Σε
συνέχεια του άρθρου που ξεκαθάρισε τους λόγους για τους οποίους η
Εθνική Τράπεζα έπρεπε να είχε φροντίσει να δημοσιευτεί ο ισολογισμός
εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών της
Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (http://banquedorient.org/web/?p=2553), θα αναλύσουμε τον αναγκαστικό νόμο 325/1936, ο οποίος ξεκίνησε να ισχύει 50 μέρες πριν την μονομερή λήξη της εκκαθάρισης.
Υποχρεωτική η δημοσίευση του ισολογισμού εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής σε ΦΕΚ σύμφωνα και με τον αναγκαστικό νόμο 325/1936
Ένας νόμος λοιπόν, ο οποίος εμφανίστηκε ελάχιστες ημέρες πριν το τέλος του 1936, έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στην υπερασπιστική γραμμή της Εθνικής Τράπεζας και να καταδείξει ότι η μη δημοσίευση του ισολογισμού εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής σε ΦΕΚ ήταν παράνομη και πλέον ισοδυναμεί με τη μη ολοκλήρωση της εκκαθάρισης.Ο Αναγκαστικός Νόμος 325 της 5ης Νοεμβρίου 1936, ο οποίος εκδόθηκε από τον Ι. Μεταξά και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 498 της 10ης Νοεμβρίου 1936, είναι από τους πιο σημαντικούς νόμους στη διαμάχη με την Εθνική Τράπεζα για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής.
Άρθρο 3 του Αναγκαστικού Νόμου 325/1936
Στα δύο πρώτα άρθρα του ο νόμος αναφέρεται σε συγκεκριμένες τράπεζες, οι περισσότερες από τις οποίες μπήκαν σε εκκαθάριση λόγω πτώχευσης, κάτι που δεν ισχύει για την περίπτωση της Τράπεζας Ανατολής.
Στο τρίτο του άρθρο ωστόσο, ορίζει ότι για τις τράπεζες οι οποίες βρίσκονται σε εκκαθάριση δυνάμει ειδικών νόμων, οι εκκαθαριστές συντάσσουν και δημοσιεύουν στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών λογιστική κατάσταση που εμφανίζει την κατάσταση των λογαριασμών της εκκαθάρισης.
Αντίγραφο της λογιστικής κατάστασης έπρεπε να υποβληθεί και στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, μαζί με έκθεση των πεπραγμένων της εκκαθάρισης στο έτος που πέρασε. Ειδικά για τις εκκαθαρίσεις που ήταν σε εξέλιξη, όπως στην Τράπεζα Ανατολής, έπρεπε να δημοσιευτεί ισολογισμός που να αφορούσε τις εργασίες της εκκαθάρισης μέχρι τη στιγμή εκείνη.
Ο ν. 5261/1931 είναι ένας ειδικός νόμος για τη συγχώνευση των ανωνύμων εταιρειών, και όπως συμφωνεί και η Εθνική Τράπεζα στις ανακοινώσεις και τις απαντήσεις της, με αυτόν έγινε η συγχώνευση της Τράπεζας Ανατολής.
Επομένως ο αναγκαστικός νόμος 325/1936 στο άρθρο 3, συμπεριλαμβάνει ξεκάθαρα και την περίπτωση της Τράπεζας Ανατολής.
Κατά συνέπεια, η απόλυση των ειδικών εκκαθαριστών, μονομερώς από τον αντιπρόσωπο της Εθνικής Τράπεζας, μετά την ολοκλήρωση του καθορισμού των τιμών ρευστοποίησης και μόνο, αποτελεί ένα διαρκές αδίκημα της Εθνικής Τράπεζας κατά των κομιστών μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, μια και εμπόδισε τους εκκαθαριστές από την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Υπενθυμίζουμε ότι οι εκκαθαριστές απολύθηκαν στις 23 Δεκεμβρίου 1936, ενώ το μονομερές έγγραφο που η πλευρά της ΕΤΕ αποκαλεί “ισολογισμό εκκαθάρισης” συντάχθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1936, πέντε (5) ημέρες αργότερα.
Συμπερασματικά, δεν υπήρχε τρόπος να δημοσιευτεί οποιοσδήποτε ισολογισμός στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών από τους εκκαθαριστές και την ευθύνη για αυτό φέρει η Εθνική Τράπεζα που τους γνωστοποίησε την απόλυση τους πριν τη σύνταξη του ισολογισμού, χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα από τη σύμβαση συγχώνευσης ή την Ελληνική νομοθεσία.
Το πρακτικό της 189ης συνεδρίασης των ειδικών
εκκαθαριστών της Τράπεζας Ανατολής, κατά την οποία απομακρύνθηκαν
αυθαίρετα από τον αντιπρόσωπο της Εθνικής Τράπεζας.
Τελικός ισολογισμός
εκκαθάρισης 28/12/1936
εκκαθάρισης 28/12/1936
Με τέτοιο νομικό υπόβαθρο, αλλά και με την πληθώρα των αποδεικτικών στοιχείων που υπάρχουν, είναι σαφής ο λόγος που η νομική ομάδα της Εθνικής Τράπεζας ζήτησε αναβολή στην εκδίκαση των πρόσφατων ασφαλιστικών μέτρων επίδειξης εγγράφων τον Αύγουστο του 2013.
Προφανώς, το αίτημα αναβολής λόγω… καλοκαιρινών διακοπών του “μοναδικού δικηγόρου που γνωρίζει την υπόθεση στην Εθνική Τράπεζα, του κ. Λιναρίτη” προκάλεσε αρκετά γέλια και θύμησε άλλες αναβολές λόγω εκτακτών προβλημάτων υγείας, που ήταν γνωστά 3 εβδομάδες πριν συμβούν…
Βέβαια ο δικαστής και οι άλλοι δικηγόροι ήταν στη θέση τους, τη στιγμή που η Εθνική Τράπεζα με τους χιλιάδες εργαζομένους και την τεράστια νομική υπηρεσία δεν έχει άλλο δικηγόρο ικανό να σταθεί σε μία… τόσο απλή υπόθεση. Υπόθεση με την οποία έχουν αναμιχθεί εκπρόσωποι εξωγήινων και έμποροι “διαστημικών καυσίμων” με τους οποίους η Εθνική Τράπεζα καίγεται να συναντηθεί στα δικαστήρια, ενώ αντίθετα όταν δεν έχει απέναντι της ανίδεους και περίεργους, εξαφανίζεται με ελαφρά πηδηματάκια.
Φυσικά, τα στοιχεια είναι γνωστά στην ηγεσία της Εθνικής Τράπεζας, η οποία γνωρίζει καλύτερα από όλους τις παρατυπίες που διαπράχθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Η διαρκής άρνηση της να παραδεχθεί τα λάθη της θυμίζει μια άλλη υπόθεση, αυτή της Express Service, για την οποία η ίδια νομική ομάδα κατάφερε να καταδικαστεί η Εθνική Τράπεζα στο ποσό των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι αν η νομική ομάδα της Εθνικής Τράπεζας θα κατορθώσει να μπει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως η νομική ομάδα με τις μεγαλύτερες απώλειες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Μπορεί βέβαια να υπάρχει ακόμη για την ΕΤΕ η “ελπίδα” των αναβολών και των τυπικών ενστάσεων, όπως διακηρύσσουν κύκλοι στο εσωτερικό της, ωστόσο κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να λογοδοτήσει και μέχρι τότε ας ελπίσουμε το Υπουργείο Οικονομικών να έχει κατορθώσει να βρει τις λογιστικές καταστάσεις για την εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής που θα έπρεπε να έχει υποβάλει η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας, όπως ορίζει και ο αναγκαστικός νόμος 325/1936. Εκτός και αν δεν υπάρχουν…
