Και ο Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος παρεμβαίνει στο θέμα
των ημερών που προκλήθηκε με αφορμή το ντοκυμαντέρ του ΣΚΑΪ,
σχετικά με
την έναρξη της Επανάστασης του 1821. Σε θέμα που έχει αναρτηθεί στο site
της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, αναφέρεται:
"Μετά ἀπό ὅσα λέγονται καί ἀκούονται τόν τελευταῖο καιρό ἀπό προσκυνημένους,
«Ἕλληνες» ἐναντίον τῶν ἡρώων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος,
οἱ ὁποῖοι ἔδωκαν τό αἷμα τους γιά τήν λευτεριά τῆς
Ἑλλάδος καί μετά ἀπό τήν αἰσχρή παραποίηση καί ἀλλοίωση τῆς
ἱστορίας, ἡ ὁποία ἐπιχειρεῖται μέσα ἀπό τηλεοπτικούς διαύλους,
(ἔφτασαν σέ σημεῖο νά χαρακτηρίσουν μεταξύ τῶν ἄλλων, μύθο,
τήν εὐλογία τῆς Ἐπανάστασης στήν Ἁγία Λαύρα, ἀπό τόν
Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό καί φρικτή σφαγή καί πλιάτσικο ἐκ
μέρους τῶν Ἐλλήνων τήν ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσᾶς),
θεωρήσαμε χρέος μας νά διαμαρτυρηθοῦμε ὡς Ἔλληνες, οἱ ὁποῖοι
ὄχι μόνο θίγονται ἀλλά καί ἀηδιάζουν ἀπ’ ὅλα τά παραπάνω καί
ὅλες τίς ἐλεεινότητες τῶν καιρῶν, ἀλλά καί ὡς
Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀφοῦ ὑπάρχει περισσή ἀσέβεια καί πρός
αὐτήν τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία στάθηκε ἡ φιλόστοργη μάνα τοῦ
Γένους.
Σάν μιάν ἀπάντηση σέ ὅλους τούς ἀνιστόρητους καί νάνους, πού μόνο
τιμή δέν περιποιοῦν στήν Ἑλλάδα, παραθέτομε κείμενο - ὁμιλία τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν, γιά τόν Κολοκοτρώνη, τοῦ ὁποίου
δυστυχῶς τό σεβάσμιο πρόσωπο, ἐπίσης, ἀπό ἀδαεῖς καί πατραλοῖες, τόν
τελευταῖο καιρό ὑβρίσθη.
Ἡ ὁμιλία αὐτή , έξεφωνήθη ἀπό τόν τότε Ἀρχιμανδρίτη καί
Ἱεροκήρυκα τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας Χρυσόστομο
Σκλήφα, νῦν Μητροπολίτη Πατρῶν, κατά τό Ἐπίσημο Μνημόσυνο πού ἐτελέσθη
στήν Τρίπολη στίς 25 Σεπτεμβρίου 1993, στόν Ἱερό
Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Βασιλείου, γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τοῦ
Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, μέ τήν συμπλήρωση 150 ἐτῶν ἀπό τήν κοίμησή του.
Τήν ἡμέρα ἐκείνη, στόν ὡς ἄνω Ἱερό Ναό, εἶχαν μεταφερθῆ ἀπό τό
μνημεῖο Ἀρχιερέων καί Προκρίτων πού βρίσκεται πλησίον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ
Προφήτου Ἠλιού Τριπόλεως, τά ὀστᾶ τοῦ Κολοκοτρώνη, τά ὁποῖα εἶχαν
τοποθετηθῆ ἐκεῖ τό ἔτος 1930, ὅταν μετεφέρθησαν ἀπό τό Α΄ Κοιμητήριο
Ἀθηνῶν, ὅπου εἶχε ταφῆ ὁ Κολοκοτρώνης.
Μετά τή Θεία Λειτουργία καί
τό Ἱερό Μνημόσυνο πού ἔγινε κατά τήν προαναφερθεῖσα ἡμερομηνία, τά
ὁστᾶ τοῦ Γέρου τοῦ Μωρηᾶ, μετεφέρθησαν ἐπί κυλίβαντος, τῇ συνοδείᾳ
τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Ἀρχῶν, καί χιλιάδων Λαοῦ στήν Πλατεία Ἄρεως
Τριπόλεως, ὅπου ἐτοποθετήθησαν στήν βάση τοῦ Ἀνδριάντος τοῦ θρυλικοῦ
Πολεμάρχου καί ὅπου ἀναπαύονται πλέον, ὑποδεικνύοντας στούς Νεοέλληνες
τό χρέος τους ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί τῆς Πατρίδος τους.
Ἡ ὁμιλία δημοσιεύεται ἀκόμη ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς συμπληρώσεως 168
ἐτῶν ἀπό τόν θάνατο τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη (4.2.1843 – 4.2.2011) καί
ἔχει ὡς ἑξῆς:
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Κύριε Ὑπουργέ,
Λοιποί Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες, Λαέ του Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε.
Στίς 4 Φεβρουαρίου 1843 ἔγειρε ἡ δαφνοστεφής κεφαλή τοῦ
θρυλικοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καί ἡ ψυχή του φτερούγισε στόν οὐρανό.
Ἡ Ἑλλάς ἀπό τότε κλίνει γόνυ τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης στόν λεοντόκαρδο καί πρωτομάστορα τῆς λευτεριᾶς.
Μνημονεύει τόν θρυλικό Πολέμαρχο, τήν δόξα τῆς Κλεφτουριᾶς, τό καύχημα τοῦ Μωρηᾶ καί τῆς Ἑλλάδος ὅλης.
Καί μεῖς, Κλῆρος καί Λαός, σ’αὐτό τόν Καθεδρικό Ναό τῆς πόλεώς μας,
τῆς θρυλικῆς Τριπολιτσᾶς τήν ὁποία ἐκεῖνος μέ πάθος ἀγάπησε καί μέ
πόνο ἱερό ἐλευθέρωσε, προσευχόμεθα ὑπέρ μακαρίας αὐτοῦ μνήμης καί
αἰωνίου ἀναπαύσως.
Ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάς ὑποκλίνεται σήμερα μπροστά στόν Ἐλευθερωτή τῆς πατρίδος μας καί γιά νά χρησιμοποιήσω τόν λόγο τοῦ ποιητοῦ:
Σήμερα ἡ Πατρίς ψιθυρίζοντας
«Ξέρω πῶς μοῦ μένουν ἀκόμα παιδιά,
τοῦ Μωρηᾶ στεφανώνῃ τό Γέρο,
καί εὐλογεῖ τόν λαό τοῦ Μωρηᾶ».
Ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάς ἀκουμπάει, προσκυνεῖ, ραίνει μέ τά μύρα τῆς
εὐγνωμοσύνης της αὐτή τήν λάρνακα πού φυλάει μέσα της, ὡς θησαυρόν
ἀτίμητο τά λείψανα τοῦ Κολοκοτρώνη.
Ἐλᾶτε, λοιπόν, σήμερα γνωστοί καί ἄγνωστοι, ἁπλοῖ καί ἐπίσημοι.
Ἐλᾶτε οἱ πανέλληνες, ἐλᾶτε μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά νά βηματίσωμε ἐκεῖ
ὅπου περπάτησε ἐκεῖνος, ὁ σημαιοφόρος τῶν γενναίων αἰσθημάτων καί
ἀθλημάτων τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς.
Πᾶμε νά βηματίσωμε στό Λιμποβίσι, ὅπου πρίν λίγα χρόνια ἡ
φιλόπατρις καρδία τοῦ Παναγιώτου Ἀγγελοπούλου, ὕψωσε λαμπρό τιμῆς
προσκυνητάρι γιά τούς δοξασμένους Κολοκοτρωναίους.
Νά περάσουμε στή Ζάκυνθο, νά ἀνηφορίσουμε τήν Πιάνα, στήν
Ἀλωνίσταινα καί τό Ἀρκουδόρεμα, στό Βαλτέτσι καί τήν Τριπολιτσά , στήν
Ἐπάνω Χρέπα καί τά Δερβενάκια, νά φτάσουμε στ’Ἀνάπλι καί τήν Πνύκα
καί ὅπου ἡ λευτεριά θρόνο τοῦ ἔστησε καί ἡ δάφνη μαζί μέ τή μυρσίνη
λαμπρό τοῦ πλέξανε τιμῆς στεφάνι.
