Ζουράρις: Κουρελόχαρτο η διαπραγμάτευση, το 2060 δεν θα ζουν ούτε οι δανειστές

«Κουρελόχαρτο» χαρακτήρισε και πάλι τη διαπραγμάτευση ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις, λέγοντας ότι δεν έχει καμία σημασία η ψήφιση των μέτρων, εφόσον οι δανειστές δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους για το ελληνικό χρέος.

«Έχω την εντύπωση ότι το 2060 δεν θα ζουν και αυτοί (σ.σ. οι δανειστές). Επομένως, δεν είναι δυνατόν να γίνεται συζήτηση επιστημονική στη βάση ορισμένων επιστημονικών δομών, που ισχύουν στη συνύπαρξη μεταξύ συστημάτων ισχύος, με το τι θα γίνει το 2060. Μπορεί να πέσει ένα κομήτης του Χάλεϊ στο κεφάλι του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου και να μην υπάρχει Νέα Υόρκη. Τι να πω;», απάντησε ο κύριος Ζουράρις σχετικά με τις συζητήσεις για το χρέος, μιλώντας στον Real fm.
«Οι δανειστές επιμένουν να μιλούν επί αβεβαίων πραγμάτων για το μέλλον, το οποίο δεν ισχύει ακόμα. Δηλαδή, η καφετζού είναι επιστημονικά ισχυρότερη από αυτήν τη συζήτηση. Ανακυκλώνουμε ακριβώς τις υποθέσεις αυτές, οι οποίες λένε, παραδείγματος χάρη, θα νικήσουν στο Στάλινγκραντ οι Ρώσοι ή οι Γερμανοί; Τρέχα γύρευε» πρόσθεσε.

http://www.protothema.gr

Περισσότερα »

Βίζερ: Γελοία η πρόταση του ΔΝΤ για τη ριζική μείωση του χρέους της Ελλάδας

Το παρασκήνιο του περασμένου Eurogroup φέρνει στο φως ο πρόεδρος του Euro Working Group Τόμας Βίζερ με κοινή συνέντευξή του στις αυστριακές εφημερίδες Salzburger Nachrichten και Ober Nachrichten.

Ο κ. Βίζερ αναφέρει ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης χαρακτήρισαν «γελοίο» αυτό που πρότεινε το ΔΝΤ για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και αφηγείται τι συνέβη: «Το ΔΝΤ ζητάει ριζική μείωση του χρέους της Ελλάδας με το να μην πληρώνει τοκοχρεωλύσια μέχρι το 2060 και μετά με ένα νέο δάνειο μέχρι το 2100 να τα αποπληρώσει όλα. Εκεί όλοι οι Ευρωπαίοι λένε: Αυτό είναι γελοίο».
 
Ο κ. Βίζερ επισημαίνει ότι «το πρόγραμμα βοήθειας τρέχει εδώ και δύο χρόνια. και τελειώνει το καλοκαίρι του 2018. Είμαστε στη δεύτερη αξιολόγηση. Βασικά θα έπρεπε να είμαστε στην όγδοη. Αυτό είναι μία ένδειξη για τις δυσκολίες, οι οποίες υπάρχουν και χωρίς το ΔΝΤ».

Παρά ταύτα παραμένει αισιόδοξος ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα θα έχουμε συμφωνία.
«Στο επόμενο Γιούρογκρουπ στις 15 Ιουνίου με πιθανότητα 95% θα συμφωνήσουμε. Και μάλιστα έτσι ώστε το ΔΝΤ να εγκρίνει κατά βάση το πρόγραμμα, αλλά μα μην προχωρήσει σε πληρωμή, προτού καταλήξουμε σε μία κοινή ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ μένει οικονομικά, αλλά όχι χρηματοδοτικά προς το παρόν».
Βεβαίως η διαφωνία για το χρέος παραμένει: «Μετά από μακρές διαπραγματεύσεις υπάρχει ένα οικονομικό πρόγραμμα για την Αθήνα, το οποίο αποδέχονται όλες οι πλευρές. Περιλαμβάνει όπως πάντα μία ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους, την οποία όμως οι Ευρωπαίοι πιστωτές και το ΔΝΤ προσεγγίζουν πολύ διαφορετικά.

Οι βασικές παράμετροι είναι ο ρυθμός ανάπτυξης και το πρωτογενές πλεόνασμα για τα επόμενα 45 χρόνια. Δεν πρόκειται για προγνώσεις, αλλά για υποθέσεις, οι οποίες όμως και με ελάχιστες αποκλίσεις οδηγούν σε τεράστιες διαφορές» σημειώνει μεταξύ άλλων ο κ. Βίζερ.

Περισσότερα »

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον: Με Όμηρο η διάλεξη του Μπομπ Ντίλαν για το Νόμπελ

Με μια διάλεξη πολύ διαφορετική ολοκληρώθηκε η «περιπέτεια» απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στον τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν, από την Σουηδική Ακαδημία.

Προκειμένου να παραλάβει το χρηματικό έπαθλο, ύψους περίπου 800.000 ευρώ, ο Ντίλαν έπρεπε να παραδώσει μια διάλεξη στην Ακαδημία, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας. Και το έκανε, λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία αυτή, καταθέτοντας μια ομιλία 4.000 λέξεων, με αναφορές στον Θερβάντες, τον Τζόναθαν Σουίφτ, τον Ντάνιελ Ντεφόε, τον «Μπόμπι Ντικ», αλλά και την Οδύσσεια του Ομήρου, καθώς περιέλαβε στην πασίγνωστη ενακτήρια φράση: 

«Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον» δηλώνοντας πως «κάθε τόσο» επιστρέφει στον Όμηρο, «που λέει "τραγούδησε με τη φωνή μου, Μούσα, και μέσα από μένα, πες την ιστορία"».

Στην διάλεξή του προσπάθησε να εξηγήσει, όπως λέει ο ίδιος με την χαρακτηριστική φωνή και προφορά του, την σχέση του έργου του με την λογοτεχνία, διαβάζοντας ο ίδιος το κείμενο, ενώ τον συνοδεύει μια απαλή μουσική από πιάνο. 

Ο Ντίλαν, κατά κόσμον Άλαν Ζίμερμαν 75 ετών, είχε στη διάθεσή του έξι μήνες μετά την τελετή απονομής του Νόμπελ, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη, για να παραδώσει την ομιλία του στην Ακαδημία. «Όταν τιμήθηκα με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας αναρωτήθηκα ποια ακριβώς είναι η σχέση μεταξύ των τραγουδιών μου και της λογοτεχνίας. Ήθελα να το σκεφτώ και να εντοπίσω τη σύνδεση. Εδώ θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις σκέψεις μου», ξεκινάει.

Η αναφορά του στον Όμηρο και τον Οδυσσέα δεν ολοκληρώθηκε με την έναρξη του έπους, καθώς συμπεριέλαβε στην διάλεξή του το νόημα της Οδύσσειας, όπως το αντιλαμβάνεται εκείνος: «Ο Οδυσσέας έφτασε να γίνει ένας άγνωστος. Και όταν όλα τελείωσαν, όταν γύρισε σπίτι, κάθισε με τη γυναίκα του και της διηγήθηκε τις ιστορίες. (...) Είναι ένας δρόμος δύσκολος να τον περπατήσεις. 

Από πολλές απόψεις, κάποιες από τις περιπέτειες του Οδυσσέα, έχουν συμβεί και σ' εσένα. Και στο δικό σου ποτό έριξαν ναρκωτικό. Κι εσύ μοιράστηκες το κρεβάτι σου με τη λάθος γυναίκα. Κι εσένα σε συνεπήραν μαγευτικές φωνές, γλυκές φωνές, με παράξενες μελωδίες. Κι είχες επίσης δύσκολα διλήμματα. Κι ακόμα δεν είχε τελειώσει τίποτα».

«Η ομιλία είναι εξαιρετική και, όπως αναμέναμε, γλαφυρή. Αφού απέστειλε την ομιλία, η περιπέτεια Ντίλαν πλησιάζει στο τέλος της», σχολίασε η Σάρα Ντάνιους γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας στον ιστότοπό της.

Περισσότερα »