Είδηση βόμβα δημοσίευσε τη Δευτέρα (9/5) η βρετανική εφημερίδα
Guardian, η οποία αναφέρει πως ο στρατός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ άφησε 61
άνθρωπους, ανάμεσα τους γυναίκες και μικρά παιδιά, να πεθάνουν στη μέση
της Μεσογείου, από πείνα και δίψα στις 25 Μαρτίου 2011.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, 72 Αφρικανοί μετανάστες κατευθύνονταν στο ιταλικό νησί Λαμπεντούσα, όπου μετά από 18 ώρες στη θάλασσα, τα καύσιμα στο πλοίο είχαν σχεδόν τελειώσει.Οι μετανάστες χρησιμοποίησαν το δορυφορικό τηλέφωνο του πλοίου για να επικοινωνήσουν με τον ιερέα Ζεράι στη Ρώμη, που θα τους υποδεχόταν στο λιμάνι.
Μετά το τηλεφώνημα, ο ιερέας κάλεσε την ιταλική ακτοφυλακή, η οποία και εντόπισε το πλοίο από τα ραντάρ, διαβεβαιώνοντας τον πως έχουν δώσει σήμα κινδύνου και όλες οι σχετικές δυνάμεις θα κινητοποιηθούν άμεσα.
Γρήγορα, ένα στρατιωτικό ελικόπτερο εμφανίστηκε πάνω από το πλοίο, το οποίο πέταξε μπουκάλια με νερό και μπισκότα, ειδοποιώντας τους μετανάστες ότι θα έρθει πλοίο για τη διάσωση τους. Ένα πλοίο που δεν έφτασε ποτέ.
Μετά από μερικές ώρες, όταν όλοι κατάλαβαν ότι πια δεν πρόκειται να τους σώσει κανείς, ο καπετάνιος του πλοίου προσπάθησε να φτάσει στη Λαμπεντούσα με μόλις 20 λίτρα καυσίμων.
Μετά από δύο ημέρες, το πλοίο έχασε τον προσανατολισμό του, στέγνωσε από καύσιμα, ενώ τα τρόφιμα είχαν αρχίσει να εξαντλούνται.
“Ξεμείναμε από πετρέλαιο, φαγητό και νερό. Δεν είχαμε τίποτα απολύτως”, λέει στη Guardian ένας από τους μόλις 11 μετανάστες που κατάφεραν να επιβιώσουν.
Κάποια στιγμή, στις 30 Μαρτίου, το πλοίο βρέθηκε κοντά σε αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ.
Τόσο κοντά που ήταν αδύνατο να μην το δουν. Τότε, απογειώθηκαν δύο μαχητικά, και οι μετανάστες φώναζαν για να τους βοηθήσουν.
Τελικά δεν κινητοποιήθηκε ούτε ένας στρατιώτης από αυτό το αεροπλανοφόρο, που σύμφωνα με έρευνα της Guardian πιθανότατα ήταν το Γαλλικό πλοίο, Σαρλ Ντε Γκολ που επιχειρούσε στη Μεσόγειο εκείνες τις ημερομηνίες.
Δυστυχώς, το πλοίο των μεταναστών παρασύρθηκε μακριά από το αεροπλανοφόρο και τότε ξεκίνησαν και οι πρώτοι θάνατοι μέσα στο πλοίο.
“Κάθε πρωί ξυπνούσαμε και βρίσκαμε έναν νεκρό δίπλα μας. Τους κρατούσαμε για 24 ώρες, και μετά τους πετούσαμε στη θάλασσα”, αναφέρει στη βρετανική εφημερίδα, ο Αμπού Κούρκε.
Συνολικά 61 άνθρωποι πέθαναν από τη δίψα και την πείνα τις συνολικά 16 ημέρες που έμειναν στη μέση του πουθενά.
Στις 10 Απριλίου το πλοίο κατάφερε να πιάσει στεριά και για την ακρίβεια ξεβράστηκε στις ακτές της πόλης Ζλιτάν, κόντά στην Μισράτα της Λιβύης.
Για την υπόθεση, το Συμβούλιο του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες έχει διατάξει έρευνα.
“Η Μεσόγειος δεν μπορεί να γίνει Άγρια Δύση. Αυτοί που δεν σώζουν ανθρώπους στη θάλασσα δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι”, είπε η εκπρόσωπος Λώρα Μπολντρίνι.
Καμία χώρα του ΝΑΤΟ δεν έχει παραδεχθεί ακόμα ότι το ελικόπτερο ήταν δικό της.
