Οι άνθρωποι πάντα απατούσαν τους συντρόφους τους αλλά οι
συνθήκες και τα μέσα που υπάρχουν σήμερα κάνουν τη διαδικασία ευκολότερη
και λιγότερο επικίνδυνη.
Πλέον, η απιστία συζητείται ανοιχτά και ερευνάται επιστημονικά. Εχει αποκτήσει, μάλιστα, και δική της ημέρα, μάλλον όχι συμπτωματικά την παραμονή της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλέον ένα θέμα που μπορεί να συζητηθεί ανοιχτά και να ερευνηθεί. Ούτως ή άλλως το Internet έχει απλοποιήσει υπερβολικά την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου για όποιον το επιθυμεί.
Ερευνες που έχουν γίνει για τις εξωσυζυγικές σχέσεις δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο περίπου το 20% των ανθρώπων έχει απατήσει τον σύντροφό του. Η ετήσια έρευνα της εταιρείας προφυλακτικών Durex που περιλαμβάνει ποσοστά ανά χώρα αποκαλύπτει ότι οι Ελληνες βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο αφού μόνο το 17% δηλώνει ότι έχει απατήσει τον σύντροφό του.
Πρωταθλητές στην απιστία είναι οι Τούρκοι με 58%, ενώ ποσοστά κοντά στο 40% έχουν και οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών. Πιο πιστοί από τους Ελληνες είναι οι Ισπανοί, οι Αγγλοι και οι Γερμανοί, ενώ δεν ξενοκοιτάζουν σχεδόν καθόλου οι Ισραηλινοί με ποσοστό μόλις 7%.
Οσο και αν έχει αλλάξει ο κόσμος, με τις γυναίκες να έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι, η πρωτοκαθεδρία στην απιστία εξακολουθεί να ανήκει στους άνδρες.
«Αυτό που τους ωθεί στις εξωσυζυγικές σχέσεις είναι το γεγονός ότι θέλουν να νιώσουν τη συγκίνηση» εξηγεί ο αυτοαποκαλούμενος «βασιλιάς της απιστίας» Noel Biderman, ο εκατομμυριούχος, πλέον, ιδιοκτήτης του Ashley Madison, του μεγαλύτερου site γνωριμιών για δεσμευμένους. «Η αδρεναλίνη του κυνηγιού, η περιέργεια του να ανακαλύψουν το καινούργιο και η ικανοποίηση της κατάκτησης, ενισχύουν την αυτοεκτίμηση του ατόμου και την αίσθηση ότι ενεργεί πέρα από τα όρια".
Επίσης, δεν πρέπει να υποτιμούμε την αρνητική επιρροή της ρουτίνας κάτω από τα σεντόνια, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, καθώς επίσης τις ανομολόγητες φαντασιώσεις πολλών ανδρών οι οποίοι εντέλει αισθάνονται δυστυχισμένοι μέσα σε μια σχέση», συμπληρώνει.
Οι γυναίκες απατούν τους συντρόφους τους με άνδρες μεταξύ των ηλικιών 40 και 55 ετών, μελαχρινούς, ψηλούς, μυώδεις και οικονομικά ανεξάρτητους. «Ενας άνδρας νεαρής ηλικίας εγείρει τον γυναικείο ενθουσιασμό», λέει ο Noel Biderman, «σε ό,τι αφορά όμως σε μια σχέση, η επιλογή φαίνεται να στρέφεται σε περισσότερο ώριμους και έμπειρους άνδρες που γνωρίζουν τη "φευγαλέα" φύση μιας σχέσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η προτεραιότητα είναι να μη διακινδυνεύσει τίποτα και να μην αφήσει την κατάσταση να φύγει εκτός ελέγχου».
Αν και το ποσοστό των ανδρών που απατούν τη σύντροφό τους παραμένει υψηλότερο, η γυναικεία απιστία είναι μεγαλύτερη από όσο πιστεύει κανείς. Ο Noel Biderman αποδίδει την αύξησή της στις δυνατότητες που παρέχει το Διαδίκτυο. «Το Internet έχει αλλάξει για τις γυναίκες. Το πρώτο βήμα για τη γυναικεία απιστία έγινε όταν εισήλθαν στο εργασιακό περιβάλλον. Το δεύτερο βήμα γίνεται τώρα με το Internet που μπορούν να γνωρίσουν συντρόφους από όλο τον κόσμο. Τώρα και οι γυναίκες έχουν γίνει κυνηγοί. Εχουν γίνει πιο επιλεκτικές».
Το γεγονός ότι η απιστία έχει πάψει πλέον να είναι θέμα ταμπού αποδεικνύεται και από την επιτυχία της σελίδας www.ashleymadison.com, η οποία έχει περίπου 17 εκατομμύρια συνδρομητές σε 25 χώρες του κόσμου και κάνει πρεμιέρα στη χώρα μας την «ημέρα της απιστίας», στις 13 Φεβρουαρίου.
Οταν τύλιγαν τους... άπιστους με σεντόνια
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια -μόλις 31- από τότε που η μοιχεία έπαψε να είναι ποινικό αδίκημα στην Ελλάδα. Η αποποινικοποίησή της, το 1982, ήρθε έπειτα από περίπου 150 χρόνια, στα οποία η μοιχεία ήταν πλημμέλημα. Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, πάντως, τέτοιες υποθέσεις έφταναν σπανιότατα στα δικαστήρια, αφού τον λόγο είχαν συνήθως τα πιστόλια και τα μαχαίρια. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι καταδίκες για μοιχεία ήταν περίπου 350 τον χρόνο και τα περισσότερα περιστατικά καταγράφονταν, όπως είναι αναμενόμενο, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Οι συλλήψεις για μοιχεία ήταν ένα από τα πιο ζουμερά θέματα των εφημερίδων της εποχής, πολλές από τις οποίες δεν δίσταζαν να δημοσιεύουν φωτογραφίες ανδρών και γυναικών τυλιγμένων πρόχειρα με σεντόνια. Οι ξεκαρδιστiκές σκηνές από την ταινία «Η Βίλα των Οργίων» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ελάχιστα απείχαν από αυτά που ζούσε όποιος συλλαμβανόταν για μοιχεία.
Στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη η μοιχεία έχει αποποινικοποιηθεί. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο για όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες στον μουσουλμανικό κόσμο έχουν από ελάχιστα έως καθόλου δικαιώματα και η μοιχεία τιμωρείται συχνά με τη θανατική ποινή. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι η μοιχεία είναι αδίκημα και σε χώρες της Δύσης όπως, για παράδειγμα, σε 22 Πολιτείες των ΗΠΑ. Οι ποινές κυμαίνονται από πρόστιμα ύψους μερικών εκατοντάδων δολαρίων έως φυλάκιση ενός έτους με αναστολή.
Πλέον, η απιστία συζητείται ανοιχτά και ερευνάται επιστημονικά. Εχει αποκτήσει, μάλιστα, και δική της ημέρα, μάλλον όχι συμπτωματικά την παραμονή της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλέον ένα θέμα που μπορεί να συζητηθεί ανοιχτά και να ερευνηθεί. Ούτως ή άλλως το Internet έχει απλοποιήσει υπερβολικά την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου για όποιον το επιθυμεί.
Ερευνες που έχουν γίνει για τις εξωσυζυγικές σχέσεις δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο περίπου το 20% των ανθρώπων έχει απατήσει τον σύντροφό του. Η ετήσια έρευνα της εταιρείας προφυλακτικών Durex που περιλαμβάνει ποσοστά ανά χώρα αποκαλύπτει ότι οι Ελληνες βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο αφού μόνο το 17% δηλώνει ότι έχει απατήσει τον σύντροφό του.
Πρωταθλητές στην απιστία είναι οι Τούρκοι με 58%, ενώ ποσοστά κοντά στο 40% έχουν και οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών. Πιο πιστοί από τους Ελληνες είναι οι Ισπανοί, οι Αγγλοι και οι Γερμανοί, ενώ δεν ξενοκοιτάζουν σχεδόν καθόλου οι Ισραηλινοί με ποσοστό μόλις 7%.
Οσο και αν έχει αλλάξει ο κόσμος, με τις γυναίκες να έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι, η πρωτοκαθεδρία στην απιστία εξακολουθεί να ανήκει στους άνδρες.
«Αυτό που τους ωθεί στις εξωσυζυγικές σχέσεις είναι το γεγονός ότι θέλουν να νιώσουν τη συγκίνηση» εξηγεί ο αυτοαποκαλούμενος «βασιλιάς της απιστίας» Noel Biderman, ο εκατομμυριούχος, πλέον, ιδιοκτήτης του Ashley Madison, του μεγαλύτερου site γνωριμιών για δεσμευμένους. «Η αδρεναλίνη του κυνηγιού, η περιέργεια του να ανακαλύψουν το καινούργιο και η ικανοποίηση της κατάκτησης, ενισχύουν την αυτοεκτίμηση του ατόμου και την αίσθηση ότι ενεργεί πέρα από τα όρια".
Επίσης, δεν πρέπει να υποτιμούμε την αρνητική επιρροή της ρουτίνας κάτω από τα σεντόνια, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, καθώς επίσης τις ανομολόγητες φαντασιώσεις πολλών ανδρών οι οποίοι εντέλει αισθάνονται δυστυχισμένοι μέσα σε μια σχέση», συμπληρώνει.
Οι γυναίκες απατούν τους συντρόφους τους με άνδρες μεταξύ των ηλικιών 40 και 55 ετών, μελαχρινούς, ψηλούς, μυώδεις και οικονομικά ανεξάρτητους. «Ενας άνδρας νεαρής ηλικίας εγείρει τον γυναικείο ενθουσιασμό», λέει ο Noel Biderman, «σε ό,τι αφορά όμως σε μια σχέση, η επιλογή φαίνεται να στρέφεται σε περισσότερο ώριμους και έμπειρους άνδρες που γνωρίζουν τη "φευγαλέα" φύση μιας σχέσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η προτεραιότητα είναι να μη διακινδυνεύσει τίποτα και να μην αφήσει την κατάσταση να φύγει εκτός ελέγχου».
Αν και το ποσοστό των ανδρών που απατούν τη σύντροφό τους παραμένει υψηλότερο, η γυναικεία απιστία είναι μεγαλύτερη από όσο πιστεύει κανείς. Ο Noel Biderman αποδίδει την αύξησή της στις δυνατότητες που παρέχει το Διαδίκτυο. «Το Internet έχει αλλάξει για τις γυναίκες. Το πρώτο βήμα για τη γυναικεία απιστία έγινε όταν εισήλθαν στο εργασιακό περιβάλλον. Το δεύτερο βήμα γίνεται τώρα με το Internet που μπορούν να γνωρίσουν συντρόφους από όλο τον κόσμο. Τώρα και οι γυναίκες έχουν γίνει κυνηγοί. Εχουν γίνει πιο επιλεκτικές».
Το γεγονός ότι η απιστία έχει πάψει πλέον να είναι θέμα ταμπού αποδεικνύεται και από την επιτυχία της σελίδας www.ashleymadison.com, η οποία έχει περίπου 17 εκατομμύρια συνδρομητές σε 25 χώρες του κόσμου και κάνει πρεμιέρα στη χώρα μας την «ημέρα της απιστίας», στις 13 Φεβρουαρίου.
Οταν τύλιγαν τους... άπιστους με σεντόνια
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια -μόλις 31- από τότε που η μοιχεία έπαψε να είναι ποινικό αδίκημα στην Ελλάδα. Η αποποινικοποίησή της, το 1982, ήρθε έπειτα από περίπου 150 χρόνια, στα οποία η μοιχεία ήταν πλημμέλημα. Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, πάντως, τέτοιες υποθέσεις έφταναν σπανιότατα στα δικαστήρια, αφού τον λόγο είχαν συνήθως τα πιστόλια και τα μαχαίρια. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι καταδίκες για μοιχεία ήταν περίπου 350 τον χρόνο και τα περισσότερα περιστατικά καταγράφονταν, όπως είναι αναμενόμενο, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Οι συλλήψεις για μοιχεία ήταν ένα από τα πιο ζουμερά θέματα των εφημερίδων της εποχής, πολλές από τις οποίες δεν δίσταζαν να δημοσιεύουν φωτογραφίες ανδρών και γυναικών τυλιγμένων πρόχειρα με σεντόνια. Οι ξεκαρδιστiκές σκηνές από την ταινία «Η Βίλα των Οργίων» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ελάχιστα απείχαν από αυτά που ζούσε όποιος συλλαμβανόταν για μοιχεία.
Στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη η μοιχεία έχει αποποινικοποιηθεί. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο για όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες στον μουσουλμανικό κόσμο έχουν από ελάχιστα έως καθόλου δικαιώματα και η μοιχεία τιμωρείται συχνά με τη θανατική ποινή. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι η μοιχεία είναι αδίκημα και σε χώρες της Δύσης όπως, για παράδειγμα, σε 22 Πολιτείες των ΗΠΑ. Οι ποινές κυμαίνονται από πρόστιμα ύψους μερικών εκατοντάδων δολαρίων έως φυλάκιση ενός έτους με αναστολή.