Η μοναχή Agnès Mariam de la Croix ζει
στη Συρία εδώ και 20 χρόνια. Η στάση απέναντι στους περίφημους
«ακτιβιστές» ουσιαστικά μισθοφόρους-φανατικούς μουσουλμάνους οι οποίοι
έχουν εισβάλλει στη Συρία, είναι γνωστή εδώ και καιρό όταν η θαρραλέα
αυτή μοναχή αποκάλυψε ότι την ομαδική σφαγή στην Χούλα έκαναν οι
μισθοφόροι και όχι ο Στρατός της Συρίας όπως τα δυτικά ΜΜΕ –και τα
περισσότερα στην Ελλάδα- είχαν αρχικά αναφέρει.
Η Agnès
Mariam de la Croix ζει στη μονή του St. James κοντά στο χωριό Qara και
ήταν από τους πρώτους οι οποίοι μίλησαν για τα εγκλήματα των μισθοφόρων
στην Χούλα από μαρτυρίες προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στο μοναστήρι.
«Υποφέρουμε από έλλειψη
ασφάλειας και από αβέβαιο μέλλον. Είμαστε απομονωμένοι σαν κακοήθεις
όγκοι. Σε κάθε μέρος έχουμε ένοπλους οι οποίοι εκδράμουν σε αστικές
περιοχές αναγκάζοντας τον άμαχο πληθυσμό να εγκαταλείψουν τις εστίες
τους και να υπακούουν στις διαταγές τους.
Αυτό που θέλουν οι
ένοπλοι είναι να παραλύσουν την καθημερινή ζωή έτσι ώστε να μην υπάρχουν
ανοικτά καταστήματα, ώστε αν κάποιος χρειαστεί κάτι να μην μπορεί να
βρει τίποτα και φυσικά δεν μπορούμε να βρούμε είδη πρώτη ανάγκης,
υπάρχει έλλειψη από καύσιμα, οι ώρες που έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα είναι
περιορισμένες, και ο φόβος είναι διάσπαρτος γιατί δεν γνωρίζεις πότε θα
έρθει η σειρά σου, για να θεωρηθείς ως συνεργαζόμενος (σ.σ. με τις
κυβέρνηση).
Θεωρούμε ότι κάτι πάει δεν καλά και αυτό
επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα, με τον αγώνα αυτό που λέγεται ότι είναι
για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Δεν είμαι από τη
Συρία, αλλά ζω στη Συρία εδώ και 20 χρόνια. Η Συρία ήταν κάτω από ένα
καθεστώς το οποίο είχε τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος
όχι όμως με την έννοια της καταπίεσης προς τον κόσμο αλλά με την έννοια
ότι όποια απόφαση παιρνόταν αυτή λαμβανόταν από μερικούς ανθρώπους.
Υπήρχε
όμως ασφάλεια, υπήρχε τροφή, εκπαίδευση, και οι άνθρωποι ζούσαν ανεκτά
χωρίς όμως να μπορούν να πουν τη γνώμη τους δημόσια.
Τώρα αυτός ο ολοκληρωτισμός δεν είναι καλός και είναι ξεπερασμένος, αλλά εάν οι ένοπλοι εξεγερμένοι εφαρμόσουν ένα άλλο ολοκληρωτισμό ο οποίος μπορεί να χειρότερος από τον προηγούμενο,
γιατί τώρα υπάρχει αίμα, μπορεί να σε αποκεφαλίσουν, την περασμένη
εβδομάδα στο χωριό μας έκοψαν τα δάχτυλα ενός ανθρώπου τον οποίο
κατηγορούσαν ως συνεργάτη του καθεστώτος, ο οποίος δεν ήταν καν από το
χωριό αυτό, στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν και τον έκοψαν σε κομμάτια,
και τον άφησαν έτσι στο δρόμο ώστε και τα παιδιά ακόμη να τον βλέπουν.
Τέτοιες
πράξεις βαρβαρότητας δεν μπορούν να βοηθήσουν τον κόσμο να πιστέψει,
ότι αυτό που συμβαίνει είναι ένας αγώνας για την ελευθερία.
Η
πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας ουσιαστικά κρατείται ως όμηρος και
κάποιες φορές ως όργανο ως μέσο από τους ένοπλους αυτούς (σ.σ.
μισθοφόροι) οι οποίοι έρχονται και επιλέγουν ως πεδίο μάχης τις πόλεις.
Γιατί; γιατί δεν πάνε σε άλλες περιοχές που δεν έχουν πόλεις, είμαστε
γεμάτοι από ερημικές εκτάσεις. Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα σκανδαλώδες
και μας αφήνει στην απελπισία είναι ότι ο Δυτικός κόσμος φαίνεται ότι
υποστηρίζει την άνοδο αυτή της θρησκευτικής βίας μόνο και μόνο για να
ανατρέψει το καθεστώς.
Είμαστε κατά της βίας και είμαστε κατά της
δικαιολόγησης της βίας. Δεν μπορείς να πεις ότι αυτός ο άνθρωπος
σκοτώνει ένα άλλο άνθρωπο και είναι δικαιολογημένος στο να τον σκοτώσει.
Ακόμη περισσότερο όταν με τις πράξεις του θέτει σε κίνδυνο και έχει
σοβαρές παράπλευρες απώλειες σε ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό ο οποίος από
την αρχή της διαμάχης ήταν ουδέτερος. Αυτό ήταν που συνέβη στο Χαλέπι.
Ξέρετε
είμαστε υπεύθυνοι και δεν είμαστε υπεύθυνοι σήμερα, είμαστε απέναντι
στην ιστορία. Όταν όλες αυτές οι φρικαλεότητες που έχουν συμβεί
αποκαλυφθούν, όταν δείτε την οικογένεια της οποίας η κόρη έχει βιαστεί, η
για συνολικές κακοποιήσεις, για οικογένειες όπου ο γιός τους
αποκεφαλίστηκε, ή ο πατέρας τους απάχθηκε, ξέρετε ότι υπάρχουν χιλιάδες
πολίτες για τους οποίους κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκονται γιατί έχουν
απαχθεί.
Υπάρχουν πολλές συμμορίες που ισχυρίζονται ότι είναι με
την επανάσταση αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά συμμορίες κακοποιοί,
που έρχονται και ζητούν λύτρα από τις οικογένειες των απαχθέντων.
Κάποιοι άλλοι έχουν θρησκευτικό φανατισμό. Παίρνουν κάποιο αιχμάλωτο
επειδή είναι Αλαουίτης, κάποιον άλλο επειδή είναι μετριοπαθής
μουσουλμάνος. Δεν ξέρουμε τι γίνεται είναι ένα κομφούζιο, είναι ένα
χάος.
Αυτό όμως που θλίβει πραγματικά είναι το γεγονός
ότι η διεθνής κοινότητα κρατά στα χέρια της ένα παράδοξο. Από τη μια
πλευρά λέει με υποκρισία «θέλουμε ειρήνη θέλουμε να προστατέψουμε τον
άμαχο πληθυσμό» θέλουν μάλιστα και να επέμβουν με στρατιωτικό τρόπο όπως
έγινε σε άλλες χώρες, αλλά από την άλλη πλευρά χρηματοδοτούν, στέλνουν
πληροφορίες και όπλα σε ενόπλους που πραγματικά δεν ξέρεις από πού
έρχονται.
Εμείς εργαζόμαστε από κοινού με τους
θρησκευτικούς μας ηγέτες, με τους θρησκευτικούς ηγέτες των μουσουλμάνων
αλλά και συγκεκριμένων φυλών για την ειρήνη λκέγ0οντας ότι υπάρχει
δρόμος για τη μη βία, αλλά και την πραγματική μη βία.
Οι πολίτες
της Συρίας είναι αναστατωμένοι και ζητάμε από τις οργανώσεις δικαιωμάτων
του ανθρώπου, δικαιώματα όχι μόνο για τους ενόπλους αλλά δικαιώματα για
τον άμαχο πληθυσμό ο οποίος είναι παγιδευμένος ανάμεσα στις δύο
παρατάξεις.
Ζητάμε επίσης να μας απαντήσουν γιατί οι μάχες πρέπει να γίνονται μέσα σε αστικά κέντρα.
Μιλώντας με κατοίκους στο Χαλέπι κανείς δεν ξέρει από πού αυτοί οι
ένοπλοι ήρθαν. Είτε ήρθαν από χωριά βόρεια από την πόλη είτε ήρθαν από
το εξωτερικό. Τι κάνουν στο Χαλέπι, γιατί το κάνουν γιατί
χρηματοδοτούνται και βοηθούνται και εξοπλίζονται και γιατί
παρεμβάλλονται ανάμεσα σε αμάχους σε αστικές περιοχές και μετά
κατηγορούν το καθεστώς ότι βομβαρδίζει αμάχους;
Σας
παρακαλώ, μην εισέρχεστε σε περιοχές αμάχων, μην εισέρχεστε σε πόλεις.
Πηγαίνετε στην έρημο εάν θέλετε να κάνετε τον πόλεμό σας.
Θέλω
να πω σε όσους με βλέπουν τώρα, είμαι Χριστιανή και πιστεύω στο Θεό,
πιστεύω στον Ιησού Χριστό. Η μη βία είναι ο καλύτερος τρόπος για να
πετύχουμε τους σκοπούς μας.
Τέλος μοναχή Agnès Mariam de la Croix κάνει έκκληση προς όλες τις κατευθύνσεις λέγοντας:
«Αφήστε
το λαό της Συρίας ήσυχο, αφήστε μας ήσυχους. Δεν φέρνετε τίποτα άλλο
από θάνατο, φόβο, ανασφάλεια, χάος με τις μεγάλες σας ιδέες, τις μεγάλες
σας διακηρύξεις και τις μεγάλες σας δυνάμεις. Αφήστε το λαό της Συρίας
ήσυχο. Αρκετά. Και σταματήστε να χρηματοδοτείται και να εξοπλίζετε τους
αντάρτες τους οποίους φέρνετε από πού δεν ξέρω.
Και
εμείς λυπούμαστε για αυτούς του ανθρώπους γιατί έχουν οικογένειες έχουν
μητέρες αλλά πολλές φορές μάχονται και δεν ξέρουν που μάχονται αλλά
νομίζουν ότι με το να πολεμούν και σκοτωθούν θα πάνε στον παράδεισο».
defencenet.gr
