Οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά ένα μακρινό ηλιακό
σύστημα, σε απόσταση περίπου 10.000 ετών φωτός από τη Γη, οι τροχιές των
τριών -έως τώρα γνωστών- εξωπλανητών του μοιάζουν πάρα πολύ με τις
τροχιές των πλανητών του δικού μας συστήματος, καθώς όλες βρίσκονται
σχεδόν στο ίδιο επίπεδο μεταξύ τους και, παράλληλα, είναι
ευθυγραμμισμένες με το επίπεδο περιστροφής του άστρου-ήλιου τους, δηλαδή
με τον ισημερινό του.
Η Γη και οι υπόλοιποι επτά πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο σαν
δρομείς σε γειτονικές διαδρομές του ίδιου στίβου, στο ίδιο περίπου
επίπεδο. Αντίθετα, πολλοί εξωπλανήτες, ιδίως οι λεγόμενοι «καυτοί Δίες»,
συνήθως εμφανίζουν χαοτική συμπεριφορά, με δραματικές κλίσεις ή και
αντίστροφες τροχιές σε σχέση με αυτές του άστρου τους.
Τώρα, οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια ΜΙΤ, Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ
κι άλλα ερευνητικά ινστιτούτα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
«Nature», σύμφωνα με το «Science» και το «New Scientist», ανίχνευσαν το
πρώτο εξωπλανητικό σύστημα με εξίσου εύτακτες τροχιές πλανητών, οι
οποίοι κινούνται γύρω από το άστρο Κέπλερ-30, μεγάλο και φωτεινό όσο ο
δικός μας Ήλιος. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», οι
επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το εν λόγω άστρο, όπως και το δικό μας,
περιστρέφεται γύρω από ένα κάθετο άξονα και γύρω από αυτό περιφέρονται
τρεις πλανήτες, όλοι στο ίδιο επίπεδο.
Ο ένας εξωπλανήτης, με διάμετρο περίπου τετραπλάσια από αυτή της Γης,
έχει έτος (διάρκεια πλήρους περιφοράς γύρω από το άστρο του) 29 γήινων
ημερών, ενώ οι άλλοι δύο, με διάμετρο εννέα και 12 φορές μεγαλύτερη της
Γης, έχουν έτη 60 και 143 ημερών αντίστοιχα. Κανείς από τους τρεις
εξωπλανήτες δεν είναι «καυτός Δίας». Το ίδιο το άστρο, που είναι σχετικά
νεαρής ηλικίας, κάνει μία πλήρη περιφορά γύρω από το εαυτό του κάθε 16
μέρες.
Η ανακάλυψη, κατά τον καθηγητή φυσικής του ΜΙΤ Τζος Γουίν, δείχνει
ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν συνιστά κάποια ασυνήθιστη
«ιδιοτροπία» του σύμπαντος και το γεγονός ότι ο Ήλιος μας και οι
πλανήτες κινούνται οργανωμένα στο ίδιο επίπεδο, κατά πάσα πιθανότητα δεν
αποτελεί μία σπάνια σύμπτωση.
Το πόσο συχνό φαινόμενο είναι οι σταθερές και εύτακτες τροχιές των
πλανητών στα αστρικά (ηλιακά) συστήματα, έχει σημασία για την εκτίμηση
των πιθανοτήτων ύπαρξης εξωγήινης ζωής στο σύμπαν, καθώς, σύμφωνα με τον
καθηγητή αστρονομίας Τζέιμς Λόιντ του πανεπιστημίου Κορνέλ, οι σταθερές
τροχιές ευνοούν ένα σταθερό κλίμα που, με τη σειρά του, ευνοεί την
ανάπτυξη ζωής, όπως συνέβη και στη Γη.