Το Ιδρυμα Στ.Νιάρχος απέκτησε το κύπελλο του Σπύρου Λούη

Έναντι 654.913 με τιμή εκκίνησης τα 140.000 ευρώ δημοπρατήθηκε σε άγνωστο μέχρι στιγμής πλειοδότη, από τον Οίκο Κρίστις, το ασημένιο κύπελλο που απονεμήθηκε στον Έλληνα μαραθωνοδρόμο Σπύρο Λούη, μετά τη νίκη του στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 1896.

 

Το κειμήλιο που συνδέεται άμεσα τη χώρα μας, ανήκει πλέον στο Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Το κύπελλο, ύψους 15 εκατοστών, δημοπρατήθηκε έπειτα από σχετική απόφαση του εγγονού του Ολυμπιονίκη. Στη δημοπρασία παρουσιάστηκαν ακόμη 170 αντικείμενα των Ολυμπιακών Αγώνων, κυρίως αυθεντικές αφίσες και πυρσοί.

Για τη δημοπρασία, στο Λονδίνο βρέθηκε και αντιπροσωπεία του Δήμου Αμαρουσίου με σκοπό να αποκτήσει το κύπελλο ο δήμος και να παραμείνει στην Ελλάδα.

 

 Κρατώντας το ασημένιο κύπελλο στα χέρια, φορώντας λευκά γάντια, η Νικολέτ Τόμκινσον, εκ μέρους του οίκου, ανέφερε στους δημοσιογράφους ότι «αυτό είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αναμνηστικά των Ολυμπιακών Αγώνων που έχουμε δει ποτέ».

Και πρόσθεσε: «Βρισκόταν στην ιδιοκτησία της οικογένειας από τότε και περνούσε από γενιά σε γενιά. Πιστεύουμε ότι ήταν τοποθετημένο πάνω στο τζάκι, σαν κάτι που έκανε περήφανη όλη την οικογένεια και τους φίλους της. Είναι ένα ιστορικό κομμάτι. Εάν θέλετε να αγοράσετε κάποια αναμνηστικά από τους Ολυμπιακούς, τότε αυτό πρέπει οπωσδήποτε να το πάρετε».

Λέγεται ότι το κύπελλο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου φυλασσόταν στα μποστάνια με τις ντομάτες που είχε η οικογένεια του Σπύρου Λούη . Ο ίδιος πέθανε το 1940.

Ο οίκος δημοπρασιών διέψευσε ότι η πώλησή του οφείλεται στην οικονομική κρίση που πλήττει την Ελλάδα. Αποκάλυψε, όμως, ότι είχε επικοινωνήσει με την οικογένεια πολλά χρόνια πριν, αλλά η επιλογή να δημοπρατηθεί τώρα ελήφθη όταν έγινε γνωστό ότι το Λονδίνο αναλαμβάνει τους Ολυμπιακούς του 2012. Ο Σπύρος Λούης ο νεότερος, αποφάσισε να το πωλήσει για το καλό των παιδιών του.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Christie's, είπε στον οίκο ότι «θα ήταν αδύνατο να το κόψει σε δύο κομμάτια» και «το πιο λογικό ήταν να το δώσει σε κάποια δημοπρασία διασφαλίζοντας με τα χρήματα το μέλλον της οικογένειάς του».