Γιορτάζουμε σήμερα 15 Αυγούστου, ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ας πούμε λίγα λόγια:
Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.
Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.
Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου
(η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό
τρεις μέρες πριν.
Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.
Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί δε με τους Aποστόλους ήλθε και ο Aρεοπαγίτης Διονύσιος, ο Άγιος Iερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί θεόσοφοι Iεράρχες.
Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Eπειδή, κατά θείαν οικονομίαν, ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου.
Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς. Και βέβαια, όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ώ Μήτερ τής ζωής».
Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.
Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί δε με τους Aποστόλους ήλθε και ο Aρεοπαγίτης Διονύσιος, ο Άγιος Iερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί θεόσοφοι Iεράρχες.
Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Eπειδή, κατά θείαν οικονομίαν, ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου.
Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς. Και βέβαια, όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ώ Μήτερ τής ζωής».
Η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί το "Πάσχα"του καλοκαιριού καθώς σχεδόν σε κάθε χωριό και πόλη εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια,θρησκευτική κατάνυξη και σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας του τόπου και πλήθος λαού και κατακλύζουν τις εκκλησιές.. Ο κάθε πονεμένος και διψασμένος πνευματικά καταφεύγει στη χάρη και εναποθέτει όλες τις ελπίδες του σε αυτή προς ίασιν πάσης νόσου και αντιμετώπισης προβλήματος.
Τα τοπικά πανηγύρια,κρατάνε ακόμα και τρες ολόκληρες μέρες..
Κοίμηση της Θεοτόκου: Η λαμπρότερη θεομητορική εορτή
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάζεται σήμερα και αύριο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και όπου υπάρχει παρουσία Ελλήνων Ορθοδόξων στο εξωτερικό, η Κοίμηση της Θεοτόκου. Η μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού, το Δεκαπενταύγουστο ονομάζεται από το λαό και ως το «Πάσχα του καλοκαιριού» δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη σημασία που δίνει αλλά και την αγάπη που έχει ο πιστός προς το ιερότερο πρόσωπο της Ορθοδοξίας.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι η λαμπρότερη από τις θεομητορικές εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είναι η μόνη κοίμηση η οποία γιορτάζεται διότι ο θάνατος οδήγησε στη αιώνια ζωή και δικαίως χαρακτηρίζεται ως «Αθάνατος Κοίμησης». Η Δεκαπενταύγουστος είναι ημέρα γιορτινή σε όλη την Ελλάδα.
Είναι άλλη μία ημέρα που αναβιώνουν οι ελληνορθόδοξες παραδόσεις και αγαλιάζουν οι ψυχές. Χιλιάδες πιστοί συρρέουν σε Τήνο, Βέρμιο, Πάρο, Άγιον Όρος και αλλού για να προσκυνήσουν τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, να προσευχηθούν, να παρακαλέσουν ή να ευχαριστήσουν ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Η επίκληση της Παναγίας είναι καθιερωμένη στη δύσκολη στιγμή του ανθρώπου και γίνεται αυτόματα, αναγκαία, ίσως και ασυναίσθητα στα πλαίσια της δραστηριότητας του εγκεφάλου να δημιουργήσει την αίσθηση ασφάλειας, την ελπίδα, τη δύναμη ώστε να αντέξει ο άνθρωπος. Η Παναγία έγινε πολλές φορές πραγματικά η ελπίδα, η ασφάλεια, η δύναμη για πολλούς ανθρώπους και οι πιστοί, θέλοντας να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για την βοήθεια που παρείχε η Θεοτόκος, έδωσαν πέρα από χίλια προσωνυμία προς τιμήν της.
Τα προσωνυμία αυτά προέρχονται από διάφορους λόγους και αιτίες π.χ. τρόπου αγιογραφίας, ή παράστασης, (βρεφοκρατούσα, γλυκοφιλούσα, θρηνούσα κ.λπ.), ή υπό τη θεολογική ιδιότητα (Ελεούσα, Κυρά, Μεγαλόχαρη, κ.λπ), ή από την παλαιότητα του εικονίσματος της (Μαυριώτισσα, Γερόντισσα, κ.λπ.), ή από τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της (Θεοσκέπαστης, Σπηλαιώτισσας, Πλατανιώτισσας, Πορταΐτισσας, Μυρτιδιώτισσας, Φανερωμένης, Φιδού κ.ά.), καθώς επίσης και από τον τόπο προέλευσης της εικόνας π.χ. Αθηνιώτισσα, Αργοκοιλιώτισσα (Νάξου), Βατοπεδινή, Πολίτισσα,Ψαριανή κ.ά., ή ακόμη και από ιδιάζοντα γνωρίσματά της π.χ. Λογγοβάρδα, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα κ.λπ.
Επίσης προσωνύμια απαντώνται και από τον κτήτορα του αφιερωμένου ναού (π.χ. Καλλιγού, Λυκοδήμου κ.λπ.). Τέλος απαντώνται προσωνύμια που δίνονται ανάλογα της εποχής και των εργασιών που συμπίπτει η εορτή της π.χ. Φλεβαριανή, Μεσοσπορίτισσα, Ακαθή (=εκ του Ακάθιστου ύμνου) κ.λπ.
Γνωστές Εκκλησίες προς τιμή της Παναγίας στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι πιο γνωστές Εκκλησίες προς τιμή της Παναγίας είναι η Μεγαλόχαρη της Τήνου, η ιερά μονή Παναγίας Σουμελά, η Παναγία η Εκατονταπυλιανή στην Πάρο (Ναός που θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας με 17 αιώνες ζωής), η Αγία Σιών» στην Αγιάσο της Λέσβου (την εικόνα σύμφωνα με την παράδοση έφερε μαζί του από την Ιερουσαλήμ ο ιερέας Αγάθων ο Εφέσιος, τον 9ο μ.Χ. αιώνα), η Ιερά Μονή Προυσού στην Ευρυτανία, η Παναγία η Γοργοεπήκοος βρίσκεται κοντά στην ακτή Μιαούλη στην πόλη της Κω, η Μεγάλη Παναγιά στη Σαμαρίνα, η Παναγία Εικοσιφοίνισσας που βρίσκεται χτισμένη στις βόρειες παρυφές του όρους Παγγαίου σε υψόμετρο 753μ. και που ιδρύθηκε από τον Άγιο Γερμανό το 518 μ.Χ. αλλά και πολλές άλλες όπως στα Ζαγοροχώρια, στην Όλυμπο της Καρπάθου, στους Λειψούς με την Παναγιά του Χάρου (ονομάζεται έτσι διότι στην εικόνα η Παναγία κρατά τον Εσταυρωμένο αντί το θείο βρέφος και είναι μοναδική στην αγιογραφία), στη Σκιάθο και στην Πάτμο όπου γίνονται περιφορές Επιταφίου της Παναγίας, η Παναγία Φανερωμένη στην Άνδρο, Στα Κουφονήσια, στο Πυργί της Χίου με τις 50 Εκκλησιές, η Παναγία τη Φιδού στην Κεφαλλονιά και εκατοντάδες άλλες Εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στην Παναγία.
