της κρίσης χρέους, ο ίδιος έπρεπε να καλύπτει δημοσιογραφικά «αυτές τις χαοτικές εβδομάδες» και δεν είχε χρόνο να φροντίσει για την δωρεά. 

Το φθινόπωρο επικοινώνησε τελικά με κάποιον αρμόδιο από το Μουσείο. «Μια τέτοια απευθείας δωρεά από την Γερμανία και μάλιστα ανώνυμη είναι πολύ ασυνήθιστη. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει εδώ. Αλλά βεβαίως χαιρόμαστε για κάθε βοήθεια», είπε ο υπάλληλος του μουσείου.

Το δημοσίευμα συνοδεύεται από φωτογραφία με την επιστολή και τα χρήματα του Βαυαρού συνταξιούχου, όπως έφθασαν στην εφημερίδα, αλλά και με φωτογραφία της απόδειξης είσπραξης του ποσού από το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.

Περισσότερα »

Πέθανε ο μεγάλος μουσικό-συνθέτης Ζακ Ιακωβίδης

Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών ένας σημαντικός συνθέτης με περισσότερα από 100 «χρυσά» σουξέ στο ενεργητικό του… Ο ίδιος είχε γράψει μουσική για δύο ιστορικές τηλεοπτικές σειρές, το «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη (1976) και τη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου (1992).

Η ζωή του

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν εβραϊκής καταγωγής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιακόμπ Μπενβενίτσε, απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών,

με πατέρα έμπορο, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα πουλώντας οικιακά και γραμμόφωνα. Μεγάλωσε στη γειτονιά της τότε πλατείας Αγάμων, σήμερα πλατεία Αμερικής .

Ηταν απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών. Αλλά ο πόλεμος ειχε άλλα σχέδια για εκείνον. Στην κατοχή όλη η οικογένεια συνελήφθη από τους Γερμανούς και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέλσεν. Έζησε σε φριχτές συνθήκες αλλά κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από τρία βασανιστικά χρόνια.

Η καριέρα του

Έγραψε το πρώτο του τραγούδι σε στίχους του Μίνου Μάτσα. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήταν η «Αγαπούλα» με τον Φώτη Πολυμέρη. Ακολούθησαν συνεργασίες με τους Κούλα Νικολαϊδου, Νίκο Γούναρη, Τώνη Μαρούδα.

Τριτοετής της Φυσικομαθηματικής Σχολής διέκοψε τις σπουδές του για να καταταγεί εθελοντής στο στρατό, κερδίζοντας μια θέση στην μπάντα της χωροφυλακής. Μετά την απόλυσή του συνεργάσθηκε με τον Νίκο Μουρκάκο.

Η Καίτη Μπελίντα τον έβαλε στην επιθεώρηση όπου δοξάστηκαν. Και ακολούθησαν επιτυχίες με την Μαριάνα Χατζοπούλου, τη Ρένα Βλαχοπούλου, την Παμέλα, τη Βέμπο, τη Μαίρη Λίντα, τη Τζένη Βάνου.

Ξεχωριστή η συνάντησή του με τον Πάριο που του έγραψε το σουξέ «Την αγαπούσα παραδέχομαι». Η τελευταία του δουλειά ήταν πέρσι με τον Γιάννη Πετρόπουλο. Τον Φεβρουάριο του 2011 τιμήθηκε στον Παρνασσό για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον Σύλλογο Φίλων της Ελαφράς Μουσικής.

Ο ίδιος είχε γράψει μουσική για δύο ιστορικές τηλεοπτικές σειρές, το «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη (1976) και τη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου (1992).

Περισσότερα »