Πρώτη δύναμη στη Γαλλία η Λεπέν

Οι Κασσάνδρες των δημοσκοπήσεων φαίνεται τελικά να επιβεβαιώθηκαν. Πρωτιά του ακροδεξιού κι ευρωσκεπτικιστικού Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν δειχνουν τα exit polls μετά το κλείσιμο της κάλπης για τις περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας. Η Μαρίν Λεπέν φαίνεται να κερδίζει τις 6 από τις 13 περιφέρειες της χώρας.

Το Εθνικό Μέτωπο έρχεται πρώτο σε τουλάχιστον 6 από τις 13 περιφέρειες της Γαλλίας κατά τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών, όπου καταγράφει ποσοστό ρεκόρ που κυμαίνεται από 27,2% έως και 30,8%, σύμφωνα με τα exit polls.

Το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει μάλιστα τρεις περιφέρειες – κλειδιά, στις οποίες ηγούνται τα σημαντικότερα στελέχη του. Στον βορρά, την περιφέρεια του Νορ-Πα-ντε-Καλέ-Πικαρδία όπου υποψήφια είναι η πρόεδρός του Μαρίν Λεπέν, στην νοτιο-ανατολική Γαλλία την περιφέρεια Προβηγκία-Αλπεις-Κυανή Ακτή όπου επικεφαλής του ψηφοδελτίου είναι η ανηψιά της Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν και στην ανατολική Γαλλία την περιφέρεια Αλσατία-Καμπανία-Αρδέννες-Λορένη όπου επικεφαλής του ψηφοδελτίου ηγείται ο υπεύθυνος της στρατηγικής του κόμματος Φλοριάν Φιλιπό.

Τα exit polls δίνουν δεύτερους του Ρεπουμπλικάνους του Νικολά Σαρκοζί με ποσοστό περίπου 27%, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ φαίνεται να λαμβάνει ποσοστό 22,7%.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των exit polls, ο Νικόλα Σαρκοζί είπε  ότι δεν θα λάβουν απάντηση για τους φόβους και τις ανησυχίες τους ψηφίζοντας το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο και απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με την αριστερά, προκειμένου να ανακοπέι η άνοδος της Λεπέν.

Οι επαναληπτικές εκλογές για τα δύο πρώτα κόμματα σε κάθε περιφέρεια θα διεξαχθούν στις 13 Δεκεμβρίου.

Το σοκ που προκάλεσαν οι επιθέσεις στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo τον περασμένο Ιανουάριο αλλά και στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας τον περασμένο μήνα, φαίνεται να έχει εγείρει το αντι-ισλαμικό και ξενοφοβικό αίσθημα των Γάλλων, γεγονός που επιβεβαιώνει η κλίση προς τα ακροδεξιά, με οδηγό την Μαρίν Λεπέν.

Περισσότερα »

Διαλέγουμε αυτόν που μας μοιάζει ?

O ψυχίατρος-ψυχαναλυτής κ. Ματθαίος Γιωσαφάτ, ειδικός σε θέματα γάμου και οικογενειακής θεραπείας εξηγεί:

Μα γιατί ερωτευόμαστε;

-Συνήθως οι λόγοι που επικαλούμαστε για να εξηγήσουμε γιατί ερωτευτήκαμε ή και παντρευτήκαμε τον άνθρωπο που είναι δίπλα μας είναι προφανείς και κατανοητοί από το κοινωνικό πλαίσιο: ο χαρακτήρας, η μόρφωση, η εξωτερική εμφάνιση, η σεξουαλική επαφή, λόγοι οικονομικοί ή και κοινωνικοί.

Οι βαθύτεροι όμως λόγοι είναι καλά κρυμμένοι μέσα μας. Η επιλογή συντρόφου την οποία εμείς οι ψυχαναλυτές ονομάζουμε ανακλητική είναι η ωριμότερη, αυτή που οδηγεί στο μικρό ποσοστό του 10 με 20% που είναι οι ευτυχισμένοι γάμοι. εξηγεί ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής κ. Ματθαίος Γιωσαφάτ, ειδικός σε θέματα γάμου και οικογενειακής θεραπείας.

Τι σημαίνει αυτό; Όταν έχουμε μια καλή μαμά και περάσουμε καλά, μαθαίνουμε να συγχωρούμε και τα ελαττώματά της, όπως ένας ώριμος άνθρωπος. Αποδεχόμαστε λοιπόν και τα ελαττώματα του συντρόφου μας και φτιάχνουμε μια καλή σχέση. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε περάσει ομαλά και το οιδιπόδειο, δεν έχουμε μεγάλο άγχος αποχωρισμού, προδοσίας.

Αποδεχόμαστε, π.χ., ότι η μαμά έκανε κι άλλο παιδί. Ή ξέρω ως παιδί ότι μ" αγαπάει, αλλά ανακάλυψα ότι αγαπά και τον μπαμπά, αλλά κι εγώ αγαπάω τον μπαμπά, άρα όλοι αγαπιόμαστε! Οπότε θα κάνω κι εγώ το ίδιο όταν μεγαλώσω με το σύντροφό μου. Οι λόγοι λοιπόν της επιλογής του ερωτικού συντρόφου βασίζονται στη σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα, τη δική τους σχέσηκαι τη σχέση μας μαζί τους.

Αναζητώντας τη ρίζα του προβλήματος

-Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε με μαμάδες που δεν είναι επαρκείς, με μαμάδες που δεν έχουν μάθει να προσφέρουν αγάπη, να καταλαβαίνουν τις ανάγκες του μωρού. Και το μωρό επικοινωνεί με μη λεκτική συμπεριφορά για να ζητήσει αυτά που του λείπουν, κλαίει, αρρωσταίνει, γρατσουνάει, κλοτσάει κ.λπ.

Στα ζευγάρια είναι πολύ έντονη αυτή η μεταβίβαση της πρώτης σχέσης, των πρώτων μη λεκτικών φόβων και συναισθημάτων. Γι" αυτό και τα ζευγάρια μαλώνουν, ιδιαίτερα αν ο πρώτος χρόνος δεν ήταν καλός, αν ήταν στερημένος από ζεστασιά, χάδια, αγκαλιές. Ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να χαϊδέψουν τρυφερά ο ένας τον άλλο; Η επιλογή λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις κουβαλά πάρα πολλά πράγματα που δεν έχουν λυθεί μέσα μας.

Στόχος η επιθυμητή μητέρα

Τα προβλήματα της πρώτης μας σχέσης με τη μητέρα δημιουργούν και τους προβληματικούς έρωτες. Περιμένεις τότε όχι μόνο να βρεις μια κανονική γυναίκα, έναν κανονικό άντρα, αλλά ένα σύντροφο που θα την αντικαταστήσει σε καλύτερη έκδοση, θέλεις την επιθυμητή μητέρα. Αυτό δημιουργεί τον έρωτα, τον πιο παθιασμένο. Όχι όμως τον πραγματικό έρωτα.

Γιατί σε αυτή την περίπτωση ψάχνουμε ένα ιδανικό που θα μας αγαπήσει, θα μας εκτιμήσει γι αυτό που είμαστε, όπως έπρεπε να το κάνει η μαμά. Κι όσο πιο πολύ περιμένει κανείς την επιθυμητή μητέρα, τόσο πιο πολύ την εξιδανικεύει. Είναι μια ναρκισσιστική ανάγκη. Όταν ακούσετε: Μια μόνο γυναίκα με έχει καταλάβει, εσύ, οι άλλες ήταν όλες... να καταλάβετε ότι πρέπει να απομακρυνθείτε γρήγορα απ αυτόν τον άνθρωπο! Σας βάζει στοιχεία που πιθανώς δεν έχετε!.

Διαλέγουμε αυτόν που μας μοιάζει

Έχετε σκεφτεί γιατί παραπονιόμαστε ότι τραβάμε μόνο προβληματικές περιπτώσεις στην ερωτική μας ζωή; Μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι;

-Γιατί δεν τράβηξες κανέναν άλλο; θα ρωτούσα εγώ. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με κάποιον ωριμότερο ψυχικά από εμάς. Δεν θα συντονιστούμε. Και δεν έχει να κάνει ούτε με την ευφυϊα ούτε με την ικανότητά μας σε άλλους τομείς όπως το εργασιακό. Εκεί μπορεί να διαπρέπουμε. Άλλο όμως είναι η συναισθηματική ωριμότητα!

Ο πραγματικός έρωτας!

-Ο έρωτας κρατάει το πολύ ένα χρόνο. Ο ανακλητικός έρωτας, ο πρώτος για τον οποίο μιλήσαμε, που δεν είναι τόσο έντονος αρχικά, ωριμάζει σιγά σιγά. Αρχίζει ο ένας να ερωτεύεται τον άλλο με το χρόνο που του αφιερώνει και τον γνωρίζει. Αυτόν λέω εγώ πραγματικό έρωτα. Αντιλαμβάνομαι ότι ο άλλος είναι κάτι εξαιρετικό για μένα, γιατί με έπεισε και τον έπεισα γι αυτό.

Τα στάδια της ψυχικής ανάπτυξης

-Για να έχεις μια καλή σχέση πρέπει να περάσεις τις ανάγκες του πρώτου έτους, τη μεγάλη εξάρτηση. Δεν πήρα πολλά από τη μάνα μου στον πρώτο χρόνο; Τότε ψάχνω μια γυναίκα – μαμά. Δεν δίνω και τόση σημασία στο σεξουαλικό. Κι αυτή η σχέση δεν πάει καλά γιατί διαλέγεις παρόμοιο τύπο συντρόφου. Στην αρχή φαίνεται ότι ο ένας θα φροντίσει τον άλλο και μετά και οι δυο περιμένουν τον άλλο να τους φροντίσει.

Στο δεύτερο έτος, το πρωκτικό στάδιο, το παιδί μαθαίνει με τη μάνα την αυτονομία, είναι η περίοδος της εναντίωσης. Αν δεν πάει καλά, αργότερα στη σχέση ο ένας θα προσπαθεί να επιβληθεί στον άλλο! Το τρίτο στάδιο είναι το φαλλικό, όπου το σεξ πηγαίνει στα γεννητικά όργανα. Αν πάει κάτι στραβά, διαλέγεις μια γυναίκα που σου αρέσει σεξουαλικά, αλλά αυτό εξαντλείται γρήγορα. Κι από εκεί και πέρα έχεις άλλες ανάγκες που δεν σου τις καλύπτει. Ο τέταρτος χρόνος που πάλι δεν πάει καλά είναι ο οιδιποδειακός, στάδιο που στην ανάπτυξη αντιστοιχεί γύρω στα 5 χρόνια του παιδιού. Εκεί υπάρχει πρόβλημα γιατί δεν θέλεις πολύ ερωτικά το σύντροφό σου. Αν καταφέρεις και πάρεις κάποιον που σου θυμίζει τη μαμά (ή τον μπαμπά), έχεις προβλήματα σεξουαλικά: στύσης, πρόωρης εκσπερμάτισης κ.λπ.

Ζήτημα ισορροπίας

-Μια καλή σχέση προϋποθέτει ότι έχουμε περάσει σχετικά ομαλά αυτά τα στάδια: θέλεις να έχεις ένα μίνιμουμ εξάρτησης, να έχεις αυτονομία, αλλά δεν σου αρέσει να πατάς τον άλλο στο λαιμό. Θέλεις να κάνεις σεξ και να σου αρέσει, δεν ικανοποιείσαι όμως μόνο με αυτό. Τότε η σχέσηεξελίσσεται σε αγάπη, σε έρωτα και μπορεί να κρατήσει. Δεν περιμένεις τόσο πολλά από τον άλλο, ενώνεις δυο ζωές, οι οποίες όμως δεν γίνονται ποτέ μια!.

Και τώρα τι κάνουμε;

-Μπορεί να ακούγονται λίγο απαισιόδοξα όλα αυτά, αλλά είναι η πραγματικότητα. Το πρώτο πράγμα που λέω είναι να βρεις μια καλή μαμά, με την ψυχοθεραπεία, ατομικά ή σε ομάδες, που βοηθούν πάρα πολύ τους ανθρώπους. Λέω επίσης κι έχω παρεξηγηθεί γι αυτό να μπορούν οι γυναίκες να είναι κοντά στο παιδί τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του.

Προτείνω συχνά και κάτι που ακόμα μοιάζει ουτοπικό: να γίνονται μαθήματα ζωής από το δημοτικό στα σχολεία, υπό μορφή ομάδας με εκπαιδευμένους δασκάλους. Το άλλο βήμα είναι ο διάλογος, που είναι δύσκολο βέβαια. Πάντα είχαν οι άνθρωποι προβλήματα και πάντα έβρισκαν τρόπους να τα αντιμετωπίσουν. Πρέπει να είμαστε και λιγάκι αισιόδοξοι! ΄

Άλλο έρωτας, άλλο αγάπη

-Δυο άνθρωποι είναι καθρέφτης ο ένας για τον άλλο. Οι ερωτευμένοι κοιτάζονται και θαυμάζονται αυτό δεν είναι αγάπη! Είναι ένα πολύ ευχάριστο αίσθημα, που οδηγεί σχεδόν πάντα σε φασαρίες. Γιατί την επόμενη μέρα που θα τον/τη δείτε θα έχετε ήδη μια μικρή απογοήτευση. Στην πρώτη επαφή δεν ξέρουμε τίποτα για τον άλλο, όσο προχωρά η επαφή όμως αρχίζει η απο-εξιδανίκευση. Εκεί εμφανίζεται η εσωτερική παλινδρόμηση, που δηλώνει την τάση του ανθρώπου να υπαναχωρήσει φοβισμένος και να κλείσει τις πόρτες επικοινωνίας για τη νέα σχέση.

Πηγή: ihappy.gr

Περισσότερα »

SOS από 3 νοσοκομεία: Οι οροθετικοί διακόπτουν τη θεραπεία τους λόγω έλλειψης φαρμάκων!

Χωρις φάρμακα για τους οροθετικούς, οι οποίοι σταματούν τη θεραπευτική τους αγωγή για κάποιοι διαστημα, βρίσκεται το νοσοκομείο Συγγρός, το ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης αλλά και το Λαϊκό Νοσοκομειο. 

Σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στο Newsit.gr, αρκετοί οροθετικοί εχουν διακόψει τους τελευταίους μήνες την φαρμακευτική τους αγωγή, μιας και τα τρία νοσοκομεία δεν διαθέτουν φάρμακα!

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για αρκετούς οροθετικούς, οι οποίοι αναγκάζονται να πηγαίνουν σε... φαρμακεία στην προσπάθειά τους να βρουν την φαρμακευτική αγωγή τους για τον ιό του HIV και δεν τα καταφέρνουν στην πλειονότητα των περιπτώσεων. 

Σε αρκετά φαρμακεία, μάλιστα, ανοίγουν... κουτιά και δίνουν φάρμακα για πέντε μέρες, προκειμένου να μην υπάρχουν διακοπές στη φαρμακευτική αγωγή.

Θα λυθεί το πρόβλημα, σύμφωνα με πληροφορίες του Newsit, ύστερα από δέσμευση του υπουργού με τη δημιουργία ξεχωριστού κωδικού με άλλες κατηγορίες φαρμάκων. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός δεσμεύθηκε πως "υπάρχουν όλες οι υπογραφές για να επιλυθεί άμεσα το πρόβλημα".

"Βρισκόμαστε μια μέρα μετά τη συνάντηση στη Βουλή, που διοργανώθηκε στα πλαίσια της επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων, όπου ήταν όλοι εκει. Το θέμα των ελλείψεων φαρμάκων που έχει παρατηρηθεί συζητήθηκε. 

Τα νοσοκομεία είναι το Συγγρός, το ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης και το Λαϊκό νοσοκομείο. Είναι προβλήματα, τα οποία υπάρχουν για πολλά χρόνια", κατήγγειλε στο Newsit ο πρόεδρος του Συλλόγου οροθετικών Ελλάδος "Θετική Φωνή", κ. Νίκος Δέδες.

"Ειναι ξεκάθαρο πως πολλά άτομα βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να μην εχουν θεραπεία. Μιλάμε για αρκετά άτομα. Κατά κάποιο τρόπο λίγο έως πολύ όλοι μαζί τα βολεύαμε και εμείς σαν σύλλογος φάρμακα τα οποία δίνουμε, τα δανείζουμε και μας τα επιστρέφουν. 

Αρκετοί, ωστόσο, οι οποίοι ξεμένουν από φάρμακα φοβούνται να έρθουν σε επαφή", πρόσθεσε ο πρόεδρος του Συλλόγου.

Περισσότερα »

Ο Σταθάκης ξέχασε να δηλώσει 38 ακίνητα και 1,8 εκατ.ευρώ!

Έμπειροι νομικοί υποστηρίζουν ότι τα στοιχεία δημιουργούν μείζον ζήτημα για τον υπουργό και σίγουρα τεκμηριώνουν το αδίκημα της ανειλικρινούς δήλωσης «πόθεν έσχες», τουλάχιστον για το 2012

Αποκλίσεις που δημιουργούν ίλιγγο εντοπίζονται στο «πόθεν έσχες» του κ. Γιώργου Σταθάκη αυξάνοντας την ορμή της πολιτικής περιδίνησης που ανοίγει για την κυβέρνηση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από την δήλωση περιουσιακής κατάστασης που κατέθεσε στην Βουλή το 2012 και αφορά το έτος 2011 δεν «έλειπε» μόνο το ένα εκατομμύριο αλλά συνολικά περίπου 1.800.000 ευρώ! Πρόκειται, για καταθέσεις στις οποίες είναι συνδικαιούχος με την μητέρα του και τον αδελφό του.

Οι ίδιες πηγές διαψεύδουν την χθεσινή ανακοίνωση του κ. Σταθάκη που ανέφερε ότι οι αποκλίσεις στην ακίνητη περιουσία αφορούν λίγα αγροτεμάχια της γυναίκας του που βρίσκονται υπό δικαστική διεκδίκηση, υποστηρίζοντας ότι στην επίμαχη δήλωση δεν έχουν δηλωθεί συμμετοχές από 3% έως 66% σε συνολικά 38 ακίνητα. 

Οι πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι ορισμένα από αυτά τα ακίνητα είναι μεγάλα και εμπορικά κτήρια στο κέντρο των Χανίων.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αποκλίσεις δεν εντοπίστηκαν από έρευνα των ορκωτών λογιστών αλλά από την συμπληρωματική δήλωση που κατέθεσε ο κ. Σταθάκης. Ωστόσο, έμπειροι νομικοί υποστηρίζουν ότι τα στοιχεία δημιουργούν μείζον ζήτημα για τον υπουργό και σίγουρα τεκμηριώνουν το αδίκημα της ανειλικρινούς δήλωσης «πόθεν έσχες», τουλάχιστον για το 2012.

Υπενθυμίζεται, ότι  η αρμόδια επιτροπή της Βουλής αποφάσισε εχθές να παραπέμψει την υπόθεση για περαιτέρω έλεγχο από τους ορκωτούς λογιστές στους οποίους έχει δοθεί το ελεύθερο να χρησιμοποιήσουν όλα τα ερευνητικά εργαλεία που τους επιτρέπει ο σχετικός νόμος, ακόμα και άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών. Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που «ενεργοποιούνται» τα ισχυρότερα ερευνητικά εργαλεία για εν ενεργεία υπουργό.

Για την ώρα ο κ. Σταθάκης σε ανακοίνωσή του επιχείρησε να μετριάσει τον θόρυβο που δημιουργήθηκε χωρίς ωστόσο να κρύψει τον εκνευρισμό του για τον χειρισμό της υπόθεσή του από την επιτροπή.

«Οι λογαριασμοί για τους οποίους εγκαλούμαι ήταν της μητέρας μου, με συνδικαιούχους τα δύο της παιδιά -εμένα και τον αδελφό μου. Αυτό δηλώθηκε το 2013.

Το 2014 είχα αποσυρθεί από τους λογαριασμούς» αναφέρει ο υπουργός και προσθέτει «Ως προς τα ακίνητα, δεν υπάρχει η παραμικρή παράλειψη όσον αφορά τα δικά μου. Ορισμένα αγροτικά ακίνητα της συζύγου μου, τα οποία τελούν υπό δικαστική διεκδίκηση και στα οποία η σύζυγός μου δεν συμμετέχει σε ποσοστό περισσότερο του 3%, έχουν δηλωθεί κανονικά το 2013 και 2014». 

Ωστόσο, το νέο ερώτημα που προκύπτει και προστίθεται σε όσα ανέκυψαν μετά την αρχική αποκάλυψη για την παράληψή του να δηλώσει 1.000.000 ευρώ είναι: «Γιατί ο υπουργός δεν είπε εξ αρχής ότι εκτός από το ένα εκατομμύριο υπάρχουν και άλλα περιουσιακά στοιχεία που είχε «ξεχάσει» να δηλώσει στο «πόθεν έσχες»;»

 http://www.protothema.gr

Περισσότερα »

Τρομοκρατική ενέργεια; Τι αναφέρει το FBI για τη σφαγή στην Καλιφόρνια

Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Έρευνας (FBI) ερευνά πλέον τη σφαγή 14 ανθρώπων που φέρεται να διέπραξε ένα παντρεμένο ζευγάρι βάσει της υπόθεσης ότι επρόκειτο για μια «τρομοκρατική ενέργεια», δήλωσε στέλεχος της αμερικανικής ομοσπονδιακής αστυνομικής υπηρεσίας σήμερα, καθώς πηγές ανέφεραν πως η Τασφίν Μαλίκ είχε ορκιστεί πίστη στον ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους.

Η Μαλίκ, 27 ετών, από το Πακιστάν, και ο Σάγεντ Ριζουάν Φαρούκ, ο 28χρονος γεννημένος στις ΗΠΑ σύζυγός της, σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία μερικές ώρες μετά τη σφαγή της Τετάρτης σε ένα πάρτι στο κέντρο κοινωνικών υπηρεσιών Inland Regional Center, στο Σαν Μπερναρντίνο, περίπου 100 χλμ. ανατολικά του Λος Άντζελες. Η επίθεση αυτή ήταν το πλέον πολυαίμακτο επεισόδιο ένοπλης βίας στις ΗΠΑ τα τελευταία τρία χρόνια.

Οι ερευνητές αξιολογούν τα στοιχεία βάσει των οποίων η Μαλίκ, η οποία ζούσε στη Σαουδική Αραβία όταν παντρεύτηκε τον Φαρούκ, ορκίστηκε πίστη στον Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, τον ηγέτη του ΙΚ, είπαν νωρίτερα δύο στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. 

Το εύρημα, εάν επιβεβαιωθεί, αλλάζει τελείως τη φύση της έρευνας, επισήμαναν οι πηγές αυτές. Ωστόσο, μια άλλη πηγή επισήμανε πως δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι το ΙΚ «γνώριζε καν» την ύπαρξη, πόσο μάλλον την ταυτότητα, των δραστών της επίθεσης.

«Βάσει των πληροφοριών και των γεγονότων όπως τα αντιλαμβανόμαστε, ερευνούμε πλέον αυτές τις φρικτές πράξεις βάσει υποθέτοντας ότι επρόκειτο για μια τρομοκρατική ενέργεια», είπε ο Ντέιβιντ Μπάουντιτς, ο υποδιευθυντής του γραφείου του FBI στο Λος Άντζελες, στους δημοσιογράφους.

Η έρευνα έδειξε πως οι Μαλίκ και Φαρούκ είχαν προσχεδιάσει λεπτομερώς την επίθεση, πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Μπάουντιτς, το FBI εξετάζει διαλυμένα κινητά τηλέφωνα που βρέθηκαν κοντά στον τόπο του εγκλήματος και εξακρίβωσε πως υπήρχαν «τηλεφωνικές επικοινωνίες» ανάμεσα στο ζευγάρι των δραστών και άλλα πρόσωπα σε βάρος των οποίων η ομοσπονδιακή αστυνομία κάνει έρευνες.

Το ζευγάρι ήταν εφοδιασμένο με δύο τουφέκια εφόδου, δύο ημιαυτόματα πιστόλια, 6.100 σφαίρες και 12 αυτοσχέδιες βόμβες. Είχαν τα όπλα και τα πυρομαχικά μαζί τους και στο σπίτι τους όταν σκοτώθηκαν, σύμφωνα με τις αρχές. 

Μια πηγή στην αμερικανική κυβέρνηση ανέφερε ότι γίνεται προσπάθεια να εξακριβωθεί εάν, με δεδομένη την ποσότητα των όπλων και των πυρομαχικών, το ζευγάρι σχεδίαζε κάτι ακόμη μεγαλύτερο.

Ο Φαρούκ, αμερικανός υπήκοος γεννημένος στο Ιλινόι από Πακιστανούς μετανάστες, εργαζόταν ως επιθεωρητής σε μια διεύθυνση της κομητείας του Σαν Μπερναρντίνο. Η έρευνα επικεντρώνεται μεταξύ άλλων σε μια πληροφορία πως ο Φαρούκ ενεπλάκη σε διένεξη με έναν συνάδελφό του που είχε καταγγείλει τους «εγγενείς κινδύνους του ισλάμ» πριν από το μακελειό, κατά την ίδια πηγή στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Ωστόσο, παρότι το ζευγάρι μπορεί να διέπραξε την επίθεση εμπνεόμενο από τις ενέργειες του ΙΚ, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει ότι καθοδηγήθηκε από την τζιχαντιστική οργάνωση, επισήμαναν πηγές στην αμερικανική κυβέρνηση. Το ΙΚ ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι που είχαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 130 άνθρωποι.

Το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN μετέδωσε σήμερα επικαλούμενο Αμερικανό αξιωματούχο ότι η Μαλίκ ορκίστηκε πίστη στον αλ Μπαγκντάντι σε μια ανάρτησή της στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook την Τετάρτη, την ημέρα της επίθεσης, μέσω ενός λογαριασμού στον οποίο χρησιμοποιούσε άλλο όνομα. 

Ο Μπάουντιτς είπε ότι είναι ενήμερος για τις πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη ανάρτηση και πρόσθεσε «το ερευνάμε».

Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού του ζευγαριού άνοιξε το οίκημά τους στους δημοσιογράφους σήμερα, με αποτέλεσμα ένα πλήθος φωτοειδησεογράφων και εικονοληπτών να μπει μαζικά στο ακίνητο. 

Ο ιδιοκτήτης απαίτησε αργότερα από τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να φύγουν, αφού είχαν τραβήξει εικόνες από σχεδόν όλα τα προσωπικά αντικείμενα του ζευγαριού—από τα παιχνίδια της μικρής κόρης τους μέχρι τις φωτογραφίες τους, τους υπολογιστές τους και τα περιφερειακά τους.
 
Η έρευνα του FBI στο σπίτι αυτό δεν είχε αποτέλεσμα να βρεθεί κάποιο στοιχείο που να υποδεικνύει ότι το ζευγάρι είχε κάποια σχέση ή καθοδήγηση από οποιαδήποτε τρομοκρατική οργάνωση στο εξωτερικό, ανέφερε αμερικανική κυβερνητική πηγή.

Η έρευνα φθάνει ως το Πακιστάν, όπου στελέχη της υπηρεσίας πληροφοριών ανέκριναν μέλη της οικογένειας της Μαλίκ, είπε ένα μέλος της οικογένειάς της. 

«Ανακάλυψα αυτή την τραγωδία όταν στελέχη της υπηρεσίας πληροφοριών ήλθαν σε επαφή μαζί μου και με ρώτησαν αν είχα σχέσεις με την Τασφίν», είπε ένας θείος της, ο Τζαβέντ Ραμπανί. «Είχα ακούσει στις ειδήσεις για αυτή την τραγωδία, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι (η μία από τα πρόσωπα που διέπραξαν την επίθεση) ήταν μέλος της οικογένειάς μας. Φυσικά έχουμε πάθει σοκ», πρόσθεσε.

Ο ίδιος είπε πως ο αδελφός του, ο πατέρας της Μαλίκ, έγινε πιο συντηρητικός αφότου μετανάστευσε στη Σαουδική Αραβία, πριν από περίπου εικοσιπέντε χρόνια.

Μια πηγή προσκείμενη στην κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας είπαν πάντως ότι η Τασφίν Μαλίκ δεν είχε προσελκύσει την προσοχή των αρχών ενόσω ζούσε ακόμη στη χώρα αυτή.

Πηγη ΑΠΕ

Περισσότερα »

Οι 85 στους 100 πρόσφυγες μπαίνουν στην Ευρώπη από την Ελλάδα

Σχεδόν 900.000 άνθρωποι καταγράφηκαν, οι περίπου 750.000 εκ των οποίων από τα ελληνικά νησιά, ενώ περίπου 150.000 πέρασαν από την Ιταλία και ελάχιστοι από την Ισπανία

Ίλιγγο προκαλούν τα στοιχεία που δημοσίευσε η Διεθνής Οργάνωση Μετανάστευσης για τους πρόσφυγες που εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το ξεκίνημα του 2015, ενώ εντύπωση, αλλά και πολλά ερωτηματικά, προκαλεί η αναλογία, καθώς σχεδόν το 85% των ανθρώπων αυτών, επέλεξαν την Ελλάδα ως «γέφυρα» για την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πιο συγκεκριμένα, στους 893.970 έχει ανήλθε από την αρχή του έτους ο αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που έχουν φθάσει στην Ευρώπη δια θαλάσσης, ενώ τουλάχιστον 3.601 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή αγνοούνται εξαιτίας των ναυαγίων στην Μεσόγειο.

Η Ελλάδα υποδέχθηκε το μεγαλύτερο αριθμό των προσφύγων και των μεταναστών, καθώς από τις 893.970 αφίξεις οι 744.652 καταγράφηκαν στη χώρα μας. Η Ιταλία έχει υποδεχθεί 145.098 άτομα, ενώ η Ισπανία 3.845.

Περισσότερα »

Γερμανός συνταξιούχος έκανε δωρεά 1.000 ευρώ στο δήμο Καλαβρύτων!

Ένας φάκελος που έφτασε στην εφημερίδα Die Zeit περιείχε ένα γράμμα, μια φωτογραφία του Βαυαρού συνταξιούχου και δυο χαρτονομίσματα των 500 ευρώ

Στο ασυνήθιστο περιστατικό μιας ανώνυμης δωρεάς συνταξιούχου από την Βαυαρία προς τα Καλάβρυτα, ως συνεισφορά στις πολεμικές αποζημιώσεις που διεκδικεί η Ελλάδα από την Γερμανία, αναφέρεται διεξοδικά σημερινό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Die Zeit».

Ο συντάκτης εξηγεί ότι σχετικό άρθρο που είχε γράψει τον περασμένο Μάρτιο, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. «Είχα προσπαθήσει να εξηγήσω ποιον ρόλο παίζει σήμερα αυτή η διαμάχη για τους ανθρώπους των δύο χωρών. Υπήρξε αντικειμενική κριτική και έπαινος, υπήρξαν ύβρεις και συναισθηματική συγκατάθεση, υπήρξαν εκατοντάδες επιστολές»,

αναφέρει ο δημοσιογράφος και προσθέτει ότι μεταξύ αυτών ήταν και ένας φάκελος χωρίς παραλήπτη, ο οποίος περιείχε σύντομη ανώνυμη επιστολή - «με φίνο γραφικό χαρακτήρα» - και δύο - «ατσαλάκωτα», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο συντάκτης - χαρτονομίσματα των 500 ευρώ.

«Αγαπητέ κύριε Ζαχαράκη, διάβασα το συγκινητικό σας άρθρο ‘Άκου, θείε Χανς’ και θα ήθελα να συνεισφέρω στην ελληνογερμανική συμφιλίωση. Σας παρακαλώ να φροντίσετε να φθάσει το συνημμένο χρηματικό ποσό στους κατοίκους της πόλης των Καλαβρύτων. Με φιλικούς χαιρετισμούς, ένας συνταξιούχος από την Βαυαρία», έγραφε ο ανώνυμος αποστολέας. 

Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι δυσκολεύτηκε να συνειδητοποιήσει αυτό που συνέβαινε: «Ένας προφανώς ηλικιωμένος κύριος - σε αυτό συνηγορούσε και ο γραφικός χαρακτήρας - ήθελε με αυτό τον τρόπο να βοηθήσει προσωπικά να διευθετηθεί η διαμάχη για πολεμικές αποζημιώσεις. Ποια κίνητρα είχε; Για αυτό μπορεί κανείς μόνο να κάνει υποθέσεις», εξηγεί και προσθέτει ότι η εφημερίδα θεώρησε αυτονόητο ότι τα χρήματα έπρεπε να φτάσουν στην Ελλάδα, αλλά αυτό ακουγόταν πιο απλό από ό,τι ήταν.

Ο κ. Ζαχαράκης απευθύνθηκε στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, το οποίο είχε επισκεφθεί κατά την διάρκεια των ερευνών του. «Το Μουσείο δίνει μαρτυρίες για τις αποτρόπαιες πράξεις των γερμανικών δυνάμεων κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή. 

Τα Καλάβρυτα είναι και ένας τόπος της συμφιλίωσης - και το μουσείο ένας πολιτιστικός χώρος, ο οποίος προωθεί, π.χ. μέσω ανταλλαγών μαθητών, τον διάλογο μεταξύ των δύο εθνών. Θεωρήσαμε το Μουσείο ως τον σωστό παραλήπτη της δωρεάς του άγνωστου συνταξιούχου», συνεχίζει ο συντάκτης και εξιστορεί ότι δεν αποδείχθηκε εύκολο να επικοινωνήσει με κάποιον αρμόδιο.

«Επικοινώνησα με το μουσείο επανειλημμένα. Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνικά, τρεις-τέσσερις φορές. Χρειαζόμασταν μόνο έναν αριθμό λογαριασμού και μία διεύθυνση ώστε να μπορέσουμε να εμβάσουμε τα χρήματα. Ακόμη όμως και όταν πρόκειται να χαρίσεις χρήματα, στην Ελλάδα μερικές φορές μπορεί να πάρει χρόνο. 

Είτε στο μικρό μουσείο δεν μπορούσες να βρεις κανέναν είτε δεν έβρισκες τον αρμόδιο. Το πέρα-δώθε κράτησε ως τις αρχές του καλοκαιριού», εξιστορεί και αναφέρει ότι με την κλιμάκωση της κρίσης χρέους, ο ίδιος έπρεπε να καλύπτει δημοσιογραφικά «αυτές τις χαοτικές εβδομάδες» και δεν είχε χρόνο να φροντίσει για την δωρεά. 

Το φθινόπωρο επικοινώνησε τελικά με κάποιον αρμόδιο από το Μουσείο. «Μια τέτοια απευθείας δωρεά από την Γερμανία και μάλιστα ανώνυμη είναι πολύ ασυνήθιστη. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει εδώ. Αλλά βεβαίως χαιρόμαστε για κάθε βοήθεια», είπε ο υπάλληλος του μουσείου.

Το δημοσίευμα συνοδεύεται από φωτογραφία με την επιστολή και τα χρήματα του Βαυαρού συνταξιούχου, όπως έφθασαν στην εφημερίδα, αλλά και με φωτογραφία της απόδειξης είσπραξης του ποσού από το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.

Περισσότερα »

Πέθανε ο μεγάλος μουσικό-συνθέτης Ζακ Ιακωβίδης

Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών ένας σημαντικός συνθέτης με περισσότερα από 100 «χρυσά» σουξέ στο ενεργητικό του… Ο ίδιος είχε γράψει μουσική για δύο ιστορικές τηλεοπτικές σειρές, το «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη (1976) και τη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου (1992).

Η ζωή του

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν εβραϊκής καταγωγής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιακόμπ Μπενβενίτσε, απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών,

με πατέρα έμπορο, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα πουλώντας οικιακά και γραμμόφωνα. Μεγάλωσε στη γειτονιά της τότε πλατείας Αγάμων, σήμερα πλατεία Αμερικής .

Ηταν απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών. Αλλά ο πόλεμος ειχε άλλα σχέδια για εκείνον. Στην κατοχή όλη η οικογένεια συνελήφθη από τους Γερμανούς και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέλσεν. Έζησε σε φριχτές συνθήκες αλλά κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από τρία βασανιστικά χρόνια.

Η καριέρα του

Έγραψε το πρώτο του τραγούδι σε στίχους του Μίνου Μάτσα. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήταν η «Αγαπούλα» με τον Φώτη Πολυμέρη. Ακολούθησαν συνεργασίες με τους Κούλα Νικολαϊδου, Νίκο Γούναρη, Τώνη Μαρούδα.

Τριτοετής της Φυσικομαθηματικής Σχολής διέκοψε τις σπουδές του για να καταταγεί εθελοντής στο στρατό, κερδίζοντας μια θέση στην μπάντα της χωροφυλακής. Μετά την απόλυσή του συνεργάσθηκε με τον Νίκο Μουρκάκο.

Η Καίτη Μπελίντα τον έβαλε στην επιθεώρηση όπου δοξάστηκαν. Και ακολούθησαν επιτυχίες με την Μαριάνα Χατζοπούλου, τη Ρένα Βλαχοπούλου, την Παμέλα, τη Βέμπο, τη Μαίρη Λίντα, τη Τζένη Βάνου.

Ξεχωριστή η συνάντησή του με τον Πάριο που του έγραψε το σουξέ «Την αγαπούσα παραδέχομαι». Η τελευταία του δουλειά ήταν πέρσι με τον Γιάννη Πετρόπουλο. Τον Φεβρουάριο του 2011 τιμήθηκε στον Παρνασσό για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον Σύλλογο Φίλων της Ελαφράς Μουσικής.

Ο ίδιος είχε γράψει μουσική για δύο ιστορικές τηλεοπτικές σειρές, το «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη (1976) και τη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου (1992).

Περισσότερα »

ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟ ΝΙΚΟ 22.00-01.00 Ο ΙΑΒΕΡΗΣ ΘΕΜΑ : ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟ ΝΙΚΟ 22.00-01.00 Ο ΙΑΒΕΡΗΣ ΘΕΜΑ : ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 LIVE RADIO ROUMELI NEWS FM 98.00 LAMIA CENTRAL HELLAS
1) www.radioroumelinews.blogspot.gr
2) www.radioroumelinews.caster.fm

• 

  Γεννήθηκε, 23 Ιουνίου 1948
• Σύντομη περιγραφή

  Ιαβέρης κατά κόσμον Αναστάσιος Μαρκουΐζος (fans club)
• Βραβεία

  Ο Τάσος '' Ιαβέρης '' Μαρκουΐζος βραβεύτηκε από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, για την εθελοντική του δράση, το 2008, με το Βραβείο Πρόληψης Πρόσωπο.
• Φύλο

  Άνδρας
• Προσωπικές πληροφορίες

  Όνομα: Αναστάσιος
  Επίθετο: Μαρκουΐζος
  Ψευδώνυμο: Ιαβέρης (Οδηγός Αγώνων Αυτοκινήτου)
  Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 23 Ιουνίου του 1948.
  
  Ήταν ο πρώτος που διοργάνωσε τις κοινωνικές-φιλανθρωπικές Rally εκδηλώσεις «Γίνε Συνοδηγός» με τα έσοδα να πηγαίνουν όλα στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών, στα Special Olympics, στα παιδιά της Ελπίδας, στις Ανάδοχες Οικογένειες και άλλα ιδρύματα (Αλεξανδρούπολη, Σπάρτη, Γιάννενα κλπ).
  
  Ήταν ο πρώτος (από το 1994) που διοργάνωσε Σεμινάρια Οδικής Συμπεριφοράς, με διαλέξεις και ομιλίες πλήρως αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς σε όλη την Ελλάδα, με αποδέκτες χιλιάδες Ελληνόπουλα στον στρατό, αεροπορία, ναυτικό, γυμνάσια, λύκεια, ΤΕΙ, ΑΕΙ, σχολές Ικάρων, Ν. δοκίμων, Ευελπίδων, υπαξιωματικών, σε δήμους, κοινότητες, νομαρχίες. Ιδρύματα αιμοδοσίας, παιδιών, καθώς και σε νέους οδηγούς αγώνων και γενικά προς όλους τους Έλληνες.
  
  Με 40-50.000 ευαισθητοποιημένους μαθητές κάθε χρόνο!
  
  Με δωρεάν διανεμημένα τουλάχιστον 1.000.000 βιβλία Οδικής Συμπεριφοράς και Ασφάλειας (Εθνικό Θέμα – Εθνικό Πένθος – Άγνοια Άγνοιας), τα τελευταία 10 χρόνια, καθώς και με αφιλοκερδή παρουσία και συνεντεύξεις σε εκατοντάδες εκατοντάδων εκπομπών των TV καναλιών και ραδιοφωνικών, με λόγο μαστίγιο κατά της Οδικής Ασυνειδησίας και Εγκληματικότητας, ο συγκεκριμένος κορυφαίος οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, που κατάφερε στην δεκαετία του 70-80 να ξεπεράσει στις ειδικές διαδρομές του Διεθνούς Rally Ακρόπολις, τους ξένους παγκόσμιους «θεούς» των Rally για τουλάχιστον 20 φορές, έδωσε και συνεχίζει να δίνει και την ψυχή του ακόμη για την προστασία των Ελληνόπουλων από τους φρικαλέους κινδύνους που καραδοκούν στους φονικά εχθρικούς δρόμους.
  
  Έτσι, με αναγνωρισμένη κοινωνική χρησιμότητα από εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες (της σκληρής και απάνθρωπης εποχής μας), πολεμάει ακατάπαυστα, ακούραστα και ασταμάτητα κάθε μέρα σε όλη την χώρα κατά της Ανοησίας και Εθνικής ασυνειδησίας των, σε εμφύλιο επί τροχών πόλεμο ευρισκόμενων Ελλήνων.
  
  Ο πρώτος επίσημος αγώνας ήταν στο Ε' Ράλλυ Αττικοβοιωτίας,
  (24 - 25 Οκτωβρίου του 1970) με NSU TT & συνοδηγό τον Τάκη Σκάλο,
  τερματίζοντας στην 5η θέση γενικής.
  Από τότε μέχρι το 1975 συμμετείχε στους αγώνες με το θρυλικό NSU TT στο οποίο ο μηχανικός "Μπούμπης" τοποθετούσε κινητήρες NSU και Alfa Romeo, ή με πρωτότυπα που "φρόντιζε" ο... δαιμόνιος μηχανικός.
  Αργότερα αγωνίστηκε με τα ανοιχτά πρωτότυπα Grak του "Σιρόκο" και March του Μεϊμαρίδη, σε αγώνες Ταχύτητας και Αναβάσεων. Η συνέχεια της δράσης του " Ιαβέρη " δόθηκε στην άσφαλτο με την Alfa Romeo Veloce, στο χώμα με την Alfa Romeo Junior , τη γνωστή " Dolly ", και στην κατηγορία του Ενιαίου με Alfasud.
  Tερμάτισε σε δύο Ράλλυ Ακρόπολις ( 1978 & 1979 ) ,
  από τα είκοσι που έλαβε μέρος. Οι θεατές τον θυμούνται ακόμα να "σταματά" τα χρονόμετρα στα Stop της Μοσχοκαρυάς , των Σχοίνων, του Ελληνικού και στο Λεοντάρι το '78, μπροστά από τους Walter Rohrl και Markku Alen.
  Καθώς επίσης και το '79 στη Μοσχοκαρυά μπροστά από
  τους Bjorn Waldegaard & Hannu Mikkola .
  Τη θρυλική εποχή των Ράλλυ Ακρόπολις (1978-1980), έκλεβε την παράσταση κάθε φορά με τα Ford Escort Group 2 και 4, αποτελώντας το "αντίπαλον δέος" των εργοστασιακών οδηγών, καθώς κέρδιζε αρκετές από τις ειδικές διαδρομές, μέχρι να... εγκαταλείψει (1980).
  Η πιο ιστορική στιγμή του μυθικού '' Ιαβέρη '' ήταν στο 27ο Ράλλυ Ακρόπολις
  του 1980 , οδηγώντας ένα Ford Escort Group 2 , καθώς έρχεται 1ος γενικής στην ειδική διαδρομή της Πάρνηθας έχοντας αφήσει πίσω του όλους τους οδηγούς του παγκοσμίου πρωταθλήματος .
  Ακολούθησε η συμμετοχή του στους αγώνες με την Toyota Celica το '81, το Denim-Ford Escort, το Fiat Abarth το '84, το Renault 5 Turbo το '85, το Audi Quattro, τη Lancia Delta, το Audi F2, το Subaru Legacy και τη Lancia Deltona, χωρίς να κερδίσει ούτε ένα πρωτάθλημα, αφού οι εγκαταλείψεις του ήταν πάμπολλες.
  Στο δεξί μπάκετ του ταχύτερου Έλληνα οδηγού
  έχουν κάτσει κορυφαίοι Έλληνες συνοδηγοί όπως ...
  Ο αείμνηστος Κώστας Φερτάκης, Κώστας Στεφανής,
  Χρήστος Κουντουράκης, Αντρέας Αρκέντης,
  Λώρης Μελετόπουλος ( ΕΛ-ΕΜ ), Σάκης Καρανικολός,
  Γιάννης Αλβανός, Μαρία Παυλή Κορρέ,
  Σπύρος Κολτσίδας.
  
  Παντρεμένος με την Ελένη Μαρκουίζου, έχουν αποκτήσει μαζί τρία παιδιά,
  τον Αρη, τον Κωνσταντίνο & τον Δημήτρη.
  
  email: tasos.iaveris@gmail.com
• Email

  email : iaveris@hol.gr
• Ιστότοπος

  http://www.iaveris.gr/

Περισσότερα »

Κορνήλιος Καστοριάδης, Υστερόγραφο στην ασημαντότητα

Απ' όλα τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου κόσμου -κρίσεις, αντιφάσεις, αντιθέσεις, τομές-, εκείνο που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η ασημαντότητα.

Ας πάρουμε τη διαμάχη ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά. Στις ημέρες μας έχει χάσει το νόημα της. Όχι επειδή δεν υπάρχει υλικό, για να τροφοδοτηθεί μια πολιτική διαμάχη, και μάλιστα μια πολύ σοβαρή διαμάχη. Αλλά επειδή τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά, λίγο έως πολύ, λένε τα ίδια πράγματα.

ές λέγοντας "εγώ θα κάνω κάτι άλλο" και, τελικά, έκανε κι αυτός τα ίδια.
Οι πολιτικοί είναι ανίσχυροι. Αυτό είναι βέβαιο. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να "πηγαίνουν με το ρεύμα», δηλαδή να εφαρμόζουν μια υπερ-φιλελεύθερη πολιτική, η οποία είναι της μόδας. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για πολιτικούς αλλά για μικροπολιτικούς που επιδίδονται σε ψηφοθηρία με οποιοδήποτε μέσον, με το marketing, κ.λπ. Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα πρόγραμμα. 

Στόχος τους είναι: είτε η παραμονή τους στην εξουσία, είτε η επιστροφή τους σ' αυτήν. Και για να τον πετύχουν, είναι ικανοί για όλα. Ο Μπιλ Κλίντον, για παράδειγμα, στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία αποκλειστικά και μόνον στις μετρήσεις· το επιτελείο του, σε κάθε περίπτωση, θεωρούσε ότι η επικρατούσα γνώμη μιας μέτρησης ταυτίζεται με την κοινή γνώμη...

Οπωσδήποτε, υπάρχει ενδογενής σχέση ανάμεσα στη μηδαμινή πολιτική αυτού του είδους -ουσιαστικά, πρόκειται για το μη γίγνεσθαι της πολιτικής- και στην ασημαντότητα που χαρακτηρίζει τους άλλους τομείς' την ασημαντότητα στις τέχνες, στη φιλοσοφία, στη λογοτεχνία. Είναι το πνεύμα του καιρού μας. Όλα συνεργούν προς αυτήν την κατεύθυνση, προς τα ίδια αποτελέσματα. Όλα οδηγούν στην ασημαντότητα.

Περίεργο επάγγελμα η πολιτική, ακόμη κι αυτή εδώ η μηδαμινή πολιτική. Γιατί; Διότι προϋποθέτει δύο ικανότητες που δεν συνδυάζονται μεταξύ τους.
Η πρώτη ικανότητα είναι η κατάκτηση της εξουσίας (μπορεί να έχει κανείς τις καλύτερες ιδέες, αλλά αυτό δεν χρησιμεύει, εάν δεν έχει κατακτήσει την εξουσία).
Η δεύτερη είναι, μετά την κατάκτηση της εξουσίας, να την αξιοποιήσει κανείς, δηλαδή να κυβερνήσει.
Τίποτα όμως δεν εγγυάται ότι κάποιος που είναι ικανός να κυβερνήσει, είναι επίσης ικανός να ανέβει στην εξουσία. Στο παρελθόν, στις απόλυτες μοναρχίες, η άνοδος στην εξουσία προϋπέθετε να κολακεύει κανείς τον βασιλιά ή να είναι ευνοούμενος της Μαντάμ Πομπαντούρ. Σήμερα, στις ψευδοδημοκρατίες μας, η άνοδος στην εξουσία προϋποθέτει να κολακεύει κανείς την κοινή γνώμη ή να έχει τηλεοπτική φωτογένεια.
Χρησιμοποίησα τον όρο «ψευδο-δημοκρατία», διότι ανέκαθεν πίστευα και πιστεύω ότι η λεγόμενη "αντιπροσωπευτική δημοκρατία" δεν είναι αληθινή δημοκρατία. Οι αντιπρόσωποι της ελάχιστα αντιπροσωπεύουν τους εκλογείς. Κατά κύριο λόγο, αντιπροσωπεύουν τον εαυτό τους, ιδιαίτερα συμφέροντα, λόμπυ, κ.λπ.  'Οταν λέμε ότι κάποιος με αντιπροσωπεύει για τέσσερα χρόνια, χωρίς να έχω τη δυνατότητα ανάκλησης του, αυτό σημαίνει ότι απεκδύομαι της κυριαρχίας μου. (Ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ το έχει πολύ καλά διατυπώσει: "οι Άγγλοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, επειδή εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους κάθε πέντε χρόνια, πλην όμως είναι ελεύθεροι μόνον μία ημέρα κάθε πέντε χρόνια - την ημέρα των εκλογών».)

Το πρόβλημα δεν είναι μήπως στις εκλογές γίνει νοθεία και αλλοιωθούν τα αποτελέσματα. Αλλού έγκειται το πρόβλημα. Οι εκλογές είναι υπονομευμένες, διότι οι επιλογές των ψηφοφόρων έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων.

Θα σας θυμίσω μια φράση του Αριστοτέλη: "Ποιος είναι πολίτης; Πολίτης είναι ο ικανός να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί".
Στη Γαλλία, υπάρχουν τριάντα εκατομμύρια πολίτες. Γιατί δεν είναι ικανοί να κυβερνήσουν; Διότι όλη η πολιτική ζωή στοχεύει ακριβώς στο να μη μαθαίνουν οι πολίτες πώς να κυβερνούν και, τελικά, να εμπιστεύονται στους ειδικούς το έργο της διακυβέρνησης. Υπάρχει δηλαδή μια αντι-πολιτική εκπαίδευση.  Ενώ οι άνθρωποι έπρεπε να αναλαμβάνουν όλων των ειδών τις πολιτικές ευθύνες και να παίρνουν ανάλογες πρωτοβουλίες, τελικά, εθίζονται στο να ακολουθούν και να ψηφίζουν τις πολιτικές επιλογές που άλλοι τους παρουσιάζουν έτοιμες.

Στις νεωτερικές κοινωνίες -ας πούμε από την εποχή της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης έως περίπου τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- υπήρχαν φλέγουσες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις. Αυτούς τους δύο αιώνες τους σημάδεψαν σημαντικοί αγώνες. Τότε, οι άνθρωποι έκαναν διαδηλώσεις. Όμως δεν διαδήλωναν απλώς για μια σιδηροδρομική γραμμή (χωρίς αυτό να είναι περιφρονητέο), αλλά για μεγάλα πολιτικά ιδεώδη. Τότε, οι άνθρωποι έκαναν απεργίες. Όμως δεν απεργούσαν απλώς για τα μικρά συντεχνιακά συμφέροντα τους, αλλά για μεγάλα ζητήματα που αφορούσαν όλους τους μισθωτούς.

Σήμερα, παρατηρείται σαφής υποχώρηση της πολιτικής δραστηριότητας. Όσο οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την πολιτική δραστηριότητα και αποσύρονται στην ιδιωτική τους σφαίρα, τόσο οι γραφειοκράτες και οι μικροπολιτικοί προελαύνουν. Και οι τελευταίοι έχουν για δικαιολογία ότι "ο κόσμος δεν κάνει τίποτα... γι' αυτόν τον λόγο αναλαμβάνουμε εμείς πρωτοβουλίες...".

Με τη σειρά του ο κόσμος λέει ότι "δεν αξίζει τον κόπο να ανακατευόμαστε... φθάνουν τόσοι που ασχολούνται, στο κάτω-κάτω τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;..." Και έτσι δημιουργείται φαύλος κύκλος.
Η υποχώρηση της πολιτικής δραστηριότητας συνδέεται και με την κατάρρευση των μεγάλοι πολιτικών ιδεολογιών, είτε επαναστατικών είτε ρεφορμιστικών, οι οποίες ήθελαν πραγματικά να αλλάξουν την κοινωνία. Για χίλιους δυο λόγους, αυτές οι ιδεολογίες έχασαν το κύρος τους- έπαψαν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών, στις προσδοκίες των ανθρώπων, στην κατάσταση της κοινωνίας, στην ιστορική εμπειρία.
Η κατάρρευση του κομμουνισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης είναι ένα κεφαλαιώδες γεγονός. Κατονομάστε μου όμως έστω έναν πολιτικό -για να μην πω πολιτικάντη- της Αριστεράς, ο οποίος πράγματι να συλλογίστηκε τι συνέβη και γιατί.Ποιος πολιτικός της Αριστεράς αποκόμισε κάποια διδάγματα από τα γεγονότα αυτά;

Κι όμως η πορεία του κομμουνισμού -η πορεία προς τη θηριωδία, τον ολοκληρωτισμό, τα Γκουλάγκ έως την κατάρρευση- απαιτεί οπωσδήποτε πολύ βαθύ στοχασμό και συναγωγή συμπερασμάτων. Στοχασμό, για το τι ένα κίνημα -που θέλει να αλλάξει την κοινωνία- μπορεί ή δεν μπορεί, πρέπει ή δεν πρέπει, οφείλει ή δεν οφείλει να κάνει. Στην προκειμένη περίπτωση οι κύριοι της Αριστεράς παίρνουν ένα ολοστρόγγυλο μηδέν.
Πώς δημιουργείται, λοιπόν, ο καλός πολίτης; Ποιες ιδιότητες πρέπει να διαθέτει; Πρέπει να έχει γενικές ή ειδικές γνώσεις; Και τελικά, ποιοι πολίτες πρέπει να κυβερνούν; Αυτό το δίλημμα έχει τεθεί από τον Πλάτωνα.
Ο Πλάτων έλεγε ότι οι φιλόσοφοι -αυτοί που έχουν γενική θεώρηση των πραγμάτων και είναι πάνω από τους ειδικούς- πρέπει να βασιλεύουν, δηλαδή να κυβερνούν. Η εναλλακτική λύση στις θέσεις του Πλάτωνος είναι η αθηναϊκή δημοκρατία.

Ας πάμε στην Αθήνα του 5ου και 4ου π.Χ. αιώνα. Για τους Αθηναίους εκείνης της εποχής κάθε πολίτης, ανεξαιρέτως κάθε πολίτης, είναι ικανός να κυβερνήσει (θυμίζω ξανά τη διατύπωση του Αριστοτέλη: "πολίτης είναι ο ικανός να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί»).

Και πώς γίνεται αυτό; Με κλήρωση! Ρίχνουν κλήρο!

Γιατί; Διότι πιστεύουν έμπρακτα ότι η πολιτική δεν είναι υπόθεση των ειδικών. Διότι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πολιτική επιστήμη. Υπάρχει μόνον γνώμη - "δόξα"στα αρχαία ελληνικά- περί της πολιτικής. Και θέλω να υπογραμμίσω ότι η ιδέα πως η πολιτική δεν αποτελεί υπόθεση των ειδικών και πως όλες οι γνώμες έχουν ίσην αξία, είναι η μόνη λογική δικαιολόγηση της αρχής της πλειοψηφίας.

Στην αρχαία Αθήνα, λοιπόν, τις πολιτικές αποφάσεις τις παίρνει ο λαός και όχι οι ειδικοί. Υπάρχουν όμως και εξειδικευμένες δραστηριότητες. Οι Αθηναίοι ασφαλώς δεν ήταν τρελοί να νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα...
Τι έκαναν, τότε, οι πολίτες της αρχαίας Αθήνας σε σχέση με αυτό το θέμα; Πώς το αντιμετώπισαν; Έκαναν κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δημιούργησαν τις εκλογές. Σωστά ή λάθος, πάντως τις δημιούργησαν. Και αυτό είναι γεγονός ιστορικά τεκμηριωμένο.
Για τις εξειδικευμένες δραστηριότητες και μόνον γι' αυτές -για την κατασκευή ναυπηγείων, για την ανέγερση ναών, για τη διεξαγωγή του πολέμου- χρειάζονται οι ειδικοί! Και αυτούς, τους ειδικούς, οι Αθηναίοι πολίτες τους εκλέγουν! Να ποιο είναι το νόημα των εκλογών. Διότι εκλογές σημαίνει εκλογή των καλυτέρων.

Αλλά πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Πώς επιτυγχάνεται η εκλογή των καλυτέρων; Εδώ υπεισέρχεται ο όρος «εκπαίδευση του λαού». Ο λαός καλείται να επιλέξει, να εκλέξει. Οι Αθηναίοι, λοιπόν, εκλέγουν κάποιον για πρώτη φορά. 'Εστω ότι κάνουν λάθος. '

Εστω, ότι διαπιστώνουν, για παράδειγμα, πως ο Περικλής είναι ένας θλιβερός στρατηγός. Τι κάνουν σε μιαν τέτοια περίπτωση; Απλούστατα, δεν τον ξαναεκλέγουν ή τον ανακαλούν. Όμως, προκειμένου να έχει ουσία η γνώμη -η «δόξα»- των πολιτών για τα κοινά, θα πρέπει να έχει καλλιεργηθεί. Αλλά με ποιον τρόπο καλλιεργούν τη "δόξα" τους τη σχετική με τη διακυβέρνηση οι Αθηναίοι πολίτες; Μα βέβαια κυβερνώντας! Ως εκ τούτου, η αθηναϊκή δημοκρατία -και αυτό είναι το σημαντικό αποτελεί μια υπόθεση εκπαίδευσης και αγωγής των πολιτών. (Αυτή η καίριας σημασίας διάσταση, καθώς όλοι γνωρίζουμε, λείπει εντελώς σήμερα.)

Πρόσφατα, ένα γαλλικό περιοδικό δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας, σύμφωνα με την οποία το 60% των βουλευτών στη Γαλλία ομολογούν ότι δεν έχουν ιδέα από οικονομία! Πρόκειται για τους βουλευτές, που αποφασίζουν να αυξηθούν ή να μειωθούν οι φόροι, που αποφασίζουν συνεχώς, ενώ δεν έχουν ιδέα από οικονομία...Τελικά, οι βουλευτές, όπως και οι υπουργοί, είναι υπόδουλοι των τεχνικών συμβούλων τους. Συμβουλεύονται τους δικούς τους ειδικούς, πλην όμως έχουν και οι ίδιοι προκαταλήψεις ή προτιμήσεις.

Εάν παρακολουθήσετε από κοντά τη λειτουργία μιας κυβέρνησης ή ενός μεγάλου γραφειοκρατικού μηχανισμού, θα διαπιστώσετε ότι οι κυβερνώντες και οι υπεύθυνοι εμπιστεύονται τους ειδικούς. Ωστόσο, επιλέγουν πάντα εκείνους τους ειδικούς που συμμερίζονται τις δικές τους απόψεις. Πάντα βρίσκεται ένας οικονομολόγος που θα πει "ναι, κύριε υπουργέ, όπως το λέτε πρέπει να γίνει". Πάντα βρίσκεται ένας ειδικός για θέματα στρατιωτικά που θα πει «ναι, χρειάζεται πυρηνικός εξοπλισμός» ή «όχι, δεν χρειάζεται πυρηνικός εξοπλισμός » και ούτω καθεξής... 

Πρόκειται για ένα εντελώς ανόητο παιχνίδι, πλην όμως έτσι κυβερνόμαστε σήμερα.
Επανέρχομαι στο δίλημμα: «ο πολίτης πρέπει να έχει γενικές ή ειδικές γνώσεις;». Η δική μου απάντηση: πρώτον, οι ειδικοί στην υπηρεσία των πολιτών και όχι στην υπηρεσία κάποιων πολιτικών δεύτερον, οι πολίτες κυβερνώντας μαθαίνουν να κυβερνούν... Αλλά, για να είναι σε θέση οι άνθρωποι να ασχοληθούν με τα κοινά, θα πρέπει να έχουν λάβει την ανάλογη παιδεία. Όμως, η σύγχρονη παιδεία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με αυτό το αίτημα. Στο σχολείο, ουσιαστικά, παίρνουμε εξειδικευμένες γνώσεις. Το σχολείο θα έπρεπε να είναι ιδιαιτέρως στραμμένο στα κοινά.
Στο σχολείο θα έπρεπε να αναλύεται σε βάθος κάθε τι που αφορά τους οικονομικούς, τους κοινωνικούς και τους πολιτικούς μηχανισμούς. Θα έπρεπε να υπάρχουν μαθήματα πραγματικής ανατομίας της σύγχρονης κοινωνίας.

Αλλά τι λέω τώρα... Εδώ τα σχολεία είναι ανίκανα να διδάξουν ακόμη και Ιστορία. Τα παιδιά βαριούνται στο μάθημα της Ιστορίας, ένα μάθημα που θα έπρεπε να είναι συναρπαστικό.

Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν, εάν θέλουμε να μιλήσουμε για αληθινή εκπαιδευτική δραστηριότητα στο πολιτικό πεδίο. Κάτι τέτοιο, προϋποθέτει αλλαγή των θεσμών. Προϋποθέτει νέους θεσμούς που να επιτρέπουν -και όχι να αποτρέπουν, όπως οι σήμερον ισχύοντες- την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.
Ας εξετάσουμε, τώρα, για λίγο, τη σχέση του ανθρώπου με τη γνώση και με την πίστη. Στον 20ό αιώνα γνωρίσαμε την άκρατη κυριαρχία της ιδεολογίας -της ιδεολογικής πίστης- με την αυστηρή έννοια και, θα έλεγα, με την κακή έννοια του όρου.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα από τη δεκαετία του '70. Ας πάρουμε τις μαοϊκές ομάδες. Το πρόβλημα με τους μαοϊκούς δεν έγκειται στην άγνοια τους για το τι πραγματικά συνέβαινε στην Κίνα. Οι μαοϊκοί, είτε είχαν μυηθεί στο δόγμα από τους καθοδηγητές τους, είτε το είχαν δεχτεί από μόνοι τους χωρίς την παρεμβολή τρίτων. Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται στο ότι οι ίδιοι -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- αποδέχτηκαν μιαν τέτοιου τύπου χειραγώγηση. Γιατί; Για ποιον λόγο; Διότι ήταν ανάγκη να είναι χειραγωγημένοι. Διότι είχαν ανάγκη να πιστεύουν. 

Και αυτό ακριβώς το θέμα ήταν ανέκαθεν η μεγάλη πληγή του επαναστατικού κινήματος.
Η γνώση και η πίστη. Ο Αριστοτέλης, στον οποίο συνεχώς αναφέρομαι και για τον οποίο έχω απέραντο σεβασμό, έχει πει κάτι - δεν μπορώ να πω ότι είναι ανοησία, δεδομένου ότι πρόκειται για τον Αριστοτέλη, που δεν είναι σωστό: "ο άνθρωπος είναι ζώον, το οποίο επιθυμεί τη γνώση". Δεν συμφωνώ.

Από την πλευρά μου υποστηρίζω ότι ο άνθρωπος δεν είναι ζώον, το οποίο επιθυμεί τη γνώση, αλλά ζώον το οποίο επιθυμεί την πίστη και, ακριβέστερα, τη βεβαιότητα μιας πίστης' εξ ου η μεγάλη δύναμη των θρησκειών, εξ ου η μεγάλη δύναμη των πολιτικών ιδεολογιών.

Στο ξεκίνημα του, το εργατικό κίνημα χαρακτηριζόταν από έντονα κριτική στάση. Θυμηθείτε τους δύο πρώτους στίχους από το δεύτερο κουπλέ της Διεθνούς, που εξ άλλου είναι ο ύμνος της Κομμούνας: "δεν υπάρχει υπέρτατος Σωτήρας ούτε Θεός" (άρα, εξοβελίζεται η θρησκεία), "δεν υπάρχει Καίσαρ ούτε Αρχηγός" (άρα, έξω κι ο Λένιν)! Είδαμε όμως τι επακολούθησε .... 

Είδαμε πού οδήγησε η ανάγκη για πίστη... Άραγε, μετά από όλα όσα έχουν συμβεί, γίναμε σήμερα τουλάχιστον λίγο πιο σοφοί; Νομίζω ότι η εξέλιξη στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης καθώς και η εξέλιξη γενικώς της κοινωνίας έχουν συμβάλει, ώστε να αποκτήσουν οι άνθρωποι κάπως πιο κριτική διάθεση. Βέβαια, η ανάγκη για πίστη παραμένει. Υ'πάρχει πάντα ένα ποσοστό που διακαώς αναζητεί την πίστη' μιαν πίστη. 'Ετσι, βλέπουμε σε άλλες χώρες -όχι τόσο στη Γαλλία- φαινόμενα και, κινήματα, όπως η σαϊεντολογία, οι διάφορες σέχτες, ο φονταμενταλισμός.
Χωρίς αμφιβολία, σήμερα, η στάση των ανθρώπων είναι πιο κριτική και πιο σκεπτικιστική από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Είναι όμως μια στάση που αναστέλλει τη δράση.

Στο σημείο αυτό θα θυμήσω ότι ο Περικλής στον Επιτάφιο λέει στους Αθηναίους πως μόνον αυτοί έχουν κατορθώσει, ώστε η σκέψη τους να μην αναστέλλει τη δράση τους! Καταπληκτικό! Και προσθέτει: "εις τους άλλους, αντιθέτως, η μεν αμάθεια γεννά θράσος, η δε σκέψις ενδοιασμόν». (Θουκιδίδου Ιστορίαι, μτφ. Ελ. Βενιζέλου, Βιβλίο Β', κεφ. 38-41.)
Τις τελευταίες δεκαετίες διανύουμε μιαν περίοδο κατάργησης των φραγμών και των ορίων σε όλους τους τομείς. Αυτό συνεπάγεται την επιθυμία του απεριόριστου. 

Πρόκειται για μια μορφή απελευθέρωσης, που υπό μιαν έννοια αποτελεί μεγάλη κατάκτηση. Πρέπει όμως επίσης να μάθουμε -και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία- να αυτοπεριοριζόμαστε, τόσο ως άτομα όσο και ως σύνολο. Η καπιταλιστική κοινωνία σήμερα είναι μια κοινωνία που από κάθε άποψη οδεύει προς την καταστροφή της' μια κοινωνία ανίκανη να αυτοπεριοριστεί. Όμως μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία, μια κοινωνία αυτόνομη, πρέπει να ξέρει να αυτοπεριορίζεται.

Ο αυτοπεριορισμός ισοδυναμεί με απαγόρευση, θα υποστηρίξουν ορισμένοι. Όχι. Δεν εννοώ απαγόρευση με την έννοια της καταστολής. Εννοώ, να ξέρουμε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να τα επιθυμούμε ή που δεν πρέπει να τα κάνουμε.

Παράδειγμα, το περιβάλλον. Καταστρέφουμε τον πλανήτη, στον οποίο ζούμε. Σκέφτομαι τα θαύματα: το Αιγαίο Πέλαγος, τις χιονισμένες οροσειρές, την «όψη» του Ειρηνικού ωκεανού από μια γωνιά της Αυστραλίας, το Μπαλί, τις Ινδίες, την επαρχία της Γαλλίας που την ερημώνουμε. Όσα θαύματα, τόσες καταστροφές. Καταστρέφουμε τον πλανήτη, ενώ θα έπρεπε να είμαστε οι κηπουροί του. Θα έπρεπε να τον θεραπεύουμε, δηλαδή να τον καλλιεργούμε και να τον φροντίζουμε έτσι όπως είναι. Μια τέτοια δραστηριότητα θα έπρεπε να αποτελεί βάση και προσανατολισμό της ζωής μας. Αλλά αυτή είναι πολύ δύσκολη αποστολή.

Προφανώς όμως όλα τα παραπάνω δεν έχουν σχέση ούτε με το σημερινό σύστημα, ούτε με το σημερινό κυρίαρχο φαντασιακό. Το φαντασιακό της εποχής μας είναι το φαντασιακό της απεριόριστης επέκτασης και της συσσώρευσης άχρηστων πραγμάτων... Δηλαδή; Δηλαδή, μια τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο, ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής σε κάθε δωμάτιο και ούτω καθεξής. Σ' αυτό το φαντασιακό στηρίζεται το σύστημα. Και είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να καταστραφεί.

Τι θα μπορούσε λοιπόν να προτείνει κανείς για τη σημερινή κατάσταση, δεδομένου ότι είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούμε, να αφεθούμε; (Ως γνωστόν, ο άνθρωπος είναι ζώον οκνηρόν.) θα καταφύγω και πάλι στους αρχαίους. Υπάρχει μια υπέροχη φράση του Θουκυδίδη: "πρέπει να δικλέξουμε ανάμεσα στην οκνηρία και την ελευθερία»! Αλλά και ο Περικλής, εάν δεν κάνω λάθος, έλεγε στους Αθηναίους: «εάν θέλετε να είστε ελεύθεροι, πρέπει να εργάζεστε»!

Η ελευθερία είναι δραστηριότητα. Μια δραστηριότητα, η οποία ξέρει τα όρια της, ξέρει να αυτοπεριορίζεται. Η ελευθερία γνωρίζει ότι όλα μπορεί να τα κάνει, αλλά επίσης γνωρίζει ότι δεν πρέπει να τα κάνει όλα. Αυτό είναι, για μένα, το μεγάλο πρόβλημα της δημοκρατίας και του ατομικισμού.

Περισσότερα »

Νεκρός Ρώσος μέλος των ειδικών δυνάμεων κατά την επιχείρηση διάσωσης των πιλότων του Su-24

Νεκρός φέρεται να είναι Ρώσος μέλος των ειδικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της πραγματοποίησης της επιχείρησης CSAR για τη διάσωση των δύο πιλότων του Su-24. Αυτό αναφέρουν πληροφορίες από τη Μόσχα, χωρίς όμως να υπάρχουν περισσότερα στοιχεία.

Περισσότερα »

Στο Ισραήλ ο Αλέξης Τσίπρας, συναντήσεις με Νετανιάχου και Αμπάς

Συνομιλίες υψηλού επιπέδου σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη Μέση Ανατολή, τις διμερείς σχέσεις και τον ρόλο της χώρας μας στην περιοχή, θα έχει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας την Τετάρτη και την Πέμπτη στο Ισραήλ.
Τον κ. Τσίπρα θα συνοδεύουν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Δικτύων Χρίστος Σπίρτζης, ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης και η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η επίσκεψη στο Ισραήλ έχει ως επιδίωξη τη διεύρυνση της οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες, ιδιαίτερα στους τομείς της ενέργειας (μεταφορά φυσικού αερίου, διαχείριση υδάτινων πόρων) του τουρισμού και της τεχνολογίας.

Θα προωθηθεί, επίσης, η σύγκληση τριμερούς Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, στα πρότυπα της αντίστοιχης με την Αίγυπτο. Είναι αυτονόητο ότι οι συνομιλίες θα συμπεριλάβουν και την κατάσταση που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή. Ο πρωθυπουργός θα έχει συναντήσεις με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, τον πρόεδρο του Ισραήλ Ρεουβέν Ριβλίν και άλλους αξιωματούχους.

Την Πέμπτη ο Αλέξης Τσίπρας θα συναντηθεί με τον Μαχμούτ Αμπάς. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές πρόκειται για μια επίσκεψη που θα επιβεβαιώσει τις παραδοσιακά θερμές σχέσεις του ελληνικού με τον παλαιστινιακό λαό, ενώ παράλληλα, θα συμβάλει στην αναβάθμιση των σχέσεων της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο.
Ο ηγέτης των Παλαιστινίων αναμένεται να επισκεφθεί την Αθήνα, το διήμερο 21 - 22 Δεκεμβρίου.

Ο πρωθυπουργός θα επισκεφθεί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

Το πρόγραμμα της επίσκεψης

Την Τετάρτη το πρωί μετά από σύντομη ξενάγησή του στο Μνημείο Ολοκαυτώματος όπου και θα καταθέσει στεφάνι, ο κ. Τσίπρας θα έχει συνάντηση με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, με τον οποίο θα πραγματοποιήσουν κοινές δηλώσεις στον Τύπο. 

Εν συνεχεία, θα έχει κατ' ιδίαν συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό του.

Στις 16:00 θα έχει συνάντηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Εργατικό Κόμμα), Y.Herzog, και κατόπιν συνάντηση με τη Νεολαία του Εργατικού Κόμματος. Στις 18:00 θα υπάρξει συνάντηση με ΜΚΟ. Στις 20:00 ο κ. Τσίπρας θα συναντηθεί με τον υπουργό Ενέργειας κ.Steinitz.


Την Πέμπτη, στις 10:00 ο Έλληνας πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του Ισραήλ Ρεουβέν Ριβλίν. Μετά τη συνάντηση ο κ. Τσίπρας θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στον χώρο της ελληνικής Κοινότητας Ιεροσολύμων και κατόπιν, στις 12:10, θα αναχωρήσει για την Παλαιστίνη.


Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στις 12:50 ο κ. Τσίπρας θα καταθέσει στεφάνι στο Μαυσωλείο Γιάσερ Αραφάτ. Στις 13:00 θα πραγματοποιηθούν συνομιλίες των δύο Αντιπροσωπειών παρουσία του πρόεδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, κ. Μαχμουντ Αμπάς και του πρωθυπουργού κ. Hamdallah. Θα ακολουθήσει κατ' ιδίαν συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο Αμπάς και κοινές δηλώσεις στα ελληνικά και παλαιστινιακά ΜΜΕ. Εν συνεχεία θα παρατεθεί γεύμα στο Προεδρικό Μέγαρο, προς τιμήν του πρωθυπουργού.


Ο κ. Τσίπρας θα αναχωρήσει για την Ιερουσαλήμ και θα έχει το απόγευμα στις 16:15 συνάντηση με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο, ενώ μετέπειτα θα μεταβεί στον Ι.Ν. Αναστάσεως. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα επιστρέψει στην Αθήνα το βράδυ της Πέμπτης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Περισσότερα »

Λαμία: Η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα και πάλι στην Έκθεση

Στο σκοτάδι έκαναν προπόνηση τα παιδιά των ακαδημιών μπάσκετ, βόλεϊ και χάντμπολ, που προπονούνται στα κλειστά της ΠΕΛ…

Οργισμένοι είναι οι γονείς και οι προπονητές των παιδιών, αφού όπως λένε οι Σύλλογοι πληρώνουν κανονικά στη διοίκηση της ΠΕΛ, αυτά που έχουν συμφωνήσει.

Ωστόσο για άλλη μια φορά η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας, αφού όπως όλα δείχνουν οι διοικούντες δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στον διακανονισμό που είχαν κάνει με τη ΔΕΗ.

Να υπενθυμίσουμε ΄το το σκηνικό είχε επαναληφθεί τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν το φέσι στη ΔΕΗ πλησίαζε τις 50.000€ περίπου.

Στη συνέχεια έγινε κάποια ρύθμιση του χρέους, αλλά το αποτέλεσμα είναι η ΠΕΛ, να βυθιστεί και πάλι στο σκοτάδι.

Περισσότερα »