F-35 Όσα πρέπει να ξέρετε για το μαχητικό πολλαπλών ρόλων που αποκτά η Ελλάδα

 

Τι είναι το F-35 Lightning II;

Το F-35 Lightning II είναι ένα μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων (multi-role fighter), μονοθέσιο, μονοκινητήριο, χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth). Χαρακτηρίζεται ως αεροσκάφος πέμπτης γενιάς.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;

Σημαντικότατη είναι η ικανότητα του να συλλέγει στοιχεία από τους πολλαπλούς σένσορες που διαθέτει, να τα επεξεργάζεται με τον πανίσχυρο υπολογιστή του και να τα διανέμει κατάλληλα με τα συστήματα επικοινωνιών που διαθέτει.

Θεωρείται ιδανικό να εισέρχεται, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, σε εναέριο χώρο όπου ενεργοποιούνται συστήματα αεραμύνης και εντοπισμού αεροσκαφών και να πραγματοποιεί ή συντονίζει αποστολές καταστολής αεράμυνας (Suppression of Enemy Air Defenses-SEAD). Για αυτόν ακριβώς το λόγο θεωρείται και ως «όπλο πρώτου πλήγματος» καθώς αφού καταστείλει την εχθρική αεράμυνα μπορεί να προβάλει σημαντικούς εχθρικούς στόχους (στρατηγικές προσβολές).

Επιπλέον μπορεί να εκτελέσει αποστολές αεροπορικής υπεροχής, εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, ηλεκτρονικών
επιχειρήσεων και συλλογής πληροφοριών, αναγνώρισης και επιτήρησης.

Δεδομένου όμως του χαμηλού αριθμού αεροσκαφών που το υψηλό κόστος απόκτησης και υποστήριξης επιβάλει, εκτιμάται ότι η επιχειρησιακή χρησιμοποίηση του στο ελληνικό επιχειρησιακό περιβάλλον θα επικεντρωθεί στις αποστολές SEAD και στρατηγικών προσβολών, αφήνοντας την αεροπορική υπεροχή στα αναβαθμισμένα F-16 Viper.

Τι δυνατότητες έχει;

Έχει τη δυνατότητα μεταφοράς οπλικού φορτίου 8 και πλέον τόνων σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Εξυπακούεται ότι η χρήση εξωτερικών οπλικών φορτίων ή δεξαμενών καυσίμων μειώνουν σημαντικά τις δυνατότητες ελιγμών αλλά και τα stealth χαρακτηριστικά του.

Οι κλασσικές πτητικές επιδόσεις (ταχύτητα, ακτίνα δράσεως, δυνατότητες ελιγμών κλπ) του F-35 καίτοι σημαντικές, δεν συγκαταλέγονται στις κορυφαίες των συγχρόνων αεροσκαφών είναι όμως οι μοναδικές του ικανότητες της χαμηλής παρατηρησιμότητας, των πολλαπλών αισθητήρων και της διανομής πληροφοριών, επιχειρησιακής εικόνας και στοχοποίησης που το καθιστούν ένα «ιπτάμενο επιχειρησιακό κέντρο».

Τι εξοπλισμό διαθέτει;

Το F-35 είναι εξοπλισμένο με το κορυφαίων επιδόσεων ραντάρ AN/APG-81, τύπου AESA (Active Electronically Scanned Arrays-
ενεργητικό radar ηλεκτρονικής σάρωσης). Επίσης διαθέτει το συστήματα στόχευσης EOTS (Electro Optical Targeting System) και το σύστημα προειδοποίησης AN/AAS-37. Αυτά σε συνδυασμό με τους προηγμένους αισθητήρες δίνουν στον πιλότο μια εξαιρετική και πλήρη εικόνα (integrated picture) του πεδίου μάχης. Ο πιλότος έχει τη δυνατότητα να λάβει στο κράνος
του πολλαπλά στοιχεία από τους αισθητήρες του αεροσκάφους μέσω των Distributed Aperture System (DAS) και Helmet Mounted Display System.

Ποιοι είναι οι κατασκευαστές του;

Το αεροσκάφος κατασκευάζεται από μια κοινοπραξία εταιρειών της οποίας ηγείται η Lockheed Martin με σημαντικότερους εταίρους τη Northrop Grumman και BAe Systems. Στο πρόγραμμα κατασκευής συμμετέχουν ως
partners, μετά την απομάκρυνση της Τουρκίας, 8 κράτη (Αυστραλία, Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιταλία, Καναδάς, Νορβηγία και Ολλανδία).

Ποιο είναι το κόστος απόκτησής τους;

Το κόστος απόκτησης ενός αεροσκάφους, σύμφωνα πάντα με τα
δημοσιεύματα και συγκρίσεις, ανέρχεται στα 85-90 εκατομμύρια δολάρια (USD) χωρίς να περιλαμβάνονται οπλικά συστήματα και με βασικά στοιχεία αρχικής υποστήριξης (Follow On Support) και εκπαίδευσης. Σημαντικά υψηλό εκτιμάται και το κόστος των υποδομών που απαιτούνται για την υποστήριξη του αλλά και το κόστος πτήσεως ανά ώρα.

Η επιχειρησιακά επωφελής χρησιμοποίηση του επιβάλει την προμήθεια τουλάχιστον 24 αεροσκαφών πέριξ των οποίων θα δομηθεί μια ισχυρότατη δύναμη κρούσεως από τα αναβαθμισμένα F-16 Viper. Σε μια τέτοια εξέλιξη πιθανολογείται ότι τα γαλλικά Rafale θα διατηρήσουν το κύριο βάρος της αεροπορικής υπεροχής (εκμεταλλευόμενα τα Beyond-Visual-Range κατευθυνόμενα βλήματα Meteor που ελπίζουμε να αποκτήσουν) αλλά και της προσβολής στρατηγικών στόχων με τα συμβατά υποστρατηγικά όπλα SCALP-EG που διαθέτει η Πολεμική
Αεροπορία.

Έχουν διατυπωθεί σκέψεις και για ενδεχόμενη αναβάθμιση των υπολοίπων περίπου 60 F-16 Block 30 και F-16 Block /50 σε F-16 Block 50+ Advanced από τις απάρτιες των συστημάτων των 84 αεροσκαφών που θα αναβαθμιστούν στο επίπεδο F-16 Viper.

Σίγουρα σε μια τέτοια περίπτωση, η Πολεμική μας Αεροπορία θα
μπορούσε να αποχωριστεί ορισμένους παλαιούς τύπους αεροσκαφών (F-4, Mirage 2000 EGM/BGM) χωρίς όμως να επιτύχει την επιζητούμενη ομογενοποίηση αλλά εξασφαλίζοντας μια πρωτόγνωρη και ισχυρότατη αεροπορική ισχύ έναντι της Τουρκίας.

Τα κόστη όμως απόκτησης των Rafale και F-35 αλλά και αναβάθμισης των F-16 (με το πρόγραμμα σε εξέλιξη και με
το πιθανολογούμενο) ανέρχονται σε δυσθεώρητα ύψη επιβαρυνόμενα και με την προμήθεια αναγκαίων οπλικών συστημάτων και την εξασφάλιση της υποστήριξης και δημιουργίας υποδομών. Να μην ξεχνάμε και την επιτακτική ανάγκη δρομολόγησης προγράμματος απόκτησης φρεγατών.

Παρά το υπερβολικό κόστος η φημολογούμενη προμήθεια των F-35 εκτιμάται ως επιχειρησιακά χρήσιμη (ίσως και αναγκαία) υπό τα σημερινά δεδομένα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης.

Στην ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης επαφίεται η επίτευξη των βέλτιστων συνθηκών απόκτησης αποφεύγοντας λάθη του παρελθόντος και εξαργυρώνοντας στο μέγιστο βαθμό τη στρατηγική μας θέση, την αξιοπιστία μας ως συμμάχων και τις
δηλώσεις της Ουάσινγκτον περί «στρατηγικής σχέσης» των δύο χωρών.

Στα χέρια των ΗΠΑ βρίσκεται η υλοποίηση αυτού του φιλόδοξου προγράμματος με την προσφορά κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων.

Τι οδήγησε την Ελλάδα στην επανεξέταση της αγοράς του F35;

Τον Σεπτέμβριο εξαγγέλθηκε η προμήθεια 18 γαλλικών αεροσκαφών Rafale-F3R και οι διαδικασίες σύναψης της σχετικής συμφωνίας βρίσκονται σε εξέλιξη.

Προ ημερών κυκλοφόρησαν δημοσιεύματα ότι η Ελλάδα υπέβαλε
Letter of Request (LoR) στην Αμερικανική Κυβέρνηση για την προμήθεια αεροσκαφών F-35. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για απόκτηση 18 έως 24 μονάδων με στόχο την απόκτηση των πρώτων 6 (ελαφρώς μεταχειρισμένων) εντός του 2021 και στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας. Βλέπουμε δηλαδή για
άλλη μια φορά, όπως και με τα Rafale, να επιλέγεται η ίδια διαδικασία καθώς επιζητείται η άμεση ένταξη αριθμού αεροσκαφών μέσω διακρατικής συμφωνίας που παρακάμπτει τους σκοπέλους των δυσλειτουργικών ελληνικών διαδικασιών αμυντικών προμηθειών.

Προ ετών είχε προταθεί, από αμερικανικής πλευράς, η ελληνική συμμετοχή στο πρόγραμμα κατασκευής των F-35 (και όχι ως ένας απλός αγοραστής) χωρίς να υπάρξει θετική ανταπόκριση εκ μέρους μας.

Το 2017 η Πολεμική Αεροπορία εξέφρασε το ενδιαφέρον της για το συγκεκριμένο αεροσκάφος με αποτέλεσμα να λάβει και πάλι σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες τα σχετικά στοιχεία
(Price and Availability) το καλοκαίρι του 2020. Ανάλογες συζητήσεις διεξήχθησαν σε υπηρεσιακά επίπεδα αλλά και σε επίπεδο κορυφής (συνάντηση Μητσοτάκη-Tramp) το διάστημα που μεσολάβησε.

Εικάζεται ότι οι εξελίξεις της προμήθειας από την Τουρκία των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, η επιμονή ενεργοποίησης τους, η συνεπακόλουθη έξοδος της Άγκυρας από το πρόγραμμα κατασκευής των F-35 και τα νέα επιχειρησιακά δεδομένα, οδήγησαν την χώρα μας να επανεξετάσει την προμήθεια του συγκεκριμένου αεροσκάφους.

Γεγονός είναι ότι η προ διετίας (2018) απόφαση για εκσυγχρονισμό 84 αεροσκαφών F-16 C/D Block 52+ και Block 52+ Advanced της Πολεμικής Αεροπορίας στο επίπεδο F-16 Viper, άνοιξε τον δρόμο για την μελλοντική απόκτηση και του F-
35 (αμφότερα αεροσκάφη της αμερικανικής Lockheed Martin) καθώς η απόκτηση του τελευταίου μεγιστοποιεί τις επιχειρησιακές δυνατότητες των αναβαθμισμένων αεροσκαφών.

Μάλιστα, ήταν εξ αρχής γνωστό ότι το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16, αφενός προσέφερε τις προδιαγραφές για
την αγαστή συνεργασία των δύο τύπων και αφετέρου θα λειτουργούσε ως συνδετικός κρίκος για τη σταδιακή ένταξη ενός αεροσκάφους 5 πέμπτης γενιάς (F-35) στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ενδιαφέρον έχει ότι στα δημοσιεύματα δεν γίνεται απλά λόγος για προμήθεια αεροσκαφών αλλά για συμμετοχή της Ελλάδος στο πρόγραμμα κατασκευής του F-35, γεγονός που προϋποθέτει μια
λειτουργική και αξιόπιστη Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) αλλά και την προμήθεια ενός ικανού αριθμού αεροσκαφών.

Περισσότερα »

Ανατριχίλα: Το συγκλονιστικό μήνυμα του πιλότου του μαχητικού F-16 για την 28η Οκτωβρίου

Συγκινητικό μήνυμα προς τους Έλληνες πολίτες απηύθυνε πιλότος της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» της Πολεμικής Αεροπορίας για τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου.

 

 

 

 

 

 

 

Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες το μήνυμα του πιλότου της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, λόγω κορονοϊού, φέτος γίνεται με πολύ διαφορετικό τρόπο, όμως, οι Ένοπλες Δυνάμεις τιμούν την εθνική επέτειο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στο πλαίσιο των πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών πάνω από όλη τη χώρα, ο πιλότος του μαχητικού «Ζευς» της Πολεμικής Αεροπορίας, έστειλε το δικό του μήνυμα από αέρος, τονώνοντας την εθνική μας υπερηφάνεια σε μια δύσκολη συγκυρία όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρο τον πλανήτη.

 

«Ελληνίδες Έλληνες, από την Ορεστιάδα μέχρι τη Γαύδο και από τους Οθωνούς μέχρι το Καστελόριζο, να θυμάστε το πιο λακωνικό και ηχηρό μήνυμα της παγκόσμιας ιστορίας αποτελείται από δύο συλλαβές, ΟΧΙ. 

Ένα μήνυμα που θυμίζει σε όλους ότι η Δημοκρατία και η Ελευθερία είναι ιδεώδη ακατάλυτα που θα θριαμβεύουν όσο υπάρχουν αθάνατες Ελληνικές Ψυχές. 

Ψυχές τολμηρές πέρα από τις δυνάμεις τους ριψοκίνδυνες εν γνώση τους και αισιόδοξες στις δυσκολίες. Χρόνια πολλά Ελλάδα», ήταν το μήνυμα που προκάλεσε ανατριχίλα.

Ποιος είναι ο πιλότος που συγκίνησε τους Έλληνες

H Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» (F-16 Demo Team) αποτελεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκτέλεσης αεροπορικών επιδείξεων, που σκοπό έχει να διαδώσει την καλλιέργεια της αεροπορικής ιδέας και την τόνωση του ηθικού τόσο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και της Ελληνικής κοινωνίας ενώ παράλληλα προβάλλει την μαχητική ικανότητα και το γενικότερο έργο της Πολεμικής Αεροπορίας. Το αεροσκάφος που χρησιμοποιείται για την εκτέλεση των αεροπορικών επιδείξεων είναι τύπου F-16C Block 52+.

Τα τελευταία χρόνια από το μαχητικό της ομάδας «Ζευς» που κάνει πτήσεις επίδειξης στις εθνικές επετείους, ακούγεται και ένα μήνυμα προς τους Έλληνες πολίτες. Την 28η Οκτωβρίου 2020, το συγκλονιστικό μήνυμα έστειλε ο Επισμηναγός Δημήτρης Βολακάκης.

Ο Επισμηναγός (I) Δημήτρης Βολακάκης haf.gr

O Επισμηναγός (Ι) Δημήτρης Βολακάκης είναι Ιπτάμενος επίδειξης της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «ΖΕΥΣ».

Εισήχθη στη Σχολή Ικάρων το 2000. Το 2006, τοποθετήθηκε στην 116ΠΜ/336 Μοίρα σε αεροσκάφη Α-7Ε Corsair ΙΙ ενώ το 2008 τοποθετήθηκε στην 115ΠΜ/ΣΜΕΤ σε αεροσκάφη F-16 Block52+. Από το 2009 υπηρετεί στην 343 Μοίρα. Έχει περισσότερες από 1700 ώρες πτήσης, από τις οποίες οι 1200 είναι σε αεροσκάφη F-16.

 

πηγη

Περισσότερα »

Ο Έλληνας Best Warrior του ΝΑΤΟ

«Πρέπει να το θέλεις πάρα πολύ, γιατί ειδικά η εκπαίδευση, τόσο στη σχολή, όσο και στη συνέχεια, είναι πολύ απαιτητική και επίπονη. Οπότε το πρώτο στάδιο που χρειάζεται είναι να το θες πραγματικά πάρα πολύ, ενώ το επόμενο προφανώς είναι να κοπιάσεις όσο περισσότερο γίνεται, να θυσιάσεις πράγματα, μέχρι και προσωπικό χρόνο με την οικογένεια ή οτιδήποτε άλλο αυτό συνεπάγεται…».

Αυτός είναι ο Σμηναγός (Ι) Κοσμάς Χάλαρης, πιλότος της 331 Μοίρας, της 114 Πτέρυγας Μάχης, ο οποίος ανακηρύχθηκε «Best Warrior», κατά τη διάρκεια του «Tactical Leadership Programme (TLP) 18-3» του ΝΑΤΟ, το οποίο διεξήχθη στο Αλμπαθέτε της Ισπανίας. Ο πιλότος της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που μίλησε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ και στον ραδιοφωνικό του σταθμό, «Πρακτορείο 104,9 FM», αναφέρθηκε στην εμπειρία του, όπως και των συναδέλφων του, που συμμετείχαν στην απαιτητική διαδικασία δίπλα αλλά και «απέναντι» σε πιλότους κορυφαίων Πολεμικών Αεροποριών του ΝΑΤΟ και παρουσίασε την επιτυχημένη δραστηριότητα των στελεχών της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) ως προϊόν επαγγελματισμού.

«Δεν πάμε δηλαδή με σκοπό να βγούμε πρώτοι, πηγαίνουμε απλά να είμαστε ο εαυτός μας, να κάνουμε αυτό που κάνουμε κάθε ημέρα και τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους», επισήμανε ο κ. Χάλαρης, ο οποίος εξήγησε πως για έναν πιλότο μαχητικού αεροσκάφους της ελληνικής ΠΑ ισχύουν οι ίδιες παράμετροι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις: Εκπαίδευση και επιχειρησιακή δράση και λειτουργία. «Ίσως είναι το πάθος που δείχνουμε για τη δουλειά, το ότι πέρα από τον επαγγελματισμό, που πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα, συγκεκριμένες ενέργειες, βάζουμε μέσα το μεράκι, όπως το λέμε στην Ελλάδα», σημείωσε.



Ακολουθεί η συνέντευξη του σμηναγού Κοσμά Χάλαρη:

Τι είναι αυτό που χρειάζεται για να πετύχει κάποιος αυτή την επίδοση; Δηλαδή να βρεθείτε εσείς, όπως και συνάδελφοί σας στο παρελθόν, σε μια τέτοια θέση; Επαγγελματισμός; Ολοκληρωμένο «πακέτο» πάθους και επαγγελματισμού; Εμπειρία; Τι από όλα αυτά;

Είναι ένας συνδυασμός των ανωτέρω, ξεκινάει από την εκπαίδευση η οποία γίνεται από πολύ μικρή ηλικία, από την είσοδο στη Σχολή Ικάρων και έχει να κάνει με όλους τους τομείς που αναφέρατε. Το πιο βασικό είναι ότι υπάρχει διαρκής επιδίωξη να δίνουμε πάνω από το 100%, όσο αυτό είναι δυνατό να γίνει στο πλαίσιο των δυνατοτήτων, με αποτέλεσμα οι επιδόσεις οι οποίες έρχονται στη συνέχεια να έρχονται ως φυσικό επακόλουθο και για αυτό, όχι μόνο στη δική μας Μοίρα αλλά γενικά στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία, το επίπεδο φαίνεται πως είναι υψηλό. Η συνεχής προσπάθεια είναι αυτό που μας έχει φέρει στο σημείο που βρισκόμαστε…

Σμηναγέ πόσες ώρες έχετε στον αέρα; Ήταν αυτό που πάντα θέλατε να κάνετε;

Περί τις 900. Προφανώς, πρέπει να το θέλεις πάρα πολύ, γιατί ειδικά η εκπαίδευση, και στη σχολή αλλά και στη συνέχεια, είναι πολύ απαιτητική και επίπονη, οπότε το πρώτο στάδιο που χρειάζεται είναι να το θες πραγματικά πάρα πολύ, ενώ το επόμενο προφανώς είναι να κοπιάσεις όσο περισσότερο γίνεται, να θυσιάσεις πράγματα, μέχρι και προσωπικό χρόνο με την οικογένεια ή οτιδήποτε άλλο αυτό συνεπάγεται, με σκοπό να προχωρήσεις.

Ας πάμε όμως στις ημέρες του TLP 18-3 και τα αποτελέσματα. Τι συμβαίνει όταν έχουμε τη διεξαγωγή ασκήσεων- σχολείων όπως η συγκεκριμένη, με πιλότους και προσωπικό από το ΝΑΤΟ, και τι χρειάζεται να συμβεί ώστε να έρθει ένας πιλότος στη συγκεκριμένη θέση, αυτή του Best Warrior;

Καθώς η ψηφοφορία γίνεται από κάθε συμμετέχοντα (participant) εκεί στο Σχολείο, δεν μπορώ να σας πω τι ακριβώς σκέφτονταν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό που προσπαθούμε εμείς ως Πολεμική Αεροπορία, όλοι οι χειριστές, είναι να προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε καθημερινά, να δείξουμε δηλαδή επαγγελματισμό, να είμαστε διαβασμένοι, να πατάμε γερά στα πόδια μας και το υπόλοιπο έρχεται ως φυσικό επακόλουθο. Δεν πάμε δηλαδή με σκοπό να βγούμε πρώτοι, πηγαίνουμε απλά να είμαστε ο εαυτός μας, να κάνουμε αυτό που κάνουμε κάθε ημέρα και τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.

Ποιο είναι το «επιπλέον υλικό» που χρειάζεται για να πετύχει κάποιος κάτι τέτοιο; Θα πει κάποιος πως επαγγελματισμό έχουν όλοι οι συνάδελφοί σας, για όλους είναι μια εργασία, όσο διαφορετική κι αν είναι από τις πιο κοινές. Όταν πετυχαίνουν Έλληνες μια τέτοια διάκριση, ποιο είναι το ιδιαίτερο στοιχείο της «συνταγής» που διαθέτουν;

Ίσως είναι το πάθος που δείχνουμε για τη δουλειά, το ότι πέρα από τον επαγγελματισμό, που πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα, συγκεκριμένες ενέργειες, βάζουμε μέσα το μεράκι, όπως το λέμε στην Ελλάδα. Ίσως σε άλλες ξένες χώρες βλέπουν τα πράγματα πιο ψυχρά, πιο επαγγελματικά, οπότε πιστεύω πως για εμάς αυτό είναι που κάνει τη διαφορά…

Κλείνετε την καλύπτρα, και είστε έτοιμος για απογείωση. Πώς νιώθετε εκείνη τη στιγμή;

Σε εκείνη τη φάση της δουλειάς πρέπει να πάμε «στο ψυχρό», όπως λέμε, πρέπει κάθε φορά που κλείνει η καλύπτρα να αφήνουμε έξω όλα τα προβλήματα, έγνοιες, σκέψεις, οικογένειες, τα πάντα, για να δίνουμε το 100%. Είναι ο μόνος τρόπος για να είμαστε ασφαλείς, να αποδώσουμε στο 100% αυτό για το οποίο έχουμε εκπαιδευτεί, ό,τι έχουμε σχεδιάσει από πριν, ό,τι έχουμε προσπαθήσει να πετύχουμε. Αν δεν τα αφήσουμε όλα έξω από το αεροπλάνο, είναι πολύ πιθανό να μην πάνε όλα καλά, όπως θα θέλαμε.

Είναι αυτό εφικτό;

Προφανώς στο 100% δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι είναι, αλλά αυτό είναι που προσπαθούμε κάθε φορά. Να το κάνουμε εμείς να είναι εφικτό. Είναι δύσκολο, αυτό είναι όμως εκείνο για το οποίο προσπαθούμε σε κάθε πτήση.

Τι είναι αυτό που κάνει μια πτήση και μια προσγείωση να ξεχωρίζει από μια άλλη;

Δεν μπορώ να σας απαντήσω ακριβώς. Δεν ξέρω τι είναι, δεν το έχω σκεφτεί, το να διαχωρίζω τις πτήσεις, γενικά όμως κάθε πτήση είναι διαφορετική, σε όλα τα κομμάτια. Είναι πάρα πολύ δυναμικό το περιβάλλον, είναι άπειροι οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν μια πτήση θετικά ή αρνητικά, οπότε είναι δύσκολο να σας πω έναν παράγοντα που να διαφοροποιεί μια πτήση από την προηγούμενη ή την επόμενη. Γενικά όλες έχουν θετικά και αρνητικά κομμάτια, για τα οποία γίνεται λεπτομερής απενημέρωση μετά, ώστε να δούμε αυτό που σχεδιάσαμε για ποιον λόγο πήγε καλά ή δεν πήγε καλά. Να δούμε τι μπορούμε να διορθώσουμε. Είναι τόσοι οι παράγοντες, ίσως να μην υπάρχει η τέλεια πτήση, να μην είναι δυνατό να υπάρξει…

Το έχετε πάντως νιώσει ποτέ αυτό; Να έχετε προσγειωθεί και να σκεφτείτε πως ήταν η «τέλεια» πτήση; Και επιπλέον, συμβαίνει ποτέ, δεδομένου ότι είσαστε εκεί ψηλά μέρα και νύχτα, σε καλοκαιρία και σε δύσκολες συνθήκες, να πει ένας πιλότος, «εντάξει πρέπει να πετάξω» με μειωμένο ενδιαφέρον; Ή κάθε φορά μέσα σας σκέφτεστε «τι τυχερός είμαι που το κάνω αυτό!»;

Πολλές φορές έχουμε νιώσει μετά την προσγείωση ότι έχουμε πάει πολύ καλά, αλλά όμως αυτό, η απολύτως τέλεια πτήση, είναι κάτι ουτοπικό. Κατά τη διάρκεια της απενημέρωσης οποιοδήποτε σφάλμα έχει υποπέσει στην αντίληψή μας προσπαθούμε να δούμε τι θα κάνουμε και πώς θα το διορθώσουμε στην επόμενη πτήση.

Όσο για τις πτήσεις, το βλέπουμε σαν ευκαιρία κάθε φορά που πετάμε. Αν φτάσεις σε σημείο να πεις «βαρέθηκα, τα είδα πλέον όλα», μάλλον είναι ένα καλό σημείο να σταματήσεις. Είναι τόσο δυναμικό το περιβάλλον, τόσο ωραία αυτά που βλέπουμε κάθε ημέρα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να συγκρίνεις ακόμη και στο μυαλό σου δύο πτήσεις. Οπότε έτσι και φτάσεις στο σημείο να πεις «βαρέθηκα, τα έχω δει όλα», καλύτερα να σταματήσεις. Κάθε ημέρα είναι κίνητρο, υπάρχει επιθυμία για πτήση περισσότερο από την προηγούμενη. Οι αεροπόροι λίγο διψάμε για αυτό το κομμάτι, όσο και να πετάμε θέλουμε παραπάνω…

Κλείνοντας, έχετε ένα αγαπημένο σημείο της Ελλάδας; Ένα σημείο πάνω από το οποίο όταν πετάτε νιώθετε, σε προσωπικό επίπεδο, κάτι διαφορετικό με όσα βλέπετε; Μια γωνιά του Αιγαίου…

Μια γωνιά του Αιγαίου… Γενικά το Αιγαίο είναι πανέμορφο, το γαλάζιο είναι ανεπανάληπτο, αλλά μια γωνία στην οποία νιώθουμε διαφορετικά όλοι οι αεροπόροι είναι στον Αη Στράτη, καθώς, όταν περνάμε, προφανώς έχουμε στη μνήμη τον Νικόλα τον Σιαλμά. Από εκεί και πέρα οι της Μοίρας έχουμε πλέον και τη Σκύρο, λόγω του Γιώργου του Μπαλταδόρου…

Περισσότερα »

Μεγάλος αριθμός μαχητικών, ισραηλινών πέταξε σήμερα πάνω από ελληνικά εδάφη

Μεγάλος αριθμός μαχητικών, ισραηλινών  F-15I και F-16Ι πέταξε σήμερα πάνω από ελληνικά εδάφη απ'ευθείας από το Ισραήλ, σε κλασικές αποστολές ναυτιλίας σε μεγάλο βάθος στην ενδοχώρα του εικονικού αντιπάλου τους και κατέληξε στο Αιγαίο σε αποστολές με εικονικούς αντιπάλους πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.

Περισσότερα »