Κορκονέας! Δε ζητώ συγγνώμη από κανένα δεκαπεντάχρονο! Παραίτηση Κούγια

Την απόφασή του να πάψει να υπερασπίζεται πλέον τον Κορκονέα, γνωστοποιεί με δήλωσή του προς την πρόεδρο Εφετών ο γνωστός δικηγόρος Αλέξης Κούγιας.

Στη δήλωση του ο κ. Κούγιας εξηγεί αρχικά ότι ανέλαβε την υπεράσπιση του Κορκονέα για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου επειδή πίστεψε ότι επρόκειτο για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Περιγράφει στη συνέχεια ωστόσο ένα επεισόδιο που τον έκανε να αλλάξει γνώμη:

«Την 23/12/2016 εκκίνησε η διεξαγωγή του Δικαστηρίου ενώπιον Υμών και έκπληκτος, στην κυριολεξία αποσβολωμένος, άκουσα τον κατηγορούμενο να απαντά στην ερώτηση της κας Προέδρου, για το τι έχει να πει για την υπόθεση αυτή και για την κατηγορία που αντιμετωπίζει, ότι είναι αθώος, ότι δεν την δέχεται, αλλά εκτός αυτού «ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟ». 

Αμέσως μετά, το Δικαστήριο διέκοψε και αμέσως μετά τη διακοπή μετέβην στο χώρο που κρατείτο ο κατηγορούμενος και τον ρώτησα τι είναι αυτό που είπε και γιατί δεν ζήτησε συγγνώμη, όπως είχε κάνει κατ’ επανάληψη στο προηγούμενο Δικαστήριο και στην προανακριτική και ανακριτική του απολογία, και μου απήντησε ότι έτσι ένιωσε μετά την οκτάχρονη ταλαιπωρία που έχει υποστεί και μού απαγόρευσε να ζητήσω κι εγώ συγγνώμη, γιατί το θύμα δεν ήταν ένα συνηθισμένο δεκαπεντάχρονο αλλά ήταν αντιεξουσιαστής».

Οπως εξηγεί «μετά από αυτή την εξέλιξη και επειδή πάντοτε από τότε που βρίσκομαι στα δικαστήρια ο συνήγορος υπεράσπισης πρέπει από τη στιγμή που αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός κατηγορουμένου να ταυτίζεται με αυτόν, αδυνατώ να συνεχίσω την υπεράσπιση του συγκεκριμένου κατηγορουμένου».

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή Κούγια:


ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
(δια της κας Προέδρου Εφετών, κας Πάνταινα)

ΔΗΛΩΣΗ
Αλεξίου Κούγια, Δικηγόρου Αθηνών, συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Εφέτες, κυρίες και κύριοι ένορκοι,
Όπως Σας είναι ήδη γνωστό, ανέλαβα την υπεράσπιση του κατηγορουμένου δύο ημέρες μετά τη σύλληψή του για τη διάπραξη της ανθρωποκτονίας εις βάρος του αειμνήστου, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Τον κατηγορούμενο μού ανέθεσε να υπερασπιστώ η Ομοσπονδία Ειδικών Φρουρών δια του Προέδρου της αστυνομικού, κ. Ντούμα.

Τον κατηγορούμενο υπερασπίστηκα σύμφωνα με τις αρχές του δικηγορικού σώματος με σθένος και αυταπάρνηση και με υψηλού επιπέδου επαγγελματισμό σε όλα τα στάδια της διαδικασίας μέχρι σήμερα.

Όπως Σας είναι γνωστό, μετά από πολύμηνη διαδικασία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε με πλειοψηφία 4 έναντι 3 ψήφων, εκ των οποίων 2 ψήφοι της μειοψηφίας ήταν της Προέδρου Πρωτοδικών και του παλαιοτέρου Πρωτοδίκη της συνθέσεως, ότι διέπραξε το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση χωρίς να του αναγνωριστεί κατά πλειοψηφία 4 έναντι 3 ψήφων κανένα ελαφρυντικό.

Την ανάληψη της υπερασπίσεώς του δέχτηκα παρά το όσα συνέβαιναν στην Αθήνα εκείνες τις ημέρες, διότι μελέτησα την ιατροδικαστική έκθεση, αλλά και τη βαλλιστική εξέταση, και πείστηκα ότι δεν υπερασπίζομαι έναν ψυχρό δολοφόνο, αλλά έναν έντρομο αστυνομικό, ο οποίος πυροβόλησε σε στιγμές πανικού ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ, αφού η εξέταση του βλήματος έδειξε ότι αυτό ήταν λειασμένο (είχε μείνει μισό) από την πρόσκρουση σε οικοδομικό υλικό και, όπως κατέθεσε ο αείμνηστος Προϊστάμενος της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών, Χρήστος Λευκίδης, η πύλη εισόδου του μισού βλήματος ήταν σε ένα σημείο της ωμοπλάτης και η πορεία του βλήματος ήταν από πάνω προς τα κάτω.

Μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου έπαιξε και το σχετικό σχεδιάγραμμα, το οποίο είχε συνταχθεί στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών, το οποίο δεν άφηνε καμία αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος είχε πυροβολήσει ψηλά και το βλήμα είχε προσκρούσει σε οικοδομικό υλικό, είχε εξοστρακιστεί και ακολούθως είχε διαπεράσει το σώμα του αειμνήστου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του είχε αφαιρέσει τη ζωή, ΑΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ, ή στην ακραία περίπτωση για μία ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο (την οποία άποψη δέχτηκε και η μειοψηφία της Προέδρου , του παλαιότερου Πρωτοδίκη και του ενόρκου της σύνθεσης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου).

Με αυτή την υποδομή δέχτηκα την υπεράσπιση του κατηγορουμένου, πιστεύοντας ότι ήταν ένας άτυχος αστυνομικός με τρία παιδιά, 2, 4 και 6 ετών τότε, με μία καταπληκτική σύζυγο και έντιμους γονείς, και πλήρωσα πολύ ακριβό τίμημα για αυτήν την επιλογή μου, αφού ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με παρέπεμψε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της διαγραφής, γιατί τόλμησα να αναφέρω στο υπόμνημά μου ότι τα νεαρά άτομα που είχαν επιτεθεί στον αστυνομικό είχαν «αποκλίνουσα συμπεριφορά» και δύο φορές νεαροί αντιεξουσιαστές κατέστρεψαν το δικηγορικό μου γραφείο στην οδό Σταδίου, αρ. 33, και έκτοτε κανένας φοιτητικός σύλλογος δεν με έχει προσκαλέσει σε διαλέξεις στις νομικές σχολές όλων των Πανεπιστημίων της Ελλάδος, γεγονός το οποίο συνέβαινε ανελλιπώς τα τελευταία είκοσι χρόνια πριν την ανάληψη της συγκεκριμένης υποθέσεως.

Την 23/12/2016 εκκίνησε η διεξαγωγή του Δικαστηρίου ενώπιον Υμών και έκπληκτος, στην κυριολεξία αποσβολωμένος, άκουσα τον κατηγορούμενο να απαντά στην ερώτηση της κας Προέδρου, για το τι έχει να πει για την υπόθεση αυτή και για την κατηγορία που αντιμετωπίζει, ότι είναι αθώος, ότι δεν την δέχεται, αλλά εκτός αυτού «ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟ». 

Αμέσως μετά, το Δικαστήριο διέκοψε και αμέσως μετά τη διακοπή μετέβην στο χώρο που κρατείτο ο κατηγορούμενος και τον ρώτησα τι είναι αυτό που είπε και γιατί δεν ζήτησε συγγνώμη, όπως είχε κάνει κατ’ επανάληψη στο προηγούμενο Δικαστήριο και στην προανακριτική και ανακριτική του απολογία, και μου απήντησε ότι έτσι ένιωσε μετά την οκτάχρονη ταλαιπωρία που έχει υποστεί και μού απαγόρευσε να ζητήσω κι εγώ συγγνώμη, γιατί το θύμα δεν ήταν ένα συνηθισμένο δεκαπεντάχρονο αλλά ήταν αντιεξουσιαστής.

Μετά από αυτή την εξέλιξη και επειδή πάντοτε από τότε που βρίσκομαι στα δικαστήρια ο συνήγορος υπεράσπισης πρέπει από τη στιγμή που αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός κατηγορουμένου να ταυτίζεται με αυτόν, αδυνατώ να συνεχίσω την υπεράσπιση του συγκεκριμένου κατηγορουμένου. 

Πριν πάρω αυτή την απόφαση από τις 23/12/2016 αντιμετώπισα συνειδησιακή σύγκρουση, αφού πίστεψα και ως δικηγόρος και ως άνθρωπος στην διάπραξη του αδικήματος της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας. 

Ζητώ τέλος συγγνώμη από το Δικαστήριό Σας για την αναστάτωση που Σας προκαλώ.

Αθήνα, 3/2/2017
Μετά τιμής και σεβασμού 
Αλέξιος Κούγιας

http://www.protothema.gr

Περισσότερα »

Βόμβα Bloomberg: Να διαγράψει το ΔΝΤ το ελληνικό χρέος

Αρθρογράφος του Bloomberg, κάνει μια... διαφορετική προτροπή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ποιά είναι αυτή; Να διαγράψει το χρέος της Ελλάδας και να αποχωρήσει από τη χώρα, αφήνοντας «Έλληνες και Ευρωπαίους να βγάλουν άκρη με αυτό το χάλι»!

Τη δική του σημασία έχει και το ποιός είναι ο συγκεκριμένος αρθρογράφος, αφού πρόκειται για τον Ινδό Ασόκα Μόντι, ο οποίος στο παρελθόν έχει διατελέσει διευθυντικό στέλεχος του ΔΝΤ και συγκεκριμένα του ευρωπαϊκού του τμήματος, έχοντας μάλιστα πάρει θέση και κατά της λιτότητας.

Ο ίδιος στο κείμενό του χαρακτηρίζει "ολοκληρωτική καταστροφή" την εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, μια συζήτηση που είναι επίκαιρη όσο ποτέ, αφού μέχρι και σήμερα το κατά πόσο θα εμπλακεί -οικονομιά- το Ταμείο στο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας παραμένει ένας άλυτος γρίφος...

"Ήταν σα να απαιτούσες από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν του προσφέρουμε φροντίδα", λέει αναφερόμενος στην Ελλάδα μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει: "Ως συνήθως όμως, η αναπόδραστη ταλαιπωρία χρεώθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί".

Ολόκληρο το κείμενο του Bloomberg, με τίτλο "Το ΔΝΤ πρέπει να αποχωρήσει από την Ελλάδα"

«Η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα αποτέλεσε μια ολοκληρωτική καταστροφή: Ξανά και ξανά, απέτυχε να αντιμετωπίσει κρίσιμα ζητήματα προκαλώντας πόνο στους Έλληνες. Όταν το ΔΣ του Ταμείου συναντηθεί τη Δευτέρα, θα πρέπει να συμφωνήσει να διαγράψει τα χρέη της χώρας και να αποχωρήσει από εκεί.

Το ΔΝΤ δεν έπρεπε καν να ασχοληθεί με την Ελλάδα από την αρχή. Τον Μάρτη του 2010, με την ανησυχία πως η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της οι αγορές είχαν ταραχθεί, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν το ΔΝΤ να μείνει μακριά. Οι Ευρωπαίοι πίστευαν πως η οικονομική βοήθεια του Ταμείου σε ένα από τα δικά τους μέλη, θα σηματοδοτούσε αδυναμία για τη νομισματική ένωση. Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ - με μια φράση που έμεινε στην ιστορία – το έθεσε ως εξής:

 «Αν η Καλιφόρνια είχε πρόβλημα χρηματοδότησης, οι ΗΠΑ δεν θα απευθύνονταν στο ΔΝΤ».

Παρόλα αυτά, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκέλα Μέρκελ αποφάσισε πως η παρουσία του ΔΝΤ ήταν το σήμα που χρειαζόταν ώστε να πειστούν οι Γερμανοί πολίτες πως η Ελλάδα έχει επείγουσα ανάγκη οικονομικής στήριξης και ότι θα επιβληθεί αυστηρή πειθαρχία στο πως θα χρησιμοποιηθεί η εν λόγω χρηματοδότηση.

Οι πολιτικές προτεραιότητες της Μέρκελ συνέπιπταν εκείνη την εποχή, με τα συμφέροντα του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, ο οποίος ήθελε απελπισμένα να βγάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την αφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, το ΔΝΤ μετατράπηκε σε όργανο της Ευρώπης –κυρίως της Γερμανίας- στην Ελλάδα.

Τότε ήρθε το κομβικό λάθος: Στη διοίκηση του ΔΝΤ, παρά την αντίδραση αρκετών εκτελεστικών διευθυντών, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί πίεσαν για ένα πρόγραμμα διάσωσης, ενάντια στους κανόνες του Ταμείου, που δεν επέβαλε ζημιές στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας. Η απόφαση στηρίχθηκε στον ψευδή ισχυρισμό πως «η αναδιάρθρωση» του ιδιωτικού χρέους θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση.

Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν την Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για να αποπληρώσει τους υφιστάμενους πιστωτές της. Το ελληνικό χρέος παρέμεινε έτσι απαράλλαχτο και βαρύ, ενώ οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να δεχθούν εξοντωτική λιτότητα ώστε να αποπληρωθούν οι νέοι δανειστές. 

Η οικονομία γρήγορα και προβλέψιμα περιήλθε σε δίνη. Ακόμη και όταν το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος του, δεν άλλαξε κατεύθυνση. Μια εσωτερική «αυστηρά εμπιστευτική» έκθεση, που δημοσιοποιήθηκε αργότερα, αναγνώριζε πως το πρόγραμμα ήταν γεμάτο «σημαντικές αποτυχίες», μεταξύ των οποίων και η απουσία αναδιάρθρωσης ιδιωτικού χρέους αλλά και της παρατεταμένης λιτότητας.

Όμως το ΔΝΤ ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη. Αντίθετα, απαιτούσε ακόμα περισσότερη λιτότητα το 2014. Τον Δεκέμβρη, ο λαός εξεγέρθηκε και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, κάτι που έκανε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο, οι αποδείξεις πως η στρατηγική αυτή έσπρωχνε την Ελλάδα σε οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάρρευση, ήταν υπερβολικά πολλές. 

Ήταν σα να απαιτούσες από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν του προσφέρουμε φροντίδα. Ως συνήθως όμως, η αναπόδραστη ταλαιπωρία χρεώθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί.

Ο παραλογισμός αυτός, έφτασε στο απόγειό του, στα μέσα στου 2015, όταν το ΔΝΤ εξέδωσε μια έκθεση που ανέφερε ότι με τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της. 

Εκείνη την εποχή, η έρευνα του ΔΝΤ έδειχνε πως η καλύτερη επιλογή θα ήταν η διαγραφή του χρέους και η εγκατάλειψη κάθε δημοσιονομικού μέτρου λιτότητας. Αυτό θα επέτρεπε στη χώρα κάποια ελευθερία να επιστρέψει στην ανάπτυξη και ίσως να προσελκύσει και κάποιες επενδύσεις. Από τη στιγμή που θα ξεκινούσε αυτή η διαδικασία, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ελεύθερη από τους πιστωτές της και να βασίζεται και πάλι σε ιδιώτες επενδυτές, με την σημείωση πως ήταν απόλυτα υπεύθυνοι για τα ρίσκα που έπαιρναν.

Από τότε το ΔΝΤ βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, καθώς επανειλημμένα καλεί τους Ευρωπαίους, να διαγράψουν σημαντικό μέρος του χρέους. Οι Γερμανοί, παρόλα αυτά, αρνούνται οποιαδήποτε σοβαρή διαγραφή. Αντίθετα ακολουθούν μια στρατηγική ελάφρυνσης σε δόσεις καθώς πιστεύουν πως οι Γερμανοί πολίτες δεν θα μπορέσουν να υπολογίσουν το μέγεθος της πραγματικής ελάφρυνσης. Και έτσι η λιτότητα συνεχίζεται, καταπιέζοντας την ανάπτυξη και προκαλώντας επιβάρυνση του ελληνικού χρέους – υπολογισμένο ως ποσοστό του ΑΕΠ.  

Η τελευταία ανάλυση του ΔΝΤ, που εντάσσεται στις προετοιμασίες για τη συνάντηση της Δευτέρας, λέει πως τα επίπεδα του ελληνικού δημοσίου χρέους θα μπορούσαν και πάλι να γνωρίσουν «εκρηκτική άνοδο».

Αυτή η στρατηγική είναι εντελώς ανόητη. Οι Έλληνες έχουν βιώσει αχρείαστο πόνο. Όσοι μπορούν να φύγουν, φεύγουν, δίνοντας την εικόνα μιας χώρας γερασμένης και έρημης. Κάθε μέρα που περνά, κάνει τις πιθανότητες των δανειστών να πάρουν πίσω τα χρήματά τους και λιγότερες. Οι επενδυτές ανεβάζουν και πάλι τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, καθώς φοβούνται –και σωστά- ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα αδιέξοδο.

Η αγωνία δεν θα τελειώσει εκτός αν το ΔΝΤ βάλει το θέμα στο τραπέζι. Το ΔΝΤ και οι βασικοί του μέτοχοι – Ευρωπαίοι και Αμερικανοί – έκαναν το αρχικό λάθος και το διαιωνίζουν. Ένα σκέτο «mea culpa» δεν είναι αρκετό: Αν θέλουν να αποδειχθούν πραγματικά υπεύθυνοι οι μέτοχοι του ΔΝΤ απαιτείται να αποδεχθούν πραγματικές απώλειες.

Αυτό σημαίνει να διαγράψουν το χρέος της χώρας στο Ταμείο και να αφήσουν Έλληνες και Ευρωπαίους να βρουν τη δική τους λύση σε αυτό το χάλι. Αν το ΔΝΤ παραμείνει εμπλεκόμενο, θα καταφέρει μόνο καταστρέψει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία του».

Πηγή: bloomberg.com

Περισσότερα »

Εκπαιδευτικά Προγράμματα στη Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας

Ξεκινούν από την 1^η Φεβρουαρίουτα

Εκπαιδευτικά Προγράμματα

της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας «Αλ. Κοντόπουλος»

Η Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας «Αλέκος Κοντόπουλος», πραγματοποιεί από αύριο Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου 2017, δύο διαφορετικά Εκπαιδευτικά Προγράμματα για μαθητές τόσο της πρωτοβάθμιας, όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Ø  Γνωριμία με το ζωγράφο Αλέκο Κοντόπουλο: Εκπαιδευτικό  πρόγραμμα, με θέμα τη ζωή και το έργο του Λαμιώτη ζωγράφου Αλέκου Κοντόπουλου (1904-1975). Οι μαθητέςγνωρίζουν το μεγάλο ζωγράφο μέσα από τα  έργα του, που εκτίθενται στην μόνιμη Έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης. Διανέμεται στους μαθητές εκπαιδευτικό τετράδιο που τους κατευθύνει στις διάφορες δράσεις, δίνει αφορμή για δημιουργία και συζήτηση, πολλαπλασιάζοντας έτσι τα εκπαιδευτικά οφέλη από την επαφή του μαθητή με τα έργα τέχνης.

Ø  Μαθαίνω τις τεχνοτροπίες και τις τεχνικές της Ζωγραφικής: Περιήγηση  στα έργα της Έκθεσης «Κοινά τοπία Ζωής και Τέχνης», με έργα του ζωγράφου –χαράκτη Λάμπρου Ορφανού και της ζωγράφου Έλλης Μουρέλου. Οι μαθητέςμαθαίνουν να ξεχωρίζουν τους διαφορετικούς τρόπους γραφής, τις λεγόμενες τεχνοτροπίες, αλλά και τις διαφορές ζωγραφικής-χαρακτικής. Επίσης, παρακολουθούν τα διαδοχικά στάδια ολοκλήρωσης ενός έργου τέχνης, από τα πρώτα σχέδια με μολύβι στην τελική μορφή του έργου.

            Τα εκπαιδευτικά προγράμματα της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας έχουν σκοπό να μάθουν στα παιδιά «να βλέπουν» την Τέχνη,με τρόπο απλό και εύληπτο. Σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, η επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη είναι δυνατό να προετοιμάζεται με συζήτηση και δράσεις πριν την επίσκεψη και να συνεχίζεται με δράσεις μετά την επίσκεψη.

Για πληροφορίες και ραντεβού, τηλεφωνείτε στο: 22310 46887.

Περισσότερα »