Απέχει σχεδόν 22 έτη φωτός από τη Γη και είναι ο καλύτερος υποψήφιος για να διατηρεί το νερό υγρό στην επιφάνειά του και ίσως να φιλοξενεί ζωή όπως εμείς τη γνωρίζουμε.
Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός νέου εξωπλανήτη, δυνητικά "κατοικήσιμου", αυξάνοντας σε τέσσερις τον αριθμό των πλανητών αυτών που βρίσκονται εκτός του ηλιακού μας συστήματος, τους οποίους έχει εντοπίσει η επιστημονική κοινότητα."Ο συγκεκριμένος πλανήτης --βραχώδης-- είναι ο νέος καλύτερος υποψήφιος για να διατηρεί το νερό υγρό στην επιφάνειά του και ίσως να φιλοξενεί τη ζωή όπως εμείς τη γνωρίζουμε", εξήγησε ο Γκιγέμ Ανγκλάντα-Εσκουντέ, ο υπεύθυνος της ομάδας αυτής που εργαζόταν στο Carnegie Institution for Science στην Ουάσινγκτον.
Ο πλανήτης αυτός (GJ 667Cc) είναι σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι που έχει ονομαστεί GJ 667C και βρίσκεται σχεδόν 22 έτη φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός αντιστοιχεί σε 9.460 δισεκατομμύρια χλμ.).
Περιστρέφεται γύρω από το αστέρι του σε σχεδόν 28 ημέρες και έχει ελάχιστη μάζα 4,5 φορές εκείνης της Γης. Ο πλανήτης αυτός είναι συνεπώς περίπου 50% πιο ογκώδης από το δικό μας πλανήτη.
Ο πλανήτης βρίσκεται σε μια τροχιά που τον τοποθετεί σε μια απόσταση από το αστέρι του εντός "μιας κατοικήσιμης ζώνης", όπου οι θερμοκρασίες δεν είναι ούτε υπερβολικά υψηλές ούτε υπερβολικά χαμηλές, επιτρέποντας στο νερό να παραμείνει υγρό στην επιφάνεια.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ενδείξεις που επιτρέπουν να εκτιμηθεί ότι τουλάχιστον ένας ακόμη εξωπλανήτης, ίσως δύο, ίσως ακόμη και τρεις άλλοι είναι σε τροχιά γύρω από το ίδιο αστέρι.
Το αστέρι αυτό ανήκει σε ένα αστρικό σύστημα που περιλαμβάνει συνολικά τρία αστέρια.
Η ανακάλυψη αυτή δείχνει ότι πλανήτες εν δυνάμει κατοικήσιμοι μπορούν να σχηματιστούν σε μια μεγαλύτερη ποικιλία περιβαλλόντων σε σχέση με αυτό που πιστευόταν μέχρι σήμερα, επισημαίνουν οι συντάκτες της έρευνας που δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος της επιθεώρησης Lettres du Journal d' Astrophysique και στην ηλεκτρονική διεύθυνση arxiv.org/archive/astro-ph.
Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν δημόσια δεδομένα του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, τα οποία ανέλυσαν σύμφωνα με μια νέα μέθοδο. Συμπεριέλαβαν επίσης μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τα τηλεσκόπια του Παρατηρητηρίου Keck στη Χαβάη.