Μόνο θλίψη και αγανάκτηση προκαλεί η τραγωδία στο ανθρακωρυχείο της Σόμα
στην Τουρκία στις 13 Μαΐου. Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία που δόθηκαν
στη δημοσιότητα, οι νεκροί έχουν φτάσει τους 284, οι τραυματίες είναι
122, ενώ 363 κατάφεραν να γλιτώσουν.
Αγωνία υπάρχει για 18 ακόμη άτομα που παραμένουν εγκλωβισμένα κάτω από την επιφάνεια και σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας της Τουρκίας καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες ώστε να τους βγάλουν στην επιφάνεια. Σύμφωνα με όσα δήλωσε, ο αριθμός των νεκρών από το δυστύχημα δεν αναμένεται να ξεπεράσει τους 302.
Ενώ η «θύελλα» στην Τουρκία δεν έχει ακόμη κοπάσει, η εφημερίδα Χουριέτ φέρνει στο «φως» την τραγική ιστορία δύο αντρών, του 43χρονου Huseyin Avkas και του 19χρονου γιου του, Ferhat.
O Huseyin εργαζόταν στο ανθρακωρυχείο αλλά πρόσφατα πήρε σύνταξη.
Ωστόσο, ήθελε να προσφέρει στην οικογένειά του μία καλύτερη ζωή για αυτό και συνέχιζε να δουλεύει στο Σόμα όπου πολλοί τον θεωρούσαν μία «ηγετική μορφή».
Ο γιος του, Fatih, ήταν το πρώτο από τα παιδιά του που αποφάσισε να πιάσει δουλειά στο ορυχείο, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε και το μικρότερο παιδί του, ο Ferhat.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι άγραφος νόμος για τους ανθρακωρύχους τα μέλη της ίδιας οικογένειας να μην εργάζονται στην ίδια βάρδια, αλλά για την οικογένεια Avkas αυτό ήταν απλά αδύνατο, αφού ήθελαν να δουλεύουν μαζί.Την ημέρα του τραγικού δυστυχήματος ο Huseyin και ο Ferhat έφυγαν από το σπίτι μαζί, όχι όμως και ο πρωτότοκος Fatih ο οποίος ήταν άρρωστος.
Στο Σόμα, ο Huseyin Avkaş ήταν ο «αρχηγός» μιας ομάδας 60 αντρών, κυρίως νέων, οι οποίοι μόλις είχαν πιάσει δουλειά εκεί.
Κάποια στιγμή ο Huseyin απομακρύνθηκε από την ομάδα του για να πάρει ένα τηλέφωνο, ενώ ο γιος του και οι άντρες του ήταν εκατοντάδες μέτρα κάτω από το έδαφος.
Τότε όμως συνέβη το μοιραίο.
Ο Huseyin παρόλο που αμέσως κατάλαβε ότι κάτι πολύ σοβαρό συνέβη, χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισε να κατεβαίνει στο ορυχείο. Ηταν μία εικόνα τραγική: Ενώ οι εργαζόμενοι που βρίσκονταν πιο κοντά στην έξοδο έβγαιναν σιγά σιγά στην επιφάνεια, ο Huseyin έτρεχε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη μετά. Κανείς δεν ξέρει για πόσο πάλεψαν ή ποιες ήταν οι τελευταίες τους κουβέντες. Ο Huseyin όμως κατάφερε να βρει το γιο του.
Το επιβεβαιώνει ο διασώστης που αντίκρισε μία συγκλονιστική εικόνα. Πατέρα και γιο, αγκαλιά, νεκρούς...
Σοκάρει η μαρτυρία επιζώντα
Ένας από τους επιζώντες του ορυχείου στη Σόμα αποκάλυψε συγκλονιστικές σκηνές που αντίκρισε λίγο πριν βγει στην επιφάνεια.
Όπως ανέφερε ο Χασάν Οζντίλ στη Χουριέτ: « Είδα έναν εργάτη με μια ζώνη γύρω από το λαιμό του να προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Πήγα σε έναν χώρο λίγα μέτρα πιο πάνω από το σημείο που έγινε η έκρηξη.
Εκεί δεν υπήρχε οξυγόνο και έφυγα. Μερικοί από τους εργάτες που βρίσκονταν εκεί χτυπούσαν τα κεφάλια τους στους τοίχους. Οι μάσκες οξυγόνου που είχαν δε λειτουργούσαν. Κουβαλούσα αυτή τη μάσκα για τρία χρόνια, αλλά ακόμη δεν έχω καταλάβει σε τι χρησιμεύει. Οι μάσκες πρέπει να περνούν από έλεγχο κάθε έξι μήνες, αλλά κανείς ποτέ δεν τις ήλεγξε».
Ο Οζντίλ σοκαρισμένος πρόσθεσε: «Η έκρηξη έγινε περίπου 2.400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Πήγα στο ορυχείο. Έβαζαν ανθρώπους στον ιμάντα μεταφοράς. Υπήρχαν περίπου 50-60 εργάτες εκεί. Οι φίλοι μου ανέβηκαν στον ιμάντα που μετέφερε τον κόσμο και πέθαναν εκεί...».
Αγωνία υπάρχει για 18 ακόμη άτομα που παραμένουν εγκλωβισμένα κάτω από την επιφάνεια και σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας της Τουρκίας καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες ώστε να τους βγάλουν στην επιφάνεια. Σύμφωνα με όσα δήλωσε, ο αριθμός των νεκρών από το δυστύχημα δεν αναμένεται να ξεπεράσει τους 302.
Ενώ η «θύελλα» στην Τουρκία δεν έχει ακόμη κοπάσει, η εφημερίδα Χουριέτ φέρνει στο «φως» την τραγική ιστορία δύο αντρών, του 43χρονου Huseyin Avkas και του 19χρονου γιου του, Ferhat.
O Huseyin εργαζόταν στο ανθρακωρυχείο αλλά πρόσφατα πήρε σύνταξη.
Ωστόσο, ήθελε να προσφέρει στην οικογένειά του μία καλύτερη ζωή για αυτό και συνέχιζε να δουλεύει στο Σόμα όπου πολλοί τον θεωρούσαν μία «ηγετική μορφή».
Ο γιος του, Fatih, ήταν το πρώτο από τα παιδιά του που αποφάσισε να πιάσει δουλειά στο ορυχείο, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε και το μικρότερο παιδί του, ο Ferhat.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι άγραφος νόμος για τους ανθρακωρύχους τα μέλη της ίδιας οικογένειας να μην εργάζονται στην ίδια βάρδια, αλλά για την οικογένεια Avkas αυτό ήταν απλά αδύνατο, αφού ήθελαν να δουλεύουν μαζί.Την ημέρα του τραγικού δυστυχήματος ο Huseyin και ο Ferhat έφυγαν από το σπίτι μαζί, όχι όμως και ο πρωτότοκος Fatih ο οποίος ήταν άρρωστος.
Στο Σόμα, ο Huseyin Avkaş ήταν ο «αρχηγός» μιας ομάδας 60 αντρών, κυρίως νέων, οι οποίοι μόλις είχαν πιάσει δουλειά εκεί.
Κάποια στιγμή ο Huseyin απομακρύνθηκε από την ομάδα του για να πάρει ένα τηλέφωνο, ενώ ο γιος του και οι άντρες του ήταν εκατοντάδες μέτρα κάτω από το έδαφος.
Τότε όμως συνέβη το μοιραίο.
Ο Huseyin παρόλο που αμέσως κατάλαβε ότι κάτι πολύ σοβαρό συνέβη, χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισε να κατεβαίνει στο ορυχείο. Ηταν μία εικόνα τραγική: Ενώ οι εργαζόμενοι που βρίσκονταν πιο κοντά στην έξοδο έβγαιναν σιγά σιγά στην επιφάνεια, ο Huseyin έτρεχε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη μετά. Κανείς δεν ξέρει για πόσο πάλεψαν ή ποιες ήταν οι τελευταίες τους κουβέντες. Ο Huseyin όμως κατάφερε να βρει το γιο του.
Το επιβεβαιώνει ο διασώστης που αντίκρισε μία συγκλονιστική εικόνα. Πατέρα και γιο, αγκαλιά, νεκρούς...
Σοκάρει η μαρτυρία επιζώντα
Ένας από τους επιζώντες του ορυχείου στη Σόμα αποκάλυψε συγκλονιστικές σκηνές που αντίκρισε λίγο πριν βγει στην επιφάνεια.
Όπως ανέφερε ο Χασάν Οζντίλ στη Χουριέτ: « Είδα έναν εργάτη με μια ζώνη γύρω από το λαιμό του να προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Πήγα σε έναν χώρο λίγα μέτρα πιο πάνω από το σημείο που έγινε η έκρηξη.
Εκεί δεν υπήρχε οξυγόνο και έφυγα. Μερικοί από τους εργάτες που βρίσκονταν εκεί χτυπούσαν τα κεφάλια τους στους τοίχους. Οι μάσκες οξυγόνου που είχαν δε λειτουργούσαν. Κουβαλούσα αυτή τη μάσκα για τρία χρόνια, αλλά ακόμη δεν έχω καταλάβει σε τι χρησιμεύει. Οι μάσκες πρέπει να περνούν από έλεγχο κάθε έξι μήνες, αλλά κανείς ποτέ δεν τις ήλεγξε».
Ο Οζντίλ σοκαρισμένος πρόσθεσε: «Η έκρηξη έγινε περίπου 2.400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Πήγα στο ορυχείο. Έβαζαν ανθρώπους στον ιμάντα μεταφοράς. Υπήρχαν περίπου 50-60 εργάτες εκεί. Οι φίλοι μου ανέβηκαν στον ιμάντα που μετέφερε τον κόσμο και πέθαναν εκεί...».