Σημαντικός παράγοντας πρόκλησης εμφράγματος και εγκεφαλικού είναι η
αυθυποβολή, μιας και σύμφωνα με νέα μεγάλη μελέτη οι άνδρες που
πιστεύουν ότι διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα μπορούν να
ζήσουν περισσότερα χρόνια από τους απαισιόδοξους.
Σύμφωνα με 15ετή έρευνα σε 2.816 ενηλίκους που δημοσίευσαν στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Family Medicine ερευνητές του Πανεπιστημίου Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, οι άνδρες που πίστευαν ότι αντιμετώπιζαν χαμηλότερο του μέσου όρου κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα είχαν 70% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο, ακόμα και όταν ελήφθη υπόψη ο αντικειμενικός κίνδυνος που διέτρεχαν. Η σχέση αυτή δεν καταγράφηκε μεταξύ των γυναικών.
Η αισιοδοξία φερόταν να είναι επιβοηθητική στον έλεγχο του κινδύνου της καρδιακής νόσου. Βεβαίως η αίσθηση του ατομικού κινδύνου εκδήλωσης καρδιακού νοσήματος ήταν εξίσου σημαντική. Επιπρόσθετα, το χρόνιο στρες από μόνο του μπορεί να έχει ψυχολογικές επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από συνεντεύξεις που πήραν από 1.678 γυναίκες και 1.138 άνδρες, 35-75 ετών χωρίς ιστορικό καρδιακής νόσου στην αρχή της μελέτης. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τον ατομικό κίνδυνο εμφράγματος τα επόμενα πέντε χρόνια ως υψηλό, μέσο ή χαμηλό, συγκριτικά με άλλα άτομα ίδιας ηλικίας και φύλου.
Οι επιστήμονες υπολόγισαν το σκορ κάθε συμμετέχοντα σύμφωνα με την Κλίμακα Framingham Risk Score, ένα βασικό εργαλείο μέτρησης του ατομικού κινδύνου εμφράγματος εντός της προσεχούς 10ετίας, σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και το κάπνισμα.
Εντός των επόμενων 15 ετών, 98 συμμετέχοντες απεβίωσαν από στεφανιαία νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Γενικά, οι άνδρες που στην αρχή περιέγραφαν τον εαυτό τους ως χαμηλού κινδύνου ήταν λιγότερο πιθανό από άλλους να αποβιώσουν από καρδιαγγειακή νόσο. Ανάλογη σχέση δεν παρατηρήθηκε στις γυναίκες.
Σύμφωνα με 15ετή έρευνα σε 2.816 ενηλίκους που δημοσίευσαν στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Family Medicine ερευνητές του Πανεπιστημίου Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, οι άνδρες που πίστευαν ότι αντιμετώπιζαν χαμηλότερο του μέσου όρου κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα είχαν 70% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο, ακόμα και όταν ελήφθη υπόψη ο αντικειμενικός κίνδυνος που διέτρεχαν. Η σχέση αυτή δεν καταγράφηκε μεταξύ των γυναικών.
Η αισιοδοξία φερόταν να είναι επιβοηθητική στον έλεγχο του κινδύνου της καρδιακής νόσου. Βεβαίως η αίσθηση του ατομικού κινδύνου εκδήλωσης καρδιακού νοσήματος ήταν εξίσου σημαντική. Επιπρόσθετα, το χρόνιο στρες από μόνο του μπορεί να έχει ψυχολογικές επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από συνεντεύξεις που πήραν από 1.678 γυναίκες και 1.138 άνδρες, 35-75 ετών χωρίς ιστορικό καρδιακής νόσου στην αρχή της μελέτης. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τον ατομικό κίνδυνο εμφράγματος τα επόμενα πέντε χρόνια ως υψηλό, μέσο ή χαμηλό, συγκριτικά με άλλα άτομα ίδιας ηλικίας και φύλου.
Οι επιστήμονες υπολόγισαν το σκορ κάθε συμμετέχοντα σύμφωνα με την Κλίμακα Framingham Risk Score, ένα βασικό εργαλείο μέτρησης του ατομικού κινδύνου εμφράγματος εντός της προσεχούς 10ετίας, σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και το κάπνισμα.
Εντός των επόμενων 15 ετών, 98 συμμετέχοντες απεβίωσαν από στεφανιαία νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Γενικά, οι άνδρες που στην αρχή περιέγραφαν τον εαυτό τους ως χαμηλού κινδύνου ήταν λιγότερο πιθανό από άλλους να αποβιώσουν από καρδιαγγειακή νόσο. Ανάλογη σχέση δεν παρατηρήθηκε στις γυναίκες.