Αναλυτικά η επιστολή:
«Καλημέρα σας. Είμαι Επιλοχίας και είμαι ένας από αυτούς που θα παρελάσουν στη Θεσσαλονίκη την 28 Οκτωβρίου.
Τελευταία διαβάζω κάποια μέτρα της πολιτείας τα οποία περιορίζουν τους συμπολίτες μας σε συγκεκριμένο χώρο να δουν την παρέλαση καθώς επίσης διαβάζω ότι η εξέδρα που θα βρίσκεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα είναι απομονωμένη από τον κόσμο και απλησίαστη (κάτι που θυμίζει εγωιστή μονάρχη νομίζω και όχι πρόεδρο Δημοκρατίας).
Όσοι θα παρελάσουμε θα παρελάσουμε για την τιμή των προγόνων μας και για τον απλό κόσμο. Όχι για τους κυρίους στην εξέδρα.
Τελευταία ανακοίνωσαν πρόσθετα μέτρα περικοπών των μισθών μας. Εγώ κοιτώντας τον Πρόεδρο στην εξέδρα της παρελάσεως όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου θα είναι σαν να βλέπω έναν πατέρα που παρόλο που κακοποιεί τα παιδιά του βγαίνει έξω στην παιδική χαρά και τα καμαρώνει, παρόλο που όταν γυρίσουν σπίτι θα τα χτυπήσει.
Έτσι και εμείς. Μας φτάνει τον μισθό σε επίπεδα εξαθλίωσης και μετά θα ανέβει σε μία εξέδρα να μας καμαρώσει και το χειρότερο θέλει να έχουμε και ηθικό.
Ηθικό από τι;
Ηθικό από το ότι σκεφτόμαστε τα χρέη μας;
Ηθικό από το ότι στερούμαστε βασικά είδη διατροφής οικογενειακά προκειμένου να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες των παιδιών μας;
Προσωπικά είμαι περίεργος το τι σκέψεις θα περνούν από το μυαλό του Προέδρου όταν τα τμήματα θα παρελάσουν μπροστά του.
Με τι τσίπα θα μας κοιτάξει στα μάτια; Παρόλα αυτά έχοντας διαφορετικό μισθό και έχοντας διαφορετική ζωή δεν πρόκειται να μας καταλάβει. Θα παρελάσει μπροστά του ένας «θίασος» όχι ένας στρατός.
Θα δείχνουμε ηθικό το οποίο δεν υπάρχει και αυτός θα έχει την ψευδαίσθηση σαν πρόεδρος ότι με όσα έχει συμβάλλει (υπογράφοντας) περνάει μπροστά του ένας στρατός με ηθικό (μέρος της παράστασης και αυτό).
Λυπάμαι ειλικρινά κύριε πρόεδρε που είσθε και εσείς μέτοχος της εξαθλίωσης μας».
tsantiri.gr
