Κορωνοϊός – ΗΠΑ: Δολοφονήθηκε Κινέζος ερευνητής που ήταν κοντά σε σημαντικά ευρήματα για τη νόσο

Το πτώμα του ερευνητή βοηθού καθηγητή Μπινγκ Λιου βρέθηκε στο πατρικό του σπίτι – Σύμφωνα με την αστυνομία του Πίτσμπουργκ, ο άτυχος άντρας έφερε τραύματα στο κεφάλι 
  Θανάσιμα τραυματίστηκε Κινέζος ερευνητής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. Εκείνο που προβληματίζει ιδιαίτερα τις Αρχές είναι ότι ο άνδρας βρισκόταν πολύ κοντά σε σημαντικά ευρήματα για τον κορωνοϊό.
Σύμφωνα με το CNN, το πτώμα του ερευνητή βοηθού καθηγητή Μπινγκ Λιου βρέθηκε στο πατρικό του σπίτι.

Όπως αναφέρει η αστυνομία του Πίτσμπουργκ, ο άτυχος άντρας έφερε τραύματα στο κεφάλι, τον λαιμό, τον κορμό και τα άκρα ενώ εκτιμάται από τις Αρχές ότι ένας δεύτερος άντρας, 46 ετών, αγνώστου ταυτότητας, ο οποίος βρέθηκε επίσης νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του, πυροβόλησε και δολοφόνησε τον Λιου στο σπίτι του προτού επιστρέψει στο αυτοκίνητό του και βάλει τέλος στη ζωή του.

Η αστυνομία θεωρεί ότι οι δύο άντρες γνωρίζονταν μεταξύ τους, ενώ αποκλείει το ενδεχόμενο τα κίνητρα της δολοφονίας να ήταν ρατσιστικά.
Το πανεπιστήμιο εξέδωσε ανακοίνωση εκφράζοντας τη «βαθιά λύπη για τον τραγικό θάνατο, για έναν λαμπρό ερευνητή και θαυμαστό συνάδελφο. Το Πανεπιστήμιο στέλνει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Λιου, στους φίλους και τους συναδέλφους του».

«Ο Μπινγκ ήταν στα πρόθυρα πολύ σημαντικών ευρημάτων προς την κατανόηση των κυτταρικών μηχανισμών που βρίσκονται πίσω από τη μόλυνση του SARS-CoV-2 και της κυτταρικής βάσης που επιπλοκών της», προσθέτουν οι συνάδελφοί του σε δική τους ανακοίνωση.

Τα μέλη της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου περιγράφουν τον πρώην συνάδελφό τους ως εξαιρετικό ερευνητή και μέντορα, ενώ δεσμεύονται να ολοκληρώσουν την έρευνα του Λιου «σε μια προσπάθεια να αποτίσουν φόρο τιμής στην επιστημονική του αριστεία».

www.protothema.gr

Περισσότερα »

Συναγερμός για τις ασιατικές γιγαντιαίες σφήκες δολοφόνους

Είναι μεγάλες και τρομακτικές και έχουν σπείρει τον πανικό σε όλο τον κόσμο. Οι σφήκες για τις οποίες μιλάει όλος ο κόσμος με τα πορτοκαλί και τα μαύρα σημάδια επάνω τους έχουν μήκος που ξεπερνάει και τα πέντε εκατοστά και η καταγωγή τους είναι από την Ασία και ο εντοπισμός τους στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία.

Στις ΗΠΑ έχει σημάνει συναγερμός με τους επιστήμονες να ανησυχούν ότι οι γιγαντιαίες σφήκες θα εξαπλωθούν σε όλη την Πολιτεία της Ουάσινγκτον αλλά και σε άλλες Πολιτείες. Και αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο από όλους είναι όχι οι άνθρωποι αλλά οι μέλισσες που πλέον έχουν γίνει λόγω των ανθρώπων είδος υπό εξαφάνιση!

Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτό το έντομο έφτασε στις ΗΠΑ. Είναι έντομο κυνηγός και προέρχεται από την Ανατολική Ασία και την Ιαπωνία και μάλιστα είναι ο φόβος και ο τρόμος αφού φημίζεται για τον τρόπο και την μανία με την οποία αποδεκατίζει αποικίες μελισσών.

Το δηλητήριό τους είναι τόσο τοξικό που αν σε τσιμπήσει με το γιγαντιαίο κεντρί της σκοτώνει ακόμα και άνθρωπο.

Στην Ιαπωνία η συγκεκριμένη σφήκα «σκοτώνει» κατά μέσο όρο 30 με 50 ανθρώπους το χρόνο.Το 2013 όταν ο πληθυσμός τους είχε αυξηθεί αφύσικα σκότωσαν 42 ανθρώπους σε μια μόνο κινεζική επαρχία.

Εντομολόγος από το παράρτημα Γεωργίας της Ουάσινγκτον εξηγεί ότι τα συγκεκριμένα έντομα είναι «τρομερά» και δηλώνει εξαιρετικά ανήσυχος.


Ακόμα προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο οι σφήκες δολοφόνοι κάλυψαν τόση απόσταση και έφτασαν στις ΗΠΑ.Το πιο πιθανό είναι να εγκλωβίστηκαν σε κάποιο κοντέινερ από τις χώρες προέλευσής τους.



Μια γεμάτη σφηκοφωλιά είχε βρεθεί και είχε καταστραφεί στα τέλη του 2019 στον Καναδά.

Έχουν αδυναμία στις μέλισσες
Οι συγκεκριμένες σφήκες μπορούν να ταξιδέψουν πολύ μακριά για να βρουν τροφή και τρέφονται με κάθε είδους έντομο αλλά έχουν μεγάλη αδυναμία στις μέλισσες.

Όταν συναντούν μέλισσες η επίθεση είναι τρομακτική. Κανονικό μακελειό. Πρώτα αποκεφαλίζουν τις μέλισσες με τις γιγαντιαίες δαγκάνες τους και μέσα σε 90 λεπτά ένα μικρό σμήνος από σφήκες μπορεί να μακελέψει μια ολόκληρη κυψέλη.

Μετά συνεχίζουν το φαγητό. Καταλαμβάνουν την κυψέλη για τουλάχιστον μια εβδομάδα και τρώνε μέχρι και τις προνύμφες.Κάποιες από τις προνύμφες τις κρατάνε για να τις ταΐσουν στα μικρά τους.

Τις καίνε ζωντανές

Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές μέλισσες (Apis mellifera) που δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στις συγκεκριμένες σφήκες οι ιαπωνικές μέλισσες (Apis cerana japonica), έχουν αναπτύξει έναν απίστευτο αμυντικό μηχανισμό για να προστατευθούν.

Κυκλώνουν τον εισβολέα και φτιάχνουν μια γιγαντιαία μπάλα και χτυπούν ταυτόχρονα τα φτερά τους και από την τριβή αναπτύσσονται θερμοκρασίες που φτάνουν τους 50 βαθμούς κελσίου και στην ουσία τις ψήνουν ζωντανές.

Πως θα σταματήσει η εξάπλωσή τους

Αν δεν καταφέρουν να περιορίσουν την εξάπλωση αυτού του είδους της σφήκας τα επόμενα δυο χρόνια οι ειδικοί προβλέπουν ότι θα εξαπλωθούν σε όλες τις ΗΠΑ.

Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού οι επιστήμονες θα βάλουν δεκάδες παγίδες ψάχνοντας και για βασίλισσες και για εργάτες και σε αυτές θα τοποθετήσουν ειδικούς πομπούς προκειμένου να τους οδηγήσουν στις φωλιές τους και στην συνέχεια να μπορέσουν να τις καταστρέψουν.
Οι δαγκάνες από τις συγκεκριμένες γιγαντιαίες σφήκες είναι πολύ μεγάλες και τόσο ισχυρές που μπορούν να διαπεράσουν ακόμα και το προστατευτικά που φορούν οι μελισσοκόμοι.

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμα και όσοι δεν είναι αλλεργικοί με λιγότερα από 50 τσιμπήματα μπορεί να πεθάνουν από νεφρική ανεπάρκεια.

Προς το παρόν έχουν εντοπιστεί σε δυο περιστατικά οι συγκεκριμένες σφήκες. Και οι ειδικοί καλούν τους να είναι σε επαγρύπνηση αλλά να ξέρουν ότι υπάρχουν πολλά είδη σφήκας που μοιάζουν με τις συγκεκριμένες και είναι λιγότερο επιθετικά από την γιγαντιαία σφήκα της Ασίας.

www.e-radio.gr

Περισσότερα »

Νέα δίκτυα 5G: Τι προειδοποιούν οι επιστήμονες

Τι είναι δίκτυα 5G; Θα είναι επικίνδυνα για την υγεία; Τι υποστηρίζουν επιστήμονες;
Τα δίκτυα 5G αποτελούν την επόμενη γενιά δικτύων κινητής τηλεφωνίας που θα παρέχουν μεγαλύτερες ταχύτητες από τα δίκτυα 4G.

Αν και το ακριβές πρότυπο εκπομπής δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, τα νέα δίκτυα αναμένεται να χρησιμοποιούν πολύ υψηλότερες συχνότητες εκπομπής (μέχρι 30 GHz), οι οποίες επηρεάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό από τα φυσικά εμπόδια, γεγονός που θα αυξήσει σημαντικά τον αριθμό κεραιών κινητής τηλεφωνίας.

Νέας γενιάς κινητά τηλέφωνα και εκατομμύρια νέες κεραίες έξω από τις κατοικίες θα είναι απαραίτητα για την λειτουργία του δικτύου 5G που αναμένεται να γίνει λειτουργικό κυρίως μετά το 2020.

Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για τα δίκτυα 5G εδώ...

Ομάδα 180 επιστημόνων και γιατρών από 36 χώρες, κάνει έκκληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προτείνοντας την αναστολή της ανάπτυξης των δικτύων 5G μέχρι έως ότου οι πιθανοί κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον να έχουν διερευνηθεί πλήρως από επιστήμονες ανεξάρτητους από τη βιομηχανία.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η προκαλούμενη τεράστια αύξηση στην έκθεση του πληθυσμού σε ασύρματες ακτινοβολίες μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, κυτταρικό στρες, αύξηση επιβλαβών ελευθέρων ριζών, γενετικές βλάβες, δομικές και λειτουργικές αλλαγές του αναπαραγωγικού συστήματος, ελλείψεις στη μάθηση και τη μνήμη, νευρολογικές διαταραχές και αρνητικές επιπτώσεις στη γενική ευημερία των ανθρώπων.

Προτείνουν επίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει προτεραιότητα στην υλοποίηση ενσύρματων ψηφιακών τηλεπικοινωνιών αντί των ασύρματων και να οριστούν νέα όρια συνολικής έκθεσης στα εκατοντάδες είδη ασύρματης ακτινοβολίας στα οποία είμαστε εκτεθειμένοι, με έμφαση στην προστασία των εγκύων και των παιδιών.

Κατεβάστε ολόκληρη την έκκληση των επιστημόνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάνοντας κλικ εδώ.
Αν είστε επιστήμονας, μπορείτε να υπογράψετε και εσείς την έκκληση εδώ.

Τι ισχύει σήμερα;

Τα σημερινά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας 2G, 3G και 4G εκπέμπουν σε 5 συχνότητες (800, 900, 1800, 2100 και 2600ΜΗz).

Η συνεχής αναβάθμιση των δικτύων σημαίνει την προσθήκη νέων κεραιών, χωρίς όμως να σταματά η εκπομπή των παρωχημένων τεχνολογικά κεραιών, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι συνδρομητές με συσκευές παλαιότερου τύπου.

 www.home-biology.gr

Περισσότερα »

Παρασκευή 15 Μαΐου θα έρθει η λύτρωση στην Ελλάδα από φονικό ιό.. Ανατριχιάζει η επιβεβαίωση προφητείας Γέροντα από το 1999

Μια απίστευτη προφητεία σας φέρνει στο φως σήμερα στο Athensmagazine.gr. Πρωταγωνιστής ο Γέροντας Ευμένιος των Λοιμωδών, ο οποίος "κοιμήθηκε" το 1999 και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του είχε προβλέψει κάτι απίθανο.

Περίπου 20 χρόνια μετά, δηλαδή το 2019 με 2020 ένας φονικός ιός, σαν λέπρα, θα χτυπήσει τον κόσμο και θα επηρεάσει και την Ελλάδα, η οποία ωστόσο θα έχει λιγότερα θύματα σε σχέση με άλλες χώρες! Όσο για την λύτρωση; 

Αυτή αναμένεται την Παρασκευή 15 Μαΐου! Απίστευτο; 

Μια προφητεία που μας φέρνει στο μυαλό και την αντίστοιχη: "Η γη, η ατμόσφαιρα, η θάλασσα και οι τροφές θα..."

Ποιος ήταν ο Γέροντας Ευμένιος;

Καταγωγή

Η Εθιά, η πατρίδα του πατρός Ευμενίου, είναι ένα ορεινό χωριό στα νότια του νομού Ηρακλείου Κρήτης. 

Βρίσκεται σε υψόμετρο 740μ. και απέχει από το Ηράκλειο 38 χλμ. Είναι πολύ άγονο μέρος, γι’ αυτό και οι κάτοικοί του μετοίκησαν σ’ ένα χαμηλότερο μέρος, στο χωριό Ροτάσι.

Στην Εθιά υπάρχουν δύο εκκλησίες: Η κεντρική είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας και φυλάσσει θαυματουργό εικόνα της. 

Εκεί η Παναγία είχε εμφανισθεί σαν γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κάποια ημέρα, που ο πατήρ Ευμένιος, μικρό παιδί τότε, άναβε τα κανδήλια του ναού, και του είπε: Εσύ μια μέρα θα γίνης ιερεύς». 

Εκεί, στον αύλιο χώρο της, έμελλε να είναι και ο τάφος, όπου αναπαύεται το σεπτό σκήνωμα του Οσίου Γέροντος μας. Η άλλη είναι του Προφήτου Ηλιού. Εκεί κοντά υπάρχει και αγίασμα.

Υπάρχουν και πολλά μικρά εκκλησάκια, για την ανακαίνισι των οποίων ο πατήρ Ευμένιος έστελνε χρήματα.

Ο πατήρ Ευμένιος ήταν γόνος μιας πολυμελούς και πάμπτωχης οικογενείας. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του έτους 1931.

Οι γονείς του, Γεώργιος και Σοφία Σαριδάκη, ήταν άνθρωποι ευσεβείς και ενάρετοι. Είχαν οκτώ παιδιά. Το όγδοο και τελευταίο τους παιδί ήταν ο πατήρ Ευμένιος, που στην βάπτισί του πήρε το όνομα Κωνσταντίνος. Τα αδέλφια του, κατά σειρά ηλικίας, ήταν: Ελένη, Μιχαήλ, Αικατερίνη, Βασίλειος, Αμαλία, Μαρία και Ευγενία.

Ο μικρός Κωνσταντίνος ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία μόλις δύο ετών, δηλαδή η οικογένειά του έχασε τον προστάτη της πολύ νωρίς. Ήταν που ήταν φτωχή, χάνοντας και το στήριγμά της βρέθηκε σε πολύ δύσκολη κατάστασι. Η χήρα μάνα του με τι δυνατότητες να θρέψη τόσα στόματα; Ξενοδούλευε για να τα φέρη κάπως βόλτα. 

Μετά ήρθε και η γερμανική κατοχή, η οποία χειροτέρευσε κατά πολύ τα πράγματα. Σ’ αυτό το περιβάλλον και με πολλές στερήσεις μεγάλωσε ο Παππούλης μας. Παπούτσια φόρεσε στα δώδεκά του χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, δηλαδή τις στερήσεις, την πείνα και την ανέχεια, το ήθος και το φρόνημα του μικρού αυτού παιδιού δεν αλλοιώθηκαν.

Για παράδειγμα, ο Ιερεύς του χωριού τους ήθελε να του δίνη μια μικρή βοήθεια, επειδή πήγαινε και τον βοηθούσε στον ναό. Ο μικρός Κωνσταντίνος, όμως, του έλεγε: «Όχι, Παπα-Γιάννη, δεν παίρνουμε ποτέ χρήματα από την Εκκλησία». (Μαρτυρία Αριστέας Σαριδάκη).

Η, όταν του έδιναν μισή κουλούρα ψωμί για κάποια δουλειά που έκανε, ποτέ δεν την έτρωγε μόνος του, αλλά την πήγαινε στο σπίτι του και την έτρωγε με τ’ αδέλφια του, όλοι μαζί.

Χαρισματικό παιδί

Η Εκκλησία αγάλλεται και καυχάται, διότι εγέννησε και ανέδειξε ένα τέτοιο λαμπρό αστέρι και κόσμημα της˙ και η Κρήτη πρέπει να σεμνύνεται για το ηγιασμένο τέκνο της. 

Ο Παππούλης, από την νηπιακή του ηλικία, έδειχνε ότι ήταν σκεύος εκλεκτόν του Κυρίου μας. Από την βρεφική του ηλικία, όταν ακόμα δεν καταλάβαινε, προσπαθούσε να ευχαριστή τον Κύριό μας, αφού δεν θήλαζε Τετάρτη και Παρασκευή, αλλά κοιμόταν όλη την ημέρα, σύμφωνα με την μαρτυρία της αδελφής του Ευγενίας, η οποία το είχε ακούσει από την μητέρα τους να το ομολογή.

Οίνον και μεθύσματα ουδέποτε εγεύθη ο πατήρ Ευμένιος, δηλαδή οινοπνευματώδη ποτά, μπύρα, κρασί και αλκοολούχα ποτά δεν ήπιε ποτέ στην ζωή του.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν λειτούργησε για πρώτη φορά μόνος του ως Ιερεύς, ζαλίστηκε λίγο από την κατάλυσι της Θείας Κοινωνίας και γι’ αυτό, μετά, έβαζε λιγώτερο νάμα και περισσότερο ζέον.

Ο Κωστάκης, όπως τον έλεγαν, ήταν ένα χαριτωμένο και χαρισματικό παιδί, ακόμα και για τα κοσμικά δεδομένα, ενώ δεν είχε μάθει σχεδόν καθόλου γράμματα.

Οι δυσκολίες, η Κατοχή, κατά την διάρκεια της οποίας τα σχολεία υπολειτουργούσαν, δεν του επέτρεψαν να γευθή το αγαθόν της μαθήσεως. Παρ’ όλα αυτά μπορούσε, όπως ο ίδιος έλεγε, να κάνη πράξεις μαθηματικές, λογαριασμούς δύσκολους, όλα από μνήμης, γι’ αυτό οι χωριανοί του, όταν ήθελαν κάτι σχετικό, τον φώναξαν: «Έλα, Κωστάκη, να μας πής πόσο κάνει αυτό κι αυτό», η κάτι πιο δύσκολο. Κι όταν τους τα έκανε, μετά τον γέμιζαν λουκούμια.

Κάποια φορά, όταν ο Παππούλης ήταν μικρό παιδί ακόμη, πέθανε στο χωριό τους ένα κοριτσάκι οκτώ-εννέα ετών. Οι γονείς και oι συγγενείς του κοριτσιού έκλαιγαν απαρηγόρητοι για τον χαμό του παιδιού τους. Ο Παππούλης μας έλεγε σχετικά:

«Κάποτε, είχε πεθάνει ένα κοριτσάκι και περνούσε από μπροστά μας η νεκρώσιμη πομπή. Πέρασαν μπροστά κι από την δική μας αυλή. Έτσι έκαναν τότε. Έκαναν την βόλτα, για να γίνη πιο επίσημη η κηδεία.

 Έκλαιγαν όλοι κι εγώ έβλεπα τα στολίδια, πολλά στολίδια, που είχε το φέρετρο. Κι αυτοί έκλαιγαν. Κι εγώ έτρεχα κι έβλεπα τα στολίδια, που είχε το φέρετρο. Ήμουν έξι-επτά χρόνων τότε. Δεν είχα δει καλύτερα και ωραιότερα στολίδια. 

Οι άλλοι έκλαιγαν κι εγώ χαιρόμουν, που έβλεπα τα στολίδια. Έβλεπα τα στολίδια και χαιρόμουν. Μου άρεσαν.Δέν ήταν στολισμένα από τους ανθρώπους, όμως εγώ τα έβλεπα έτσι. 

Στολίδια… στολίδια… όχι ότι τα έβαλαν οι άνθρωποι. Κι αυτοί έκλαιγαν, που έχασαν το παιδί, κι εγώ έβλεπα τα στολίδια, που είχε πάνω του, τα στολίδια του Θεού, και χαιρόμουν».

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος θυμάται, σχετικά με την Χάρι, που από νωρίς είχε δοθεί στον Παππούλη μας: «Ο πατήρ Ευμένιος, όταν ήταν μικρός, είχε δει για πρώτη φορά την χάριν της αρχιερωσύνης. Την είχε δει στο πρόσωπο ενός Αρχιεπισκόπου, που είχε πάει στο χωριό του. «Έβλεπα», μου είπε, «το φως του Αγίου Πνεύματος πάνω στο πρόσωπό του. 

Το φως της αρχιερωσύνης, την χάρι της αρχιερωσύνης. Την έβλεπα και πήγαινα συνεχώς μπροστά του». Και είπε ο Αρχιεπίσκοπος: «Αυτό το παιδί τι βλέπει;».» Εγώ δεν έλεγα τι έβλεπα, αλλά μου άρεσε να βλέπω την χάρι της αρχιερωσύνης»».

Μοναχός Θεόκλητος δια φωτοφανείας

Ο πατήρ Ευμένιος ήταν θεόκλητος στον μοναχισμό. Ο ίδιος μας έλεγε:«Εγώ, δεκαεπτά χρόνων πήγα στο μοναστήρι. 

Ήμουν δεκαέξι χρόνια στο χωριό μου. Αγαπούσα τον Θεό, βέβαια, σκεπτόμουν πολλές φορές να γίνω καλόγερος. Μια μέρα μου λέει ο παπάς: «Έλα να σε κάνω νεωκόρο». Πήγα κι εγώ. Άναβα τα καντήλια πρωί-βράδυ, διάβαζα κιόλας, ο,τι βιβλία έβλεπα τα διάβαζα. Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 1944, το απόγευμα, πήγα, άναψα τα καντήλια στην εκκλησία και, μετά, πήγα στο σπίτι μας. Ήταν εκεί η αδελφή μου η Ευγενία. 

Φάγαμε ξεροτήγανα, τηγανίτες και μακαρόνες. Εκεί που τρώγαμε, ήρθε μια λάμψι και με τύφλωσε και μπήκε μέσα στα βάθη της ψυχής μου. Κι αμέσως, την ίδια στιγμή, φώναξα της Ευγενίας: «Ευγενία, θα γίνω καλόγέρος». Την ίδια στιγμή. Εκείνη την στιγμή με φώτισε ο Θεός. Την είδα με τα μάτια μου εκείνη την λάμψι, που μπήκε μέσα μου.

Μόλις είδα αυτή την λάμψι, είπα κατ’ ευθείαν: «Θα γίνω καλόγερος».Όταν ο άνθρωπος έχει την κλήσι από τον Θεό για να κάνη κάτι καλό, ο Θεός ενεργεί και τον βοηθά».

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Μιχαήλ Χατζηγεωργίου:

«Τόλμησα, κάποτε, να τον ρωτήσω: «Γέροντα, είχες δίλημμα για το ποιόν δρόμο θα ακολουθήσης; Σκέφθηκες να γνωρίσης κάποια γυναίκα, να την ερωτευθής, να κάνης οικογένεια;»

Τότε μου αποκάλυψε την απόλυτη απόφασί του να ακολουθήση την παρθενική ζωή, που την σηματοδότησε ένα εξαιρετικό γεγονός.

«Χειμώνας του 1944, Κωστής τότε, δεκατριών ετών», μου είπε. 

«Ήμουν στο πατρικό μου σπίτι. Ζεσταινόμαστε στο τζάκι. Τότε είδα μια τεράστια φωτιά, που μπήκε μέσα μου. Και από εκείνη την στιγμή, γεμάτος χαρά, έλεγα: Εγώ θα γίνω μοναχός. Θα γίνω μοναχός». Και μου συμπλήρωσε: «Αν με πίεζαν αργότερα να παντρευτώ, θα πέθαινα, θα πέθαινα!».

Από το 1944 η ψυχή του νεαρού Κωστή είχε ένα μόνο προσανατολισμό: την αφιέρωσι στον Χριστό. Η κλίσι υπήρχε. Η κλήσι με εμφατικό τρόπο συντελέστηκε και ο μικρός Κωστής βιαζόταν να ενηλικιωθή, να λάβη ζωή η επιθυμία της καρδιάς του.

Η φλόγα έκαιγε άσβεστος μεσά του. Στα 1951 ο Κωνσταντίνος κείρεται Σωφρόνιος μοναχός».

Με ζήλο στον μοναχικό αγώνα

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών ο Κωνσταντίνος αφήνει τα εγκόσμια και οδεύει εκεί, που τον οδηγεί η καρδιά του, η ψυχή του και όλο του το είναι. Εκεί, που το Άγιο Πνεύμα, εν είδει λαμπρού φωτός, τον φωτίζει, στην πλήρη αφιέρωσί του στον Χριστό, στον αγαπημένο του Ιησού, Τον οποίο από μικρός λατρεύει και υπηρετεί, είτε στα εξωκκλήσια του χωριού του, είτε κατά μόνας.

Τα βήματά του τον οδηγούν στην Ιερά Μονή Αγίου Νικήτα, στα νότια της Κρήτης, κάπως κοντά στο χωριό του, αφού απέχει μόνο δύο-δυόμισυ ώρες με τα πόδια.

Ο Κωνσταντίνος έγινε δεκτός από τον Ηγούμενο π. Ιερόθεο (Κωστομανωλάκη), στον οποίο έβαλε μετάνοια και άρχισε η δοκιμή του.

Στην Μονή τότε υπήρχαν, εκτός του Ηγουμένου, και δύο υπερήλικες και τυφλοί μοναχοί, τους οποίους ο Κωνσταντίνος φρόντιζε παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, αλλά, κυρίως και πρωτίστως, λόγω της υπέρμετρου αγάπης που είχε.

Ως νέος, δόκιμος μοναχός, έκανε σχεδόν όλα τα διακονήματα της Μονής, ήταν πρόθυμος και φιλότιμος.

Μετά την τριετή του δοκιμασία, εκάρη μοναχός, μετονομασθείς Σωφρόνιος. Ως μοναχός, ο Σωφρόνιος έβαλε θεμέλιο της μοναχικής του ζωής την ταπεινοφροσύνη, την υπακοή και την εργατικότητα. Επιδόθηκε σε νέους αγώνες. Τις ημέρες εκοπίαζε σωματικά και τις νύκτες παρέμενε άϋπνος και προσευχόμενος. Αυτό το τυπικό το κράτησε μέχρι τέλους της ζωής του.

Καθημερινά ο πατήρ Σωφρόνιος έδινε αγώνα σε όλα τα διακονήματα, σε όλες τις εργασίες, στο ν’ ανοίξουν καλύτερους δρόμους για να διευκολυνθή η έλευσι των προσκυνητών, στους κήπους, στο να καλλιεργούν τα κτήματα, στο να φέρνουν νερό από μακρυά, γιατί δεν επαρκούσε το υπάρχον.

Αυτά έβλεπε ο διάβολος και εμηχανεύετο τρόπους για να ρίξη τον αγωνιστή. Δεν αρκείτο μόνον στον πόλεμο των λογισμών, αφού μόνον με αυτούς δεν μπορούσε να ανακόψη την αγωνιστικότητα του πατρός Σωφρονίου. 

Γι’ αυτό του παρουσιαζόταν, και αισθητώς και οφθαλμοφανώς, και του μιλούσε. Κάποια μέρα, μάλιστα, καθώς ο ίδιος ο Παππούλης μας έλεγε, ο διάβολος εμφανίσθηκε μπροστά του και του είπε: «Εγώ είμαι άγγελος και πέσε κάτω να με προσκύνησης». 

Όταν, όμως, εκείνος τα έλεγε αυτά, ο πατήρ Σωφρόνιος πρόσεξε ότι του έλειπε ένα δόντι και του λέει γελώντας και κοροϊδευτικά: «Δεν είσαι άγγελος, δεν είσαι άγγελος, γιατί σου λείπει ένα δόντι!». 

Τότε ο διάβολος γυρίζει εξαγριωμένος και του δίνει ένα δυνατό χαστούκι και αμέσως εξαφανίζεται από μπροστά του.

Θαυματουργός εικόνα της Παναγίας, Εθιά Ηρακλείου Κρήτης

Κάποια άλλη μέρα, ο πατήρ Σωφρόνιος κατέβηκε κοντά στην θάλασσα, όπως ο ίδιος έλεγε, και άκουσε μέσα από την θάλασσα την Παναγία μας να του μιλάη και να του λέη, με την γλυκειά φωνή της: «Παιδί μου, μη φοβάσαι κι εγώ δεν θα σε αφήσω να χαθής». 

Σε ερώτησι, πως κατάλαβε ότι ήταν η Παναγία μας, απάντησε πολύ φυσικά: «Ε, την Παναγία μας δεν γνωρίζω;».

Και άλλοτε πάλι, έλεγε ότι η Παναγία μας τον αγκάλιασε. «Η Παναγία μου έκανε μια αγκαλιά», μας έλεγε.

Είδε την Αγία Μαρίνα

«Από ενωρίς ο ευλογημένος Κωνσταντίνος εκάρη μοναχός. Η ωριμότητα και η αποφασιστικότητά του φάνηκε αμέσως. Το αίσθημα και το χρέος της ξενιτείας τον συνείχε απόλυτα. 

Επεδίωκε να μην ξενυχτάη ποτέ έξω από το μοναστήρι. Όταν, κάποια φορά, αυτό στάθηκε αδύνατο και αναγκάσθηκε να παραμείνη στο πατρικό του σπίτι, είδε στο εικονοστάσι να βγαίνει η Αγία Μαρίνα από την εικόνα της, κρατώντας τον πειρασμό από τα κέρατα και δείχνοντάς του τον, του είπε: «Αυτός σας βάζει τους λογισμούς, να μην ακούτε τον Γέροντα και να νυστάζετε στις Ακολουθίες».

Στρατιωτική θητεία

Ο πατήρ Σωφρόνιος, όταν έφθασε την ηλικία των εικοσιτριών ετών, έπρεπε να πάη στρατιώτης, διότι τότε οι μοναχοί δεν απαλλάσσοντο των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων.

Η Μονή τον ετοίμασε σχετικά, τον εκούρεψε, του έκοψε δηλαδή τα μαλλιά και τα γένεια, και του τα φύλαξε, γιατί έτσι γινόταν τότε.

Παρουσιάσθηκε στο Μεγάλο Πεύκο, στις 24 Ιανουαρίου του 1954. Υπηρέτησε στο Μηχανικό και ήταν βοηθός μαγείρου. Κατόπιν, πήρε μετάθεσι για την Θεσσαλονίκη.

Στον στρατό ο Γέροντας ήταν υπόδειγμα υπακοής και εργατικώτατος, γι’ αυτό τον αγαπούσαν όλοι, από τον Διοικητή έως τον πιο απλό στρατιώτη. Ποτέ δεν θεώρησε αγγαρεία οποιαδήποτε εργασία του ανέθεταν, αλλά την έκανε με αγάπη, σωστά και καλά. Ο αξιωματικός υπηρεσίας τον σταματούσε πολλές φορές με το ζόρι, για να ξεκουρασθή.

Το ήθος και ο ακέραιος χαρακτήρας του πατρός Σωφρονίου έκανε ακόμη και τα πειραχτήρια του στρατού να αργούν, παρ’ όλο που ξέρανε ότι είναι καλόγερος.

Τις νηστείες τις κρατούσε όλες: Πάσχα, Χριστούγεννα, 15 Αυγούστου, Αγίων Αποστόλων και, φυσικά, Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Πώς τα κατάφερνε; Ένας συνάδελφός του, μάγειρας, έλεγε σχετικά: «Μέχρι και ελιές, ψωμί και κρεμμύδι έτρωγε μόνον, αρκεί να μη χαλούσε τις διατεταγμένες νηστείες της Εκκλησίας μας».

Κάθε ημέρα, ο Διοικητής του επέτρεπε να αποσύρεται για λίγο να προσεύχεται, πέραν της γενικής Προσευχής, επειδή εγνώριζε ότι ήταν καλόγερος. Τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές του έδινε άδεια να πηγαίνη στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου Θεσσαλονίκης, να εκκλησιάζεται και να ψέλνη.

Το επίδομα των στρατιωτών, τότε, ήταν 53 δραχμές τον μήνα. Φυσικά, του Παππούλη αυτό το ελάχιστο ποσό όχι μόνο του έφθανε, αλλά με αυτό έκανε ελεημοσύνες, «δάνειζε» τους συναδέλφους του, έδινε σ’ όποιον του ζητούσε.

Στον στρατό ο πατήρ Σωφρόνιος αρρώστησε βαρειά. Έκανε υψηλό πυρετό 40°-41°, που δεν έπεφτε. Η κατάστασί του ήταν απελπιστική. Τότε του έκαναν έφοδο χιλιάδες δαίμονες, για να τον τρομάξουν και να τον τρομοκρατήσουν. Όμως, μόνο μέχρι γύρω-γύρω στο κρεββάτι μπορούσαν να φθάσουν. 

«Αγγίζανε το κρεββάτι», όπως έλεγε ο ίδιος, «αλλά επάνω δεν μπορούσαν να ανέβουν. Γύρω-γύρω μόνο».

Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν την αιτία. Νοσηλεύθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. 

Η κατάστασί του, αντί να βελτιώνεται, χειροτέρευε. Τον έφεραν στην Αθήνα και νοσηλεύθηκε σε διάφορα νοσοκομεία. Τελικά, βρέθηκε ότι πάσχει από την νόσο του Χάνσεν, την γνωστή λέπρα, και μεταφέρθηκε στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών.

Ο πατήρ Ευάγγελος Παπανικολάου, ο και ιατρός, θυμάται που του έλεγε ο Παππούλης μας:

«»Με παίρνουν φαντάρο και με στέλνουν στην Θεσσαλονίκη. Εκεί αρρώστησα κι άλλο. Με πάνε στον στρατιωτικό γιατρό, μου λέει: «Έχεις αφροδίσια».»Τί έχω;».»Αφροδίσια, τα κόλλησες από γυναίκα». Γελώ, Βαγγέλη μου, γελώ. «Γιατρέ μου, άλλο πράγμα έχω», του λέω. «Δεν έχω αφροδίσια». Ακούς, Βαγγέλη, αφροδίσια», και γέλαγε, γέλαγε. «Και τι έγινε, Γέροντα;», ερώτησα. «Είμαι στο λεωφορείο και έλεγα: «Παναγία μου, Καλυβιανή, τι αρρώστια έχω εγώ;».

Με πλησιάζει ένας άνθρωπος και μου λέει: «Πάτερ, να σου πω, είσαι άρρωστος από λέπρα, να πας στο νοσοκομείο, στην Αθήνα. 

Είμαι κι εγώ άρρωστος άπ’ αύτό.Να πάς στο νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα»». Επήγε ο πατήρ Ευμένιος στο νοσοκομείο, τον είδαν και του άρχισαν την θεραπεία. 

Εκεί συνάντησε τον πατέρα Νικηφόρο, που ευωδιάζουν τα λείψανά του».

Και ο Μόρφου Νεόφυτος μας έλεγε:

«Υπήρχε τότε ένας νόμος, που έλεγε ότι έπρεπε οι καλόγεροι, όταν ήταν σε νεανική ηλικία, να πάνε στρατιωτικό. Και τον ξύρισαν. Φανταστείτε τώρα, τον κούρεψαν. Κι αυτός πήγε. Πήγε στον στρατό, στην Θεσσαλονίκη, κι εκεί, για πρώτη φορά, φάνηκε το πρόβλημα της ασθένειας του Χάνσεν, της λέπρας.

«Και ήμουν», λέει, «ξαπλωμένος σ’ ένα κρεββάτι και είχα πάρα πολύ πυρετό. Κι εκείνη την ώρα μου είπαν: «Άκουσε, πάτερ Σωφρόνιε, είσαι άρρωστος, πολύ βαρειά άρρωστος, και δεν μπορείς πια να επιστρέψης στο μοναστήρι σου. 

Αν πας, θα πρέπη να πας για λίγο και μετά θα πρέπη να σε πάνε στο Νοσοκομείο».

Όταν έμαθε ότι έπασχε από λέπρα, έλεγε: «Χάρηκα πάρα πολύ». «Χάρηκες;», του λέω. «Ναι, με γέμισε απέραντη χαρά. 

«Οσο πιο μεγάλη ασθένεια, τόσο πιο μεγάλος σταυρός, τόσο πιο μεγάλη Ανάστασι. Και είπα: Πώ, πώ, πώ, μεγάλο δώρο μου έδωσες, Θεέ μου. Σ’ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που μου έδωσες μεγάλο σταυρό. 

Θα έχω μαζί Σου μεγαλύτερη συμμετοχή στα πάθη Σου, αλλά και μεγαλύτερη συμμετοχή στην Ανάστασί Σου». 

Άκου ο άνθρωπος! Και ήταν μόλις 20 χρόνων».

Αδιάλειπτος αγώνας

Στον αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών, ο πατήρ Σωφρόνιος νοσηλεύτηκε επιτυχώς και θεραπεύτηκε τελείως. Η ασθένεια δεν του άφησε καμμία παραμόρφωσι, ούτε το παραμικρό σημάδι.

Μετά την θεραπεία του από αυτή τη σοβαρή ασθένεια, παρέμεινε μέσα στον Αντιλεπρικό Σταθμό, από αγάπη για τους πάσχοντας αδελφούς του.

 Η Διεύθυνσι του Σταθμού, επειδή ήταν μοναχός, του παρεχώρησε ατομικό κελλάκι, δίπλα στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Στο κελλάκι αυτό ο Παππούλης πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Εκεί ξανάρχισε τους πνευματικούς αγώνες, που είχε στερηθεί λόγω του στρατού και της ασθενείας του.

Καθημερινές ασχολίες του πατρός Σωφρονίου ήταν η φροντίδα για την ευπρέπεια του Ναού, στον οποίο ανέλαβε και καθήκοντα ιεροψάλτου, και η περιποίησι ασθενών, που ήταν παράλυτοι και δεν είχαν κανένα να τους φροντίση.

Ακόμη, έφτιαχνε λιβάνι και το μοίραζε σε μοναστήρια και ναούς, και γέμισε τους θαλάμους με ιερές εικόνες και πνευματικά βιβλία.

Τα καλοκαίρια πήγαινε για μήνες στο Άγιο Όρος, στο οποίο αναπαυόταν πολύ.

Πήγαινε επίσης στην Κρήτη, στην Μονή της μετανοίας του και στην Ιερά Μονή Καλυβιανής, όπου συνεδέθη με τον ιδρυτή της Μητροπολίτη Τιμόθεο, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Όταν έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου, του έστειλε ο Άγιος Άνθιμος τον Οσιώτατο μοναχό Νικηφόρο, τυφλό και παράλυτο. Ο πατήρ Σωφρόνιος τον υπηρέτησε με όλη του την ψυχή και καρδιά και τον είχε πνευματικό πατέρα και οδηγό.

Ο αντίδικος, όμως, διάβολος φθόνησε την καλή πολιτεία του αγωνιστού Σωφρονίου και τον πολέμησε με σφοδρότητα και τον ταλαιπώρησε πολύ. Τον απάλλαξε διά παντός άπ’ αυτόν η Χάρις του Θεού και της Κυρίας Θεοτόκου.

Το 1975, σε ηλικία σαραντατεσσάρων ετών, ο μοναχός Σωφρόνιος χειροτονήθηκε εις πρεσβύτερον και πήρε το όνομα Ευμένιος. Ο πατήρ Ευμένιος συνέχισε τη ζωή του στο Λοιμωδών ως Ιερεύς, διεκρίθη δε και ως άριστος πνευματικός.

Μετά την πτώσι του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ρωσσία, πήγε προσκυνηματικό ταξείδι στη Μόσχα, στην Πετρούπολη και στο Κίεβο.

Με την επιστροφή από εκεί, άρχισαν τα άλλα μεγάλα προβλήματα υγείας: σάκχαρο, ανεπάρκεια νεφρών, προβλήματα οράσεως και τα πόδια του, που έλεγαν οι γιατροί να του τα κόψουν. Έμπαινε και έβγαινε συνεχώς σε νοσοκομεία.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, έκανε ακόμη μερικά ταξείδια και συνέχιζε τα ιερατικά του καθήκοντα εις το ακέραιον: Ιερές Ακολουθίες και ατελείωτες επισκέψεις σε σπίτια πνευματικών του παιδιών για αγιασμούς, ευχέλαια και εξορκισμούς.

Αυτό κράτησε πάνω από οκτώ-δέκα χρόνια, οπότε μπήκε για τελευταία φορά στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου, στις 23 Μαΐου 1999, απεδήμησε εις Κύριον σε ηλικία έξηνταοκτώ ετών.

Ακολουθούν κάποιες μαρτυρίες από τις τελευταίες εκείνες ώρες.

Στην ημέρα της εορτής τους…

Τον σεβαστό Πατέρα Ευμένιο, τον αγαπημένο μας «Παππούλη», εκάλεσε ο Κύριός μας κοντά του στις 23 Μαΐου του έτους 1999, ημέρα Κυριακή, στην μνήμη των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, γύρω στις τέσσερεις το απόγευμα, ενώ ευρισκόταν στο θεραπευτήριον Ευαγγελισμός.

Ας σημειωθή, ότι ο Πατήρ Ευμένιος ανήκε στην Μητρόπολι Νικαίας και είναι άξιον θαυμασμού το ότι εφάνη ωσάν να ήλθαν οι Άγιοι προστάτες της μητροπολιτικής του περιφέρειας να παραλάβουν το εκλεκτό και υπερευλογημένο τέκνο τους, την ημέρα της εορτής τους.

Η εξόδιος Ακολουθία εψάλη εις τον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων, τον οποίο διεκόνησε η αγιότητά του με περίσσια αυταπάρνησι.

Ο ενταφιασμός του έγινε την επομένη ημέρα στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, το χωριό Εθιά, του νομού Ηρακλείου.

Αποχαιρετισμός

«Δεν μπορώ να περιγράψω την θλίψι, που είχε στο πρόσωπό του, όταν για τελευταία φορά κλείδωνε την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, των γλυκύτατων και αγαπημένων του Αγίων, όπως συνήθιζε να λέη, και αποχαιρετούσε το άγιο κελλί του. 

Και τις τελευταίες ευχές για το Ίδρυμα: «Την ευχή μου να έχετε όλοι, την ευχή μου να έχετε όλοι», επαναλάμβανε, ενώ τον έπνιγε ένα βουβό κλάμα, καθώς περνούσαμε για τελευταία φορά τους δρόμους της αγαπημένης του Αθήνας.

Ευλογούσε συνέχεια και έλεγε: «Ωραία που είναι η Αθήνα! Ωραία Αθήνα, ευλογημένη Αθήνα! Τίποτε άλλο δεν υπάρχει πιο ωραίο από την Αθήνα». Ευλογούσε τους δρόμους, την Ομόνοια, την Αγορά, την Μητρόπολι, την Βουλή των Ελλήνων, τους πάντες και τα πάντα.

Ανεξίτηλα έχουν μείνει στην μνήμη μου τα λόγια, που είπε την Πέμπτη 29 Απριλίου του 1999, τα μεσάνυκτα: «Σήμερα ήθελαν πάλι να μου κάνουν αιμοκάθαρσι δύο ώρες. Με τρύπησαν επτά-οκτώ φορές. Με τρύπαγαν αυτές, με τρύπαγαν σαν τον Δεσπότη Χριστό. Μαρτύρησα, μαρτύρησα σαν τον Δεσπότη Χριστό. 

Γιατί το κάνουν αυτές αυτό;» «Γέροντα», του απαντώ, «δεν θα ήξεραν οι νοσοκόμες». «Θέλετε να αλλάξουμε γιατρούς και νοσοκομείο», του πρότεινα. «Μπά, δεν χρειάζεται», μου απαντάει. «Μου αρέσει πολύ ο Ευαγγελισμός…»».

Ο τελευταίος Εσπερινός

«Για τελευταία φορά ο Γέροντας εισήχθη στον Ευαγγελισμό στις 17 Δεκεμβρίου του 1997 (εορτή του Αγίου Διονυσίου).

1η Μαΐου του 1999. Δεν αισθάνεται καθόλου καλά.

2α Μαΐου. Τον θυμάμαι το βράδυ εκείνο της Κυριακής, με το ραδιοφωνάκι στα χέρια, να παρακολουθή τον Εσπερινό του Αγίου Πέτρου, πολιούχου Άργους. Ήταν ο τελευταίος Εσπερινός, που άκουγε.

3η Μαΐου, 4η Μαΐου, ο Γέροντας χειροτέρευε. Από τους γιατρούς καμμία βοήθεια. Έλεγε συνέχεια: » Ελάτε, πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω…».

5η Μαΐου έως 23η Μαΐου, πονούσε φοβερά όλες αυτές τις ημέρες.

Στις 23 Μαΐου του 1999, την Κυριακή των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων, στις 4:10 μ.μ., εκοιμήθη».

Μετά την κοίμησί του επιτελεί πολλά και μεγάλα θαύματα, όπως το ομολογούν άνθρωποι που υεργετήθηκαν η αυτόπτες μάρτυρες. 

Ο βίος του υπήρξε αρετή και η αρετή βίος.

Πηγή: Σίμωνος Μοναχού, Πατήρ Ευμένιος – Ο κρυφός άγιος της εποχής μας, Επιμέλεια κειμένου: Μαίρη Αποστολάρα, Πρώτη Έκδοσι, Δεκέμβριος 2009.

 www.athensmagazine.gr

Περισσότερα »

Λικ Μοντανιέ: Ο νομπελίστας που ανακάλυψε το AIDS καταγγέλλει ότι ο κορωνοϊός κατασκευάστηκε στα εργαστηρια της Ουχάν

Η ιστορία του Γάλλου ιολόγου που ανακάλυψε το AIDS - Πώς έγινε σημαιοφόρος των θεωριών συνωμοσίας που θέλουν τον SARS-CoV-2 να κατασκευάστηκε σε κινέζικα εργαστήρια  - Επίθεση από σύσσωμη την επιστημονική κοινότητα

 

«Ο κορωνοϊός δεν προήλθε από την υπαίθρια αγορά της Γουχάν. 

Αυτό είναι ένας πολύ ωραίος μύθος. 

Ο κορωνοϊός προήλθε από το βιοεργαστήριο της Γουχάν. 

Είναι έργο επαγγελματιών μοριακών βιολόγων». Με τους αμφιλεγόμενους ισχυρισμούς του ο διάσημος ιολόγος Λικ Μοντανιέ, τιμημένος το 2008 με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, πυροδότησε εν μέσω πανδημίας μια εκρηκτική διαμάχη στην επιστημονική κοινότητα και δρομολόγησε το ξέσπασμα σάλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Μεγάλη πυρκαγιά άναψε ο Γάλλος επιστήμονας, η οποία φουντώνει καθώς τροφοδοτείται με... εύφλεκτα ερωτηματικά. 

Εχει ο ιός φυσική προέλευση ή είναι προϊόν εργαστηριακών πειραμάτων; Μεταδόθηκε από ζώο στον άνθρωπο ή σχεδιάστηκε για να εξαπλωθεί στην ανθρωπότητα; 

Πρόκειται για μετάλλαξη, ατύχημα ή σκόπιμη ενέργεια; 

Ολα αυτά βρίσκονται στο μίξερ της αγωνίας, στο οποίο προστίθενται ως έξτρα υλικά οι θεωρίες συνωμοσίας και η πολιτική εκμετάλλευση.

Σε τηλεοπτική συνέντευξή του στις 16 Απριλίου στο γαλλικό κανάλι CNEWS, ο νομπελίστας καθηγητής που συν-ανακάλυψε τον ιό HIV άφησε το ακροατήριο άφωνο. Δήλωσε ορθά κοφτά ότι «δεν είμαι ο πρώτος που το λέει αυτό. 

Μια ομάδα Ινδών ερευνητών δημοσίευσε επίσης μια εργασία, στην οποία αποδεικνύεται ότι το πλήρες γονιδίωμα του κορωνοϊού έχει ακολουθίες ενός άλλου ιού, του γνωστού HIV δηλαδή του AIDS».


Με δυο λόγια, διατύπωνε την άποψη ότι ο ιός SARS-CoV-2 δεν προήλθε από μόλυνση που συνέβη στην αγορά Χιουανάν της Γουχάν, αλλά είναι το εργαστηριακό αποτέλεσμα μιας προσπάθειας παρασκευής εμβολίου κατά του ιού του AIDS.

 «Το γονιδίωμα του κορωνοϊού είναι πολύ ύποπτο - και αυτά τα χαρακτηριστικά του δεν θα μπορούσαν να προκύψουν φυσικά», απεφάνθη από το ύψος του πόστου του ως ιδρυτού και προέδρου του Παγκόσμιου Ιδρύματος Ερευνας και Πρόληψης για το AIDS.

Την αρχική έκπληξη του κοινού τη διαδέχτηκε η ανησυχία όταν τόνισε μετ’ επιτάσεως ότι «υπήρξε χειραγώγηση του θέματος που αφορά στον συγκεκριμένο ιό, δεδομένου ότι το εργαστήριο της Γουχάν ασχολείται με τέτοιου είδους έρευνες σχετικά με την οικογένεια των κορωνοειδών ιώσεων από τις αρχές του 2000».
Σαν να τους έλεγε δηλαδή ότι ο ιός διέφυγε από την εγκατάσταση. Κλείνοντας την εκπομπή ψύχραιμος, αλλά όχι καθησυχαστικός, ανακοίνωσε ότι «η Φύση δεν δέχεται μοριακούς χειρισμούς, θα εξαλείψει αυτές τις αφύσικες αλλαγές. 

Αλλά ακόμη και αν δεν γίνει τίποτα, τα πράγματα κάποτε θα βελτιωθούν, δυστυχώς όμως μετά από πολλούς θανάτους». Περιγράφοντας ένα βιολογικό Τσερνομπίλ, όσοι από τους έγκλειστους λόγω καραντίνας θεατές δεν σάλταραν από τα παράθυρα, έσπευσαν, καλού κακού, να συντάξουν τη διαθήκη τους.
Η διαμάχη για τον HIV
Δεν είναι καμιά τρομοκρατική φιγούρα που επιδίδεται σε εμπρηστικές απειλές ο Μοντανιέ. Είναι αξιοσέβαστη προσωπικότητα με διεθνές κύρος και περγαμηνές στον επιστημονικό κόσμο. 

Γεννημένος πριν από 88 χρόνια στο Σαμπρί, στην κοιλάδα του Λίγηρα, που είναι διάσημο για κατσικίσια τυριά που παρασκευάζει σε σχήμα κόλουρης πυραμίδας, ο μικρός Λικ-Αντουάν μεγάλωσε ως μοναχοπαίδι μιας οικογένειας ενός λογιστή και μιας νοικοκυράς.
Δύο γεγονότα σημάδεψαν τα παιδικά του χρόνια. Ο τραυματισμός του από διερχόμενο αυτοκίνητο που τον έριξε σε ηλικία 5 χρόνων δύο μέρες σε κώμα, αφήνοντάς του εμφανώς ανεξίτηλες ακόμη και σήμερα ουλές, καθώς και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος με τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς στο χωριό του, πρώτα από τους ναζί και μετά από τους συμμάχους.
Αυτό όμως που σφράγισε τη ζωή και τη σταδιοδρομία του ήταν ένα μικροσκόπιο που του δώρισε σε κάποια παιδικά γενέθλια ο πατέρας του.

 Σπούδασε Ιατρική στο κοντινό Πουατιέ και κατόπιν στο Παρίσι, ενώ στη συνέχεια εντάχθηκε στο Ινστιτούτο Παστέρ ως ερευνητής επιστήμονας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δε, στο ίδιο στο ινστιτούτο, δημιούργησε μια ομάδα, η οποία τελικά εντόπισε τον ρετροϊό που έγινε γνωστός ως HIV.
Εκείνα τα χρόνια υπήρξε μεγάλη διαμάχη με τον διακεκριμένο Αμερικανό επιστήμονα Ρόμπερτ Γκάλο για το ποιος απομόνωσε για πρώτη φορά τον ιό. Το 1987 η αμερικανική και η γαλλική κυβέρνηση συμφώνησαν να μοιραστούν αμοιβαία την αναγνώριση της ανακάλυψης. 

Βαθμιαία ωστόσο η επιστημονική κοινότητα αναγνώρισε ότι ο ίδιος και οι συνεργάτες του εντόπισαν για πρώτη φορά τον ιό. Στις 6 Οκτωβρίου 2008 πήρε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής -μαζί με ακόμη τρεις, είναι η αλήθεια- για την από 25ετίας ανακάλυψη του ιού ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) ως αιτίας του AIDS.
Είναι παντρεμένος από το 1961 με τη Δωροθέα Aκερμαν, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, ένα αγόρι και δύο κορίτσια. 

Εχει περιγράψει τον εαυτό του ως επιθετικό ερευνητή που περνά πολύ χρόνο στο εργαστήριο και σε ταξίδια για επιστημονικές συναντήσεις. Του αρέσουν το κολύμπι και η κλασική μουσική, λατρεύει να παίζει πιάνο, ειδικά σονάτες του Μότσαρτ, στις οποίες είναι βιρτουόζος.
Ωστόσο, αυτός ο καλλιεργημένος επιστήμονας με τις τοποθετήσεις αναφορικά με την προέλευση αυτής της πραγματικής βιολογικής βόμβας σπέρνει περαιτέρω ανασφάλεια στην έντρομη κοινωνία.
Εξάλλου, είναι ένας έμπειρος και πολυβραβευμένος άνθρωπος που γνωρίζει από κοντά πόσο ευέλικτα χειρίζονται δυσλειτουργίες και παραστρατήματα στην Κίνα - από τον Νοέμβριο του 2010 υπήρξε συνεργάτης και στο Πανεπιστήμιο της Σανγκάης. Είχε μάλιστα -με μεγαλοπρεπή τελετή στην πανεπιστημιούπολη Μινχάνγκ- αναγορευτεί καθηγητής πλήρους απασχόλησης του φημισμένου Πανεπιστημίου Τζιαουτόνγκ.

 Από την άλλη, ως γνήσιος θιασώτης της ακαδημαϊκής έρευνας, της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, της τεχνολογικής εξέλιξης και της εκπαιδευτικής προόδου της Κίνας θα μετρούσε τα λόγια του απέναντι στις ενδεχόμενες παραλείψεις μιας χώρας για την οποία τρέφει αμέριστο σεβασμό.
Δεν παύει όμως να γνωρίζει ότι η γαλλική κυβέρνηση βοήθησε τους Κινέζους να δημιουργήσουν το κρατικό Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν, που βρίσκεται αρκετά κοντά στην ψαραγορά της πόλης. Οπότε, ακόμη και ο πιο δύσπιστος ακούει τις απόψεις του με προσοχή σε ό,τι αφορά τη Χώρα του Δράκου.
Αστοχία Ή εσκεμμένη ενέργεια;
Παρότι το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας απέρριψε κάθε υποψία ότι ο ιός διέφυγε από αυτή την εγκατάσταση, ενώ ο ΠΟΥ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν υπάρχουν στοιχεία πως ο κορωνοϊός προήλθε -πόσο μάλλον ως βιολογικό όπλο- από εργαστήριο, πάντα θα υπάρχουν καχύποπτοι που θα κρατούν μια... πισινή στις επίσημες διαβεβαιώσεις. Ακόμα και τα πιο ασφαλή εργαστήρια, άλλωστε, έχουν μερικές φορές ατυχήματα. Και οι ζημιές απρόσμενα συμβαίνουν.
Το 2014, ξεχασμένα φιαλίδια ευλογιάς βρέθηκαν παρατημένα μέσα σε ένα χαρτόκουτο σε ερευνητικό κέντρο κοντά στην Ουάσινγκτον. 

Το 2015, ο Στρατός των ΗΠΑ έστειλε κατά λάθος ενεργά δείγματα άνθρακα σε εννέα εργαστήρια σε όλη τη χώρα και σε μια στρατιωτική βάση στη Νότια Κορέα. Χώρια που οι λιγότερο επικίνδυνες αστοχίες ή αμέλειες αποσιωπούνται. Ποιος, λοιπόν, διασφαλίζει ότι τέτοιες «γκαντεμιές» δεν μπορούν να συμβούν οπουδήποτε;
Στην κρίσιμη φάση της πανδημίας οι τοποθετήσεις του Μοντανιέ ήρθαν να συνδυαστούν με πρόσφατο άρθρο της «Washington Post». 

Σύμφωνα με αυτό, πριν από δύο χρόνια επιστημονικοί αξιωματούχοι της αμερικανικής πρεσβείας στην Κίνα εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την ανεπαρκή βιοασφάλεια στο κρατικό Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν, εκεί όπου ύστερα από εντολή της κινεζικής κυβέρνησης μελετώνται θανατηφόροι ιοί και μολυσματικές ασθένειες.
Οπως αποκάλυψε η εφημερίδα, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών είχε προειδοποιήσει ήδη από το 2018 για «σοβαρή έλλειψη κατάλληλα εκπαιδευμένων τεχνικών και ερευνητών που απαιτούνται για τη λειτουργία αυτού του εργαστηρίου», το οποίο είχε λάβει χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ, μαζί με βοήθεια από αμερικανικά ερευνητικά ιδρύματα.
Οι ίδιοι διπλωμάτες μετά από επανειλημμένες επισκέψεις στις εγκαταστάσεις εξέφραζαν την ανησυχία τους ότι η έρευνα του εργαστηρίου σχετικά με τους κορωνοϊούς νυχτερίδων θα μπορούσε να διακινδυνεύσει το ξέσπασμα μια νέας πανδημίας τύπου SARS. Οι συστάσεις για ένταση της προσοχής και οι εκκλήσεις τους για βοήθεια πήγαν μάλλον τσάμπα και βερεσέ.
Αφενός δικαίως, μια και δεν υπάρχει «αξιόπιστη απόδειξη» γενετικής μηχανικής του ιού από τη συγκεκριμένη, υψηλής μεταδοτικότητας ιικών φορτίων, εγκατάσταση. 

Αφετέρου, τα βιολογικά εργαστήρια που μελετούν ιούς και βακτήρια είναι κατασκευασμένα με πολύ υψηλές προδιαγραφές μέτρων ασφαλείας.
Το υψηλότερο επίπεδο βιοασφάλειας προορίζεται για εργαστήρια που αντιμετωπίζουν τους πιο επικίνδυνους ιούς, για τους οποίους υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα εμβόλια και θεραπείες ή και καθόλου, όπως στις περιπτώσεις του Εμπολα και του ιού αιμορραγικού πυρετού Marburg.

 Πάρτυ στο Διαδίκτυο
Ελα όμως που τα διάφορα επίπεδα στα πρότυπα ασφαλείας δεν επιβάλλονται από καμία συνθήκη... Και ακόμη χειρότερα, η «στραβή» συνέβη στη Γουχάν... Εκεί ξέσπασε ο νέος κορωνοϊός, για να εξαπλωθεί ολέθρια σε όλο τον κόσμο. 

Αντε μετά οι γραπωμένοι στον ορθολογισμό να βρουν άκρη με τους έξαλλους συνωμοσιολόγους. Τι την ήθελε τη «διάγνωση» ο πολύπειρος Γάλλος νομπελίστας ότι «ο κορωνοϊός είναι έργο ενός μαθητευόμενου μάγου και όχι ενός επιστήμονα»; Τα θυελλώδη σενάρια ξεδιπλώθηκαν ακαριαία.
Οι περιθωριακοί ιστότοποι ξεκίνησαν το πάρτυ. Οι εικασίες έγιναν viral στο Διαδίκτυο, οι φήμες γεγονότα και οι υπόνοιες δόγμα. Στο στόχαστρο μπήκε η Γουχάν ως εστία της πράγματι πρώτης εκδήλωσης και αφετηρία της διασποράς του COVID-19. Ατεκμηρίωτα όμως ως πηγή της διαφυγής ή «απελευθέρωσης» του ιού από τα εργαστήριά της. Ψιλά γράμματα. Αφότου το λάδι έπεσε στη φωτιά, ο καπνός των fake news εκτοξεύτηκε στη στρατόσφαιρα.
Στον παραληρηματικό χορό των υπονοούμενων σύρθηκαν επειγόντως η Κίνα και οι ΗΠΑ. Η πρώτη -ενδεχομένως για ξεκάρφωμα στις κατηγορίες των Αμερικανών περί κινέζικου ιού- υπαινίχθηκε ότι ο κορωνοϊός ξεκίνησε από τις ΗΠΑ όταν μολυσμένοι Αμερικανοί φαντάροι τον εισήγαγαν στη Γουχάν κατά τη διάρκεια των Στρατιωτικών Ολυμπιακών Αγώνων τον Οκτώβριο.
Στο καπάκι συνέδεσαν την Αμερική με την πανδημία, συσχετίζοντάς την με «το αιφνίδιο κλείσιμο τον περασμένο Ιούλιο του πιο μεγάλου αμερικανικού κέντρου βιοχημικών όπλων στη βάση Φορτ Ντέτρικ, στο Μέριλαντ». Αντανακλαστικά, λες και του πάτησαν τον... κάλο, ο οξύθυμος Τραμπ αντέδρασε στις κινεζικές διαδόσεις.
«Νομιμοποίησε» προκλητικά την αλληλοεπίρριψη ευθυνών στα όρια του διπλωματικού καβγά. Κάθε τόσο στην ενημέρωση του Λευκού Οίκου ο Αμερικανός πρόεδρος κάνει λόγο για μια πολύ ενδελεχή εξέταση αυτής της φρικτής κατάστασης, εννοώντας την πιθανή διαφυγή του κορωνοϊού από το κινεζικό εργαστήριο. 

Από κοντά, ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο κατηγορεί το Πεκίνο για έλλειψη διαφάνειας ζητώντας να ξεκαθαρίσει τα όσα γνωρίζει. Στο ίδιο μοτίβο, ο υπουργός Αμυνας Μαρκ Εσπερ επιπλήττει την Κίνα για απόκρυψη πληροφοριών και ενημερώνει τους πολίτες ότι την πιέζει -άγνωστο με τι- για κοινή χρήση τους.

Τη σκυτάλη παίρνει το τηλεοπτικό δίκτυο Fox News, που απηχεί τη στρεβλή οπτική των οπαδών του προέδρου. Με τη σειρά του μεταδίδει τις υπόνοιες ότι δήθεν ο ΠΟΥ συμμετείχε εξαρχής στην ενορχηστρωμένη συγκάλυψη των ύποπτων δεδομένων της Κίνας και ότι Κινέζοι γιατροί και δημοσιογράφοι «εξαφανίστηκαν», καθώς προειδοποιούσαν τις τοπικές Αρχές για την εξάπλωση του ιού και τη μεταδοτικότητά του από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Φυσικά η πιθανότητα ότι ο COVID-19 προήλθε από το εργαστήριο της Γουχάν δεν παζαρεύεται, καθώς είναι σχεδόν πεποίθηση του καναλιού. Κρατάει πάντως μια επιφύλαξη: ισχυρίζεται ότι ο ιός δεν παράχθηκε ως βιολογικό όπλο, αλλά «δημιουργήθηκε» ως μέρος της προσπάθειας της Κίνας να αποδείξει ότι οι ιοί καταπολεμώνται καλύτερα από την ίδια παρά από τις ΗΠΑ.

Επιστημονικός ανταγωνισμός δηλαδή, αλλά με όλες τις μακάβριες συνέπειές του. Και τη στιγμή που η χώρα θρηνεί τα περισσότερα θύματα της πανδημίας στον κόσμο -ενώ η Πολιτεία του Μιζούρι κάνει αγωγές στην Κίνα-, καταφτάνει ως μαζορέτα στο δυναμικό παιχνίδι προπαγάνδας του Fox News ο Λικ Μοντανιέ.

Η αμφισβήτηση

Εν τω μεταξύ, αρκετοί Γάλλοι επιστήμονες έσπευσαν να αντικρούσουν άμεσα τις παρατηρήσεις του, ενώ διάφορα ΜΜΕ άφησαν υπονοούμενα ότι είτε ο νομπελίστας έχει παρασυρθεί καλόπιστα από αναξιόπιστες πήγες είτε πως έχει αρχίσει στην ηλικία του να τα ψιλοχάνει.

Πριν από λίγα χρόνια, άλλωστε, στις διασκέψεις των βραβευμένων με Νόμπελ επιστημόνων που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο Λίνταου της Βαυαρίας εξέπληξε τους πάντες με την υιοθέτηση των βασικών αρχών της Ομοιοπαθητικής. 

Οι παρόντες συνάδελφοί του έμειναν άναυδοι και κουνώντας περιπαικτικά το κεφάλι τους περιφρόνησαν τις αμφιλεγόμενες προσεγγίσεις του. 

Το ίδιο συνέβη και όταν σε κεντρική διάλεξή του στο Σικάγο ανέπτυξε απόψεις κατά του εμβολιασμού των αυτιστικών, προκαλώντας έντονες επικρίσεις από μερίδα της επιστημονικής κοινότητας, η οποία του ευχήθηκε καλή καθηγητική σταδιοδρομία και ερευνητική εφαρμογή τους στην Κίνα. 

Οι νεωτεριστικές, κατά κάποιο τρόπο, θεωρήσεις του αντιμετωπίστηκαν περισσότερο ως πλησιάζουσες τα όρια του τσαρλατανισμού παρά ως ριζοσπαστικά καινοτόμες ιδέες που ανοίγουν νέους ορίζοντες στην Ιατρική.

Για τις εκτός επιστημονικής πεπατημένης αντιλήψεις του, πριν από τρία μόλις χρόνια 100 Γάλλοι ακαδημαϊκοί ζήτησαν την αποπομπή του από τον Ιατρικό Σύλλογο της χώρας. 

Κομμάτι δύσκολο, βέβαια, γιατί η πολύχρονη συνεισφορά του στη μελέτη των μολυσματικών επιδημιών δεν μπορούσε να διαγραφεί μονοκοντυλιά. Οταν όμως ο κόμπος έφτασε πια στο χτένι, διακεκριμένοι συνάδελφοί του τον κατέκριναν ανοιχτά πως εκφράζει θεωρίες συνωμοσίας που δεν σχετίζονται με την πραγματική επιστήμη.

Πρώτος αντέδρασε ο καθηγητής Ζαν-Φρανσουά Ντελφρεσί, φημισμένος ανοσολόγος και επικεφαλής του επιστημονικού συμβουλίου που συμβουλεύει τη γαλλική κυβέρνηση για τον COVID-19. Απάντησε κατηγορηματικά στον νομπελίστα πως τα γονίδια του ιού δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν δημιουργήθηκε από ανθρώπους στο εργαστήριο. 

Ο ίδιος επιστήμονας φαίνεται να έχει «ψυλλιάσει» στο αυτί του προέδρου Μακρόν να χαμηλώσει τις κορόνες περί κινεζικής αδιαφάνειας στο θέμα της πανδημίας.

Πράγμα που έγινε. Από τη πλευρά του, πάντως, ο Ολιβιέ Σβαρτς, επικεφαλής του Tμήματος Iών και Aνοσίας του Γαλλικού Ινστιτούτου Παστέρ, δήλωσε στο γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό «L’Obs», γνωστό στο παρελθόν ως «Le Nouvel Observateur», ότι «ο καθηγητής Μοντανιέ διαδίδει αλλόκοτες θεωρίες». 

Και συμπλήρωσε ότι «μελέτες που μοιράζονται πολλά διεθνή εργαστήρια αποδεικνύουν με σαφήνεια ότι ο νέος κορωνοϊός δεν είναι τεχνητό ανθρώπινο κατασκεύασμα στο εργαστήριο, αλλά, καθώς υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία και ευρήματα, έχει αναμφισβήτητα φυσική/ζωική προέλευση».

Το γονιδίωμά του, υπογράμμισε, αποκλείει την πιθανότητα να έχει κατασκευαστεί από ανθρώπους. Διαπίστωση που έχει κάνει και ο κορυφαίος ιατρικός εμπειρογνώμονας για τις λοιμώξεις στις ΗΠΑ δρ Αντονι Φάουτσι. 

Αλλά και τις δικές του επιστημονικές τοποθετήσεις τις έχουν «γραμμένες» οι έξαλλοι του Λευκού Οίκου, οι οποίοι χωρίς αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ανενδοίαστα με το δάκτυλο ως πηγή όλων των κακών το βιοεργαστήριο της Γουχάν.

Ο Τόμας Χάξλεϊ, ο Βρετανός βιολόγος του 19ου αιώνα και εμπνευστής του όρου «αγνωστικισμός», έλεγε ότι «η επιστήμη αυτοκτονεί όποτε υιοθετεί ένα δόγμα». Ωστόσο, εν μέσω αγωνίας, αναβρασμού και σκεπτικισμού, οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί γαρνιρισμένοι με παραπληροφόρηση φτάνουν ευκολότερα και πιο εύηχα από ποτέ στα αυτιά του μαζικού ακροατηρίου.

«Και αν έχει δίκιο;»

Ο Μοντανιέ με τα κολλήματα και το ρετάρισμά του -όσο και αν συνοδεύει τις ανεπεξέργαστες θεωρίες του παίζοντας τη σονάτα για πιάνο No. 16, σε ντο μείζονα, του Μότσαρτ- ακούγεται παράφωνος. 

Ανέκαθεν ήταν ένας σπουδαίος ερευνητής του εργαστηρίου και όχι προφήτης σαν εκείνους που εμφανίζονται στις δυστοπικές ταινίες προειδοποιώντας για θανάσιμες απειλές ώστε να σώσουν την ανθρωπότητα. Δεν του πάει ο ρόλος του μάντη δεινών. «Και αν έχει δίκιο;» ρωτούν απεγνωσμένα οι οπαδοί των απόψεών του. Ε, λοιπόν, δεν έχει.

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία επισήμανε την πιθανότητα ο SARS-CoV-2 να έχει δημιουργηθεί εργαστηριακά με θραύσματα γονιδίων από το γονιδίωμα HIV-1. Ατύχησε. Οι μελέτες απέδειξαν ότι οι ομοιότητες μεταξύ του γενετικού κώδικα των δύο ιών είναι ανεπαίσθητες για να θεωρηθούν σημαντικές. Στο κάτω-κάτω, και ο ίδιος γνωρίζει ότι η επιστημονική αλήθεια πάντα επικρατεί στο φινάλε.
Σε ό,τι αφορά, τέλος, εκείνη την ομάδα των Ινδών ερευνητών που επικαλείται ο Μοντανιέ -και η οποία δημοσίευσε τον Μάρτιο τις αναλύσεις της σε έναν ιστότοπο χωρίς να περιμένει την επαλήθευση των συμπερασμάτων της από τους ειδικούς-, ήδη απέσυρε την ανάρτησή της. Προφανώς επειδή συνειδητοποίησε αμήχανη το λάθος της. Πρόλαβε όμως να σωρεύσει εντυπώσεις, να δημιουργήσει αναστάτωση και να σπείρει αβεβαιότητα και δυσπιστία. 

Αναμφίβολα το επιστημονικό έργο είναι αυτό που θα κρίνει αλήθειες και ψέματα. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς οπαδός του Νίτσε για να ασπαστεί, εν μέσω πανδημίας, τη ρήση του: «Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα χωρίς να σκοτώνει τίποτα».

πηγη  www.protothema.gr

Περισσότερα »