και ανεργία στην χώρα, θα επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα, από την πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη, ενώ εδώ παρουσιάζεται ως ο "σταθεροποιητής" της οικονομίας.
«Μπορεί μία χώρα να οδηγηθεί η ίδια μέσω των φόρων της στην οικονομική λήθη; Ενας εξωτερικός παρατηρητής θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεράνει ότι η Ελλάδα διεξάγει ένα πείραμα για να δει αν όντως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο».
Με αυτό το ειρωνικό σχόλιο ξεκινάει το ιδιαιτέρως επικριτικό ως προς το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, όπου υποστηρίζεται ότι ο νέος «τιμωρητικός», όπως χαρακτηρίζεται, φορολογικός κώδικας θα οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και χαμηλότερα κρατικά έσοδα.
«Το ελληνικό χρέος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει ανέλθει στο 170% από το 120% που βρισκόταν όταν παρενέβη για πρώτη φορά η Ευρωπαϊκή Ενωση», «θυμίζει» η αμερικανική εφημερίδα (αποφεύγοντας σε αυτό το σημείο να αναφερθεί στην ανάμειξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου). «Σήμερα, σχεδόν όλο το χρέος της Ελλάδας ανήκει στους ευρωπαίους γείτονές της και το ΔΝΤ», επισημαίνει η WSJ.
«Είναι κατανοητό ότι οι συγκεκριμένοι πιστωτές αναμένουν και επιθυμούν να πληρωθούν. Εχουν άλλωστε επανειλημμένως χαλαρώσει τους όρους αποπληρωμής και τα επιτόκια των εν λόγω δανείων».
«Η επιμονή τους ωστόσο για την επιβολή υψηλότερων φόρων δεν θα αυξήσει τις πιθανότητες να ξαναπάρουν τα λεφτά τους», υποστηρίζει χαρακτηριστικά η αμερικανική εφημερίδα, υπογραμμίζοντας ότι «η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται επί πέντε συναπτά έτη».
«Η Αθήνα υποστηρίζει ότι οι νέοι φόροι θα φέρουν φέτος έσοδα ύψους 2,3 δισ. ευρώ. Στοίχημα ότι αυτά τα τελευταία μέτρα, όπως και οι προηγούμενοι «γύροι» υψηλών φόρων, θα πέσουν έξω», υποστηρίζει η WSJ.
«Την ίδια ώρα», όπως τονίζεται, «οι γείτονες της Ελλάδας φαίνεται ότι κατανοούν τα οφέλη της χαμηλότερης φορολόγησης: στη Βουλγαρία, η οποία αναμένει ανάπτυξη 1,5% εφέτος ο φόρος επιχειρήσεων ανέρχεται στο 10% και φυσικών προσώπων πάλι στο 10%, ενώ στην Τουρκία ο φόρος εισοδήματος επιχειρήσεων φθάνει το 20%, με την ανάπτυξη να αναμένεται να ανέλθει γύρω στο 4% εφέτος».
«Ακούμε συνέχεια ότι η Ελλάδα πρέπει να κάνει την οικονομία της περισσότερο ανταγωνιστική- πράγμα που είναι αληθές», γράφει η WSJ.
«Δεν θα το κατορθώσει ωστόσο κάνοντας τον φορολογικό της κώδικα ακόμα πιο τιμωρητικό», όπως υποστηρίζει.
Ποια είναι η λύση που προκρίνει; «Η Ελλάδα πρέπει να εξέλθει από την παγίδα λιτότητας ΕΕ και ΔΝΤ, και ένας τρόπος για να το κατορθώσει θα ήταν με την εφαρμογή ενιαίου φόρου (flat tax)».
«Ο δρόμος που ακολουθεί σήμερα μόνο σε μεγαλύτερα δεινά οδηγεί», καταλήγει το άρθρο.
Έχουμε λοιπόν ένα θέατρο του παραλόγου, όπου το αυτονόητο διώκεται καθημερινώς, και κάποιος θα αναρωτηθεί, αφού γνωρίζουν ότι οδηγούν την χώρα σε οικονομικό θάνατο, γιατί προχωρούν σε τέτοιες φοροεισπακτικές λύσεις που παρόμοιες είχαμε να δούμε από τον καιρό της Τουρκοκρατίας. Επί Τούρκων η φορολόγηση επιβάλονταν με στόχο την δήμευση της περιουσίας των "ραγιάδων", ότι συμβαίνει τώρα δηλαδή.
Συνήθως η άγρια φορολόγηση θεσπίζεται, για να καταστραφέι το μεγαλύτερο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και για να εξαθλιωθεί το σύνολο ενός λαού, ώστε μετά όταν καταφθάσουν οι ξένες πολυεθνικές να βρουν "καμμένη" γη, άδεια από ντόπιους ανταγωνιστές (δηλαδή καθαρά μερίδια αγοράς) και φθηνα, εργατικά χέρια έτοιμα για όλα, καθώς θα βρίσκονται κυριολεκτικά σε κατάσταση απόλυτης πείνας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
