Ν. Σαμούρκας ανοιχτή επιστολή για ΕΣΠΑ στον βουλευτή Γ. Κοτρωνιά

 

ΠΡΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΤΡΩΝΙΑ

ΘΕΜΑ ΕΣΠΑ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟ ΦΟΡΕΑ

Θα θέλαμε , γνωρίζοντας την ευαισθησια σας και ενεργή συμμετοχή σας στο ελληνικό κοινοβούλιο , να ερευνήσετε την αλλαγή προϋποθέσεων για τα ΕΣΠΑ .

Εδώ και χρόνια η ενίσχυση των επιχειρήσεων από τα εν λόγω προγράμματα σκοντάφτει σε ένα όρο που επιβάλει την εκταμίευση πόρων από τα ΕΣΠΑ μόνο με την προϋπόθεση να έχει κάθε επιχείρηση 2 τουλάχιστον εργαζομένους πλήρους απασχόλησης .

Ήδη εν μέσω lockdown είναι το λιγότερο ειρωνικό άδικο και πλήρως άνισο και άτοπο η συνέχιση αυτού του όρου εφόσον κλείνουν ήδη οι μισές και πλέον επιχειρήσεις στην πλειοψηφία όλων των κλάδων εργασίας

Θα ήταν σημαντική παρέμβαση από την πλευρά σας να αλλάξει η ευρωπαϊκή θα έλεγα δομή των ΕΣΠΑ , διότι δεν λειτουργεί στους μικρούς και μικρομεσαίους επαγγελματίες και ειδικά στις μικρές η οικογενειακές επιχειρήσεις και ειδικά φυσικών αυτοαπασχολούμενων προσώπων .

Είναι γνωστό ότι η οικονομία μας στηρίζεται κυρία σε αυτούς άρα για να αναπτύξουμε θέσεις εργασίας και για να κρατηθούν όρθιοι όσοι απέμειναν τα ΕΣΠΑ πρέπει να αλλάξουν αυτό τον όρο ώστε να λειτουργήσουν θετικά και για την επόμενη ημέρα μετά COVIT εποχής .

Αλλά και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι επιδομάτων για ανέργους αλλά επιδοτήσεις προσλήψεων εργαζομένων αν θέλουμε ειλικρινή στήριξη των αληθώς πληττομένων .

Αν έχουν νόημα ύπαρξης τα ΕΣΠΑ τότε θα πρέπει να δίδονται με γνώμονα πλέον την τραγική κατάσταση των μικρομεσαίων κυρίως που ήδη έχουν απολύσει ακόμη και τον εαυτό τους με τα αποτελέσματα της κρίσης που βιώνουμε .

Ευελπιστούμε στις ενέργειές σας προς αυτή την κατεύθυνση άμεσα και καταλυτικά .

Είναι εθνικό και ευρωπαϊκό ζήτημα .

Μετά τιμής

ο Δ/ντής

Νικόλαος Σαμούρκας

Περισσότερα »

Το Αμερικάνικο Όνειρο………τέλος εποχής? γράφει η Λάγιου Βανέσσα - Βασιλική

Το «Αμερικάνικο Όνειρο»………τέλος εποχής?

Παρακολουθώντας με αρκετό ενδιαφέρον τα όσα εξωπραγματικά εκτυλίσσονται αυτό τον καιρό στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ και στο ναό της αμερικάνικης Δημοκρατίας, το Καπιτώλιο, δεν θα μπορούσε παρά να μου δημιουργηθούν αρκετοί προβληματισμοί καθώς η εξέγερση που όλοι παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση από τις οθόνες μας θεωρώ ότι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Σίγουρα βιαστήκαμε όλοι να βάλουμε ετικέτες στους διαδηλωτές. 

Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ τους χαρακτήρισε ως «τρομοκράτες». Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του εξωτερικού ως «ακροδεξιούς» και «περιθωριακούς». 

Τα ελληνικά δε μέσα ενημέρωσης προσαρμόζοντας την πραγματικότητα κατά πως τα βολεύει τους έβαλαν προς μεγάλη μου έκπληξη την ταμπέλα των «αρνητών του κορονοϊού» και των «συνομοσιολόγων» και η προπαγάνδα καλά κρατεί.

 Όλοι αυτοί φυσικά δεν μπήκαν στον κόπο να δουν ποιοι πραγματικά είναι οι διαδηλωτές και γιατί τέλοσπάντων έφτασαν σε αυτές τις ακραίες καταστάσεις. 

Γιατί άλλωστε να ασχοληθεί κανείς με την ουσία των πραγμάτων όταν μπορεί απλά να εκτοξεύει κατηγορίες?

Κοιτώντας όμως κάποιος πιο προσεκτικά στην Αμερικάνικη κοινωνία, καταλαβαίνει ότι τα φαινόμενα που βλέπουμε να εκτυλίσσονται τώρα είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος, της συγκέντρωσης εξουσιών στα χέρια λίγων, της προπαγάνδας στον υπέρτατο βαθμό και της απουσίας αξιών στο κοινωνικό γίγνεσθαι. 

Η αμερικάνικη κοινωνία έχει καταλήξει να είναι μια κοινωνία αντιθέσεων με ακραία φτώχεια, ανέργους, αστέγους, άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, ξενοφοβία και ρατσισμό, υψηλή εγκληματικότητα ακόμη κι από νεαρές ηλικίες, μετατρέποντας το άλλοτε «Αμερικάνικο Όνειρο» σε εφιάλτη.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι διαδηλωτές και οι πολίτες που διαμαρτύρονται αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ, δεν είναι απλά οι ψηφοφόροι του απερχόμενου Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, αλλά είναι και περίπου το μισό εκλογικό σώμα των ΗΠΑ, ένας αριθμός ατόμων αρκετά σεβαστός που δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται ελαφρά τη καρδία ως τρομοκράτες. 

Αυτοί οι άνθρωποι κάτι θέλουν να πουν, κάτι πιο βαθύ από την ίδια τους τη διαμαρτυρία. 

Αυτοί οι άνθρωποι απαιτούν κοινωνική αλλαγή και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και αν δεν σκύψει ο Νέος Πρόεδρος επάνω από τις ανάγκες τους, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αποφύγει μελλοντικές διαμαρτυρίες και ακραία φαινόμενα. 

Το στοίχημα για τον Πρόεδρο Μπάϊντεν δεν είναι να βγάλει εκτός πλάνου τον Τράμπ, το μεγάλο στοίχημά του θα είναι να κερδίσει το σύνολο της Αμερικανικής Κοινωνίας.

Ζούμε λοιπόν σίγουρα το τέλος μιας εποχής και την μετάβαση σε μια άλλη. Το αν θα οδηγήσει σε όνειρο ή σε εφιάλτη είναι κάτι που μένει να απαντηθεί στο μέλλον…...

Λάγιου Βανέσσα - Βασιλική

 

Περισσότερα »

Για την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ  (www.antilogoi.gr)  Ενότητα "Σχολιάζουμε, Ρωτάμε"

Για την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας

Μια επιστολή στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και ένα άρθρο στους «ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ» 

Επιστολή στην «Καθημερινή» (17.12.2020)

ΡΑΦΑΗΛ ΜΕΝ. ΜΑΪΟΠΟΥΛΟΣ

Πρώην Γενικός διευθυντής Μεταφοράς ΔΕΗ

Κύριε διευθυντά,

Γράφω την παρούσα, με αφορμή τα πρόσφατα εξαίρετα άρθρα στην “Καθημερινή” των Πάσχου Μανδραβέλη  (“Τα εθνικά συμπλέγματα”, ‘Κ’ 5.12.2020) και Τάκη Θεοδωρόπουλου (“Οι ελληνοποιήσεις του κ. Μπαμπινιώτη”, ‘Κ’ 6.12.2020).     

Θυμάμαι τον Γεώργιο Στρίγκο, καθηγητή μας στο μάθημα “Θερμοκινητήρες και Λέβητες” στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο, να μας λέει, το 1958: “Όταν βλέπω να γράφετε την λέξη οπή με δασεία, διαολίζομαι!”.  

Σήμερα, το 2020, δεν αντέχω στον πειρασμό να μην αντιπαραβάλω την προσήλωση του Γ. Στρίγκου, μηχανολόγου μηχανικού, στη σωστή χρήση της γλώσσας –προσήλωση που τον έκανε να “διαολίζεται” με τη δασεία στην οπή– με την επιλογή του κ. Γ. Μπαμπινιώτη, γλωσσολόγου και πανεπιστημιακού καθηγητή, να κηρύξει σταυροφορία κατά της χρήσης ξένων λέξεων και όχι σταυροφορία κατά της κακοποίησης της γλώσσας από πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους με δημόσιο λόγο που καθημερινά μας βομβαρδίζουν με βαρβαρισμούς/σολοικισμούς (“διαφωνώ κάθετα”, “θα/να παράξουμε”, “οι μετοχές διαπραγματεύονται”, “πιθανά, ο Υπουργός θα ανακοινώσει”, “απλά έλεγα”, “κατ’ αρχήν θα ήθελα να πω” κ.τ.τ.).

Ελάχιστη παρηγοριά να βλέπουμε κάποιους πολίτες, που “διαολίζονται” με τη θλιβερή αυτή κατάσταση, να αντιδρούν με επιστολές στα ΜΜΕ ή αλλιώς στις συναναστροφές τους. (Η σύζυγος γνωστού μου, όταν άκουσε στο τηλέφωνο φίλη της  να λέει “Θα ήθελα να μιλήσω στον άντρα σου άμεσα”, απάντησε : “Δυστυχά, δεν είναι  αυτή τη στιγμή εδώ”!).

Άρθρο στους «ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ», Ενότητα «Σχολιάζουμε, Ρωτάμε» (16.3.2013)

Η κακοποίηση της γλώσσας μας και η σιωπή της «πνευματικής ηγεσίας» 

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

 

1. Δεν προλαβαίνουμε να ανοίξουμε την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και αρχίζουν να μας πονούν τα αυτιά απ’ τους βαρβαρισμούς με τους οποίους μας βομβαρδίζουν άνθρωποι της δημοσιογραφίας, του συνδικαλισμού και της πολιτικής, ολόκληρου του πολιτικού φάσματος:

- «Η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις άμεσα».

- «Κατ’ αρχήν να δούμε το ρεπορτάζ».

- «Οι μετοχές σήμερα  διαπραγματεύονται σε υψηλά επίπεδα».

- «Ο υπουργός είπε απλά ότι...».

- «Οι συνδικαλιστές διαφώνησαν κάθετα με τον υπουργό».

- «Ο συνάδελφος πιθανά να ήθελε να πει ότι...». 

- «Ο υπουργός είχε δηλώσει προηγούμενα πως...».

Τα ίδια, σε μικρότερη ίσως έκταση, διαβάζουμε και στον Τύπο.

Πού θα σταματήσει το κακό αυτό; Μήπως μας μέλλεται στην επόμενη βαρβαρική επιδρομή ν’ ακούσουμε: «Πηγαίνει στις συνεδριάσεις της Βουλής ανελλιπά», «Ο αρχηγός τον μεταχειρίστηκε δυσμενά», «Το κόμμα τον έχει ευνοήσει σκανδαλωδά», «Τα κοιτάσματα εκμεταλλεύονται εντατικά»; 

2. Μπορεί τέτοια βάρβαρη γλώσσα να χρησιμοποιεί ο «δημοτικιστής» μας δημοσιογράφος (πολιτικός), όταν όμως χρειαστεί... θα θυμηθεί και τον  Ελύτη.

Δεν είναι απίθανο, σε κάποια εκδήλωση για τη γλώσσα,  να τον ακούσουμε: 

- να αρχίζει με τα προσφιλή του: 

«Κατ’ αρχήν, σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε άμεσα στην πρόσκλησή μας να συμμετάσχετε στην εκδήλωση αυτή, που στόχο έχει να τονίσουμε πως η γλώσσα μας δεν διαπραγματεύεται τις ρίζες της και να πούμε απλά ότι όλοι εμείς διαφωνούμε κάθετα με τις αστήρικτες απόψεις που προηγούμενα έχουν εκφράσει κάποιοι, πιθανά κακόβουλα, πιθανά λόγω άγνοιας» και  

- να τελειώνει με Ελύτη, κάπως έτσι:

«Η γλώσσα μας είναι αυτή που τραγουδάει ο Ελύτης στο ‘Άξιον εστί’:

Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική. 

Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου, μὲ τὰ πρῶτα-πρῶτα Δόξα Σοι!

Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου, μὲ τὰ πρῶτα λόγια του ‘Ύμνου!

Ας μας εμπνέουν λοιπόν κι ας μας καθοδηγούν πάντα οι εξαίσιοι στοίχοι του ποιητή»!   

3. Αν, όμως, η δημοτική μας γλώσσα είναι αυτή που μας «διδάσκουν» οι «δημοτικιστές» δημοσιογράφοι και πολιτικοί, τότε:

- ας ξαναγράψουμε τη σχολική γραμματική, που στραβά μαθαίνει στα παιδιά μας πως:  

- Οι μετοχές δεν «διαπραγματεύονται», όπως... τα πετρελαϊκά κοιτάσματα δεν «εκμεταλλεύονται».

- Τα «πιθανά» και «προηγούμενα» δεν είναι επιρρήματα της δημοτικής, αλλά επίθετα, ενώ τα αντίστοιχα επιρρήματα  είναι «πιθανώς» και «προηγουμένως».

- ας διορθώσουμε τα λεξικά μας, που γράφουν πως τάχα:

- Άλλη είναι η σημασία του άμεσα και άλλη του αμέσως. Άμεσα είναι το αντίθετο του έμμεσα και σημαίνει ‘απ’ ευθείας, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός’. Αμέσως σημαίνει ‘χωρίς καθυστέρηση, τώρα’.

- Το κατ’ αρχήν αντιστοιχεί στο λατινικό in principio και σημαίνει ‘ως θέμα αρχής’. Το κατ’ αρχάς σημαίνει στην αρχή, πρώτα απ’ όλα.

- Η διαφωνία μπορεί να είναι «πλήρης», «μερική», «ριζική» κ.λ.π., όχι όμως... «κάθετη».

- Απλά σημαίνει ‘με απλό τρόπο, με απλότητα’, ενώ απλώς σημαίνει ‘μόνο’. 

4.  Μπροστά σ’ αυτήν την κακοποίηση της γλώσσας μας οι «άνθρωποι του πνεύματος» σιωπούν!

Γράφει και ξαναγράφει, για παράδειγμα, η «Καθημερινή», ακόμα και σε κύρια άρθρα της: «Η χώρα μας χρειάζεται άμεσα μεταρρυθμίσεις», «Άμεσα στη Βουλή οι νόμοι για τους φόρους», «Απόφαση άμεσα», «Οι βουλευτές διαφώνησαν κάθετα» κ.τ.τ.  

Και οι συνεργάτες της, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές Χρ. Γιανναράς και Θ. Βερέμης, ο λόγιος, και αρχισυντάκτης της, Ν. Ξυδάκης κ.α., σιωπούν και ανέχονται την  ασχήμια!

Μόνο κάποιοι αναγνώστες της κάπου-κάπου διαμαρτύρονται, μιλούν όμως σε «ώτα μη ακουόντων».

Η πνευματική και πολιτική ηγεσία του τόπου δείχνει να έχει εκχωρήσει στα ΜΜΕ, την εξουσία να ορίζουν τους κανόνες γραφής και ομιλίας και να μας διδάσκουν πώς να μιλάμε και να γράφουμε τη γλώσσα μας.

Όταν λοιπόν τα ΜΜΕ «διδάσκουν γλώσσα», οι πολιτικοί, καθηγητάδες, λόγιοι πρέπει να συμμορφώνονται! 

5.Ποια η ελπίδα, όταν βλέπουμε μια χώρα να έχει τόσο όμορφη γλώσσα, η γλώσσα αυτή να κακοποιείται τόσο βάναυσα και κανένας να μην κάνει τίποτα;  

Περισσότερα »

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα του Στέλιου Παπαθεμελή*

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα

του Στέλιου Παπαθεμελή*

      Ο εξόριστος Σπαρτιάτης βασιλιάς Δημάρατος είπε στον Ξέρξη τότε «Τη Ελλάδι πενίη μεν αιεί ποτε σύντροφος εστί (=παντοτινός σύντροφος της Ελλάδος είναι η φτώχεια της) αρετή δι’ επακτός εστί, από τε σοφίης κατεργασμένη και νόμου ισχυρού». (= Η αρετή όμως είναι επίκτητη και αποκτάται με τη σοφία και με νόμο δυνατό). 

«Τη δε χρωμένη η Ελλάς, την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην» (= αυτήν χρησιμοποιώντας η Ελλάδα κατορθώνει να αντιμάχεται την φτώχεια και τη σκλαβιά). 

Σοφία και δυνατός νόμος, κατά τον πατέρα της Ιστορίας Ηρόδοτο, είναι η συνταγή της εξόδου από την διαρκώς παρατεινόμενη τραγωδία μας.

   Ο γνωστός δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος Τζωρτζ Σόρος, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να στραγγαλίσει οικονομικά την Ουγγαρία και την Πολωνία, αν δεν υποχωρήσουν στο ζήτημα του «κράτους δικαίου» (Εννοείται ότι «κράτος δικαίου» των κερδοσκόπων έχει τέτοια σχέση με το δίκαιο όση κατά την ελληνική παροιμία  «ο φάντης με το ρετσινόλαδο»). 

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν είχε το θάρρος να αντιταχθεί στον κερδοσκόπο. 

Σημειώστε ότι αυτή η έννοια δεν έχει καμία σχέση με όσα διδάσκονται οι φοιτητές  της Νομικής στο Πανεπιστήμιο για την έννοια του κράτους δικαίου. 

Τα  έθνη έδιναν δύναμη στην Ευρώπη. 

Μολονότι τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν διαφορετική προέλευση έχουν όμως κοινή χριστιανική παράδοση που αποτελεί την βάση των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων. 

   Μας προβληματίζει το γεγονός ότι η Γερμανία πάνω στις  γιορτές παίρνει τα αυστηρότερα μέτρα για το κορονοϊό. Βλέπει ευστοχότερα από εμάς το κίνδυνο να «ξεφύγουμε»; 

Ας είμαστε τουλάχιστον σωστοί με τον εαυτό μας και να μην χαλαρώσουμε την … χαλάρωση περισσότερο απ΄ όσο μας δόθηκε. 

Τα ρεβεγιόν και οι χοροί θα είναι εδώ, δεν θα φύγουν, αρκεί … να μην φύγουμε εμείς. 

 Ζούμε άλλωστε σε μία  εποχή με τόσους τρόπους επικοινωνίας με τους δικούς μας, ίντερνετ, τηλέφωνο κ.α., κυρίως όμως είναι μια ευκαιρία να κάνουμε πνευματικότερα Χριστούγεννα, χωρίς αυτή την υπερβολική μέριμνα για ψώνια, δώρα, ταξίδια, γλέντια και … φαΐ, πολύ φαΐ! 

Ίσως πιο απλά, πιο Χριστουγεννιάτικα με το αληθινό τους νόημα. 

Να ακούσουμε τους θεόπνευστους υπέροχους ύμνους του Ρωμανού του Μελωδού. (Ο Ελύτης τον θεωρεί έναν από τους τρεις μεγάλους δασκάλους του, δίπλα στον Όμηρο). 

Να μαζέψουμε τα παιδιά μας γύρω από το αναμμένο τζάκι, να τους διαβάσουμε ένα από τα «Χριστουγεννιάτικα διηγήματα» του Παπαδιαμάντη, του Κόντογλου, του Νιρβάνα κ.ά., που ανήκουν στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Π.χ. «Το ευλογημένο μαντρί» του Κόντογλου για τον Άγιο Βασίλη ή «Το σπίτι της Κοκκώνας» του Παπαδιαμάντη με τα παιδικά κάλαντα και τα αθώα μπλεξίματα που αναδίδουν όλα τη «μαγεία του Παπαδιαμάντη» όπως την ονομάζει ο Ελύτης. 

Μπορεί έτσι, με εμάς δίπλα, να λάμψει στην καρδιά τους το άστρο των Χριστουγέννων, να τους δείξει το σωστό δρόμο σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι της ζωής τους. 

Παρά να τα κουκουλώσουμε βιαστικά με την νταντά ή την γιαγιά (μετά το άνοιγμα των δώρων!) και να τρέξουμε να ξημερωθούμε σε ένα «αξέχαστο» ρεβεγιόν ενός ξενοδοχείου!      
 
  
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
   E-mail: stpapathemelis@gmail.com

 

Περισσότερα »

Ευτυχώς μας έσωσε το veto της Σόφιας του Στέλιου Παπαθεμελή

 

Η διαβόητη συμφωνία των Πρεσπών είναι εκτός πάσης αμφιβολίας προδοτική. Την συνομολόγησε η προηγούμενη κυβέρνηση και η παρούσα έσπευσε κατά την ανάληψη των καθηκόντων της, να δηλώσει ότι την τιμά και την εφαρμόζει! 

Αλλά, Ω! του θαύματος!, ξεμύτησε ένα αναπάντεχο veto της Σόφιας που στραπάτσαρε τα σχέδια της Μέρκελ, που κινεί όλα τα βρώμικα βήματα αυτής της θλιβερής ιστορίας.

Δεν έχει σημασία «πόθεν» έχει αξία «τι». Τελικά η Βουλγαρία έπραξε αυτό που όφειλε να κάνει η Ελλάδα: μπλόκαρε την ένταξη της ψευδώνυμης Μακεδονίας στην Ευρώπη και επειδή οι «γλωσσικές και ιστορικές διαφορές» Βουλγαρίας και Σκοπίων είναι μάλλον ανυπέρβλητες, είναι απίθανο, όσο οι Βούλγαροι είναι ανένδοτοι, να υπάρξει θετική συνέχεια για τους σκοπιανούς. Δυστυχώς η επίσημη Ελλάς για άλλη μια φορά «ουκ ηβουλήθη συνιέναι ».

   Αυτή τη φορά δεν χτυπά το κακό την οικονομία αλλά τον πολιτισμό, την παράδοση και το έθνος. Στην πατρίδα μας βέβαια όλα έχουν εξομοιωθεί και ισοπεδωθεί. Η κλασική διαίρεση δεξιά – αριστερά έχει προ πολλού εκλείψει. Αμφότερα τα σχήματα ταυτίζονται εδώ και καιρό.

Το ξέραμε, το είχαμε υποστεί στο μεδούλι μας, τώρα όμως με το βιβλίο του Μπαράκ Ομπάμα το επαληθεύουμε πανηγυρικά. 

Μέρκελ και Σαρκοζί μας διέλυσαν, μας έδεσαν χειροπόδαρα με τα περιβόητα Μνημόνια τους, μόνο και μόνο για να σώσουν της γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.

 Έγραψε ο Μπαράκ Ομπάμα: «Παρατήρησα ότι Μέρκελ και Σαρκοζί σπανίως ανέφεραν το γεγονός ότι οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες ήταν από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδος, μεγάλο μέρος του συσσωρευμένου χρέους των Ελλήνων είχε πάει για την αγορά γερμανικών και γαλλικών εξαγώγιμων προϊόντων – γεγονότα που θα μπορούσαν να καταστήσουν σαφές στους ψηφοφόρους τους για την διάσωση των Ελλήνων από την  χρεοκοπία, κυρίως ισοδυναμούσε με διάσωση των δικών τους τραπεζών». 

Τα μνημόνια υπήρξαν τελικώς μια αχρείαστη, επιπόλαιη και επικίνδυνη συνταγή. Εγκληματικά λάθη ημετέρων (κυρίως ΓΑΠ). 

Μετά και την πιστοποίηση Ομπάμα, οι μόνοι τηρούντες σιγήν ισχύος είναι  Μέρκελ και Σόιμπλε. 

Είναι οι αρχιτέκτονες της Ελληνικής καταστροφής. 

Ο Ομπάμα καταλήγει στο βιβλίο του: «Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος δεν είναι τίποτα καινούργιο, επί δεκαετίες η χώρα μαστίζονταν από χαμηλή παραγωγικότητα, διογκωμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, μαζική φοροδιαφυγή και μη βιώσιμες συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις. 

Παρ΄ όλα αυτά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 διεθνείς χρηματαγορές χρηματοδοτούσαν ευχαρίστως τα διαρκώς αυξανόμενα ελλείματα της Ελλάδος.

Εκτός από το καλό Νέο όμως Δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε και την απογοήτευση μας για την αναμενόμενη σωτηρία της Θεσσαλονίκης, και της Βόρειας Ελλάδος πλέον, με την υπόσχεση επιτέλους της κυβέρνησης για κλείσιμο των Βόρειων Συνόρων, αλλά που αποδείχτηκε σαπουνόφουσκα.

Για τον Κορονοϊό μιλάμε, που τώρα έφτασε σε τριψήφιο αριθμό σε όλες τις πόλεις (Δράμα, Ημαθία, Πέλλα, Πιερία, Σέρρες) που γειτνιάζουν με τις χώρες οπου βράζει ο κορονοϊός, και περνά με την σέσουλα από τις αφύλακτες, ουσιαστικά, γνωστές Πύλες, πύλες του Άδου. 

Σύμφωνα με την απόφαση, δύο μόνο μένουν μισάνοιχτες (Κρυσταλλοπηγή και Νυμφαία) ενώ διάπλατα ανοιχτές όλες οι υπόλοιπες και κρισιμότερες, Κακαβιά, Εύζωνοι, ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ, κυρίως αυτός, με τα αμέτρητα διερχόμενα μπουλούκια.
    

Μέτρα ανύπαρκτα, ή το πολύ, ημίμετρα πάλι.

Μην μου πείτε ότι στις αγροτικές αυτές πόλεις-περιοχές όπου από τις πέντε το πρωί-νύχτα οι αγρότες ποτίζουν, οργώνουν, δουλεύουν σκληρά και γυρνούν κατάκοποι νύχτα πάλι, επιδίδονται και σε … πάρτι!

Δεν ξέρω οι απόψεις ποιών και με τί κριτήρια επικρατούν και οδηγούν σε τόσο επικίνδυνες αποφάσεις. 

Γιατί ποτέ δεν μας ενημερώνετε, δεν δημοσιοποιούνται -όπως θα έπρεπε- τα πρακτικά των συσκέψεων. 

Εμείς οι βόρειοι όμως αγωνιούμε και … φοβόμαστε! Πολύ φοβόμαστε!

    Υ.Γ.: Μας υπόσχεστε –όλους τους Έλληνες που πολύ πιέζετε- πως μόνο έτσι θα κάνουμε … καλούτσικα Χριστούγεννα! Δηλαδή θα βγούμε, ίσως, να αγοράσουμε κουραμπιέδες!
    Εμείς όμως προτιμάμε … τη ζωή! 

Γιατί τι να τους κάνουμε τους κουραμπιέδες πεθαμένοι;!

     Γι΄ αυτό προστατέψετε την Ελλάδα με σοβαρότητα.  
 
 
του Στέλιου Παπαθεμελή*                                

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Περισσότερα »

Lockdown τύπου Κίνας τώρα! Κλείστε τα πάντα για 15 ημέρες !!!

 

Lockdown - Κορονοϊός: 

«Η διασπορά του ιού είναι πολύ μεγάλη και δυστυχώς δεν βλέπουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα», ανέφερε μεταξύ άλλων στο Newsbomb.gr, o καθηγητής μικροβιολογίας, κ. Αλκιβιάδης Βατόπουλος.

 Ο καθηγητής, μιλώντας για την ανησυχητική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας το τελευταίο διάστημα με τον αριθμό νεκρών και διασωληνωμένων να αυξάνεται συνεχώς, «έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου».

«Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί και η ανάσχεση της επιδημίας, δεν σημειώνεται στο βαθμό που θα θέλαμε. Δεν υπάρχει η επιπέδωση που περιμέναμε ότι θα πραγματοποιηθεί σταδιακά», εξήγησε ο κ. Βατόπουλος.

Ο ίδιος επεσήμανε πως ίσως τα αυστηρότερα μέτρα να είναι μονόδρομος, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης, τονίζοντας ότι «ενδεχομένως να χρειάζεται να σκεφτούμε άμεσα την επιβολή ενός αυστηρότερου lockdown, όπως έγινε στην Κίνα, για 15 ημέρες. Τα μέτρα εκεί ήταν πολύ πιο αυστηρά, φυσικά είναι διαφορετικές οι συνθήκες εκεί και εδώ. Πρέπει ωστόσο να εξετάσουμε και άλλα μέτρα για να προβούμε σε ένα τέτοιο βήμα, το οποίο όμως θα μπορούσε να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα», είπε ο ίδιος.

Ο Αλκιβιάδης Βατόπουλος υπογράμμισε ότι προκειμένου να ανακοπεί η εξάπλωση του κορονοϊού και να αποσυμφορηθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο είναι ιδιαιτέρως επιβεβαρυμένο, πρέπει να λάβουμε εκ νέου μέτρα.

«Μπορεί να έχει αρχίσει να ελαττώνεται ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων, ωστόσο είμαστε ακόμα πολύ ψηλά. Γι' αυτό το λόγο δεν νομίζω ότι προς το παρόν είναι στο τραπέζι ένα πιθανό "άνοιγμα" της κοινωνίας. Όλοι θέλουμε να κάνουμε Χριστούγεννα και να ανοίξει η αγορά αλλά δεν είναι εφικτό με τα δεδομένα που υπάρχουν», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι πρέπει να ληφθούν περισσότερα μέτρα.

Αναφερόμενος στον λόγο που το δεύτερο lockdown δεν έφερε τα αποτελέσματα που είχε το πρώτο του Μαρτίου, ο κ. Βατόπουλος ανέφερε: «Στο πρώτο lockdown οι αριθμοί, όπως και η διασπορά του ιού, δεν ήταν σε τόσο υψηλά επίπεδα, ωστόσο ήδη από τον Αύγουστο, υπάρχει διασπορά σε όλη την Ελλάδα».

Περισσότερα »

Προσοχή! Μην αφήνετε πλαστικά μπουκάλια στο αυτοκίνητο…

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όλοι μας συνηθίζουμε να αφήνουμε ένα μπουκαλάκι με νερό στο αυτοκίνητο προκειμένου να μείνουμε ενυδατωμένοι και να αντέξουμε τις υψηλές θερμοκρασίες. 

Η απλή καθημερινή αυτή μας συνήθεια όμως μπορεί να αποβεί καταστροφική και άκρως επικίνδυνη.



Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ένας υπάλληλος αμερικανικής εταιρείας ηλεκτροδότησης, ο οποίος βρισκόταν στο μεσημεριανό του διάλειμμα από τη δουλειά, όταν διαπίστωσε πως έβγαινε καπνός κάτω από την κεντρική κονσόλα του αυτοκινήτου του. 

Η αιτία, όπως συνειδητοποίησε έκπληκτος λίγα λεπτά αργότερα, ήταν ένα πλαστικό μπουκάλι νερού. “Πήγα από πάνω να κοιτάξω και παρατήρησα ότι το φως διαθλαζόταν μέσα από το μπουκάλι, με αποτέλεσμα να πιάσει φωτιά”, δήλωσε ο Dioni Amuchastegui στα social media.

Πηγή: olivemagazine.gr

Περισσότερα »

ΑρχικήΥγείαΨυχική ΥγείαΝευρώσεις

Περίεργες φοβίες: Μήπως έχετε μια από αυτές;

 

Υπάρχουν πολλές μορφές φοβίας. Μερικές είναι ευρέως γνωστές, όπως η κλειστοφοβία, ενώ άλλες όχι, αφού είναι αρκετά ''περίεργες''. Ας τις γνωρίσουμε.

Ο όρος «φοβία» αναφέρεται ήδη από τον Ιπποκράτη. Με τον όρο «φοβία» ή «φοβική νεύρωση» δηλώνεται ο φόβος ενός ατόμου, ο οποίος συνεχίζει να υφίσταται, παρόλο που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αληθινός κίνδυνος. Ουσιαστικά πρόκειται για μία αγχώδης διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από έναν έντονο, επίμονο και παράλογο φόβο, για κάποιο αντικείμενο, ζώο, χώρο ή κατάσταση, που δεν μπορεί να υπερνικηθεί παρά μόνον αποφεύγοντας το φοβικό αντικείμενο.
H φοβία έχει την ίδια αιτιολογία με τις άλλες νευρώσεις, την προσπάθεια να αποφευχθεί το άγχος που προκαλεί η αναζωπύρωση μιας παιδικής νεύρωσης. Δηλαδή στη φοβία, το άγχος προκαλείται από μία ενδοψυχική διαμάχη, μεταβιβάζεται σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, και εν συνεχεία γίνεται φόβος.

Τα αποτελέσματα είναι σίγουρα δυσάρεστα εφόσον το άτομο αποκόβεται από δραστηριότητες που έχουν σχέση με την συγκεκριμένη φοβία. Αφού αν χρειαστεί ή αναγκαστεί να αντιμετωπίσει το φοβικό αντικείμενο που θεωρεί επικίνδυνο, το φοβικό άτομο καταλαμβάνεται από τρομερό άγχος ή ακόμη και πανικό, που συνοδεύεται από διάφορα νευροφυτικά συμπτώματα (όπως π.χ. υπερβολική εφίδρωση, τρέμουλο, ταχυκαρδία, ταχύπνοια, σφίξιμο στο στήθος, διάρροια, εμετό), όταν πρόκειται να το αντιμετωπίσουν. Σε κάθε είδος φοβίας το άτομο μπορεί να πάθει κρίση και να μην καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του.

Γενικά όλες οι φοβίες μπορούν να αντιμετωπιστούν τόσο με την ψυχανάλυση, όσο και με την θεραπεία της συμπεριφοράς. Και οι δύο επιχειρούν να απευαισθητοποιήσουν το άτομο από το φοβικό αντικείμενο, ιεραρχώντας τις παιδικές εμπειρίες και στα πρώϊμα ψυχικά τραύματα του ατόμου και αφορά την κατανόηση της ψυχικής ζωής του κάθε ατόμου.

Υπάρχουν πολλές μορφές φοβίας. Μερικές είναι ευρέως γνωστές, όπως η κλειστοφοβία, ενώ άλλες όχι, αφού είναι αρκετά «περίεργες». Όσον αφορά γενικά τις περίεργες φοβίες, έχει αποδειχθεί έχει «εφευρεθεί» φοβία σχεδόν για οτιδήποτε. Κι όσο αστείες κι αν μας φαίνονται, οι πάσχοντες υποφέρουν από αυτές.
Φοβίες που σχετίζονται με ζώα

• Φοβία των αλόγων
• Φοβία των αραχνών
• Αλεκτωροφοβία = ο φόβος για τα κοκόρια αλλά και τα πουλερικά γενικότερα
• Αιλουροφοβία = ο φόβος για τις γάτες
• Εντομοφοβία
• Ερπετοφοβία
• Κυνοφοβία = ο φόβος για τα σκυλιά
• Μυσοφοβία = ο φόβος για τα ποντίκια
• Ανατιδοφοβία = ο φόβος ότι μια πάπια μας ακολουθεί

Φοβίες που σχετίζονται με φύση, φυτά

• Υλοφοβία = ο φόβος για τα δάση
• Βοτανοφοβία = ο φόβος για όλα τα φυτά και ειδικά αυτά εσωτερικού χώρου
• Λιμνοφοβία = ο φόβος να βλέπουμε ή και να φανταζόμαστε λίμνες

Φοβίες που σχετίζονται με καταστάσεις

• Αεροφοβία = ο φόβος για το αεροπλάνο
• Εργοφοβία = ο φόβος για τη δουλειά
• Οδοφοβία = ο φόβος για τα ταξίδια οδικά
• Πανθοφοβία = ο φόβος να υποφέρει
• Σκοτοφοβία = ο φόβος για το σκοτάδι
• Γαμετοφοβία = ο φόβος για τον γάμο
• Φοβία για την καθαριότητα
• Παχυφοβία = ο φόβος να πάρει βάρος
• Νυκτοφοβία = ο φόβος στη νύκτα
• Νόσοφοβία = η φοβία ότι πάσχει από κάποια ασθένεια
• Φοβία στον ύπνο = η φοβία να κοιμηθούμε
• Φοβία να περπατάς
• Φοβία να στέκεσαι
• Φοβία στην λήψη αποφάσεων
• Εμετοφοβία = η φοβία του να κάνεις εμετό
• Φαγοφοβία = η φοβία του να καταπίνεις
• Φοβία στο φαγητό = η αποφυγή τροφίμων συνολικά με αποτέλεσμα τον υποσιτισμό, την αφυδάτωση και τον θάνατο.
• Φυστικοβουτυροφοβία = ο φόβος του να σου κολλήσει φυστικοβούτυρο στην κορυφή του ουρανίσκου σου
• Κατοπτροφοβία = ο φόβος του να αντικρίσεις το είδωλό σου στον καθρέφτη
• Ανασκελοφοβία = ο φόβος να ανεβάσουν το οπτικό τους πεδίο, κοινώς φοβούνται να κοιτάξουν ψηλά (το ανάποδο της υψοφοβίας)
• Φοβία στην γνώση, στην εκπαίδευση
• Ο φόβος του ήχου, ακόμα και της φωνής του ίδιου
• Χρονοφοβία = φοβία στον χρόνο
• Φοβία σε απρόσμενες καταστάσεις
• Ομοφοβία (ή ομοφυλοφοβία ή ομοερωτοφοβία) = ο φόβος (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), η αποστροφή ή οι διακρίσεις κατά της ομοφυλοφιλίας ή σε βάρος των ομοφυλόφιλων.
• Κοινωνική φοβία = ο φόβος της έκθεσης σε κοινωνικό περιβάλλον
• Φόβος αποτυχίας & κριτικής
• Φόβος έκφρασης άρνησης
• Φόβος έκφρασης διεκδίκησης
• Φόβος εμφάνισης σε κοινό
• Φόβος κοινωνικής επαφής
• Φόβος του φαγητού μαζί με άλλους
• Φοβία για την κόλαση ή τον παράδεισο
• Φοβία να μείνουμε χωρίς κινητό τηλέφωνο
• Παμφοβία = ο φόβος των πάντων
• Φοβοφοβία = ο φόβος του να φοβηθείς

Φοβίες που σχετίζονται με όρους, συναισθήματα, αισθήσεις

• Ακροφοβία = η φοβία για τα ύψη
• Αεροακροφοβία = ο φόβος στη θέα της απέραντης ανοικτής θέας
• Ανγκροφοβία = η φοβία στο θυμό
• Ατυχιοφοβία = ο φόβος στην ατυχία
• Ηδονοφοβία = ο φόβος να νιώθω ευχαρίστηση
• Κλεινθροφοβία = ο φόβος να κλειδωθεί σε κλειστό χώρο
• Κλειστοφοβία = ο φόβος να βρεθεί σε κλειστό χώρο
• Ακροφοβία = ο φόβος του ύψους
• Αγοραφοβία = ο φόβος να βγεις σε δημόσιο χώρο ανάμεσα σε πολύ κόσμο
• Εργοφοβία = ο φόβος για την δουλειά

Φοβίες που σχετίζονται με αντικείμενα, χρώματα, ουσίες

• Αιχμοφοβία = ο φόβος για τις βελόνες
• Τρυπανοφοβία = ο φόβος για τις ενέσεις
• Βαθμοφοβία = ο φόβος για τις σκάλες
• Κατοπτροφοβία = ο φόβος να αντιμετωπίσουμε το είδωλό μας στον καθρέπτη
• Μοτορφοβία = ο φόβος για τα αυτοκίνητα
• Καρνοφοβία = ο φόβος για τα κρέατα
• Κουμποφοβία:ο φόβος να αγγίξεις κουμπιά, ακόμα και να φορέσεις ρούχα με κουμπιά
• Φοβία των αριθμών
• Φοβία για τον αριθμό 13
• Φοβία των ασθενειών
• Φοβία της βρομιάς
• Μυσοφοβία = φοβία των μικροβίων
• Φοβία της σκόνης
• Φοβία για το ξύλο
• Χρηματοφοβία = ο φόβος να ακουμπήσεις χρήματα
• Φοβία του κίτρινου χρώματος
• Χρωμοφοβία = ο φόβος της καταστροφής ή της γενικευμένης παρακμής εξαιτίας του χρώματος
• Φοβία του τυριού
• Φοβία για τα μούσια
• Φοβία για τις τρύπες
• Φόβος για τον χρυσό
• Φοβία για τα ονόματα και τις λέξεις
• Πικλοφοβία = ο φόβος για τις πίκλες
• Φοβία στα πούπουλα
• Μπαλονοφοβία = ο φόβος για τα μπαλόνια)
• Παπυροφοβία = ο φόβος του χαρτιού
• Φόβος της ποίησης

Φοβίες που σχετίζονται με περιβάλλον, καιρικά φαινόμενα

• Αντλοφοβία = ο φόβος για τις πλημμύρες
• Ανκραφοβία = ο φόβος για τον άνεμο
• Φοβία για τον αέρα
• Φοβία του νερού
• Ηλιοφοβία = ο φόβος της έκθεσης στον ήλιο
• Βροντοφοβία = ο φόβος για τον κεραυνό και την αστραπή
• Λιλαψοφοβία = ο φόβος για τις θύελλες και τους τυφώνες
• Θερμοφοβία = ο φόβος για την θερμότητα
• Φωτοφοβία = ο φόβος έκθεσης στο φως(ως φοβική νεύρωση δεν σχετίζεται με την αντίστοιχη οφθαλμολογική πάθηση)

Φοβίες που σχετίζονται με ανθρώπους, επαγγέλματα

• Ανδροφοβία
• Γυνηφοβία
• Ιεροφοβία = ο φόβος για τους ιερείς
• Φόβος για τους κλόουν
• Ξενοφοβία = ο φόβος για τους αλλοδαπούς
• Ενοχλοφοβία = ο φόβος για τα πλήθη
• Οβοφοβία = ο φόβος για τους ζητιάνους
• Φοβία των γιατρών
• Φόβος του άλλου φύλου
• Εφηβοφοβία = Φοβία για τους εφήβους
• Φόβος για τους συγγενείς
• Παποφοβία = η φοβία για τον Πάπα

Φοβίες που σχετίζονται με υγεία, μέρη του σώματος

• Αιμοφοβία = ο φόβος για το αίμα
• Γεροντοφοβία = ο φόβος για το γήρας
• Λοκιοφοβία = ο φόβος για την γέννα
• Τομοφοβία = ο φόβος για τις χειρουργικές επεμβάσεις
• Χειροφοβία = ο φόβος για τα χέρια
• Ομφαλοφοβία = ο φόβος για τους ομφαλούς
• Φοβία της νοσηλείας
• Φοβία των εξετάσεων
• Φόβος του σαγονιού = ο φόβος να κοιτάξεις ή και να αγγίξεις το σαγόνι σου
•  
•  www.iatronet.gr

Περισσότερα »

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος।

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος।

Στην αρχαιότητα , όταν ένας γάιδαρος φώναζε πριν αρχίσει μια μάχη, νόμιζαν ότι οι θεοί τους προειδοποιούσαν για τη νίκη. 

Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. 

Τότε αποφάσισε ν’ αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες, που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι. 

Πάνω, όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδο του. – 

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος! έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας. Και διέταξε ν’ αρχίσει η επίθεση, με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες.

 Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας, που δεν τον περιμέναμε.

Περισσότερα »

Ασχημα νέα για τους μονογαμικούς

Νέα έρευνα βάζει βόμβα στις σχέσεις

 Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σίγουρα δεν ζούσες σε ροζ συννεφάκι, ήξερες ότι οι μονογαμικές σχέσεις είναι δύσκολες, αλλά δεν περίμενες να στο επιβεβαιώσει ένα πανεπιστήμιο και μάλιστα με κατηγορηματικό τρόπο.

Μία έρευνα του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον που δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal Open βάζει βόμβα στα θεμέλια των σχέσεων αφού τα ευρήματα κάνουν λόγο ότι  οι γυναίκες μετά τους 12 μήνες αρχίζουν και βαριούνται την ερωtική τους ζωή
.
Σε δείγμα 12.000 γυναικών το 1/3 των γυναικών δήλωσαν ότι μετά τον πρώτο χρόνο σχέσης μειώθηκε η συχνότητα του σeξ στη σχέσης τους, ενώ και η ερωtική επιθυμία ήταν αισθητά μικρότερη.

Μάλιστα δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο απιστίας χωρίς να σκέφτονται το ενδεχόμενο χωρισμού, πριν ή μετά την απιστία.

Οι σύμβουλοι σχέσεων πάντως επιμένουν ότι η μονογαμία είναι εφικτή αν έχουμε καλή επικοινωνία με το σύντροφό μας, πειραματιστούμε και δεχτούμε τις επιθυμίες του άλλου.

 www.e-radio.gr

Περισσότερα »

Θανάσης Βέγγος: Το σπίτι που έχτισε ο ίδιος το 1972 και παραμένει ακόμα όρθιο μέχρι σήμερα

Το καλυβάκι του Θανάση Βέγγου βρίσκεται στο βουνό της Πετρούπολης, σε μια γειτονιά με νεόκτιστα όμορφα κτίρια, στην Οδό Καββαδία και είναι χτισμένο με τσιμεντόλιθους.

Το σπίτι αυτό σε μεταφέρει σε μία άλλη εποχή, όταν πρωταγωνίστησε μαζί με τον αείμνηστο ηθοποιό σε μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του, στο φιλμ «Θανάση, πάρε το όπλο σου».

 cyclades24.gr

Περισσότερα »

Ελλάδα: νησιωτική – χερσαία - ενιαία και αδιαίρετη του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ελλάδα: νησιωτική – χερσαία = ενιαία και αδιαίρετη

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Το κατάντημα τους διεθνούς Κοινότητας να κατευθύνεται και να διοικείται από ανευθυνουπεύθυνους ηγέτες, οι οποίοι αποδεικνύονται ανίκανοι να διοικήσουν ακόμη και την κουζίνα τού σπιτιού τους δεν έχει ίσως προηγούμενο. 

Κλασσικό παράδειγμα η περίπτωση τού Αμερικανού Προέδρου Ντόναλτ Τραμπ και η χειραγώγησή του από τον αδίστακτο και παμπόνηρο τούρκο ηγετίσκο Ταγίπ Ερντογάν. 

Αυτός ο λοιπόν αμόρφωτος αγαρηνός   κατάφερε να αποσπάσει την τυφλή εμπιστοσύνη τού Τραμπ, σε σημείο ο Αμερικανός να συνομιλεί μαζί του δύο φορές την εβδομάδα και φυσικά να χειραγωγείται από αυτόν. 

Το σχετικό ρεπορτάζ τού CNN αποκαλύπτει μία σοβαρή πτυχή της παγκόσμιας διακυβέρνησης και εξ αυτής την πρακτική της παθογένεια.

 Ο κ. Μητσοτάκης τηλεφωνήθηκε μόλις μία φορά σ’ όλη την διάρκεια της πρωθυπουργίας του ως τώρα, ενώ ο τούρκος μιλά μαζί του δις της εβδομάδος!

    Αυτό, ή και αυτό εξηγεί γιατί οι ισχυροί τού πλανήτη ανοίγουν τεράστια αυτιά όταν τους μιλάει ο αγαρηνός,   ενώ βάζουν βουλοκέρι όταν τους μιλά ο Έλληνας.

    Η δυναμική προσέγγιση της πανδημίας μάς λέει ότι καμία χώρα όσο μεγάλη και αν αισθάνεται, δεν μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει αυτό το κακό. 

Η άλλη σπάνια, αλλά μεγίστη απειλή είναι ο πυρηνικός όλεθρος. Βιώνουμε, τρόπος τού λέγειν, την τραγική 75^η επέτειο τής Χιροσίμα και τού Ναγκασάκι. Όμως η οργανωμένη ανθρωπότητα δεν δείχνει να έβαλε έκτοτε μυαλό. Δυστυχώς!

    «Ό,τι και αν ειπωθεί για τα θύματα στη φετινή 75^η Επέτειο στη Χιροσίμα και τού Ναγκασάκι, και για εκείνον τον Αύγουστο τού 1945, θα είναι λόγια κενά εάν οι παγκόσμιες δυνάμεις δεν μειώσουν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια και δεν φροντίσουν για τον αυστηρό έλεγχο των εξοπλισμών»(South China Morning Post / Καθημερινή 1/7/20).

  Αλήθεια, πού τους βρήκαμε αυτούς, τους επιεικώς προβληματικούς πανεπιστημιακούς; Αλίμονο στη χώρα αν τους εμπιστευθεί να την συμβουλεύσουν! 

Χαμένη από χέρι!..

    Κυριαρχεί μία πανσπερμία θέσεων για τα μείζονα εθνικά μας θέματα. Αυτό σημαίνει ότι τούρκοι και ευρωαμερικανοί έχουν την δυνατότητα μιας ελεύθερης επιλογής κάθε φορά της θέσης που τους βολεύει. 

Κρατούν και χρησιμοποιούν την εκάστοτε βολικότερη γι’ αυτούς. Και ο μεν Ροζάκης απεπέμφθη, αλλά το κακό το έκανε με τις δηλώσεις του για το «απομονωμένο Καστελόριζο». Νησιωτική και χερσαία Ελλάδα είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη χώρα. 

Η Γαλλία απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες δείχνει να τιμά τη φιλία της με την Ελλάδα. Έσχατο δείγμα κορύφωσης των αντιδράσεών της η καταγγελία σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ της τουρκικής προκλητικότητας.

     Όπως ανακοίνωσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν, έπειτα από αίτημα τής Γαλλίας οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών θα συνεδριάσουν στις 13 Ιουλίου για να συζητήσουν αποκλειστικά το ζήτημα τής τουρκικής προκλητικότητας. Σε αυτή τη συνεδρίαση θα συζητηθούν και περαιτέρω κυρώσεις.

 Είναι απορίας άξιον γιατί ξανά χρησιμοποιούνται «μεταχειρισμένοι» και τραγικά αποτυχόντες, ενώ είναι γνωστές οι επιδόσεις τους και ο κίνδυνος να κάνουν γυαλιά – καρφιά τα συχνά σοβαρά και λεπτά θέματα που τους ανατίθενται.

  Χαρακτηριστικό παράδειγμα  η περίπτωση τού καθηγητή Ροζάκη, ο οποίος «και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, ούτε την γνώμη του άλλαξε ούτε την κεφαλήν του»!!!


   Τελικά απεπέμφθη, αλλά το κακό το έκανε  και δεν διορθώνεται…

                                 * Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
                                       E-mail: stpapathemelis@gmail.com

Περισσότερα »

Το παιδί μέσα μας: Γιατί είναι τόσο σημαντική η αποκατάσταση της επικοινωνίας μας μαζί του;

Ολοένα ποιο συχνά ακούμε και διαβάζουμε για αυτό το εσωτερικό παιδί που υπάρχει μέσα σε όλους. 

Όμως, λίγοι είναι εκείνοι που έχουν κατανοήσει ακριβώς περί τίνος πρόκειται. 

Ο κλινικός ψυχολόγος και συγγραφέας Στίβεν Ντάιαμοντ εξηγεί ότι ελάχιστοι ενήλικες έχουν πραγματική γνώση του εσωτερικού τους παιδιού και είναι ακριβώς αυτή η άγνοια που αποτελεί αιτία πολλών προβληματικών συμπεριφορών.

Η καταστρεπτική συμπεριφορά μπορεί να πάρει διάφορες μορφές: από ένα μοτίβο ήπιου, διακριτικού αυτο-σαμποτάζ και αυτοήττας μέχρι παθητική εχθρότητα, σοβαρά αυτοκαταστροφικά συμπτώματα, βίαιη εχθρικότητα και ορισμένες φορές βλαπτικές πράξεις. 

Συνήθως, η καταστροφική συμπεριφορά στους ενήλικες «κουβαλά» και φέρει μαζί της την παρορμητική, επιπόλαιη ποιότητα της παιδικής αψιθυμίας ή των ναρκισσιστικών εκρήξεων οργής.

Ή μιας παιδικής συναισθηματικής ανάγκης, εξάρτησης και φόβου εγκατάλειψης.

 Ή και μια ανευθυνότητα και θυμωμένη άρνηση για ενηλικίωση: το σύνδρομο “Peter Pan” ή όπως ο Jung το ανέφερε ως το puer aeternus, μια αρχετυπική γιουγκιανή έννοια για το αιώνιο παιδί. 

Αυτή η θεωρία αποτέλεσε τη βάση γι’ αυτό που σήμερα η συμβατική ψυχολογία ονομάζει «το παιδί μέσα μας ή το εσωτερικό μας παιδί». Τι ακριβώς είναι αυτό όμως; Υπάρχει πραγματικά; Και γιατί πρέπει να μας νοιάζει;

Τι είναι το εσωτερικό παιδί;

Αρχικά, πρέπει να πούμε ότι το εσωτερικό παιδί είναι πραγματικό. Όχι κυριολεκτικά, οργανικά, αλλά μεταφορικά. 

Είναι, όπως και τα σύνδρομα στο σύνολο τους, μια ψυχική ή φαινομενολογική πραγματικότητα και εξαιρετικά ισχυρή. 

Και βέβαια, οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές και καταστροφικές συμπεριφορές είναι, όπως πρώτος ο Freud επεσήμανε, μέρος του ασυνειδήτου μας. 

Όλοι ήμασταν κάποτε παιδιά και εκείνο το παιδί ακόμα κατοικεί μέσα μας. Αλλά οι περισσότεροι ενήλικες δεν το γνωρίζουν αυτό. 

Και αυτή η έλλειψη συνειδητής σύνδεσης με το παιδί μέσα μας είναι ακριβώς το σημείο εκκίνησης πολλών συμπεριφορικών, συναισθηματικών και διαπροσωπικών δυσκολιών.

Είναι γεγονός είναι ότι η πλειοψηφία των ενηλίκων δεν είναι πραγματικά καθόλου ενήλικες.

 Όλοι μεγαλώνουμε και όλοι, με λίγη τύχη, μπορούν να το καταφέρουν. 

Αλλά από ψυχολογικής απόψεως, αυτό δεν σημαίνει ενηλικίωση. 

Η πραγματική ενηλικίωση βασίζεται στην αναγνώριση, αποδοχή και ευθύνη για το εσωτερικό μας παιδί. 

Για τους περισσότερους ενήλικες, αυτό ποτέ δεν συμβαίνει. 

Αντιθέτως, το παιδί μέσα μας αγνοείται, απωθείται και απορρίπτεται.

Η κοινωνία μας επιβάλλει να «μεγαλώνουμε», παραγκωνίζοντας οτιδήποτε παιδικό.

 Έχουμε διδαχθεί ότι οι ιδιότητες της αθωότητας, της χαράς, της ευαισθησίας, της παιχνιδιάρικης διάθεσης και του ενθουσιασμού πρέπει να καταπιεστούν. 

Το παιδί μέσα μας αποτελείται από αυτές τις θετικές ποιότητες. Αλλά επίσης κρατά τα παιδικά μας τραύματα, τους φόβους και τους θυμούς μας. 

Οι «ενήλικες» είναι πεπεισμένοι ότι έχουν επιτυχώς ολοκληρωθεί όταν έχουν αφήσει πίσω τους εκείνο το παιδί. Όμως αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι ότι επηρεαζόμαστε και ελεγχόμαστε κατά πολύ από εκείνο το ασυνείδητο εσωτερικό μας παιδί. 

Για πολλούς, δεν είναι ο ενήλικος εαυτός εκείνος που κατευθύνει τις ζωές τους, αλλά περισσότερο ένα συναισθηματικά πληγωμένο παιδί που ζει μέσα τους.

 Ένα μικρό παιδί που καλείται να πάρει ενήλικες αποφάσεις, να βγει στον σκληρό εργασιακό κόσμο ή στις αγχωτικές στενές διαπροσωπικές σχέσεις. 

Μπορεί ένα παιδί να έχει μια ώριμη σχέση; Μια καριέρα; Μια ανεξάρτητη ζωή; 

Κι όμως αυτό συμβαίνει με όλους μας σε κάποιο βαθμό. 

Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί οι σχέσεις μας καταρρέουν. 

Γιατί νιώθουμε τόσο άγχος , φόβο και ανασφάλεια. 

Μοναξιά και απογοήτευση. 

Αλλά σκεφτείτε κι αυτό: πώς αλλιώς θα μπορούσε ένα παιδί να επιβιώσει σε έναν ενήλικο κόσμο χωρίς  στήριξη,  προστασία και δομή;

Και αυτή είναι η κατάσταση σύγχυσης στην οποία βρίσκονται πολλοί άνθρωποι που αναζητούν ψυχοθεραπεία. 

Δεν πρόκειται για καμία διαταραχή ταυτότητας (ούτε πολλαπλής προσωπικότητας), αλλά περισσότερο για μια πιο συχνού, διάχυτου τύπου κοινωνικά επικυρωμένης αποσύνδεσης. 

Αλλά αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα για αυτό που ακριβώς είναι, μπορούμε να αρχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε, επιλέγοντας να γίνουν ψυχικά- και όχι μόνο ηλικιακά- ενήλικες. 

Πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Το παιδί και ο ενήλικας μέσα μας

Αρχικά, κάποιος πρέπει να αντιληφθεί, να συνειδητοποιήσει το εσωτερικό του/της παιδί. 

Η έλλειψη συνειδητοποίησης, η άγνοια είναι αυτό που ενδυναμώνει τη δύναμη του αποσυνδεδεμένου παιδιού μέσα σας, να ελέγχει την προσωπικότητα σας, να υπερισχύει της θέλησης του ενήλικα. 

Ύστερα, μαθαίνουμε να το λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη και να επικοινωνούμε συνειδητά μαζί του μέσα μας: να ακούμε τι νιώθει και τι χρειάζεται από εμάς στο εδώ και τώρα. 

Οι συχνά πρωταρχικές ανάγκες ενός παιδιού, για αγάπη, αποδοχή, προστασία, κατανόηση, φροντίδα- παραμένουν τα ίδια και σήμερα που έχουμε μεγαλώσει.

Ως ψευδο-ενήλικες, προσπαθούμε να αναγκάσουμε τους άλλους να εκπληρώσουν εκείνες τις ανάγκες για εμάς. Αλλά αυτό είναι καταδικασμένο να αποτύχει. 

Εκείνο που δεν λάβαμε επαρκώς στο παρελθόν από τους γονείς μας ως παιδιά πρέπει να αντιμετωπιστεί στο παρόν, όσο επίπονο και αν είναι. 

Τα παρελθοντικά τραύματα, η θλίψη, οι απογοητεύσεις και η κατάθλιψη δεν μπορούν να αλλάξουν, αλλά πρέπει να τα δεχτούμε. 

Και πρέπει να καταλάβουμε ότι συγκεκριμένες παιδικές μας ανάγκες, που δεν ικανοποιήθηκαν από τους γονείς, δεν θα ικανοποιηθούν μάλλον ποτέ, ασχέτως του πόσο καλοί, έξυπνοι ή ελκυστικοί γίνουμε.

Εκείνες οι μέρες πέρασαν κι ό,τι έγινε, έγινε. Δεν πρέπει να απαιτούμε τώρα ως ενήλικες να «γεμίσουμε» όλες εκείνες τις ανεκπλήρωτες παιδικές ανάγκες μας. 

Η γνήσια, πραγματική ενηλικίωση αποδέχεται εκείνο το επίπονο παρελθόν και παίρνει την ευθύνη της φροντίδας των αναγκών του εσωτερικού παιδιού.

Στην ψυχοθεραπεία λοιπόν, πρέπει το ενήλικο μέρος της προσωπικότητας να μάθει να σχετίζεται με το παιδί μέσα του ακριβώς όπως ένας καλός γονιός σχετίζεται και φροντίζει το παιδί του, του παρέχει πειθαρχία, όρια και δομή. 

Αυτά πάνε μαζί με τη στήριξη και την αποδοχή, απαραίτητα στοιχεία αγάπης και συμβίωσης με ένα παιδί, μεταφορικά και κυριολεκτικά. 

 Εγκαθιδρύοντας έναν διάλογο μεταξύ τους, μια συμφιλίωση και ένας συμβιβασμός μπορούν να επιτευχθούν. 

Μια σχέση που μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι, αφού και τα δύο μέρη θα μπορούν να ικανοποιηθούν και να ακουστούν. 

Πόσο χρόνο περάσατε λοιπόν σήμερα με το παιδί μέσα σας;

 https://enallaktikidrasi.com

Περισσότερα »