«Μαύρη και άραχνη» παρουσιάζεται η κατάσταση της χώρα μας από το
Economist καθώς κάνει λόγο για κίνδυνο εξόδου από την Ευρωζώνη αλλά και
από τη συνθήκη Σένγκεν.
Αναφέρεται επίσης και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο κάνει λόγο για άθλιες συνθήκες κράτησης οι οποίες παραβιάζουν την απαγόρευση "βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης".
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό "για αυτό τον εξευτελισμό ευθύνεται η ίδια η Ελλάδα, αλλά είναι και αποτέλεσμα της πίεσης του μεγάλου αριθμού των προσφύγων τα τελευταία χρόνια".
Το Economist επίσης αμφισβητεί το σύστημα εξέτασης αιτήσεων ασύλου τονίζοντας πως οι συνοριακοί έλεγχοι είναι ιδιαίτερα χαλαροί. Στο κείμενο αναφέρεται επίσης ότι αρκετοί μετανάστες πέφτουν θύματα ξυλοδαρμού από ξενοφοβικές ομάδες.
Στο δημοσίευμα προστίθεται ότι αυτό το διάστημα έχει μειωθεί η κίνηση λαθρομεταναστών και το πρόβλημα έχει μεταφερθεί στην Ιταλία.
Το περιοδικό δε διστάζει να χαρακτηρίσει ως διπλή τραγωδία το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ αλλά και από τη συνθήκη Σένγκεν.
Παράλληλα, τονίζεται πως η ΕΕ πρέπει να βοηθήσει τις χώρες με μεταναστευτικό πρόβλημα ενώ θα πρέπει οι χώρες να προβούν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
"Αν η Ελλάδα θέλει να αναστείλει το Δουβλίνο ΙΙ θα έπρεπε να αποδεχθεί την προσωρινή αναστολή και της συνθήκης του Σένγκεν και την επιστροφή των συνοριακών ελέγχων", αναφέρει το περιοδικό
Επίσης, στο περιοδικό αναφέρεται πως η Τουρκία θα πρέπει να αλλάξει μεταναστευτική πολιτική καθώς από τη δεκαετία του ’50 δε χορηγεί άσυλο παρά μόνο σε Ευρωπαίους πολίτες.
"Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό περισσότερο από άλλους, καθώς την περίοδο των συνταγματαρχών η οικογένειά του βρήκε άσυλο στη Σουηδία", καταλήγει το Economist.