Κατά τον Σωκράτη η πολιτική είναι
επάγγελμα («τοιούτον επιτήδευμα») που δεν μπορεί να το ασκήσει όποιος δεν
διαθέτει από τη φύση του καλό μνημονικό, ευχέρεια μάθησης, μεγαλοπρέπεια, χάρη,
αγάπη και συγγένεια με την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την ανδρείαν και τη
σωφροσύνη. «Ει μη φύσει είη μνήμων, ευμαθής, μεγαλοπρεπής, εύχαρις, φίλος τε
και συγγενής αληθείας, δικαιοσύνης, ανδρείας, σωφροσύνης» (Πλάτωνος Πολιτεία,
στ΄, 487, 4-5). Έξοχος επ’ αυτού ο αιώνιος έφηβος, «αεί παις» Κωνσταντίνος
Δεσποτόπουλος, (Καθημερινή 5/10/14).
Ερώτηση κρίσεως : Πόσοι από τους νυν πολιτικούς, ιθαγενείς ή αλλογενείς,
αυτοκρινόμενοι έντιμα, μπορούν να αναμετρηθούν με τον σωκρατικό κανόνα ;
Από την απολογητική του μικρομεσαίου Φλαμανδού Herman van Rompuy, πρώτου
προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, μας αποσβόλωσε ο θαυμασμός του για τον δικό
μας ΓΑΠ, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2009 τους «αποκάλυψε με
ασυνήθιστα ειλικρινείς όρους την οικτρή κατάσταση των δημοσίων οικονομικών (της
Ελλάδος ) δεν έκαμε καμία προσπάθεια να κρύψει την απάτη και τη διαφθορά ούτε
τα ψέματα των προκατόχων του (…) σόκαρε και εντυπωσίασε την αίθουσα». ( Η
Ευρώπη στη θύελλα, σ.42). Πρόκειται για απίστευτη παρανάγνωση της πολιτικής
ένδειας του θαυμαζομένου. Η αυτοενοχοποίηση βεβαίως έκανε τότε τον γύρο του
πλανήτη και τροφοδότησε για καιρό τον παγκόσμιο διασυρμό του λαού μας.
Από τον Ρομπέϊ κρατούμε την ολλανδική
παροιμία: «η συμφορά έρχεται καβάλα στ’ άλογο και φεύγει πεζή». Για να φύγει
όμως έστω πεζή χρειάζονται εκείνοι που θα την εκδιώξουν.
Όταν μας «διέσωσαν» το χρέος μας ήταν
129,7%. Τώρα ως «διασωθέντες»έφθασε 180%. Το ΑΕΠ της χώρας είναι –25%.
2.500.000 πολίτες είναι κάτω του ορίου φτώχειας και άλλοι 3.800.000 στα
όρια της φτώχειας Νεόπτωχοι. Ως προς τον «κίνδυνο φτώχειας» κατέχουμε τη
χειρότερη θέση στην Ευρωένωση (Eurostat) και σχετικά με τους δείκτες ευημερίας
βρισκόμαστε στην 4η χειρότερη θέση μεταξύ 35 χωρών του ΟΟΣΑ. 169
δισ. έχασαν τα νοικοκυριά. Το άθροισμα απωλειών σε ακίνητα εισοδήματα και τις
όλες οικονομικές δραστηριότητες ξεπερνά το ιλιγγιώδες νούμερο των 600 δισ.
€. 1.000.000 πολίτες δεν πλήρωσαν τον κακόφημο ΕΝΦΙΑ.
Κανείς δεν θα κλάψει την διατυμπανιζόμενη
αποχώρηση της τρόικας. Οι «διασώστες» στήνουν υποκατάστατο μηχανισμό
ταπεινωτικής ασφαλώς εποπτείας ενώ τα μνημονιακά μέτρα θα συνεχιστούν με
το ψευδώνυμο των μεταρρυθμίσεων.
Τελικά χωρίς διαγραφή σοβαρού μέρους του
χρέους και ρύθμιση αποπληρωμής του απολειπομένου με ρήτρα ανάπτυξης,
συζητούμενες εναλλακτικές διευθετήσεις θα διαιωνίζουν μόνο το πρόβλημα. Δεν θα
το λύσουν.
Τα κυβερνητικά αφηγήματα είναι προδήλως
παραπλανητικά.
Αλλά αν στην οικονομία κυριαρχεί η
εξαφάνιση επαφής με την πραγματικότητα στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων τα
πράγματα είναι απειλητικότερα και αληθινά επικίνδυνα.
Η προχθεσινή τουρκική πρόκληση εισβολής
στην Κυπριακή ΑΟΖ με στόχο την τρομοκράτηση των διεθνών εταιρειών που
εμπλέκονται στις έρευνες και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων έδειξε το
αχαλίνωτο του τουρκικού επεκτατισμού. Χλιαρή η βρετανική αντίδραση (εγγυήτρια
δύναμη τάχα). Νίψη χειρών, δίκην Ποντίου Πιλάτου από τις ΗΠΑ (ναι μεν, αλλά).
Επιβεβαιώνουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου αλλά ζητούν «ακριβοδίκαιο διαμοιρασμό
του φυσικού πλούτου» με τον Αττίλα !
Επιβεβλημένη η πρώτη αντίδραση της
ελληνοκυπριακής πλευράς : Στο ψυγείο οι διαπραγματεύσεις. Το σωστό είναι στον
Καιάδα! Η υπό κατάψυξη διαδικασία απεργάζεται ανανική «λύση», δηλαδή ξεπούλημα
της Κύπρου. Οι ξένοι το φροντίζουν. Εμείς τι μυαλό κουβαλάμε;
Στον ΟΗΕ ο Αιγύπτιος πρόεδρος ξεγύμνωσε
τον νεοοθωμανό αλλά ο Κύπριος πρόεδρος δεν ψέλλισε λέξη καταγγελίας του Αττίλα
και των συνεχιζόμενων εγκλημάτων του. Ελλάδα – Κύπρος εκλιπαρούν την Τουρκία να
ευαρεστηθεί να συμβάλει στη λύση. Ώρα η Κύπρος να προσφύγει σε Χάγη και
Συμβούλιο Ασφαλείας.
Στο νέο μεσανατολικό γεωπολιτικό σκηνικό
η Κύπρος ως κυρίαρχη δημοκρατία με το στρατηγικό πλεονέκτημα των ενεργειακών
της αποθεμάτων έχει κεντρικό ρόλο. Το κατάλαβε ο αντιπρόεδρος Μπάϊντεν. Δεν το
συνειδητοποίησαν Αθήνα – Λευκωσία.
Το πολιτικά αφελές και εθνικά
καταστροφικό «διζωνική –δικοινοτική» ανατρέπει άρδην κάθε θετική προοπτική. Οι
υπό προσωρινή κατάψυξη διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη – Έρογλου, δυνάμενες να
αποψυγούν ανά πάσαν στιγμήν, οδηγούν σε μη βιώσιμη συνομοσπονδία με
επόμενη φάση την πλήρη τουρκοποίηση της Μεγαλονήσου και την εξαφάνιση του
Ελληνισμού.
Ο σύμπας κόσμος όσο εμείς μένουμε
απράγμονες , χαριεντιζόμενοι με τον εχθρό θεωρεί ότι Μακεδονία σημαίνει Σκόπια και
δεν θυμάται ότι η Κύπρος είναι τουρκοκρατουμενη.
Επιβάλλεται αναθεώρηση στρατηγικής από
μηδενική βάση. Κύριο αίτημα: αποχώρηση Αττίλα και εποίκων. Τα υπόλοιπα
επαφίενται στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Όπου δεν ισχύει ο κανόνας «δίκαιον έστι ό,τι
αν δόξη τοις πλέιοσι»(Αριστοτέλης) δεν υπάρχει δημοκρατία. Εν τέλει
πάντως
«τη μοίρα του κάθε λαός την κάνει
μοναχός του,
κι όσα του κάνει η τρέλλα του δεν του τα
κάνει ο εχτρός του».
