Μπορεί το...
ΔΝΤ να προβαίνει σε ενθαρρυντικές προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ωστόσο οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ όμως προειδοποιούν ευθέως όσους ενδιαφέρονται ή έχουν βάλει και κεφάλαια στην χώρα μας, πως «τα δύσκολα είναι μπροστά» και ότι οι σκληρές μεταρρυθμίσεις θα συναντήσουν τεράστιες αντιστάσεις, που απειλούν να «μπλοκάρουν» το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής και να οδηγήσουν ακόμα και σε αιματηρά επεισόδια ή και λεηλασίες.
Στην έκθεσή της για την κατάσταση στην Ελλάδα, η CIA μοιάζει περίπου έκπληκτη για το γεγονός ότι δεν έχουν ήδη ξεσπάσει ακόμα χειρότερα επεισόδια και συγκρούσεις στη χώρα, μετά τα αιματηρά γεγονότα του Μαΐου πέρυσι.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι συντάκτες της εκθέσεως που αναρτήθηκε στο επίσημο site της αμερικανικής υπηρεσίας μυστικών υπηρεσιών, η κυβέρνηση της Αθήνας «αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμες προκλήσεις για να περάσει αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίσει την ηχηρή αντίδραση από ισχυρά συνδικάτα της χώρας και των εργαζομένων γενικά».
Τα ελληνικά εργατικά συνδικάτα, σύμφωνα με την έκθεση, έχουν αντιδράσει στα νέα μέτρα λιτότητας «αλλά οι απεργίες μέχρι τώρα είχαν περιορισμένο αντίκτυπο στην πρόθεση της κυβέρνησης να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις».
«Κόκκινος συναγερμός» για την Ελλάδα
Η έκθεση της CIA για την κατάσταση στην Ελλάδα, «στέκεται» ιδιαίτερα στην άνοδο της ανησυχίας που «θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ικανότητα της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και να επιτύχει τους στόχους του προϋπολογισμού, ενώ θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ταραχές ή βία».
Με τον τρόπο αυτόν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα στους αμερικανούς –και όχι μόνο- επενδυτές που θα έδειχναν ενδιαφέρον για να τοποθετήσουν στη χώρα μας τα κεφάλαια, τα οποία θα ήθελε η κυβέρνηση να προσελκύσει –με τις διαδικασίες του fast track μάλιστα- για να βάλει την Ελλάδα ξανά στον παγκόσμιο χάρτη των επενδύσεων.
Φαίνεται έτσι όμως και πόσο εύθραυστη είναι η προσπάθεια για να φιλοτεχνηθεί ένα νέο προφίλ για τη χώρα σύμφωνα με το οποίο, αν και δυσφημίστηκε διεθνώς πριν ένα χρόνο ως σύγχρονος «Τιτανικός», θα μπορούσε τώρα να αποδείξει πως είναι ένας φιλικός και ασφαλής προορισμός για τα ξένα κεφάλαια.
Στην έκθεση της CIA προβάλλεται ιδιαίτερα η δυσκολία που ενέχει η προσπάθεια για μεταρρυθμίσεις και προσέλκυση επενδύσεων, σε συνθήκες κρίσης και σαρωτικών ανατροπών. Το οξύμωρο ίσως είναι πως, ενώ οι «θυσίες» οδηγούν σε βία που τρομάζει τους επενδυτές, θεωρούνται ταυτόχρονα και το τίμημα για προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Υπογραμμίζεται μάλιστα ότι «σε αντάλλαγμα για το μεγαλύτερο πακέτο διάσωσης που δόθηκε ποτέ, η κυβέρνηση ανακοίνωσε περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων συνολικού ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε διάστημα τριών ετών, πέρα από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που έχουν ήδη ληφθεί».
«Κρατικός καπιταλισμός»
Περιγράφοντας το ελληνικό ζήτημα, οι συντάκτες της έκθεσης κάνουν λόγο για «μια καπιταλιστική οικονομία, με ένα δημόσιο τομέα που αντιστοιχούσε στο 40% του ΑΕΠ και με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ περίπου στα δύο τρίτα των κορυφαίων οικονομιών της ζώνης του ευρώ».
Υπό την έντονη πίεση από την ΕΕ και από διεθνείς παράγοντες της αγοράς, τονίζεται στην έκθεση, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λιτότητας που περιλαμβάνει μείωση των κρατικών δαπανών, μείωση του μεγέθους του δημόσιου τομέα, μείωση της φοροδιαφυγής, μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης και των συνταξιοδοτικών συστημάτων, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές εργασίας και προϊόντων.
«Ζοφερό μέλλον»
Τα χειρότερα έρχονται. Σύμφωνα με την έκθεση της CIA, oι δανειστές της Ελλάδας απαιτούν από την Αθήνα να εντείνει τις προσπάθειές της το 2011 για αύξηση της είσπραξης των φόρων, μετοχοποιήσεις στις δημόσιες επιχειρήσεις, καθώς και τη συγκράτηση των δαπανών υγείας, ενώ σκοπεύουν να δώσουν στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή του δανείου από το την ΕΕ και ΔΝΤ.
Η Ελλάδα ανταποκρίθηκε εισάγοντας μείζονες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά «οι επενδυτές εξακολουθούν να αναρωτιούνται εάν η Ελλάδα μπορεί να στηρίξει τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής απέναντι σε μια ζοφερή οικονομική προοπτική και στη λαϊκή δυσαρέσκεια».
Στην έκθεση γίνεται εκτενής αναφορά και σε όσα προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπερτονίζεται το «μαγείρεμα» των αριθμών και η απώλεια της αξιοπιστίας ενώ ουσιαστικά, στην έκθεση αυτή δικαιώνονται και οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης για τις απανωτές υποβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας στις οποίες προέβησαν.
Επικρίνονται τέλος συλλήβδην οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 και εξής «για την αποτυχία τους να ελέγξουν την αύξηση των ελλειμμάτων», εξαιτίας της ανικανότητας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και την σπατάλη του δημοσίου χρήματος.
