Κατά φωνή κι ο γάιδαρος।

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος।

Στην αρχαιότητα , όταν ένας γάιδαρος φώναζε πριν αρχίσει μια μάχη, νόμιζαν ότι οι θεοί τους προειδοποιούσαν για τη νίκη. 

Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. 

Τότε αποφάσισε ν’ αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες, που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι. 

Πάνω, όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδο του. – 

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος! έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας. Και διέταξε ν’ αρχίσει η επίθεση, με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες.

 Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας, που δεν τον περιμέναμε.

Περισσότερα »

Κοτζαμπάσηδες Μύθοι και Πραγματικότητα

Οι Κοτζαμπάσηδες (από το τούρκικο kocabaṣı, koca = μέγας, μεγάλος, γέροντας + baṣ = κεφάλι, πρώτος) ήταν οι εκλεγμένοι ηγέτες των χριστιανικών κοινοτήτων και συνεργάτες των τουρκικών αρχών. 

Ήταν τα «γουναρικά», όπως τους είχε αποκαλέσει υποτιμητικά ο Κολοκοτρώνης, και υπήρξαν αμφιλεγόμενοι πρωταγωνιστές μιας πολιτικής ελίτ η οποία βασίζονταν σε ίντριγκες, δολοπλοκίες και αδυσώπητους ανταγωνισμούς για την εξουσία και το χρήμα.

 Οι κοτζαμπάσηδες κυνήγησαν ανελέητα τους κλέφτες την περίοδο του μεγάλου διωγμού από τον σουλτάνο, το 1806, ενώ συγκρούστηκαν μαζί τους και στη διάρκεια της επανάστασης. 

Οι προεστοί παρά τους δισταγμούς, οραματίστηκαν μια ελεύθερη Ελλάδα, μόνο που στην ηγεσία έβλεπαν τους εαυτούς τους, χωρίς πλέον να δίνουν λογαριασμό στους Οθωμανούς.

 Παρά ταύτα οι κοτζαμπάσηδες υπήρξαν αρκετοί που αποδείχτηκαν πολύ κατώτεροι της αποστολής τους, υπερβαίνοντας πολλές φορές ακόμα και τους χειρότερους Τούρκους, σε ιδιοτέλειες και αυθαιρεσίες, παροιμιώδης η φράση «τι Μπραΐμης, τι Ζαΐμης!», (= ότι ο Ιμπραήμ πασάς το ίδιο κι ο Ζαΐμης). Συνέπεια αυτών, ακόμα και σήμερα, ειδικά η ονομασία κοτζάμπασης να φέρεται με τη σημασία του αυταρχικού, ή αυθαίρετου ανθρώπου.

 Η δύναμη που είχαν συγκεντρώσει στην περίοδο της οθωμανικής κατοχής τους επέτρεψε να παίξουν σημαντικό ρόλο στον εθνικό αγώνα.

 Ο ξεσηκωμός του 1821 ανησύχησε πολλούς κοτζαμπάσηδες που φοβόντουσαν την αποτυχία και τα αντίποινα των Τούρκων. Άλλωστε αυτοί είχαν να χάσουν πολλά, σε αντίθεση με το λαό που θα έχανε μόνο τα δεσμά του.

 Όταν η φλόγα έγινε τεράστια λάβα και η επανάσταση απλώθηκε παντού, οι κοτζαμπάσηδες εντάχθηκαν και ηγήθηκαν αφού διέθεταν χρήματα και δικό του ασκέρι. Πολέμησαν, όχι μόνο επειδή και αυτοί ήθελαν την ελευθερία και την εκδίωξη των Τούρκων, αλλά γιατί με τη συμμετοχή τους θα εξασφάλιζαν ότι η επόμενη μέρα θα τους έβρισκε πάλι προύχοντες και προνομιούχους.

Όπως έγραψε και ο Γάλλος Πρόξενος στα Ιωάννινα, Πουκεβίλ: “Όταν οι κοτζαμπάσηδες μιλάνε για ελευθερίες δεν είναι για να καλυτερέψει η θέση του λαού, αλλά για να μπουν οι ίδιοι στη θέση των Τούρκων”.

 Η εκπομπή διερευνά τις πηγές και ξεδιπλώνει πτυχές της καθημερινής ζωής. Μιας ζωής που συνήθως επιφύλασσε χλιδή για τους περισσότερους κοτζαμπάσηδες και αγγαρείες για τους ραγιάδες, που βρίσκονταν υπό την «προστασία» τους. Όμως, αν και οι χριστιανοί άρχοντες όριζαν την τύχη ολόκληρων πληθυσμών, δεν κατάφερναν πάντοτε να ορίσουν την ίδια τους τη μοίρα.

 Σουλατσάριζαν με άνεση στο κονάκι του Πασά, αλλά με την ίδια άνεση το κεφάλι τους μπορούσε να κατρακυλήσει στα σκαλοπάτια του Σαράι, όταν οι ανταγωνιστές τους πετύχαιναν να κυριαρχήσουν. Η δράση τους, βεβαίως, είχε και θετικές πλευρές, όπως το ότι μεσολαβούσαν μεταξύ υπόδουλων και Οθωμανών, φιλτράροντας την οργή της εξουσίας.

Το είδαμε : Μηχανή του χρόνου, Βικιπαίδια, Καλυτερότερα

Περισσότερα »

«Το Βρετανικό Μουσείο μεγαλύτερος αποδέκτης κλοπιμαίων παγκοσμίως» λέει κορυφαίο δικηγορικό γραφείο

Σφοδρή επίθεση δέχεται η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου ύστερα από δηλώσεις - «φωτιά», προερχόμενες από το κορυφαίο δικηγορικό γραφείο του Τζέφρι Ρόμπερτσον, QC, που αγωνίζεται για την επιστροφή αρχαιοτήτων στις χώρες από τις οποίες αφαιρέθηκαν.
Για «κλεμμένη πολιτιστική κληρονομιά» και «ξεναγήσεις στο μουσείο που είναι γεμάτο αντικείμενα που έχουν αρπαγεί από άλλους λαούς» κατηγορείται το Βρετανικό Μουσείο από το QC.
Ο Ρόμπερτσον κατηγορεί τους υπεύθυνους του μουσείου αλλά και την ίδια την κυβέρνηση για ανεπαρκείς απαντήσεις σε οποιοδήποτε αίτημα επαναπατρισμού αρχαιοτήτων από τις μόνιμες εκθέσεις του. 

Στο βιβλίο του δικηγόρου απόσπασμα οποίου παρουσιάζει ο Guardian, σημειώνει: «δεν μπορούμε να αναιρέσουμε ιστορικά λάθη, αλλά δεν μπορούμε και να συνεχίσουμε να κερδίζουμε ξεδιάντροπα από αυτά». Μαζί με την Αμάλ Κλούνεϊ και τον καθηγητή Νόρμαν Πάλμερ, ο κορυφαίος δικηγόρος είχε συντάξει μία έκθεση για την επιστροφή των ελγίνειων γλυπτών, όπου αναγνώριζε ότι ένας ενδεχόμενος επαναπατρισμός, θα ενθάρρυνε παρόμοια αιτήματα και από άλλα κράτη. «Τα μπρούτζινα του Μπενίν είναι σημαντικά για την Αφρική αλλά όχι για τον κόσμο, όπως τα ελγίνεια γλυπτά με τη διεθνή τους απήχηση. Από την άλλη πλευρά, ο βάρβαρος τρόπος με τον οποίο αφαιρέθηκαν τα μπρούτζινα, συνιστά έγκλημα πολέμου που, ηθικά, είναι ακόμα πιο αποτρόπαιο και από την κλοπή και τη διπροσωπία του Έλγιν».

Ο Ρόμπερτσον καλεί, ακόμη, τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά ιδρύματα και μουσεία να επιστρέψουν τα πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα που, κατά το παρελθόν, εκλάπησαν από «κατακτητές ή αποικιακούς αφέντες» σε βάρος των λαών που βρίσκονταν υπό την εξουσία τους.

«Οι διαχειριστές του Βρετανικού Μουσείου έχουν μετατραπεί στους μεγαλύτερους αποδέκτες κλεμμένης ιδιοκτησίας παγκοσμίως και ένα μεγάλο μέρος των λάφυρων δεν εκτίθενται καν στο κοινό», σημειώνει ο ίδιος, κάνοντας συγκεκριμένη αναφορά στα Ελγίνεια που απαιτεί η Ελλάδα, σε κλεμμένη πέτρινη κεφαλή από το Νησί του Πάσχα και στα περίφημα μπρούτζινα του Μπενίν, των οποίων την επιστροφή ζητά η Νιγηρία.

«Τα μπρούτζινα του Μπενίν είναι σημαντικά για την Αφρική αλλά όχι για τον κόσμο, όπως τα ελγίνεια γλυπτά με τη διεθνή τους απήχηση. Από την άλλη πλευρά, ο βάρβαρος τρόπος με τον οποίο αφαιρέθηκαν τα μπρούτζινα, συνιστά έγκλημα πολέμου που, ηθικά, είναι ακόμα πιο αποτρόπαιο και από την κλοπή και τη διπροσωπία του Έλγιν», προστίθεται.

Βρετανικό Μουσείο: Νόμιμη η δράση του Έλγιν

Εκπρόσωπος του Βρετανικού Μουσείου παραδέχτηκε ότι πράγματι γίνεται μια περιήγηση «κλεμμένων έργων», αλλά από εξωτερικό οδηγό και όχι άνθρωπο του Μουσείου.

Πρόσθεσε ότι ειδικά τα μάρμαρα του Έλγιν αποκτήθηκαν με νόμιμο τρόπο.

«Οι δραστηριότητες του λόρδου Έλγιν ερευνήθηκαν εκτενώς από μια επιτροπή του κοινοβουλίου το 1816 και βρέθηκαν εντελώς νόμιμες», είπε.

«Το Βρετανικό Μουσείο αποδέχεται τις δύσκολες ιστορίες κάποιων από τις συλλογές του, όπως και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αποκτήθηκαν, μέσω πολέμου ή λεηλασίας», κατέληξε.

Περισσότερα »

Κρανίο 210.000 ετών από την Ελλάδα, το αρχαιότερο δείγμα σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία

Ένα κρανίο που βρέθηκε στην Ελλάδα και χρονολογείται προ τουλάχιστον 210.000 ετών, αντιπροσωπεύει το αρχαιότερο δείγμα ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία, δηλαδή εκτός Αφρικής, όπως ανακοίνωσε μια ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων. 

Αυτό σημαίνει ότι -αν οι επιστήμονες έχουν δίκιο- το κρανίο είναι κατά τουλάχιστον 150.000 χρόνια παλαιότερο από το αρχαιότερο απολίθωμα «έμφρονος ανθρώπου» (Homo sapiens) που είχε βρεθεί έως τώρα στην Ευρώπη.

Ένα δεύτερο κρανίο που βρέθηκε στην ίδια τοποθεσία της Πελοποννήσου και εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 170.000 ετών, διαθέτει χαρακτηριστικά Νεάντερταλ. 

 Τα δύο απολιθωμένα κρανία είχαν ανακαλυφθεί στο σπήλαιο Απήδημα δυτικά της Αερόπολης στη Μάνη στο τέλος της δεκαετίας του 1970, στη διάρκεια ερευνών του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όμως έως τώρα δεν είχαν μελετηθεί σε βάθος και είχαν παραμείνει σχετικά άγνωστα, παρά τη μεγάλη σπουδαιότητα τους, όπως τώρα γίνεται αντιληπτό με μεγάλη καθυστέρηση.

Οι ερευνητές από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τη Βρετανία, με επικεφαλής την διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγο Κατερίνα Χαρβάτη του Κέντρου Σένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και το Παλαιοπεριβάλλον του γερμανικού Πανεπιστημίου Έμπερχαρντ Καρλς του Τίμπινγκεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μελέτησαν για πρώτη φορά συγκριτικά, με σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης και χρονολόγησης, τα δύο κρανία, γνωστά ως «Απήδημα 1» και «Απήδημα 2».

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Χαρβάτη, «τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν την σημαντικότητα του Ελλαδικού χώρου για την ανθρώπινη εξέλιξη. Έχουμε τον αρχαιότερο σύγχρονο άνθρωπο εκτός Αφρικής, που μεταφέρει την άφιξη του Homo sapiens στην Ευρώπη περισσότερο από 150 χιλιάδες χρόνια νωρίτερα απ' ό,τι νομίζαμε μέχρι τώρα. Η δουλειά αυτή είναι αποτέλεσμα 25 χρόνων έρευνάς μου στην Αφρική, στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. 

Ως Ελληνίδα, εύχομαι η έρευνα στην Ελλάδα να συνεχιστεί, καθώς πιστεύω ότι η χώρα μας έχει ακόμα πολλά να δώσει στο χώρο της παλαιοανθρωπολογίας».

Η ερευνητική ομάδα, η οποία έκανε, μεταξύ άλλων, εικονική ανακατασκευή των κατεστραμμένων τμημάτων των κρανίων, διεξήγαγε συγκρίσεις με άλλα ανθρώπινα απολιθώματα και χρησιμοποίησε μία υψηλής ακριβείας ραδιομετρική μέθοδο χρονολόγησης, προκειμένου να καθορίσει την ηλικία των δύο κρανίων.

Το «Απήδημα 2», που βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, εμφανίζει τα χαρακτηριστικά Νεάντερταλ, ενώ το «Απήδημα 1» δεν έχει καθόλου νεαντερτάλια γνωρίσματα, αλλά συνδυάζει σύγχρονα και πρωτόγονα χαρακτηριστικά, τα οποία -κατά τους επιστήμονες- το κατατάσσουν στην οικογένεια του Homo sapiens.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο σπήλαιο Απήδημα έζησαν δύο ομάδες, ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens, που στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από ένα πληθυσμό Νεάντερταλ, οι οποίοι προϋπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Ελλάδας.

Με τη σειρά τους, οι Νεάντερταλ αντικαταστάθηκαν από προγόνους του σύγχρονου ανθρώπου της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, η πιο πρώιμη παρουσία των οποίων στην περιοχή χρονολογείται πριν περίπου 40.000 χρόνια.

Πολλές «έξοδοι» και η σημασία της Ελλάδας

Η ανακάλυψη για την παλαιότητα του κρανίου «Απήδημα 1» και η εκτίμηση ότι ανήκει στον Homo sapiens, ενισχύει την άποψη ότι οι πρόγονοι των σημερινών ανθρώπων εξαπλώθηκαν από την Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία νωρίτερα από ό,τι συνήθως πιστεύεται.

Η Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα και ειδικότερα η περιοχή της σημερινής Ελλάδας αποτέλεσε σημαντικό διάδρομο για την εξάπλωση των πρώτων αυτών «μεταναστών» από την Αφρική. Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, ενισχύει επίσης τη θεωρία ότι δεν υπήρξε μόνο μία «έξοδος» από την μαύρη ήπειρο, αλλά πολλές.

«Το Απήδημα 2 είναι περίπου 170.000 ετών. Θα λέγαμε ότι ήταν ένας Νεάντερταλ», σύμφωνα με την Κατερίνα Χαρβάτη. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, το Απήδημα 1 είναι ακόμα παλαιότερο, ηλικίας περίπου 210.000 ετών, αλλά δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό Νεάντερταλ». Αντιθέτως, η μελέτη ανέδειξε μια μίξη σύγχρονων ανθρώπινων και αρχαϊκών χαρακτηριστικών, παραπέμποντας σε έναν πρώιμο Homo sapiens.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δύο ομάδες ανθρώπων ζούσαν στην περιοχή της Νοτίου Ελλάδας κατά την Μέση Πλειστόκαινο εποχή: ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens και, αργότερα, μία ομάδα Νεάντερταλ», εξήγησε η κυρία Χαρβάτη. Αυτό στηρίζει την υπόθεση ότι οι πρώιμοι σύγχρονοι άνθρωποι πραγματοποίησαν πολλές φορές εξορμήσεις πέραν της Αφρικής, στην οποία και πρωτοεμφανίστηκαν.

«Το κρανίο Απήδημα 1», όπως ανέφερε, «δείχνει ότι μια πρώτη διασπορά συνέβη νωρίτερα απ' ό,τι πιστεύαμε, καθώς και ότι εξαπλώθηκε πολύ περισσότερο γεωγραφικά, έως και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Εικάζουμε ότι, όπως και στην Εγγύς Ανατολή, ο πρώιμος σύγχρονος ανθρώπινος πληθυσμός, που αντιπροσωπεύεται από το Απήδημα 1, πιθανώς αντικαταστάθηκε από τους Νεάντερταλ, η παρουσία των οποίων στη Νότια Ελλάδα είναι σαφώς τεκμηριωμένη, λαμβάνοντας υπόψιν και το κρανίο Απήδημα 2 από την ίδια τοποθεσία», πρόσθεσε.

Ωστόσο, και οι Νεάντερταλ με τη σειρά τους αντικαταστάθηκαν από τους σύγχρονους ανθρώπους. Κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο, περίπου 40.000 χρόνια πριν, οι νεοαφιχθέντες σύγχρονοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η παρουσία τους επιβεβαιώνεται από την ανασκαφή λεπτοδουλεμένων λίθινων εργαλείων και άλλων ευρημάτων. Από την άλλη, οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν περίπου την ίδια περίοδο.

«Αυτή η ανακάλυψη υπογραμμίζει τη σημασία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην εξέλιξη του ανθρώπου», τόνισε η κ. Χαρβάτη.

Από ελληνικής πλευράς στη μελέτη συμμετείχαν επίσης ο καθηγητής Βασίλης Γοργούλης (διευθυντής του Τμήματος Ιστολογίας - Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), η καθηγήτρια Μυρσίνη Κουλούκουσα (διευθύντρια του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ), ο Φώτης Καρακωστής (Πανεπιστήμιο Τίμπινγκεν), ο Παναγιώτης Καρκάνας (Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών Αθηνών), η καθηγήτρια ακτινολογίας Λία Μουλοπούλου (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ) και ο επίκουρος καθηγητής ακτινολογίας Βασίλης Κουτουλίδης (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ). Μεταξύ των ξένων επιστημόνων είναι ο κορυφαίος διεθνώς παλαιοντολόγος Κρις Στρίνγκερ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.

Οι επιστήμονες επεσήμαναν τις λιγοστές γνώσεις που ακόμη υπάρχουν για τα ανθρώπινα απολιθώματα στη νοτιοανατολική Ευρώπη και τη σημασία της Ελλάδας για την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης και των πρώτων μεταναστευτικών κινήσεων. Έτσι, σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες του ανευρεθέντος υλικού στο σπήλαιο Απήδημα, το οποίο ήδη εθεωρείτο σημαντικό στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και απέκτησε επιπρόσθετη αξία υπό το φως των νέων ανακαλύψεων.

Το σπήλαιο Απήδημα ανεσκάφη στις δεκαετίες του 1970-80 από ερευνητές του Μουσείου Ανθρωπολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφέροντας σημαντικά ευρήματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο, το οποίο ιδρύθηκε το 1886 και είναι ένα από τα παλαιότερα του είδους του στην Ευρώπη. Η νέα έρευνα πραγματοποιήθηκε με χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας στην K. Χαρβάτη, καθώς και του Γερμανικού Ερευνητικού Ιδρύματος (DFG).

Σχεδόν παράλληλα, δημοσιεύθηκε μια άλλη επιστημονική μελέτη από ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), που εξέτασαν και αυτοί τα δύο κρανία από το σπήλαιο Απήδημα, καταλήγοντας σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα, ότι αυτά αντιπροσωπεύουν μια μεταβατική φάση ανάμεσα στον Ευρωπαίο «Όρθιο άνθρωπο» (Homo erectus) και στους Νεάντερταλ, κάτι με το οποίο όμως δεν συμφωνεί η ερευνητική ομάδα υπό την Κ. Χαρβάτη.

 www.cnn.gr

Περισσότερα »

Τρεις γιατροί στέλνουν μήνυμα υπέρ της Μακεδονίας μέσα από το νοσοκομείο

Οι φωτογραφίες των γιατρών μιλούν απο μόνες τους - Το δικό της μήνυμα στέλνει μια παρέα επιστημόνων ιατρών από μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο: Τύπωσαν στις μπλούζες τους το σύνθημα

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ

Αυτό το μήνυμα τύπωσαν στις ιατρικές μπλούζες τους για να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για το θέμα της Μακεδονίας. Ο ιατρός Κώστας Θεοδωρίδης και οι συνάδελφοι του δίνουν καθημερινά την μάχη για την υγεία των πολιτών.

Δίνουν όμως και μια άλλη σημαντική μάχη.Αυτή κατά της συμφωνίας των Πρεσπών.
Και μάλιστα δεν διστάζουν να δημοσιοποιήσουν τις φωτογραφίες μέσα από το νοσοκομείο, στη σελίδα τους στο facebook.

Ήδη ο κόσμος έχει αγκαλιάσει το θάρρος και τη λεβεντιά τους

Περισσότερα »

Γλύκατζη-Αρβελέρ: Ξυπνήστε! Έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο θαμμένο στη Βεργίνα

Η 92χρονη ιστορικός επιμένει πως ο Μέγας Αλέξανδρος είναι θαμμένος στον τάφο του Φιλίππου στη Βεργίνα

Ακόμη μία ανατρεπτική τοποθέτηση για το πού βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου έκανε η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, σε συνέντευξή της στο Πρακτορείο Magazine με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Ο Μέγας Αλέξανδρος των Βυζαντινών».

Η 92χρονη ιστορικός επιμένει πως ο Μέγας Αλέξανδρος είναι θαμμένος στον τάφο του Φιλίππου στη Βεργίνα λέγοντας, μάλιστα, πως «συμφωνεί απόλυτα με τα ευρήματα των Αμερικανών». «Οι Αμερικανοί λένε ότι αποκλείεται να είναι ο Φίλιππος στον τάφο της Βεργίνας», λέει και αποκαλύπτει ότι στον σκελετό του λεγόμενου Φιλίππου βρέθηκαν ίχνη ενός ορυκτού, που λέγεται χουντίτις. «Κανείς δεν ήξερε τι ήταν και το έστειλαν στον Δημόκριτο και ο υπεύθυνος είπε ότι το ορυκτό είναι μόνο αιγυπτιακό και το χρησιμοποιούσαν στην Αίγυπτο για τις μούμιες», σημειώνει.

«Από κάτι τέτοια λέω να ξυπνήσουμε. Έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο στη Βεργίνα», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.

Χαρακτηριστικά η κυρία Αρβελέρ αναφέρει στη συνέντευξή της:

«Στο νεκροκρέβατο του λεγομένου Φιλίππου (στη Βεργίνα) βλέπουμε ένα Διόνυσο και έναν σάτυρο. Όταν ο Αλέξανδρος φτάνει στην Τύρο, συναντά τέτοια αντίσταση που νομίζει ότι πρέπει να την εγκαταλείψει. Το βράδυ, βλέπει στον ύπνο του έναν σάτυρο και ως μαθητής του Αριστοτέλη καταλαβαίνει σα- τύρος, ότι η “Τύρος δική σου”. Μένει και παίρνει την Τύρο. Όταν ο Αλέξανδρος έγινε ο κατακτητής των κατακτητών έστειλε στους Έλληνες μία προσταγή: να τον κάνουν θεό.

Οι Σπαρτιάτες είπαν ότι αφού θέλει να γίνει θεός ας γίνει. Οι Αθηναίοι άρχισαν κουβέντα.

Ο Δημάδης, αν θυμάμαι καλά, φίλος του Αλεξάνδρου, τους είπε να τον κάνουν 13ο Ολύμπιο. Οι Αθηναίοι θύμωσαν και έβαλαν πρόστιμο στο Δημάδη. Και αυτός τους είπε: “Όποιος κρατάει τον ουρανό, χάνει τη γη”.

Οι Αθηναίοι φοβήθηκαν ότι ο Αλέξανδρος θα έστελνε ένα άγημα και έτσι τον έκαναν Διόνυσο. Και βγήκε ο περίφημος ο Διογένης και είπε: “Αν κάνατε αυτόν Διόνυσο, εμένα να με κάνετε σέραπι”. Διόνυσος και σέραπις επάνω στο νεκροκρέβατο (στον βασιλικό τάφο στη Βεργίνα) καταλαβαίνουμε ότι θα μπορούσε να είναι μόνο του Αλεξάνδρου και όχι του Φιλίππου».

Ποιά είναι η σύνδεση του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τους Βυζαντινούς;

«Οι Βυζαντινοί είναι συνέχεια των Ρωμαίων. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον Μέγα Αλέξανδρο ως το μεγαλύτερο κατακτητή, τον αήττητο στρατάρχη και στην Αλεξάνδρεια, όπου ήταν το μαυσωλείο, είχαμε επισκέψεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων, νομίζοντας ότι είναι εκεί ο Αλέξανδρος. Είμαι πεπεισμένη ότι δεν ήταν εκεί».

Γιατί η Ελένη Αρβελέρ πιστεύει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν θαμμένος στην Αλεξάνδρεια;

«Στο “χρονικό της Βεργίνας” ο Ανδρόνικος λέει: “όταν είδα τον Μεγαλέξανδρο στη ζωφόρο, στεφανηφόρο, είπα ‘Μεγαλέξανδρος’, αλλά όντας σίγουρος ότι ο Μεγαλέξανδρος είναι θαμμένος στην Αλεξάνδρεια τον απέκλεισα κι έτσι απέκλεισα τον Φίλιππο Γ’, γιατί αυτός ήταν απόλεμος, καθυστερημένος… οπότε δε μου έμενε παρά ο Φίλιππος Β’…”Κι έτσι έχουμε όλη τη Βεργίνα ως μνημείο του Φίλιππου Β’, γιατί όλοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Αλέξανδρος είναι στην Αλεξάνδρεια. Υπάρχουν πάνω από πενήντα μνείες ότι ο Αλέξανδρος είναι στην Αλεξάνδρεια. Τις έπιασα μία μία.

Όλες οι μνείες για την ταφή του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια είναι τρεις αιώνες μετά. Μέσα στον τάφο του λεγομένου Φιλίππου υπάρχει το ομοίωμα του Αλεξάνδρου. Λέω στον Ανδρόνικο “Βρε Μανώλη, είναι δυνατόν βασιλεύς βασιλεύων να είναι μέσα σε τάφο, αν είναι ο Φίλιππος; Γιατί, αν ήταν ο Φίλιππος τότε ο Αλέξανδρος ήταν βασιλεύς βασιλεύων και τον βάζουν μέσα σε τάφο;”. “Έλα βρε Ελένη, ο Αλέξανδρος είναι θαμμένος στην Αλεξάνδρεια”, μου είπε».

Ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα που στηρίζουν τη θεωρία της για το πού βρίσκεται το τάφος του Αλέξανδρου είναι αυτά των Αμερικανών.

«Οι Αμερικανοί ανθρωπολόγοι, βρήκαν ένα σκελετό εκτός του τάφου, αλλά στη Βεργίνα. Ο σκελετός φέρνει ένα τραύμα στην κνήμη, ακριβώς όπως ήταν του Φιλίππου. Οπότε, ο σκελετός αυτός που είναι και μεγαλύτερος από το θώρακα που έχουν βρει στη Βεργίνα και ο οποίος θώρακας είναι ακριβώς ο ίδιος που φορούσε ο Μεγαλέξανδρος στη μάχη των Γαυγαμήλων, στο περίφημο ψηφιδωτό της Πομπηίας.

Οπότε, οι Αμερικανοί λένε ότι αποκλείεται να είναι ο Φίλιππος στον τάφο της Βεργίνας.

Επίσης, στον σκελετό του λεγόμενου Φιλίππου βρέθηκαν ίχνη ενός ορυκτού, που λέγεται χουντίτις. Κανείς δεν ήξερε τι ήταν και το έστειλαν στον Δημόκριτο και ο υπεύθυνος είπε ότι το ορυκτό είναι μόνο αιγυπτιακό και το χρησιμοποιούσαν στην Αίγυπτο για τις μούμιες.

Από κάτι τέτοια λέω να ξυπνήσουμε. Έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο στη Βεργίνα.

Άλλωστε, υπάρχει ένα ολόκληρο βιβλίο του Παπαζώη, ο οποίος από την αρχή φώναζε ότι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και όχι ο Φίλιππος. Όλοι δέχονται ότι σε έναν από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, υπάρχει ο σκελετός του μικρού Αλεξάνδρου, του γιου του δηλαδή. Αυτόν τον βρήκαν στεφανωμένο. Είναι όλοι σίγουροι ότι είναι ο μικρός.

Τι περιμένουν για να κάνουν την οστεϊκή ανάλυση του μικρού με τη Βεργίνα;

Την έχουν κάνει και είπαν ότι έχει σχέση. Βεβαίως, αν είναι ο μπαμπάς του έχει σχέση. Είπαν ότι έχει σχέση, επειδή είναι ο Φίλιππος, ο παππούς του.

Αν όμως κάνουν και την ανάλυση του «Αμερικανού» Φιλίππου θα ξέρουμε ότι αν και τα τρία συνάδουν, σίγουρα έχουμε τον Αλέξανδρο στη Βεργίνα. Αλλά δεν το κάνουν αυτό…» .

Το θέμα της ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου επανέρχεται συνεχώς – Η Αρβελέρ παραθέτει τα γεγονότα με χρονική ακολουθία:

«Όταν πεθαίνει ο Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα, τον μεταφέρουν στη Δαμασκό. Αν πρόκειται να πάει να ταφεί στην Αλεξάνδρεια δεν είναι ο δρόμος από τη Βαβυλώνα στη Δαμασκό, αλλά από την άλλη μεριά.

Στη Δαμασκό, έχει πάει αντιπρόσωπος του Περδίκκα, αντιβασιλέα του Μακεδόνα, για να πάρει τον Αλέξανδρο.

Εκεί καταφθάνει ο Πτολεμαίος ο Αιγύπτιος και κλέβει τη σωρό και τη μεταφέρει στη Μέμφιδα, περιμένοντας να κάνει το μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια. Στη Μέμφιδα υπάρχουν δύο φρουροί Μακεδόνες. Το μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια γίνεται μετά από 20 χρόνια.

Η ελληνιστική εποχή είναι γεμάτη σκοτωμούς και φόνους. Είναι μία αιματηρή εποχή της ελληνικής ιστορίας.

Οι φρουροί Μακεδόνες μεταφέρουν τον Αλέξανδρο τον οποίο έχουν θάψει ελληνικό τω τρόπω, δηλαδή τον έχουν κάψει, χωρίς να καούν τα κόκκαλα και τον έχουν βάλει με τα πορφυρά μέσα, αυτά που βρήκαν στη Βεργίνα.

Οπότε φτάνει ξανά στη Δαμασκό και από εκεί η Ευρυδίκη και ο άντρας της ο Φίλιππος Γ’ τον μεταφέρουν στη Μακεδονία. Γιατί δε γίνεται ντόρος στη Μακεδονία; Γιατί η βασίλισσα Ευρυδίκη είναι αυτή που διοικεί και είναι η πρώτη εχθρός της Ολυμπιάδας.

Αν φτάσει ο Αλέξανδρος, γιος της Ολυμπιάδας στη Μακεδονία, η Ολυμπιάδα θα είναι η πρώτη των πρώτων, οπότε η Ευρυδίκη χάνει κάθε φήμη και αίγλη. Οπότε, ή κρατά στο σκελετό μυστικό ή τον θάβουν με διακριτικότητα.

Έχουμε ένα επίγραμμα του 1ου αιώνος από το Μακεδόνα ποιητή Αδαίο, που γράφει:

“Αν θέλεις να υμνήσεις τον τύμβο του Αλεξάνδρου ψάξε τον σε δύο ηπείρους”, η μία είναι η Αίγυπτος εκεί όπου όλος ο κόσμος νομίζει ότι θάφτηκε, η άλλη; Αυτά αναφέρω στο βιβλίο και κανείς δε μιλάει».

Ο Λουκιανός έχει γράψει ότι ο Αλέξανδρος θα ήθελε να ξαναζήσει για να δει όσα ιστορούνται για εκείνον.

«Λέει και κάτι άλλο πολύ σοβαρό. Ότι πολύς αγώνας θα γίνει μετά το θάνατό του μεταξύ των επιγόνων.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ζούσε σε μία εποχή που ήξερε ότι γύρω του υπάρχουν φιλοδοξίες, ματαιοδοξία και όλα τα πράγματα τα τελείως ανθρώπινα, τα οποία κάνουν αυτή τη στιγμή και οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία να μην έχουμε σίγουρη απάντηση».

Αισθάνεται ικανοποιημένη από τον τρόπο που διδάσκεται η ιστορία, η κυρία Αρβελέρ;

«Στην Ευρώπη διδάσκεται τέλεια. Στην Ελλάδα δεν ξέρω. Εμείς στα σχολεία στη Γαλλία, έχουμε για παράδειγμα για τη Γαλλική Επανάσταση τέσσερα – πέντε βιβλία.

Το ένα λέει ότι ήταν καλός ο Ροβεσπιέρος, το άλλο ότι ήταν εγκληματίας. Τα διδάσκουν όλα στα παιδιά. Και μαθαίνουν ότι υπάρχει αυτή η αντίθεση και ότι πρέπει να δημιουργηθεί κάποια κριτική σκέψη, ούτως ώστε να υπάρχει μία άποψη, η οποία αν και δεν είναι αντικειμενική, θα είναι άποψη ανθρώπων που γνωρίζουν και το μεν και το δε.

Εδώ δε γνωρίζεις ούτε το μεν ούτε το δε. Η ιστορία δεν είναι μονόδρομος. Αυτή η αντίθεση κάνει την ιστορία ένα ζωντανό μάθημα. Όταν δεν ξέρεις ιστορία, η ιστορία εκδικείται. Δεν επαναλαμβάνεται. Εκδικείται. Είναι τελείως διαφορετική».

Ποια είναι λοιπόν, η αλήθεια της ιστορίας;

«Η αλήθεια της ιστορίας είναι να ξέρεις όλη την αντίθεση και όχι μόνο τη μία άποψη. Η μία άποψη είναι οπωσδήποτε υποκειμενική. Ο διπλανός έχει πάντα και κάποιο δίκιο. Αυτό πρέπει να μάθουμε στα παιδιά.

Ο διπλανός δεν είναι πάντα ο βάρβαρος. Δεν είναι σίγουρο ότι όλοι οι εχθροί ήταν βάρβαροι, ούτε είναι σίγουρο ότι όλοι οι βασιλιάδες των Βυζαντινών ήταν ευσεβείς. Αυτές οι ολότητες και οι γενικότητες είναι μία παραχάραξη της ιστορίας».

Ποια είναι η πιο σημαντική ανάμνηση για την κυρία Αρβελέρ, έχοντας διαγράψει τη δική της πορεία από τα προσφυγικά του Βύρωνα μέχρι το Παρίσι; Μας απαντά:

«Η αντίσταση εναντίον των Γερμανών. Και δε λέω πια των Γερμανών, λέω των ναζιστών. Στην αντίσταση έμαθα ακριβώς ποια είναι η εθνική αλληλεγγύη και ποια είναι η υπόσταση του ανθρώπου που θέλει να μείνει όρθιος, να πεθάνει όρθιος και να μη ζήσει γονατιστός. Αυτό είναι για εμένα το περίφημο σύνθημα. Για εμένα το μεγαλύτερο μάθημα είναι η Εθνική Αντίσταση σε οποιοδήποτε της χρώμα».


www.protothema.gr

Περισσότερα »

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα Τι σημαίνει ο χαιρετισμός του Λαμιώτη Αρη Βελουχιώτη

Η πραγματική ιστορία πίσω από την ιστορική έκφραση του Αρη Βελουχιώτη που χρησιμοποίησε και ο Μίκης Θεοδωράκης

Η φράση «καλή αντάμωση στα γουναράδικα» την οποία χρησιμοποίησε μόλις χθες ο Μίκης Θεοδωράκης στην ανοιχτή επιστολή που απέστειλε στον Αλέξη Τσίπρα, έχει καταγραφεί ιστορικά ως η αγαπημένη έκφραση του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη.

Δεν είναι ωστόσο δική του έκφραση, καθώς προϋπήρχε του ιδίου και όπως γίνεται σαφές χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα έστω και κάποιες φορές λάθος, όπως για παράδειγμα όταν η Ραχήλ Μακρή αντί για «καλή αντάμωση» έδωσε… «ραντεβού στα γουναράδικα».

Οι αγρότες και γενικότερα οι άνθρωποι της υπαίθρου, έχουν τοποθετήσει τη συγκεκριμένη φράση στο στόμα της αλεπούς.



Η αλεπού, το τσακάλι και γενικότερα τα μικρά άγρια γουνοφόρα ζώα, αποτελούσαν στόχο για τους ανθρώπους της υπαίθρου, καθώς προκαλούσαν μεγάλες ζημιές στα οικόσιτα ζώα τους, ενώ παράλληλα η γούνα τους ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη.

Σύμφωνα, λοιπόν με μία από τις ιστορίες που είχαν επινοήσει για την αλεπού, το παμπόνηρο μικρό ζώο όταν έβγαινε κάθε βράδυ για κυνήγι και μην γνωρίζοντας αν θα την γλιτώσει από τα τουφέκια, τα σκυλιά, τα δολώματα και τις παγίδες των ανθρώπων, απευθυνόταν στα αλεπουδάκια της και στις άλλες αλεπούδες με τον χαιρετισμό: «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα».

Τους έλεγε δηλαδή ότι ήταν πιθανόν να βρεθεί σκοτωμένη γδαρμένη στα γουναράδικα.



Η φράση αναφέρεται και στη συλλογή του Δ. Λουκάτου (Νεοελληνικοί παροιμιόμυθοι), αλλά και στο βιβλίο «Παροιμίες» του Νικολάου Πολίτη. Εκεί υπάρχει η φράση: «Θ’ ανταμωθούμε στα κιουρτζίδικα».

«Κιουρτζίδικα» στην τουρκική γλώσσα ήταν τα γουναράδικα. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, λοιπόν, υπάρχει μια πιο αναπτυγμένη παραλλαγή της παροιμίας: «Τα αλεπόπουλα ρώτησαν την αλεπού, “πού θ’ ανταμωθούμε;” και εκείνη απάντησε “εις του γούναρη την κάδη”». «Γούναρης», ήταν φυσικά, ο γουναράς και κάδη ο κάδος, όπου μούλιαζαν τα δέρματα μέσα σε διάφορα υγρά για να μαλακώσουν κατά την κατεργασία τους.

Αυτό τον χαιρετισμό συνήθιζε να απευθύνει ο Βελουχιώτης στους αντάρτες του, αναγνωρίζοντας τους καθημερινούς κινδύνους που διέτρεχαν οι τελευταίοι, καθώς κανείς δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει αν θα γύριζαν πίσω ζωντανοί, ενώ σε περίπτωση που έπεφταν στα χέρια των αντιπάλων τους τα κομμένα τους κεφάλια εκτίθεντο στις πλατείες των χωριών ως απόδειξη του θανάτου τους και για παραδειγματισμό των κατοίκων.

Κατ’ αναλογία κάτι αντίστοιχο με τις γδαρμένες αλεπούδες που τα δέρματά τους στοιβάζονταν στα γουναράδικα.

H συγκεκριμένη φράση «καλή αντάμωση στα γουναράδικα», ήταν μια από τις αγαπημένες λαϊκές ρήσεις του Άρη Βελουχιώτη. Τα άγρια μικρά γουνοφόρα ζώα, όπως το τσακάλι και η αλεπού, αποτελούσαν ιδιαίτερο στόχο των κυνηγών και των αγροτών, τόσο για τις ζημιές που προκαλούσαν στα οικόσιτα ζώα, όσο και για το πολύτιμο της γούνας τους. Οι άνθρωποι της υπαίθρου λοιπόν, στις ιστορίες και στα παραμύθια τους, τοποθετούσαν αυτά τα λόγια στο στόμα της πονηρής αλεπούς. Η τελευταία, βγαίνοντας κάθε βράδυ για κυνήγι και μην γνωρίζοντας αν θα την γλιτώσει από τα τουφέκια, τα σκυλιά, τα δολώματα και τις παγίδες των ανθρώπων, απευθυνόταν στα αλεπουδάκια της και στις άλλες αλεπούδες με τον χαιρετισμό: «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Εκεί δηλαδή, που ήταν πιθανόν να βρεθεί σκοτωμένη, κρεμασμένη ανάποδα και γδαρμένη. Αυτό τον χαιρετισμό συνήθιζε να απευθύνει ο Βελουχιώτης στους αντάρτες του, αναγνωρίζοντας τους καθημερινούς κινδύνους που διέτρεχαν οι τελευταίοι. Αν το καλοσκεφτούμε, η σκληρή καθημερινότητα ενός αντάρτη δεν διέφερε πολύ απ’ αυτή ενός κυνηγημένου ζώου. Έκθεση στις καιρικές συνθήκες, πείνα, δίψα, ατελείωτες πορείες, μηδαμινή ιατρική περίθαλψη και το κυριότερο, ανελέητη καταδίωξη από τις αρχές κατοχής, συνέθεταν ένα σκηνικό από το οποίο λίγοι επιβίωναν. Όπως λοιπόν τα κεφάλια, οι ουρές, τα πόδια και οι γούνες των αλεπούδων και των τσακαλιών κρέμονταν έξω από τα εργαστήρια επεξεργασίας γούνας, ως απόδειξη της ποιότητας του προϊόντος, έτσι και κομμένα κεφάλια ανταρτών εκτίθονταν στις πλατείες των χωριών, ως απόδειξη του θανάτου τους και σαν παραδειγματισμό για τους κατοίκους (αυτή η πρακτική χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στον εμφύλιο πόλεμο και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το σίγουρο πάντως είναι, ότι ο Άρης Βελουχιώτης επιβεβαιώθηκε, κατά τρόπο τραγικό για τον χαιρετισμό του. Κυνηγημένος από τους εχθρούς και προδομένος από το κόμμα του, αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει (γι’ άλλους να σκοτωθεί κατόπιν συμπλοκής). Το κομμένο κεφάλι του εκτέθηκε ως «τρόπαιο» στην πλατεία των Τρικάλων. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός Δείτε τη διήγηση του Γιώργου Χουλιάρα, συναγωνιστή του Βελουχιώτη, για την επίμαχη φράση -στο 15:30- στο ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Το Δίλημμα». Ένας από τους πρώτους που τεκμηρίωσαν τη χρήση της φράσης -αποδίδοντάς την όμως σε άλλο καπετάνιο του ΕΛΑΣ- ήταν ο Γιώργος Χουλιάρας, γνωστός ως Καπετάν Περικλής, που πολέμησε στο πλευρό του Βελουχιώτη. Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, στις αρχές του 1945, ο Χουλιάρας συνάντησε τον Βελουχιώτη και άλλους καπετάνιους στην Μπρούφλιανη Φθιώτιδας. Σύμφωνα με τη διήγηση του Χουλιάρα, όσο ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ ενημερωνόταν για ένα σημείωμα του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, οι μαυροσκούφηδες (οι αντάρτες του Αρη) συζητούσαν για το μέλλον του αγώνα. «Μπρος σπαθί και πίσω ρέμα», φέρεται να είπε τότε ο Καπετάν Πελοπίδας στον διστακτικό Χουλιάρα. «Εμείς που θα ακολουθήσουμε τον Αρη, κακό χερόβολο και εσείς κακό δεμάτι. Εσύ, Περικλή, καλύτερα να φύγεις. Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», πρόσθεσε αποχαιρετώντας τον ο Πελοπίδας. «Αντέγραφε τα λεγόμενα του Βελουχιώτη. Βρισκόταν άλλωστε στον ίδιο στενό κύκλο των καπεταναίων και είχαν παρόμοιο τρόπο σκέψης», παρατηρεί μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός βιογράφος του Βελουχιώτη Διονύσης Χαριτόπουλος. Ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ φέρεται να είπε τη φράση με το τέλος της Κατοχής. «Εβλεπε από ένα σημείο και μετά με πολύ σκεπτικισμό την τροπή της Αντίστασης. Εννοούσε ότι θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και για ανταμοιβή θα τους γδάρουν το τομάρι, όπως συνέβαινε με τους λύκους και τις αλεπούδες στα βυρσοδεψεία της εποχής. Δεν ήταν λόγια επιθετικά. Ούτε δείγμα αυταπάρνησης. Ηταν μια απαισιόδοξη στάση. Ο Βελουχιώτης άλλωστε ήταν άνθρωπος πεισιθάνατος», εξηγεί ο κ. Χαριτόπουλος. (ρεπορτάζ Γιάννης Παπαδόπουλος )...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kali-antamosi-sta-gounaradika-ti-simeni-o-cheretismos-tou-ch-xirou/

H συγκεκριμένη φράση «καλή αντάμωση στα γουναράδικα», ήταν μια από τις αγαπημένες λαϊκές ρήσεις του Άρη Βελουχιώτη. Τα άγρια μικρά γουνοφόρα ζώα, όπως το τσακάλι και η αλεπού, αποτελούσαν ιδιαίτερο στόχο των κυνηγών και των αγροτών, τόσο για τις ζημιές που προκαλούσαν στα οικόσιτα ζώα, όσο και για το πολύτιμο της γούνας τους. Οι άνθρωποι της υπαίθρου λοιπόν, στις ιστορίες και στα παραμύθια τους, τοποθετούσαν αυτά τα λόγια στο στόμα της πονηρής αλεπούς. Η τελευταία, βγαίνοντας κάθε βράδυ για κυνήγι και μην γνωρίζοντας αν θα την γλιτώσει από τα τουφέκια, τα σκυλιά, τα δολώματα και τις παγίδες των ανθρώπων, απευθυνόταν στα αλεπουδάκια της και στις άλλες αλεπούδες με τον χαιρετισμό: «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Εκεί δηλαδή, που ήταν πιθανόν να βρεθεί σκοτωμένη, κρεμασμένη ανάποδα και γδαρμένη. Αυτό τον χαιρετισμό συνήθιζε να απευθύνει ο Βελουχιώτης στους αντάρτες του, αναγνωρίζοντας τους καθημερινούς κινδύνους που διέτρεχαν οι τελευταίοι. Αν το καλοσκεφτούμε, η σκληρή καθημερινότητα ενός αντάρτη δεν διέφερε πολύ απ’ αυτή ενός κυνηγημένου ζώου. Έκθεση στις καιρικές συνθήκες, πείνα, δίψα, ατελείωτες πορείες, μηδαμινή ιατρική περίθαλψη και το κυριότερο, ανελέητη καταδίωξη από τις αρχές κατοχής, συνέθεταν ένα σκηνικό από το οποίο λίγοι επιβίωναν. Όπως λοιπόν τα κεφάλια, οι ουρές, τα πόδια και οι γούνες των αλεπούδων και των τσακαλιών κρέμονταν έξω από τα εργαστήρια επεξεργασίας γούνας, ως απόδειξη της ποιότητας του προϊόντος, έτσι και κομμένα κεφάλια ανταρτών εκτίθονταν στις πλατείες των χωριών, ως απόδειξη του θανάτου τους και σαν παραδειγματισμό για τους κατοίκους (αυτή η πρακτική χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στον εμφύλιο πόλεμο και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το σίγουρο πάντως είναι, ότι ο Άρης Βελουχιώτης επιβεβαιώθηκε, κατά τρόπο τραγικό για τον χαιρετισμό του. Κυνηγημένος από τους εχθρούς και προδομένος από το κόμμα του, αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει (γι’ άλλους να σκοτωθεί κατόπιν συμπλοκής). Το κομμένο κεφάλι του εκτέθηκε ως «τρόπαιο» στην πλατεία των Τρικάλων. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός Δείτε τη διήγηση του Γιώργου Χουλιάρα, συναγωνιστή του Βελουχιώτη, για την επίμαχη φράση -στο 15:30- στο ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Το Δίλημμα». Ένας από τους πρώτους που τεκμηρίωσαν τη χρήση της φράσης -αποδίδοντάς την όμως σε άλλο καπετάνιο του ΕΛΑΣ- ήταν ο Γιώργος Χουλιάρας, γνωστός ως Καπετάν Περικλής, που πολέμησε στο πλευρό του Βελουχιώτη. Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, στις αρχές του 1945, ο Χουλιάρας συνάντησε τον Βελουχιώτη και άλλους καπετάνιους στην Μπρούφλιανη Φθιώτιδας. Σύμφωνα με τη διήγηση του Χουλιάρα, όσο ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ ενημερωνόταν για ένα σημείωμα του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, οι μαυροσκούφηδες (οι αντάρτες του Αρη) συζητούσαν για το μέλλον του αγώνα. «Μπρος σπαθί και πίσω ρέμα», φέρεται να είπε τότε ο Καπετάν Πελοπίδας στον διστακτικό Χουλιάρα. «Εμείς που θα ακολουθήσουμε τον Αρη, κακό χερόβολο και εσείς κακό δεμάτι. Εσύ, Περικλή, καλύτερα να φύγεις. Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», πρόσθεσε αποχαιρετώντας τον ο Πελοπίδας. «Αντέγραφε τα λεγόμενα του Βελουχιώτη. Βρισκόταν άλλωστε στον ίδιο στενό κύκλο των καπεταναίων και είχαν παρόμοιο τρόπο σκέψης», παρατηρεί μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός βιογράφος του Βελουχιώτη Διονύσης Χαριτόπουλος. Ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ φέρεται να είπε τη φράση με το τέλος της Κατοχής. «Εβλεπε από ένα σημείο και μετά με πολύ σκεπτικισμό την τροπή της Αντίστασης. Εννοούσε ότι θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και για ανταμοιβή θα τους γδάρουν το τομάρι, όπως συνέβαινε με τους λύκους και τις αλεπούδες στα βυρσοδεψεία της εποχής. Δεν ήταν λόγια επιθετικά. Ούτε δείγμα αυταπάρνησης. Ηταν μια απαισιόδοξη στάση. Ο Βελουχιώτης άλλωστε ήταν άνθρωπος πεισιθάνατος», εξηγεί ο κ. Χαριτόπουλος....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kali-antamosi-sta-gounaradika-ti-simeni-o-cheretismos-tou-ch-xirou/

H συγκεκριμένη φράση «καλή αντάμωση στα γουναράδικα», ήταν μια από τις αγαπημένες λαϊκές ρήσεις του Άρη Βελουχιώτη. Τα άγρια μικρά γουνοφόρα ζώα, όπως το τσακάλι και η αλεπού, αποτελούσαν ιδιαίτερο στόχο των κυνηγών και των αγροτών, τόσο για τις ζημιές που προκαλούσαν στα οικόσιτα ζώα, όσο και για το πολύτιμο της γούνας τους. Οι άνθρωποι της υπαίθρου λοιπόν, στις ιστορίες και στα παραμύθια τους, τοποθετούσαν αυτά τα λόγια στο στόμα της πονηρής αλεπούς. Η τελευταία, βγαίνοντας κάθε βράδυ για κυνήγι και μην γνωρίζοντας αν θα την γλιτώσει από τα τουφέκια, τα σκυλιά, τα δολώματα και τις παγίδες των ανθρώπων, απευθυνόταν στα αλεπουδάκια της και στις άλλες αλεπούδες με τον χαιρετισμό: «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Εκεί δηλαδή, που ήταν πιθανόν να βρεθεί σκοτωμένη, κρεμασμένη ανάποδα και γδαρμένη. Αυτό τον χαιρετισμό συνήθιζε να απευθύνει ο Βελουχιώτης στους αντάρτες του, αναγνωρίζοντας τους καθημερινούς κινδύνους που διέτρεχαν οι τελευταίοι. Αν το καλοσκεφτούμε, η σκληρή καθημερινότητα ενός αντάρτη δεν διέφερε πολύ απ’ αυτή ενός κυνηγημένου ζώου. Έκθεση στις καιρικές συνθήκες, πείνα, δίψα, ατελείωτες πορείες, μηδαμινή ιατρική περίθαλψη και το κυριότερο, ανελέητη καταδίωξη από τις αρχές κατοχής, συνέθεταν ένα σκηνικό από το οποίο λίγοι επιβίωναν. Όπως λοιπόν τα κεφάλια, οι ουρές, τα πόδια και οι γούνες των αλεπούδων και των τσακαλιών κρέμονταν έξω από τα εργαστήρια επεξεργασίας γούνας, ως απόδειξη της ποιότητας του προϊόντος, έτσι και κομμένα κεφάλια ανταρτών εκτίθονταν στις πλατείες των χωριών, ως απόδειξη του θανάτου τους και σαν παραδειγματισμό για τους κατοίκους (αυτή η πρακτική χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στον εμφύλιο πόλεμο και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το σίγουρο πάντως είναι, ότι ο Άρης Βελουχιώτης επιβεβαιώθηκε, κατά τρόπο τραγικό για τον χαιρετισμό του. Κυνηγημένος από τους εχθρούς και προδομένος από το κόμμα του, αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει (γι’ άλλους να σκοτωθεί κατόπιν συμπλοκής). Το κομμένο κεφάλι του εκτέθηκε ως «τρόπαιο» στην πλατεία των Τρικάλων. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός Δείτε τη διήγηση του Γιώργου Χουλιάρα, συναγωνιστή του Βελουχιώτη, για την επίμαχη φράση -στο 15:30- στο ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Το Δίλημμα». Ένας από τους πρώτους που τεκμηρίωσαν τη χρήση της φράσης -αποδίδοντάς την όμως σε άλλο καπετάνιο του ΕΛΑΣ- ήταν ο Γιώργος Χουλιάρας, γνωστός ως Καπετάν Περικλής, που πολέμησε στο πλευρό του Βελουχιώτη. Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, στις αρχές του 1945, ο Χουλιάρας συνάντησε τον Βελουχιώτη και άλλους καπετάνιους στην Μπρούφλιανη Φθιώτιδας. Σύμφωνα με τη διήγηση του Χουλιάρα, όσο ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ ενημερωνόταν για ένα σημείωμα του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, οι μαυροσκούφηδες (οι αντάρτες του Αρη) συζητούσαν για το μέλλον του αγώνα. «Μπρος σπαθί και πίσω ρέμα», φέρεται να είπε τότε ο Καπετάν Πελοπίδας στον διστακτικό Χουλιάρα. «Εμείς που θα ακολουθήσουμε τον Αρη, κακό χερόβολο και εσείς κακό δεμάτι. Εσύ, Περικλή, καλύτερα να φύγεις. Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», πρόσθεσε αποχαιρετώντας τον ο Πελοπίδας. «Αντέγραφε τα λεγόμενα του Βελουχιώτη. Βρισκόταν άλλωστε στον ίδιο στενό κύκλο των καπεταναίων και είχαν παρόμοιο τρόπο σκέψης», παρατηρεί μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός βιογράφος του Βελουχιώτη Διονύσης Χαριτόπουλος. Ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ φέρεται να είπε τη φράση με το τέλος της Κατοχής. «Εβλεπε από ένα σημείο και μετά με πολύ σκεπτικισμό την τροπή της Αντίστασης. Εννοούσε ότι θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και για ανταμοιβή θα τους γδάρουν το τομάρι, όπως συνέβαινε με τους λύκους και τις αλεπούδες στα βυρσοδεψεία της εποχής. Δεν ήταν λόγια επιθετικά. Ούτε δείγμα αυταπάρνησης. Ηταν μια απαισιόδοξη στάση. Ο Βελουχιώτης άλλωστε ήταν άνθρωπος πεισιθάνατος», εξηγεί ο κ. Χαριτόπουλος....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kali-antamosi-sta-gounaradika-ti-simeni-o-cheretismos-tou-ch-xirou/

H συγκεκριμένη φράση «καλή αντάμωση στα γουναράδικα», ήταν μια από τις αγαπημένες λαϊκές ρήσεις του Άρη Βελουχιώτη. Τα άγρια μικρά γουνοφόρα ζώα, όπως το τσακάλι και η αλεπού, αποτελούσαν ιδιαίτερο στόχο των κυνηγών και των αγροτών, τόσο για τις ζημιές που προκαλούσαν στα οικόσιτα ζώα, όσο και για το πολύτιμο της γούνας τους. Οι άνθρωποι της υπαίθρου λοιπόν, στις ιστορίες και στα παραμύθια τους, τοποθετούσαν αυτά τα λόγια στο στόμα της πονηρής αλεπούς. Η τελευταία, βγαίνοντας κάθε βράδυ για κυνήγι και μην γνωρίζοντας αν θα την γλιτώσει από τα τουφέκια, τα σκυλιά, τα δολώματα και τις παγίδες των ανθρώπων, απευθυνόταν στα αλεπουδάκια της και στις άλλες αλεπούδες με τον χαιρετισμό: «καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Εκεί δηλαδή, που ήταν πιθανόν να βρεθεί σκοτωμένη, κρεμασμένη ανάποδα και γδαρμένη. Αυτό τον χαιρετισμό συνήθιζε να απευθύνει ο Βελουχιώτης στους αντάρτες του, αναγνωρίζοντας τους καθημερινούς κινδύνους που διέτρεχαν οι τελευταίοι. Αν το καλοσκεφτούμε, η σκληρή καθημερινότητα ενός αντάρτη δεν διέφερε πολύ απ’ αυτή ενός κυνηγημένου ζώου. Έκθεση στις καιρικές συνθήκες, πείνα, δίψα, ατελείωτες πορείες, μηδαμινή ιατρική περίθαλψη και το κυριότερο, ανελέητη καταδίωξη από τις αρχές κατοχής, συνέθεταν ένα σκηνικό από το οποίο λίγοι επιβίωναν. Όπως λοιπόν τα κεφάλια, οι ουρές, τα πόδια και οι γούνες των αλεπούδων και των τσακαλιών κρέμονταν έξω από τα εργαστήρια επεξεργασίας γούνας, ως απόδειξη της ποιότητας του προϊόντος, έτσι και κομμένα κεφάλια ανταρτών εκτίθονταν στις πλατείες των χωριών, ως απόδειξη του θανάτου τους και σαν παραδειγματισμό για τους κατοίκους (αυτή η πρακτική χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στον εμφύλιο πόλεμο και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το σίγουρο πάντως είναι, ότι ο Άρης Βελουχιώτης επιβεβαιώθηκε, κατά τρόπο τραγικό για τον χαιρετισμό του. Κυνηγημένος από τους εχθρούς και προδομένος από το κόμμα του, αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει (γι’ άλλους να σκοτωθεί κατόπιν συμπλοκής). Το κομμένο κεφάλι του εκτέθηκε ως «τρόπαιο» στην πλατεία των Τρικάλων. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός Δείτε τη διήγηση του Γιώργου Χουλιάρα, συναγωνιστή του Βελουχιώτη, για την επίμαχη φράση -στο 15:30- στο ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Το Δίλημμα». Ένας από τους πρώτους που τεκμηρίωσαν τη χρήση της φράσης -αποδίδοντάς την όμως σε άλλο καπετάνιο του ΕΛΑΣ- ήταν ο Γιώργος Χουλιάρας, γνωστός ως Καπετάν Περικλής, που πολέμησε στο πλευρό του Βελουχιώτη. Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, στις αρχές του 1945, ο Χουλιάρας συνάντησε τον Βελουχιώτη και άλλους καπετάνιους στην Μπρούφλιανη Φθιώτιδας. Σύμφωνα με τη διήγηση του Χουλιάρα, όσο ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ ενημερωνόταν για ένα σημείωμα του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, οι μαυροσκούφηδες (οι αντάρτες του Αρη) συζητούσαν για το μέλλον του αγώνα. «Μπρος σπαθί και πίσω ρέμα», φέρεται να είπε τότε ο Καπετάν Πελοπίδας στον διστακτικό Χουλιάρα. «Εμείς που θα ακολουθήσουμε τον Αρη, κακό χερόβολο και εσείς κακό δεμάτι. Εσύ, Περικλή, καλύτερα να φύγεις. Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», πρόσθεσε αποχαιρετώντας τον ο Πελοπίδας. «Αντέγραφε τα λεγόμενα του Βελουχιώτη. Βρισκόταν άλλωστε στον ίδιο στενό κύκλο των καπεταναίων και είχαν παρόμοιο τρόπο σκέψης», παρατηρεί μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός βιογράφος του Βελουχιώτη Διονύσης Χαριτόπουλος. Ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ φέρεται να είπε τη φράση με το τέλος της Κατοχής. «Εβλεπε από ένα σημείο και μετά με πολύ σκεπτικισμό την τροπή της Αντίστασης. Εννοούσε ότι θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και για ανταμοιβή θα τους γδάρουν το τομάρι, όπως συνέβαινε με τους λύκους και τις αλεπούδες στα βυρσοδεψεία της εποχής. Δεν ήταν λόγια επιθετικά. Ούτε δείγμα αυταπάρνησης. Ηταν μια απαισιόδοξη στάση. Ο Βελουχιώτης άλλωστε ήταν άνθρωπος πεισιθάνατος», εξηγεί ο κ. Χαριτόπουλος....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kali-antamosi-sta-gounaradika-ti-simeni-o-cheretismos-tou-ch-xirou/

Περισσότερα »

Αυξήσεις στις τιμές εισιτηρίων σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία

Με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), αυξάνονται από το 2020 οι τιμές των εισιτηρίων σε 24 αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία. Παράλληλα, μειώνονται σε πέντε αντίστοιχους χώρους.

Το θέμα απασχόλησε χτες το ΚΑΣ, τα μέλη του οποίου έδωσαν ομόφωνα το «πράσινο φως» στις προτάσεις της ομάδας εργασίας που ασχολήθηκε με τον επανακαθορισμό των τιμών εισιτηρίων (μεμονωμένων και ενιαίων), σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία ανά την επικράτεια.

Στις νέες προτάσεις ελήφθησαν υπόψη στατιστικά στοιχεία και έσοδα από εισιτήρια, η κατάσταση των χώρων, η περιοχή που βρίσκονται -αν δηλαδή προσελκύουν κόσμο ή όχι-, η ολοκλήρωση έργων ΕΣΠΑ και, κυρίως, η επισκεψιμότητά τους.

Πιο συγκεκριμένα, θα υπάρξουν αυξήσεις στις τιμές εισιτηρίων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, όπως για παράδειγμα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου όπου το ολόκληρο και το μειωμένο εισιτήριο από 10 και 5 ευρώ αντίστοιχα γίνονται 12 και 6 ευρώ.

Οι μειώσεις αφορούν στις τιμές των εισιτηρίων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου (από 8 και 4 ευρώ το ολόκληρο και το μειωμένο γίνονται 6 και 3 ευρώ αντίστοιχα), στον Αρχαιολογικό Χώρο και Μουσείο Αρχαίας Μεσσήνης (από 12 και 6 ευρώ γίνονται 10 και 5 ευρώ), στον Αρχαιολογικό Χώρο Νεκρομαντείου (από 8 και 4 ευρώ σε 6 και 3 ευρώ), στο Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου (από 4 και 2 ευρώ σε 3 και 2 ευρώ).

Τέλος, στο Σπήλαιο Θεόπετρας Τρικάλων και Κέντρο Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης Σπηλαίου Θεόπετρας οι τιμές μειώνονται από 4 ευρώ (2 ευρώ το μειωμένο) σε 3 ευρώ (2 ευρώ το μειωμένο).

Σύμφωνα με τις νέες τιμολογιακές προτάσεις, προστίθεται κατηγορία των 10 ευρώ σε αρχαιολογικούς χώρους, όπως στο Σούνιο και στην Αρχαία Αγορά - Μουσείο Στοάς Αττάλου (των οποίων η τιμή αυξάνεται), καθώς στον Αρχαιολογικό Χώρο και Μουσείο αρχαίας Μεσσήνης (όπου η τιμή μειώνεται, δηλαδή από 12 και 6 ευρώ οι τιμές αυξάνονται σε 10 και 5 ευρώ αντίστοιχα). Επίσης, καταργείται η κατηγορία των 2 ευρώ (σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία), που αντικαθίσταται από την κατηγορία των 3 ευρώ καθολικά (μειωμένο 2 ευρώ).

Πού αυξάνονται οι τιμές των εισιτηρίων:

• Στον Αρχαιολογικό χώρο Αρχαίας Αγοράς και Μουσείο Στοάς Αττάλου, καθώς και στον Αρχαιολογικό Χώρο Σουνίου το εισιτήριο γίνεται από 8 ευρώ (4 ευρώ μειωμένο) σε 10 ευρώ (5 ευρώ μειωμένο).
• Στον Αρχαιολογικό Χώρο Ρωμαϊκής Αγοράς και στον Αρχαιολογικό Χώρο Δωδώνης από 6 ευρώ (3 ευρώ μειωμένο) σε 8 ευρώ (4 ευρώ μειωμένο).
• Στον Αρχαιολογικό Χώρο Βιβλιοθήκη Αδριανού, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων, στον Αρχαιολογικό Χώρο Αρχαίας Θήρας, στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας και στον Λευκό Πύργο από 4 ευρώ (2 ευρώ μειωμένο) σε 6 ευρώ (3 μειωμένο).
• Στον Αρχαιολογικό Χώρο Ολυμπιείου και στο Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου η τιμή αλλάζει από 6 ευρώ (3 ευρώ μειωμένο) σε 8 ευρώ (4 ευρώ μειωμένο).
• Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ήλιδας, στο Φρούριο Κούλε, στον Αρχαιολογικό Χώρο Ματάλων, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θάσου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου, στον Αρχαιολογικό Χώρο Απτέρας, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κισάμου και στο Σπήλαιο Κουτούκι στην Παιανία Αττικής από 2 ευρώ (1 ευρώ μειωμένο) οι τιμές γίνονται 4 ευρώ το ολόκληρο και 2 ευρώ το μειωμένο.
• Στη Ροτόντα το εισιτήριο από 2 ευρώ (1 ευρώ μειωμένο) θα γίνει 6 ευρώ (3 ευρώ μειωμένο), δεδομένης και της αποκατάστασης που έχει πραγματοποιηθεί στο μνημείο.
• Ως προς το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού (όταν αυτό τεθεί σε λειτουργία) η τιμή του εισιτηρίου θα είναι στα 10 ευρώ, ενώ για τα παραρτήματα του (που ήδη λειτουργούν) στα 3 Euro έκαστο. Ενιαίο εισιτήριο για Μουσείο και Παραρτήματα (όταν τεθεί σε λειτουργία και το Μουσείο) θα είναι στα 15 Euro. Ως προς τα ενιαία εισιτήρια γενικά, θα υπάρξει μείωση του συνολικού αριθμού τους από 19 σε 11 και διατήρηση όσων εμπίπτουν στο ηλεκτρονικό σύστημα εισιτηρίων ή πρόκειται να ενταχθούν σε αυτό, καθώς και όσων αναμένονται να έχουν ανταπόκριση από το κοινό. Τέλος, θα μειωθούν οι ημέρες διάρκειας ορισμένων (π.χ. στην Αργολίδα, στις Κυκλάδες).

 www.cnn.gr

Περισσότερα »

Οδύσσεια και Ιλιάδα στα κορυφαία δέκα βιβλία που διαμόρφωσαν τον κόσμο

Σε αφιέρωμα του BBC, συγγραφείς, κριτικοί και ακαδημαϊκοί ψήφισαν τα 10 έργα με την μεγαλύτερη και διαχρονική επιρροή στον κόσμο. Στην κορυφή η Οδύσσεια, δέκατη η Ιλιάδα του Ομήρου, ενώ στην δεκάδα συναντάμε Σαίξπηρ, Όργουελ, Θερβάντες και Γ. Γκ. Μαρκές!

Σύμφωνα με τη συγγραφέα και δημοσιογράφο, Νάταλι Χέινς η Οδύσσεια βρίσκεται στην κορυφή καθώς αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις μύθους της δυτικής κουλτούρας, γιατί θέτει σπουδαία ερωτήματα όπως τι σημαίνει να είναι κανείς ήρωας, γιατί έχει εξίσου σπουδαίους γυναικείους χαρακτήρες όσο και αντρικούς. Γιατί η ιστορία της είναι γεμάτη από θεούς και τέρατα. 

Γιατί μας υποχρεώνει να αμφισβητούμε τις υποθέσεις που κάνουμε σχετικά με τις αναζητήσεις μας, τον πόλεμο και το τι σημαίνει να επιστρέφει κανείς στο σπίτι.
 
Η μυθιστοριογράφος και κριτικός, Λίζα Απινιανέζι επισημαίνει την επιρροή της Οδύσσειας σε όλα όσα ακολούθησαν, υποστηρίζοντας: «Είναι ένα βασικό πρότυπο ιστορίας, ενός ταξιδιού που είναι επίσης και μια επιστροφή».

Ο Κένιθ Γουόρεν, καθηγητής Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, συμφωνεί: “Η Οδύσσεια παρείχε την αρχιτεκτονική για την αφηγηματική αναζήτηση και το πρότυπο για τον χαρακτηρισμό της αρετής των ανδρών και των γυναικών με τρόπους που διαμορφώνουν, επιτρέπουν και περιορίζουν τις συνήθειες των έργων (μυθιστορημάτων) μας στο παρόν”.

Ο λογοτέχνης και κριτικός Ντέιβιντ Βάρνο υπογράμμισε την εφευρετικότητα που υφαίνεται μέσα από το σπουδαίο έπος: «Οι πολλοί θρίαμβοι πνεύματος και ανδρείας του Οδυσσέα και της Πηνελόπης υπολογίζονται σαν κάτι που ξεπερνούν τα όρια του χρόνου».

Τέλος, η συγγραφέας Μπέβερλι Ναιντού επισημαίνει τους τρόπους με τους οποίους η Οδύσσεια έχει ενσωματωθεί στην ευρύτερη κουλτούρα του δυτικού κόσμου: «Οι πολλαπλές ιστορίες στο δεκαετές ταξίδι του Οδυσσέα μετά τον Τρωικό πόλεμο, ενώ η πιστή Πηνελόπη τον περίμενε  και ο γιος του Τηλέμαχος τον αναζητούσε, έχουν μπει βαθιά στην πολιτιστική μας συνείδηση. Τα ανθρώπινα στοιχεία μέσα σε αυτές τις μυριάδες ιστορίες συνεχίζουν να αντηχούν τους αιώνες, επιτρέποντας ατέρμονες επανερμηνείες».

Όσο για την Ιλιάδα, ο μεταφραστής Caroline Alexander, σημείωσε: “Η Ιλιάδα είχε μια ανεκτίμητη επίδραση στη σκέψη και την ιστορία, καθώς καθόρισε τους χαρακτήρες των θεών του Ολύμπου καθώς και τις ενέργειες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κυρίως η ιστορία και οι τραγικοί χαρακτήρες μας στοιχειώνουν, όπως και το τραγικό όραμα του πολέμου».

Η Kate Tuttle, πρόεδρος του κύκλου των κριτικών βιβλίων στις ΗΠΑ, έγραψε: «Μια ιστορία για τον πόλεμο και την οργή και την αγάπη και την εκδίκηση. Η Ιλιάδα είναι τόσο συγκινητική όσο και βαθιά, για τις ανθρώπινες ζωές και τα συναισθήματα των θεών».

Τη λίστα των δέκα κορυφαίων έργων που διαμόρφωσαν τον κόσμο αποτελούν:

1. Οδύσσεια (Ομηρος, 8ος αιώνα π.Χ.) 2. Η Καλύβα του Μπαρμπα – Θωμά (Χάριετ Μπίτσερ Στόου, Uncle Tom’s Cabin, 1852) 3. Φρανκενστάιν (Μαίρη Σέλλεϋ, Frankestein, 1818) 4. 1984 (Τζωρτζ Όργουελ, 1949) 5. Τα πάντα γίνονται κομμάτια (Τσινούα Ατσέμπε, Things Fall Apart, 1958) 6. Χίλιες και μια νύχτες (One Thousand and One Nights, διάφοροι συγγραφείς, 8ος-18ος αιώνας) 7. Δον Κιχώτης (Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Don Quixote, 1615) 8. Αμλετ (Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Hamlet, 1603) 9. Εκατό χρόνια μοναξιάς (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, One Hundred Years of Solitude, 1967) 10. Ιλιάδα (Ομηρος, 8ος αιώνα π.Χ.)

Περισσότερα »

Η Ελληνική Επανάσταση και ο Μάρκος Μπότσαρης… στο Χόλιγουντ!

Η ταινία πραγματεύεται έναν έρωτα στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, έχει προϋπολογισμό 25 εκατ. δολάρια και φέρει τη σφραγίδα του Τζέιμς Κάμερον.

Ο Σάιμον Κασσιανίδης, ένας ηθοποιός με σημαντικές περγαμηνές στα χολιγουντιανά πλατό, διανύει μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της καριέρας του, αφού μόλις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της νέας του ταινίας με τίτλο «Cliffs of Freedom» που πραγματεύεται την Επανάσταση του 1821: 

«Μου αρέσει που πρωταγωνιστώ σε ένα φιλμ που καταπιάνεται με μια σημαντική περίοδο της Ελλάδας. Ακόμη και σε μια τόσο δύσκολη διεθνή συγκυρία, η χώρα μας και οι αγώνες της εξακολουθούν να εμπνέουν. Για τους ομογενείς κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα συγκινητικό. 

Οταν μου έγινε πρόταση, δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ για πολύ, είπα αμέσως “ναι”. Ηξερα ότι η συμμετοχή μου σε μια ταινία με ελληνικό θέμα θα έκανε υπερήφανους πολλούς δικούς μου ανθρώπους και πάνω απ’ όλα τη μητέρα μου, που με μεγάλωσε με τον ελληνικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. 

Οι Ελληνες της Διασποράς βρίσκουμε αφορμές για να σκεφτόμαστε την πατρίδα, είναι ένας τρόπος για να νιώθουμε την Ελλάδα κοντά μας».
Τα γυρίσματα του ρομαντικού δράματος που πραγματεύεται τον έρωτα μιας Ελληνίδας χωριατοπούλας και ενός Τούρκου αξιωματικού πραγματοποιήθηκαν στην πόλη Σάντα Φε του Μεξικού. 

Το σενάριο φέρει την υπογραφή της Μαριάν Μετρόπουλος, συζύγου του Ντιν Μετρόπουλος, ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, τον οποίο το περιοδικό «Forbes» έχει συμπεριλάβει στους 20 πλουσιότερους Ελληνες της Αμερικής, με προσωπική περιουσία που υπολογίζεται γύρω στα 2,5 δισ. δολάρια. Πρόκειται για μια παραγωγή πολύ υψηλών προδιαγραφών, καθώς το μπάτζετ έφτασε τα 25 εκατ. δολάρια. 

Σκηνοθέτης είναι ο Βαν Λινγκ (το όνομά του έχει συνδεθεί με παραγωγές όπως «Τιτανικός» και «Terminator 2») ενώ τον τίτλο του Head of Visual έχει ο διάσημος και βραβευμένος σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον. «Ο Σάιμον υποδύεται τον Μάρκο Μπότσαρη, έναν από τους πιο γνωστούς ήρωες της Επανάστασης. Είναι ενθουσιασμένος με τον νέο του ρόλο», αναφέρει ο μάνατζέρ του Στέλιος Κωνσταντινίδης, ο οποίος πρόκειται να φέρει την ταινία και στην Ελλάδα, με την πρεμιέρα να προγραμματίζεται στα τέλη του 2017.

«Αυτή η ταινία θα αποτελέσει σταθμό στην καριέρα πολλών ηθοποιών, καθώς υπάρχουν μεγαλύτερες προσδοκίες από τις αντίστοιχες που είχαν αρχικά τεθεί για τις ταινίες “Τροία” και “300”», συμπληρώνει ο Στέλιος Κωνσταντινίδης. Στο πλευρό του Σάιμον Κασσιανίδη βρίσκονται και άλλοι καταξιωμένοι ηθοποιοί, με βασικότερους τους Κρίστοφερ Πλάμερ και Μπίλι Ζέιν. 

 «Είναι αξιοπρόσεκτο πόσο ενδιαφέρον δείχνουν για την ελληνική Ιστορία τέτοιας εμβέλειας χολιγουντιανά ονόματα. Πολλοί από αυτούς έχουν μελετήσει τη δύσκολη διαδρομή μας, έχουν εκτιμήσει τα ήθη και τις αξίες μας και δηλώνουν φιλέλληνες. Ο Κρίστοφερ Πλάμερ, αυτός ο πολύ γλυκός άνθρωπος, είναι ένας από αυτούς. Ο Πλάμερ διαβάζει αρχαιοελληνικά συγγράμματα και επισκέπτεται συχνά τα νησιά μας».

Περισσότερα »

Το τραγούδι Μην παραχαράζετε την ιστορία σε βίντεο διάρκειας 10 ωρών! (video)

Τις τελευταίες ώρες το τραγούδι για τη Μακεδονία μας «Μην παραχαράζετε την ιστορία» κάνει το γύρο του διαδικτύου, με πολλούς χρήστες να δημιουργούν τις δικές τους... version.


Για εκείνους που δεν το γνωρίζουν, όλα ξεκίνησαν από ένα στιγμιότυπο που έδειξε ο ΣΚΑΙ, μέσα από πούλμαν που μετέφερε ανθρώπους που θα συμμετείχαν στο συλλαλητήριο της Κυριακής (20/1).

Σε αυτό ένας παππάς μαζί με έναν άνδρα, τραγουδούσαν κάποιους από τους στίχους του τραγουδιού.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, το τραγούδι αυτό κάνει το γύρο των social media και μπορούμε να πούμε πως όχι μόνο έχει γίνει viral, αλλά και εμμονή.

Περισσότερα »

Βρέθηκε το αρχαιότερο γραπτό απόσπασμα της Οδύσσειας

Μια πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή που διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από τη ραψωδία «Ξ» της Οδύσσειας ανακαλύφθηκε έπειτα από έρευνες τριών ετών στον ιερό χώρο της Ολυμπίας.

Σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού, μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μ.Χ. Εάν η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί, «τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως και αποτελεί πέραν της μοναδικότητάς της, ένα σπουδαίο αρχαιολογικό, επιγραφικό, φιλολογικό και ιστορικό τεκμήριο»

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού:

Κατά τη διεξαγωγή της επιφανειακής - γεωαρχαιολογικής έρευνας, στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Ο πολυδιάστατος χώρος της Ολυμπίας», που πραγματοποιείται σε θέσεις γύρω από το ιερό υπό τη διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης-Ίριδας Κόλια, Προϊσταμένης της ΕΦΑ Ηλείας σε συνεργασία με τους καθηγητές Franziska Lang, Birgitta Eder, Andreas Vött και Hans-Joachim Gehrke του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και των Πανεπιστημίων Darmstadt, Tübingen και Frankfurt am Mainz, εντοπίστηκε και συνελέγη ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εύρημα. Συγκεκριμένα, σε θέση παρακείμενη του ιερού της Ολυμπίας με κατάλοιπα της ρωμαϊκής εποχής, βρέθηκε πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή. Μετά την πρόσφατη ολοκλήρωση της συντήρησής της στο εργαστήριο της ΕΦΑ Ηλείας, διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από την ραψωδία ξ της Οδύσσειας (ομιλία του Οδυσσέα στον Εύμαιο) και σύμφωνα με την πρώτη εκτίμησή μας, μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μ.Χ. Επισημαίνουμε το γεγονός ότι εφόσον αυτή η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί κατά τη συστηματική μελέτη της επιγραφής που έχει ήδη αρχίσει, τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως και αποτελεί πέραν της μοναδικότητάς της, ένα σπουδαίο αρχαιολογικό, επιγραφικό, φιλολογικό και ιστορικό τεκμήριο.

Περισσότερα »

Αποδοκίμασαν τον Κουρουμπλή στις Σέρρες: Προδότη, δεν ντρέπεσαι, η συντριβή έρχεται

«Για 30 αργύρια ρε, δεν ντρέπεσαι;» του φώναξαν οργισμένοι κάτοικοι της πόλης για τη συμφωνία στο Σκοπιανό

Την οργή των κατοίκων των Σερρών προκάλεσε η παρουσία του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή στους εορτασμούς για τη συμπλήρωση 105 ετών από την απελεύθερωση της πόλης στη σκιά της συμφωνίας της κυβέρνησης με την πΓΔΜ για το Σκοπιανό.

Όταν ο υπουργός Ναυτιλίας κατέθεσε στεφάνι και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τον χώρο που ήταν στημένη η εξένδρα των επισήμων για την παρέλαση που θα ακολουθούσε, κάτοικοι της πόλης ξέσπασαν.

«Προδότες, προδότη, η συντριβή έρχεται Κουρουμπλή» φώναξαν στον υπουργό Ναυτιλίας, ο οποίος προσπάθησε να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να συνεχίσει την πορεία του.

Περισσότερα »

ΑΜΦΙΠΟΛΗ: Ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου βρίσκεται στην Αμφίπολη Σ. Καργάκος

Ο ιστορικός και συγγραφέας Σαράντος Καργάκος επιμένει ότι ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου μπορεί να βρίσκεται στην Αμφίπολη. http://www.newsbomb.gr/tags/itemlist/...

Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη αναλύει τη διαίσθησή του για το μεγάλο μυστικό του τάφου και τη σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Επίσης ξεσπά μπροστά στη κάμερα του NewsbombTV - με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο - για την κατάντια της σημερινής Ελλάδας. Επιμένει ότι οι αρχαιολόγοι ήρθαν δεύτεροι.

Η απουσία κτερισμάτων μέχρι στιγμής, αποτελεί ένδειξη ότι ο τάφος είναι συλημένος.

Πιθανώς κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο Γάλλοι μηχανικοί, στη διάρκεια κατασκευής οχυρών, να μπήκαν πρώτοι στον τάφο, καθότι διέθεταν και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Δυστυχώς οι αρχαιοκάπηλοι εμφανίζονται συνήθως πρίν τους αρχαιολόγους, αλλά και μετά από αυτούς!

Τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί η φύλαξη και να προστατευθεί ο λόφος από τις καιρικές συνθήκες. Δυστυχώς στη πατρίδα μας, περισσότερο "ζωντανοί" είναι αυτού που βρίσκονται στα νεκροταφεία. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κατοικείται από ανθρώπους, οι οποίοι είναι άψυχοι.

Εάν τολμήσεις και πεις το όνομα Ελλάδα, πατρίδα ή τη λέξη Έθνος, χαρακτηρίζεσαι εθνικιστής. Είναι ντροπή!

Είναι ντροπή, να ντρέπεται κάποιος για την καταγωγή του και για τη δόξα των προγόνων του.

Δεν μπορούμε εμείς, στο χάλι που έχουμε φτάσει, να δημιουργήσουμε μια δόξα για τα παιδιά μας. Ας αφήσουμε τη δόξα των παλαιών!!!

- Δεν μπορούν οι νάνοι του σήμερα... να υψώνουν το ανάστημά τους, στους γίγαντες του χθες. -

Η απώλεια ενός κόκκου ή ενός χαλικιού μπορεί να είναι μεγάλη ζημιά για την αρχαιολογική έρευνα.

Ελπίζει όμως ότι θα βρεθούν επιγραφές, που θα βοηθήσουν την αρχαιολογική έρευνα.

 - Να γίνει ένας πανελλήνιος έρανος για την ενίσχυση των ανασκαφών!!!

Περισσότερα »

Βίντεο: Νέα πρόκληση από τον Κώστα Σέλτσα του ΣΥΡΙΖΑ - Χορεύει τη Μακεδονία του Αιγαίου

Πρόκειται για τραγούδι που καλεί τους «Μακεδόνες» να μην ξεχνούν την «αλύτρωτη» «Αιγαιακή Μακεδονία», τη «γη των προγόνων τους»

Εντύπωση προκαλεί η επιλογή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Σέλτσα, να τραγουδήσει, να χορέψει και να διασκεδάσει με τον περίφημο «ύμνο» του αλυτρωτισμού των «Μακεδόνων του Αιγαίου».

Πρόκειται για τραγούδι που, όπως αναφέρει το «ThePresident», καλεί τους «Μακεδόνες» να μην ξεχνούν την «αλύτρωτη» «Αιγαιακή Μακεδονία», τη «γη των προγόνων τους». Μιλά για τις μάνες και τους γονείς των «Μακεδόνων του Αιγαίου» και τη νοσταλγία τους για τα «δικά τους εδάφη»!

«Μην ξεχνάτε Μακεδόνες, μην ξεχνάτε – είσαστε Μακεδόνες – μην ξεχνάτε την Αιγαιακή Μακεδονία» “Egejska Makedonija ne zaboravajte”.

Το τραγούδι αυτό χορεύεται στα πανηγύρια των αυτοαποκαλούμενων «Μακεδόνων του Αιγαίου», γράφτηκε από «Μακεδόνες της Αυστραλίας» και ζητά την απόδοση της «πατρίδας τους», της «Μακεδονίας του Αιγαίου» (δηλαδή της Καστοριάς, της Φλώρινας, ακόμα και της Θεσσαλονίκης) πίσω σε αυτούς.

Παρόλα αυτά ο βουλευτής, εμφανίζεται δημοσίως, όπως φαίνεται και στο βίντεο, να χορεύει στους ρυθμούς αυτού του προκλητικού τραγουδιού.

Περισσότερα »

Εντοπίστηκε το ιστορικό ναυάγιο του υποβρυχίου Κατσώνης

Είχε βυθιστεί από γερμανικό πλοίο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από γερμανικό πλοίο βόρεια της Σκιάθου - Στην επιχείρηση συμμετείχε και η εταιρία κινηματογραφήσεων FAOS tv  - Δείτε φωτογραφίες και βίντεο

 

Έχουν περάσει 75 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που το υποβρύχιο «Κατσώνης» βυθίστηκε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από γερμανικό πλοίο βόρεια της Σκιάθου.

Σήμερα ανακοινώθηκε ότι   «επιβεβαιώθηκε με οπτικά μέσα η ακριβής θέση του ιστορικού ναυαγίου του υποβρυχίου ΚΑΤΣΩΝΗΣ σε απόσταση 6 ναυτικών μιλίων, βορειοδυτικά της Σκιάθου και σε βάθος 253 μέτρα».Η ανακοίνωση έγινε από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού.

Το ναυάγιο είχε εντοπισθεί από το υδρογραφικό-ωκεανογραφικό πλοίο ΝΑΥΤΙΛΟΣ της Υδρογραφικής υπηρεσίας την 29η Ιανουαρίου 2018 με τη χρήση ηχοβολιστικών πολλαπλής δέσμης και πλευρικής σάρωσης (multibeam sonar, sidescan sonar).

Η ταυτοποίηση του έγινε από το ίδιο πλοίο, στο διάστημα από 4 έως 6/5/2018, με χρήση υποβρύχιων ρομποτικών καμερών (ROVs) από το καταδυτικό συνεργείο του Κ. Θωκταρίδη.

Στην επιχείρηση αναγνώρισης συμμετείχε και η εταιρία κινηματογραφήσεων FAOS tv με κατάλληλο εξοπλισμό.



Ποιο είναι το υποβρύχιο Κατσώνης

Το υποβρύχιο ΚΑΤΣΩΝΗΣ (Υ1) υπήρξε ένα από τα έξι υποβρύχια του Ελληνικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Πήρε το όνομά του από τον Έλληνα αξιωματικό του τσαρικού στρατού Λάμπρο Κατσώνη και ήταν το δεύτερο σκάφος του πολεμικού ναυτικού με αυτή την ονομασία.

Παραγγέλθηκε στην Γαλλία από την ελληνική κυβέρνηση το 1925, μαζί με το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ (Υ2), και κατασκευάστηκε κατά τα έτη 1925-1927 στο ναυπηγείο Forge et Chantiers de la Gironde, του Μπορντό.

Παραλήφθηκε στην Χάβρη της Γαλλίας στις 8 Ιουνίου 1928 από τον πρώτο του κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Κωνσταντίνο Αρβανίτη και κατέπλευσε στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας στις 21 Ιουνίου 1928 όπου εντάχθηκε στο Ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό με τον διακριτικό κωδικό "Y1".

Κατά τον Ελληνοïταλικό Πόλεμο, με κυβερνήτη τον Αθανάσιο Σπανίδη, πραγματοποίησε τέσσερις πολεμικές περιπολίες.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1940 βύθισε με το πυροβόλο του το ιταλικό ατμόπλοιο QUINΤO πλησίον των Γιουγκοσλαβικών ακτών.

Μετά την κατάληψη της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 1941, κατέφυγε με τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο στην Αίγυπτο και στην συνέχεια κατέπλευσε στο Πορτ Σουδάν όπου παρέμεινε για μακρά επισκευή.


Στις 2 Ιουλίου 1942, μετά την επανάπλευση του στην Αίγυπτο, βυθίστηκε από λανθασμένο χειρισμό στο λιμάνι του Πορτ Σάιντ κατά την αποπεράτωση του δεξαμενισμού του. Ανελκύστηκε, επισκευάστηκε και άρχισε περιπολίες στο Αιγαίο με κυβερνήτη τον Βασίλη Λάσκο.

Στις 2 Απριλίου 1943 βύθισε το ιταλικό βοηθητικό περιπολικό TERGESTE στο λιμάνι του Γυθείου.

Στις 5 Απριλίου 1943 βύθισε έξω από τον Μέριχα της Κύθνου το ισπανικό ατμόπλοιο SAN ISIDRO LABRADOR.

Στις 29 Μαΐου 1943 βύθισε κοντά στηνΣηπιάδα το ισπανικό ατμόπλοιο RIGEL, συλλαμβάνοντας αιχμάλωτο τον καπετάνιο και τέσσερα μέλη του πληρώματος.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 και ενώ το ΚΑΤΣΩΝΗΣ ανέμενε την διέλευση εχθρικού πλοίου κοντά στις ακτές του νοτίου Πηλίου, εντοπίστηκε από το γερμανικό ανθυποβρυχιακό UJ-2101 (πρώην ελληνικό Β.Π. ναρκαλιευτικό-ναρκοθετικό ΣΤΡΥΜΩΝ).

Μετά την ρίψη βομβών βάθους το ΚΑΤΣΩΝΗΣ εξαναγκάσθηκε σε ανάδυση και εξόρμηση δια πυροβόλου αλλά εμβολίστηκε από το διώκτη του, με αποτέλεσμα να βυθιστεί βόρεια της Σκιάθου. Φονεύθηκαν ο κυβερνήτης του Βασίλης Λάσκος και 31 μέλη του πληρώματος, οδηγήθηκαν στην αιχμαλωσία 17, ενώ τρεις κατάφεραν να διαφύγουν κολυμπώντας.

www.protothema.gr

Περισσότερα »