Σε ένα ημιυπόγειο στην Κυψέλη ζει εδώ και καιρό ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές του ελαφρολαϊκού τραγουδιού.
«Τα είδωλα πεθαίνουν... όρθια». Αυτός είναι ένας από τους
υποψήφιους τίτλους μιας βιογραφίας που αναμένεται -μόλις κυκλοφορήσει- να
συζητηθεί.
Πρόκειται για τον Τέρη Χρυσό, έναν σεμνό και σπουδαίο καλλιτέχνη του
ελαφρού τραγουδιού, με μεγάλες τιμές και δόξες σε περασμένες χρυσές εποχές, ο
οποίος αποφάσισε να τα πει όλα έξω από τα δόντια.
Ο αγαπημένος τραγουδιστής που σήμερα μένει μόνος σε ένα ημιυπόγειο στην Κυψέλη ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και αποκαλύπτει δραματικές πτυχές της ζωής του αλλά και την αχαριστία που έχει νιώσει από συναδέλφους του, τους οποίους έχει βοηθήσει.
Ο αγαπημένος τραγουδιστής που σήμερα μένει μόνος σε ένα ημιυπόγειο στην Κυψέλη ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και αποκαλύπτει δραματικές πτυχές της ζωής του αλλά και την αχαριστία που έχει νιώσει από συναδέλφους του, τους οποίους έχει βοηθήσει.
Το μεγάλο του παράπονο όμως είναι γιατί ο χώρος της δουλειάς
του του έχει γυρίσει την πλάτη και γιατί η πολιτεία τον αδίκησε τόσο πολύ
κόβοντάς του τη σύνταξη του ΙΚΑ, την οποία δικαιούται...
«Σου 'δωσα την αγάπη μου», «Ηταν μια οπτασία», «Κάποιο αστέρι φωτεινό», «Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου», «Μεγιεμελέ» και φυσικά το περίφημο «Τάκα-τάκα»...
«Σου 'δωσα την αγάπη μου», «Ηταν μια οπτασία», «Κάποιο αστέρι φωτεινό», «Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου», «Μεγιεμελέ» και φυσικά το περίφημο «Τάκα-τάκα»...
Αυτά είναι μερικά από τα μεγάλα σουξέ του Τέρη Χρυσού, του
δημοφιλούς «πρωταγωνιστή» μιας ανέμελης εποχής κατά την οποία γίνονταν πάρτι με
βερμούτ και η διασκέδαση χτυπούσε κόκκινο σε ρυθμούς σέικ.
Στο μικρό αλλά πολύ καθαρό και φροντισμένο ημιυπόγειο της
Κυψέλης όπου μένει σήμερα ο τραγουδιστής η ζωή κυλάει σε αργούς ρυθμούς σαν ένα
τραγούδι μπλουζ από εκείνα που ερμήνευε ο ίδιος.
Μόνο που το σημερινό «μπλουζ»
του Τέρη Χρυσού είναι πολύ μοναχικό και σε δραματικούς τόνους: «Δεν έχω καμία
ζήτηση από πουθενά!
Το τηλέφωνό μου δεν χτυπάει για δουλειά, παρ’ όλο που η φωνή
μου κρατάει ακόμη...» μας λέει και συνεχίζει: «Ούτε για μια έξτρα εμφάνιση,
έτσι ώστε να βγάλω κάποια χρήματα και να τσοντάρω στην πενιχρή σύνταξη που
παίρνω. Αν χαλάσει ο θερμοσίφωνάς μου δεν θα έχω χρήματα να τον φτιάξω».
Η αλήθεια είναι πως ο 73χρονος τραγουδιστής διαθέτει ακόμη αρκετή από τη γνώριμη ζωντάνια και θα μπορούσε να έκανε επιλεκτικές εμφανίσεις.
Η αλήθεια είναι πως ο 73χρονος τραγουδιστής διαθέτει ακόμη αρκετή από τη γνώριμη ζωντάνια και θα μπορούσε να έκανε επιλεκτικές εμφανίσεις.
Δυστυχώς όμως το σημερινό σταρ σίστεμ δεν επιτρέπει τέτοιες...
χαρές σε παλιούς καλλιτέχνες.
«Μόνο η Αντζελα Ζήλεια και η Κλειώ Δενάρδου, με
τις οποίες διατηρώ φιλία από παλιά, με παίρνουν τηλέφωνο» συνεχίζει στο ίδιο
ύφος.
Πριν από μερικά χρόνια ο Τέρης Χρυσός έπαθε έμφραγμα και σήμερα είναι αναγκασμένος να παίρνει καθημερινά πάρα πολλά χάπια.
Η καρδιά του δεν άντεξε όταν ήρθε στο σπίτι του ο δικαστικός επιμελητής και το προσημείωσε λόγω χρεών του στο ΙΚΑ.
Τι συνέβη;
Πριν από πέντε χρόνια ο τραγουδιστής πήρε αναδρομικά 18.000
ευρώ από το υπουργείο Πολιτισμού λόγω μιας τιμητικής σύνταξης των 750 ευρώ που
του είχε δοθεί, όπως και σε πολλούς άλλους συναδέλφους της γενιάς του.
Ομως με έναν νέο νόμο του Ευάγγελου Βενιζέλου, οι
καλλιτέχνες που έπαιρναν σύνταξη του ΙΚΑ δεν μπορούσαν να παίρνουν και τιμητική
σύνταξη.
Ετσι ο Τέρης Χρυσός βρέθηκε να χρωστάει στο ΙΚΑ τα χρήματα
που πήρε αναδρομικά ως τιμητική σύνταξη και γι’ αυτό υποχρεώθηκε να κάνει
διακανονισμό δίνοντας κάθε μήνα 250 ευρώ.
«Θα πρέπει να σας πω ότι τα
αναδρομικά τελικά έγιναν 23.000 ευρώ με τις προσαυξήσεις... Μέχρι πέρσι τα
πλήρωνα και ζούσα με 500 ευρώ τον μήνα, αλλά εδώ και έντεκα μήνες σταμάτησα να
τα πληρώνω γιατί δεν μπορώ.
Χρωστάω 15.000 ευρώ και δεν έχω να τα δώσω. Δεν αντέχω άλλο!
Τα βγάζω πέρα πολύ δύσκολα.
Με αυτά τα λεφτά πρέπει να φάω, να πληρώσω τα κοινόχρηστα,
να πληρώσω κάποιες δόσεις, το φως, το νερό, το τηλέφωνο, τα χαράτσια και δεν
μου φτάνουν. Το ξέρω ότι κάποια στιγμή το ΙΚΑ μπορεί να με πετάξει έξω από το
σπίτι μου, αλλά τι να κάνω;»
Ο Τέρης Χρυσός θεωρεί ότι είναι μεγάλη αδικία να μην παίρνει μια σύνταξη την οποία δικαιούται αφού έχει εργαστεί σαράντα χρόνια και έχει πληρώσει τις κρατήσεις του στο ΙΚΑ.
Ο Τέρης Χρυσός θεωρεί ότι είναι μεγάλη αδικία να μην παίρνει μια σύνταξη την οποία δικαιούται αφού έχει εργαστεί σαράντα χρόνια και έχει πληρώσει τις κρατήσεις του στο ΙΚΑ.
«Βρίσκομαι στα δικαστήρια με το ΙΚΑ και ελπίζω ότι θα
δικαιωθώ. Το ξέρω ότι στην εποχή του μνημονίου δεν ακούγεται και τόσο καλά να
ζητάς δύο συντάξεις.
Αλλά αυτό συμβαίνει σε παρά πολλούς άλλους καλλιτέχνες που
δεν τους άγγιξε ο νόμος Βενιζέλου.
Εγώ τι είμαι, πολίτης β' κατηγορίας; Και όλα αυτά όταν ο
νόμος του Βενιζέλου έχει πλέον αρθεί και τώρα μπορούν και πάλι οι καλλιτέχνες
να παίρνουν δύο συντάξεις» συμπληρώνει με παράπονο.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια ο πατέρας-κατάσκοπος και το παράπονο για τη Μαρινέλλα
Στη συγκλονιστική βιογραφία του ο Τέρης Χρυσός κάνει μεγάλη αναφορά στα πολύ δύσκολα παιδικά του χρόνια. Μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Μέχρι τα δεκαέξι μου η ζωή μου ήταν άθλια.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια ο πατέρας-κατάσκοπος και το παράπονο για τη Μαρινέλλα
Στη συγκλονιστική βιογραφία του ο Τέρης Χρυσός κάνει μεγάλη αναφορά στα πολύ δύσκολα παιδικά του χρόνια. Μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Μέχρι τα δεκαέξι μου η ζωή μου ήταν άθλια.
Οκτώ χρόνων γύριζα στους δρόμους της Τρούμπας και πούλαγα
φιστίκια. Ηρθαμε πρόσφυγες στην Αθήνα από την Κωνσταντινούπολη, με ένα βρακί
μόνο. Τι να σας πρωτοπώ! Μέχρι που πήγαν να με βιάσουν!»
Αποκαλύπτει ότι ο πατέρας του ήταν Εβραίος κατάσκοπος και
τους παράτησε, με αποτέλεσμα η μητέρα του, που στα νιάτα της ήταν
τραγουδίστρια, χωρίς όμως να έχει βγάλει δίσκους, να παντρευτεί έναν άλλον
άντρα, ελληνικής καταγωγής, από τον οποίο πήρε και το επίθετό του (είναι
Χρυσόγελος, αλλά ο Αλκης Στέας τον... βάφτισε «Χρυσό» για καλλιτεχνικούς
λόγους).
Μιλάει με πάρα πολλές λεπτομέρειες για τα πρώτα του καλλιτεχνικά
βήματα, τα οποία είναι συνυφασμένα με την αρχή της καριέρας πολλών μεγάλων
ονομάτων του τραγουδιού, όπως είναι η Μαρινέλλα και ο Φίλιππος Νικολάου.
Και για τους δύο έχει να διηγηθεί πολλές ιστορίες από τη
στενή γνωριμία του μαζί τους, τονίζοντας όμως: «Παρ’ ότι τους στήριξα, όταν
έγιναν φίρμες έκαναν πως δεν με... ήξεραν και δεν συνεργάστηκαν ποτέ μαζί μου».
Ο Τέρης Χρυσός επί σαράντα χρόνια ζούσε τους γονείς του ο
ίδιος και για άλλα επτά χρόνια πλήρωνε το ενοίκιο της
αδελφής του που έχει τρία παιδιά. Στο βιβλίο, εξηγώντας τους λόγους που δεν
έβγαλε πολλά χρήματα, υποστηρίζει: «Εμείς του ελαφρού τραγουδιού δεν παίρναμε
πολλά, αντίθετα με τους λαϊκούς, γιατί δεν είχαμε λουλούδια και δεν γινόταν η
λεγόμενη “ζημιά”.
Για να καταλάβετε, όταν εγώ και ο Σταμάτης Κόκοτας ήμασταν
και οι δύο μεγάλες φίρμες, εκείνος έπαιρνε τριάντα χιλιάδες δραχμές κι εγώ
χίλιες δραχμές...»
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
ΦΩΤ.: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
ΦΩΤ.: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ