Χανιά: Συνελήφθη εκπαιδευτικός για ασέλγεια σε μαθήτριες

Η υπόθεση που έχει συγκλονίσει τα Χανιά αποκαλύφθηκε έπειτα από μια καταγγελία.

Σοκ έχουν προκαλέσει στα Χανιά οι καταγγελίες εναντίον καθηγητή φροντιστηρίου, ο οποίος φέρεται να κατηγορείται για ασέλγεια σε βάρος μαθητριών του. Σύμφωνα με το flashnews, ο εκπαιδευτικός από τα Χανιά, ο οποίος φέρεται να έχει συλληφθεί με την κατηγορία ότι έχει ασελγήσει κατ’ επανάληψη σε βάρος μαθητριών του φροντιστηρίου.

Η υπόθεση που έχει συγκλονίσει τα Χανιά αποκαλύφθηκε έπειτα από μια καταγγελία και στη συνέχεια προέκυψε πως οι πράξεις του εκπαιδευτικού αφορούν σε περισσότερες περιπτώσεις.

Περισσότερα »

Σουλτάνα Γκέσου: Η αριστούχα 82χρονη που πήρε απολυτήριο Γυμνασίου με 19,6!

Αναμφισβήτητα είναι ένα απ' τα πρόσωπα των ημερών. Η είδηση πως στα 82 της χρόνια πήρε το απολυτήριο Γυμνασίου και μάλιστα με άριστα ήταν αρκετή για να χτυπά συνεχώς το τηλέφωνό της και να δίνει συνεντεύξεις. Δέχτηκε με χαρά να μιλήσουμε, ένα Σάββατο (νωρίς) το πρωί και να μου πει ιστορίες. Μου ζήτησε πολλές φορές «συγγνώμη αν με κουράζει». Της εξήγησα ότι μπορώ να την ακούω να μου διηγείται τη ζωή της για ώρες. Θα καταλάβεις το λόγο στη συνέχεια: 

-Θα ήθελα να μου μιλήσετε για τον τόπο που μεγαλώσατε. 

-Γεννήθηκα στη Γαλατινή, κοντά στη Σιάτιστα. Πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Η μάνα μου και ο μπαμπάς μου ήταν πολύ αγαπημένοι και πολύ εργατικοί. Θυμάμαι τα πολλά εμπορεύματα στο μαγαζί του μπαμπά μου, ήταν ράφτης. Στα 7 μου, έχασα τη μάνα μου. Ήταν μεγάλη απώλεια για εμένα. Στη συνέχεια, ο πατέρας μου παντρεύτηκε ξανά. Έχω 2 αδέρφια βιολογικά και 3 ετεροθαλή. Δεν τα ξεχωρίζω, ήμασταν πάρα πολύ αγαπημένοι.

-Τι θυμάστε απ' τα χρόνια που πήγατε δημοτικό; 

-Στην A΄Δημοτικού είχα δασκάλα τη Μαμάτσιου, συγγενή του γνωστού ευεργέτη της Κοζάνης. Μου άρεσε πολύ το σχολείο, αγαπούσα τους δασκάλους μου όσο τον μπαμπά μου -που του είχα μεγάλη αδυναμία- γιατί κάθε δάσκαλος ήταν για εμένα και μάνα και πατέρας. Μετά, ξεκίνησε ο πόλεμος, έπρεπε να προσέχω τα μικρότερα αδέρφια μου και η οικογένειά μου με πίεζε να μη συνεχίσω στο Γυμνάσιο.

-Τι θυμάστε απ' την εποχή του πολέμου; 

-Ήταν πολύ δύσκολα για όλους μας. Εύχομαι να μην έρθουν ξανά τέτοια χρόνια. Όπως βλέπεις σήμερα τους μετανάστες, έτσι μας έστελναν κι εμάς σ' εκείνα τα χωριά που είχε αστυνομία. Μόνο φτώχεια και δυστυχία θυμάμαι. Θυμάμαι να πέφτουν βόμβες στα χωράφια κι εμείς να τρέχουμε να κρυφτούμε.

-Στη συνέχεια, παντρευτήκατε και μετακομίσατε στην Κοζάνη, σωστά; 

-Σωστά. Έγινα μοδίστρα. Τη λάτρευα τη δουλειά μου. Να σκεφτείς πως όταν βγήκα στη σύνταξη ήμουν στεναχωρημένη χωρίς να ξέρω το λόγο. Όταν αρχίσαμε να κάνουμε επισκευές στο σπίτι με τον άνδρα μου και κάθισα ξανά τυχαία στη ραπτομηχανή, πίστεψέ με, γελούσα σαν μικρό παιδί. Τέτοια ήταν η χαρά μου! Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό που μου έλειπε ήταν η δουλειά μου. Στο μαγαζί ερχόταν όλος ο καλός κόσμος της Κοζάνης αλλά και κόσμος απ' όλα τα χωριά. Με παρακαλούσαν να κάτσω και μετά το κλείσιμο μόνο και μόνο για να προλάβουν μια πρόβα. Δούλευα πάνω από 12 ώρες τη μέρα! 

-Νοσταλγούσατε το σχολείο; 

-Πολύ. Προσπάθησα να βοηθήσω τα παιδιά μου, τους έλεγα να διαβάζουν και μάλιστα πρώτα μεγάλωσαν και μετά άνοιξα το μαγαζί. Ήθελα πολύ να γίνω δασκάλα. Πίστευα πως η ζωή μου θα ήταν καλύτερη. 

-Τα παιδιά μεγάλωσαν, εσείς βγήκατε σε σύνταξη και παίρνετε την απόφαση να παρακολουθήσετε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Για ποιο λόγο; 

-Το σκεφτόμουν από τότε που ήμουν 50. Και στα 60. Στα 60, μάλιστα, έδωσα εξετάσεις για να πάρω δίπλωμα αυτοκινήτου και το πήρα με την πρώτη. Προσπάθησα πολλές φορές κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, αλλά πάντα οι υποχρεώσεις ήταν πολλές: Τα τέσσερα παιδιά, η δουλειά, στη συνέχεια ο άνδρας μου ο οποίος αρρώστησε. 

Τελικά, σκέφτηκα «ποτέ δεν είναι αργά, ας κάνω μια προσπάθεια». Γνώριζα εκ των προτέρων ότι μπορεί ν' ακούσω χίλια πράγματα, να με κοροϊδέψουν λέγοντάς μου «τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα», αλλά αποφάσισα να πάω στο σχολείο. Να μάθω κάτι. Στόχος μου ήταν να μάθω κάτι. Όχι να πάω για να σπουδάσω ή να δουλέψω ή να στερήσω μία θέση εργασίας από κάποιον.

-Πώς αντέδρασαν τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά σας όταν τους ανακοινώσατε ότι θέλετε να πάτε ξανά σχολείο;
 
-Στις αρχές δεν τους το είπα, φοβούμενη ότι μπορεί ν' αντιδράσουν και να προσπαθήσουν να μ' αποτρέψουν. Τώρα, το καμαρώνουν. Ο γιος μου συγκεκριμένα μου είπε: «μια χαρά έκανες μαμά! Ο άνθρωπος όταν έχει μια ασχολία, κρατά το μυαλό του σε εγρήγορση. Αν παραιτηθείς απ' τη ζωή, σταματά να λειτουργεί και το μυαλό». Μάλιστα, όταν έρχεται να με βοηθήσει στις δουλειές, μου λέει πειράζοντάς με: «μαμά, τελειώσαμε, έχεις να πας και σχολείο»! 

-Τι θυμάστε απ' τις μέρες του σχολείου; Πόσο επιμελής προσπαθήσατε να είστε; 

-Δε διάβαζα τόσο πολύ στο σπίτι γιατί δεν είχα χρόνο. Όμως, κατά τη διάρκεια του μαθήματος είχα ένα πρόχειρο τετράδιο και σημείωνα συνεχώς. Γέμισα δύο γεμάτα σπιράλ και συνέχεια σημείωνα: λέξεις, ό,τι μου έκανε εντύπωση, κάτι ενδιαφέρον που άκουγα σε κάποιο βίντεο. Δε σταμάτησα να γράφω και να προσέχω το δάσκαλο.

-Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που μάθατε στο σχολείο; 

-Όλα. Ειδικά η λογοτεχνία, τα αρχαία, το δίκαιο ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Οι καθηγητές προσπαθούσαν πολύ να μας μάθουν πράγματα. Τη ζωή τους έδιναν για το μάθημα.

-Θα το προτείνατε σε κάποιον που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του μέχρι το Λύκειο; 

-Σαφώς. Ακόμα κι αν δεν το χρειάζεται για την επαγγελματική του αποκατάσταση. Θέλω να παροτρύνω όλες τις γυναίκες κυρίως. Να μη σκεφτεί καμία ότι «είμαι νοικοκυρά, πού να πηγαίνω τώρα». Θ' ανοίξει ένας νέος κόσμος μπροστά τους.

-Οι συμμαθητές σας πώς σας αντιμετώπισαν; 

Στην αρχή αναρωτήθηκαν τι δουλειά έχω εκεί και πού θα μου χρειαστεί το χαρτί. Όταν κατάλαβαν ότι είχα μεράκι με τα γράμματα, έγινα το κρυφό τους καμάρι! Όλοι με σέβονταν και μου μιλούσαν στον πληθυντικό. Τους εξήγησα ότι δεν είναι απαραίτητο να με φωνάζουν «κυρά Σουλτάνα», αλλά εκείνοι επέμεναν. 

-Μια εργασία της τάξης σας βραβεύτηκε κιόλας! 

-Ναι, βραβευτήκαμε απ' το Υπουργείο Παιδείας για μια εργασία που κάναμε σχετικά με τους πρόσφυγες και το ρατσισμό. Γενικά, προσπάθησα να συμμετέχω σ' όλες τις δράσεις. Σε μια γιορτή, μάλιστα, μου ανέθεσαν να πω ένα μικρό ποίημα. Τους εξήγησα ότι δεν ήθελα σ' αυτή την ηλικία να πω μόνο δύο στιχάκια, ντρεπόμουν. 

Τους πρότεινα, λοιπόν, να πω ένα μεγάλο ποίημα που έλεγα και στο δημοτικό: «Της Άρτας το Γεφύρι». Το είπα απ' έξω, το θυμόμουν από τότε. Και τώρα στη γιορτή της αποφοίτησης είπα «Του νεκρού αδερφού». Συγκινήθηκαν αλλά το ευχαριστήθηκαν όλοι πάρα πολύ. Νομίζω ότι αξίζει να ειπωθεί τέτοιο ποίημα. 

-Με τους υπολογιστές δυσκολευτήκατε; 

-Όχι! Περιλαβαίνω το ποντίκι και δεν καταλαβαίνω τίποτα! (γελάει). 

-Ποια τα σχέδια σας για τη συνέχεια; Γραφτήκατε στο Λύκειο; 

Γράφτηκα, ναι, έτρεξα γρήγορα να προλάβω να μην συμπληρωθούν οι θέσεις και μου πουν ότι δεν υπάρχει χώρος. Θα συνεχίσω όσο περισσότερο αντέξω. Αν μου φαίνονται εύκολα, θα συνεχίσω. 

-Τι αποδείξατε στον εαυτό σας μ' αυτό το απολυτήριο; 

Αισθάνομαι ικανή. Όπως σ' όλες μου τις δουλειές ήμουν εργατική -βοηθούσα τον άνδρα μου, έφτιαχνα τον κήπο μου- απέδειξα σ' εμένα ότι μπορώ να τα καταφέρω. Ο άνθρωπος πρέπει ν' αγωνίζεται, να μην κάθεται και μεμψιμοιρεί λέγοντας «ξόφλησα, γέρασα». 

-Πώς και δεν πήγατε στα ΚΑΠΗ; 

-Μου το πρότειναν οι φιλενάδες μου, αλλά δεν ήθελα καθόλου. Δεν ήθελα να πάω να κλειστώ σ' έναν χώρο. Όλα μου τα χρόνια ήμουν κλεισμένη στο μαγαζί. Ήθελα να κάνω μια βόλτα, να αισθάνομαι το περιβάλλον, να βγαίνω στην αυλή. 

-Θα μου δώσετε μια συμβουλή που θα δίνατε στα εγγόνια και τα δισέγγονά σας; 

-Η γιαγιά μου, μου έλεγε να δουλεύετε. Σήμερα, βλέπεις τι γίνεται. Οι νέοι δεν έχουν δουλειά. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι μεγαλύτεροι έπαιρναν πριμοδότηση ν' ανοίξουν μια δουλειά και να πάρουν στη δούλεψή τους κι άλλο ένα άτομο. Αυτοί, όμως, δεν άνοιγαν δουλειά, αλλά έπαιρναν καλή κούρσα, έτρωγαν τα πάντα. 

Φταίμε κι εμείς που δε βοηθήσαμε το κράτος. Τον εαυτό μας, δηλαδή. Αφού χάθηκαν όλα τα εργοστάσια και μας τα φέρνουν όλα έτοιμα απ' έξω, τι περιμένουμε; Θα έφτανε η ώρα που δε θα είχαμε δουλειά. Η συμβουλή μου, λοιπόν, είναι ο καθένας να βρει έναν τρόπο να είναι χρήσιμος στην κοινωνία. 

-Ποιο είναι το μεγαλύτερο σας όνειρο; 

-Θέλω να έχω την υγεία μου πρώτα απ' όλα. Να βρω χρόνο να ξεκουράζομαι γιατί τόσα χρόνια ήμουν παρούσα μέχρι να τακτοποιηθούν όλα μου τα παιδιά. 

-Σας ευχαριστώ πολύ! 

-Κι εγώ. Μπορεί να είπα και κάποια παράλογα πράγματα, συγγνώμη. Εγώ ήθελα να σου πω απλά αυτά που αισθάνομαι.

Περισσότερα »

10χρονος μαθητής σε ανάκριση, επειδή έγραψε κατά λάθος τη λέξη 'τρομοκρατία'

Στο στόχαστρο της βρετανικής αστυνομίας βρέθηκε ένας 10χρονος μουσουλμάνος μαθητής, καθώς έγραψε κατά λάθος της λέξη τρομοκρατία στο μάθημα των αγγλικών.

Ένας δεκάχρονος μουσουλμάνος ανακρίθηκε από τη βρετανική αστυνομία στη βόρεια Αγγλία αφού έγραψε κατά λάθος στο μάθημα των αγγλικών ότι ζει σ' ένα "terrorist house", ένα "σπίτι τρομοκρατών", μετέδωσε σήμερα το BBC.

Το αγόρι ήθελε να γράψει ότι ζει σ' ένα "terraced house", ένα σπίτι με αυλή, όμως οι δάσκαλοί του δεν συνειδητοποίησαν ότι είχε κάνει απλώς ένα λάθος και ανέφεραν το αγόρι στην αστυνομία, όπως προβλέπεται από τους νέους αντιτρομοκρατικούς κανονισμούς, οι επικριτές των οποίων υποστηρίζουν πως επικεντρώνονται στις κοινότητες των μουσουλμάνων.

Η αστυνομία ανέκρινε το παιδί και εξέτασε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή στο σπίτι της οικογένειας. Η οικογένεια ζήτησε συγγνώμη τόσο από την αστυνομία όσο και από το σχολείο, μετέδωσε το BBC.

"Δεν θα έπρεπε να βάλουν ένα παιδί να τα περάσει όλα αυτά", είπε ο εξάδελφος του αγοριού, σύμφωνα με το BBC. Για να προστατευθεί η ταυτότητα του παιδιού, το BBC δεν αναφέρει ονόματα στο τηλεγράφημά του.

"Τώρα φοβάται να γράψει, να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του", πρόσθεσε ο εξάδελφος.

(Πηγή: ΑΠΕ)

Περισσότερα »

Οδηγός ΚΤΕΛ κατέβασε 10χρονο μαθητή από το λεωφορείο για 1 ευρώ!

Ένα απίστευτο περιστατικό που δείχνει παράλληλα την κατάντια της παιδείας και της κοινωνίας γενικότερα σημειώθηκε χθες το μεσημέρι στις 12:30 περίπου στην Αρχαία Κόρινθο.

ADVERTISEMENT

Όπως είναι γνωστό η Περιφέρεια Πελοποννήσου χρηματοδοτεί το ΚΤΕΛ Κορινθίας για τη δωρεάν μεταφορά των μαθητών. Όμως οι σχετικές αποφάσεις, οι ταυτότητες των μαθητών και γενικά οι διαδικασίες δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί με συνέπεια να σημειώνονται κάθε χρόνο σχεδόν στην Κορινθία περιστατικά όπως το παρακάτω:

Ένας πολίτης κατήγγειλε στο parakato.gr  ότι στην Αρχαία Κόρινθο οδηγός λεωφορείου του ΚΤΕΛ κατέβασε 10χρονο μαθητή γιατί δεν μπορούσε να αποδείξει… ότι ήταν μαθητής! Ως εκ τούτου, δεν του επετράπη να μεταφερθεί δωρεάν και ο οδηγός του ζήτησε 1 ευρώ για τη μεταφορά του.
«Ο μικρός του είπε: “Δεν έχω λεφτά μαζί μου” κι η απάντησή του ήταν: 

 “Κατέβα κάτω ρε και πες στη μάνα σου ότι εγώ δεν είμαι φιλανθρωπικό ίδρυμα”. Αυτό το ξέρω ακριβώς γιατί ο πατέρας μου τηλεφώνησε τυχαία εκείνη την ώρα στο παιδί για να δει τι κάνει κι άκουσε όλο τον διάλογο, γιατί ο μικρός του είπε να περιμένει να ανέβει στο λεωφορείο για να του μιλήσει και δεν του το έκλεισε. 

Εμείς είχαμε βάλει στη θήκη του κινητού του παιδιού πέντε ευρώ σε περίπτωση που συμβεί κάτι, γιατί είναι η πρώτη χρονιά που πηγαίνει με αυτό το μέσο στο σχολείο κι είναι ο μόνος μαθητής που παίρνει τη συγκεκριμένη γραμμή. Αφού είδαμε ότι πέρασε ένας μήνας και δεν υπήρχε θέμα, τα αφαιρέσαμε γιατί δε θέλαμε το παιδί να κυκλοφορεί με χρήματα. 

Ο οδηγός θα μπορούσε να μας καλέσει και να μας πει σας φέρνω το παιδί, όπως είναι υποχρεωμένος κι όπως ο νόμος λέει, και φέρτε μου τα λεφτά μου», πρόσθεσε.

«Κατέβασε βίαια το παιδί κάτω, γιατί το “κατέβα κάτω ρε” σε έναν δεκάχρονο είναι ψυχολογική βία. Το παιδί κλαίγοντας μιλούσε με τον παππού του και του έλεγε με λυγμούς ότι δεν ξέρει τι να κάνει. Έμεινε μόνο του για είκοσι λεπτά και πήγε και το πήρε η μητέρα του. Ο οδηγός με πήρε σήμερα τηλέφωνο και δε μου ζήτησε συγγνώμη. Είχε επικριτικό ύφος και με ρώτησε γιατί πήρε τόση έκταση το θέμα. Μου είπε πως δεν τον πήρε γιατί δεν ήξερε πού να τον αφήσει κι ότι φοβήθηκε γιατί είναι μικρός.

 Εγώ θέλω ο άνθρωπος αυτός να τιμωρηθεί παραδειγματικά και να μη συμβεί αυτό σε άλλο παιδί. Για το λόγο αυτό θα προχωρήσουμε με τις διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο και θα ακολουθήσουμε τη νομική οδό», σημείωσε, ακόμη, ο πατέρας του δεκάχρονου.

 Κανείς από τους επιβάτες που ήταν παρόντες δεν προθυμοποιήθηκε να δώσει 1 ευρώ να μη μείνει ο μικρός μαθητής στο δρόμο.

Μάλιστα, όπως είπε ο πατέρας του παιδιού στο Μέγκα, ο οδηγός απευθυνόμενος στο παιδί του ζήτησε να κατέβει από το λεωφορείο με την αιτιολογία ότι "δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα".
Οι συνάδελφοι του οδηγού αντιδρούν για τη στάση του συναδέλφου τους ενώ ο πρόεδρος ΚΤΕΛ Κορινθίας Παναγιώτης Μαρκέλλος, μιλώντας στη Κοινωνία Ώρα Mega δήλωσε πως αισθάνεται ντροπή για για τον οδηγό. Παράλληλα, είπε πως επικοινώνησε με τον οδηγό ο οποίος απολογητικά του είπε ότι "θόλωσε" το μυαλό του.

Τις προηγούμενες μέρες το παιδί επικαλείτο την επερχόμενη παραλαβή της μαθητικής του κάρτας, κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα, και μπορούσε να επιβιβάζεται στο λεωφορείο χωρίς πρόβλημα.

 parakato.gr, Mega

Περισσότερα »

Ρόδος: 14χρονος μαθητής κουβαλούσε τσεκούρι για να σκοτώσει καθηγήτρια

Ανάστατοι είναι οι γονείς των μαθητών σε ένα Γυμνάσιο της Ρόδου από την αποκάλυψη ότι ένας 14χρονος μαθητής της Τρίτης Γυμνασίου έκρυβε στην τσάντα του ένα τσεκούρι και έλεγε ότι σκόπευε να... σκοτώσει την καθηγήτρια των Αγγλικών!
Η ασυνήθιστη υπόθεση αποκαλύφθηκε από μια συμμαθήτρια του ανήλικου παιδιού, στην οποία εκμυστηρεύτηκε ότι την επόμενη ημέρα θα σκότωνε την εκπαιδευτικό επειδή δεν την συμπαθούσε! Τρομοκρατημένη εκείνη, το είπε και σε άλλους μαθητές και όλοι μαζί, όπως αναφέρει το ifmedia, ενημέρωσαν την διεύθυνση του Γυμνασίου.
Το μήκους 25 εκατοστών τσεκούρι βρέθηκε στην τσάντα του 14χρονου μαθητή, αλλά οι καθηγητές απλώς τον... συμβούλευσαν να το αφήσει στο σπίτι του! Οι γονείς των παιδιών, όμως, είναι αποφασισμένοι να ζητήσουν εξηγήσεις από την διεύθυνση του Γυμνασίου, αλλά και από τους γονείς του συγκεκριμένου μαθητή.

Περισσότερα »