«Μα φυσικά να μην βγεις ποτέ σε αυτόν. Να μείνεις σπίτι».
H αλήθεια είναι ότι εμείς, οι Έλληνες, και ειδικά όσοι
διαβιούν στα μεγάλα αστικά κέντρα καθώς και από την Στερεά Ελλάδα και
κάτω, δεν έχουν και μεγάλη επαφή με το χιόνι. Από την άλλη, για να
μάθεις τα μικρά μυστικά που απαιτούνται για την κίνηση σε τέτοιες
συνθήκες, απαιτούνται ιδιαίτερες δεξιότητες και αρκετές ώρες πίσω από το
τιμόνι.
Έτσι, από τη στιγμή που όλα αυτά δεν υπάρχουν, τι καλύτερο από το να μείνεις στο σπίτι. Και βλέπουμε. Κάποια στιγμή θα σταματήσει να χιονίζει, οι πάγοι θα λιώσουν και οι δρόμοι θα γίνουν ξανά βατοί.
Οπότε, υπομονή.
Αν πάλι αποφασίσετε ότι πρέπει, οπωσδήποτε, να βγείτε από το σπίτι, υπάρχουν μερικά μικρά μυστικά για να μην βρεθείτε πάνω σε κάποια κολώνα, μέσα σε ένα χαντάκι, ή στην …αγκαλιά ενός άλλου οχήματος, με απρόβλεπτες συνέπειες.
«Θα πρέπει να πατάς τόσο απαλά το γκάζι, έτσι ώστε αν μεταξύ της σόλας του παπουτσιού και του πεντάλ υπήρχε ένα φρέσκο αυγό, να καταφέρεις να μη σπάσει». Κάτι ανάλογο, όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε, ισχύει και για το πάτημα του φρένου.
Μπορεί τα σύγχρονα αυτοκίνητα να έχουν εξελιχθεί και πλέον συστήματα όπως το ABS και το Ηλεκτρονικό Σύστημα Ευστάθειας (ΕSP) να κάνουν ασύγκριτα πιο εύκολο το έργο του οδηγού, εν τούτοις, το βασικό ζητούμενο μένει το ίδιο.
Όχι απότομες κινήσεις
Όταν, λοιπόν, οδηγούμε στο χιόνι, θα πρέπει να είμαστε απολύτως αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουμε ενώ θα πρέπει να αποφεύγουμε τις απότομες αντιδράσεις. Είτε κατά το στρίψιμο του τιμονιού, είτε στην διάρκεια του φρεναρίσματος, είτε στο πάτημα του γκαζιού.
Ακόμη, όταν είστε σταματημένοι και θέλετε να εκκινήσετε, θα πρέπει το πάτημα του γκαζιού να γίνει με απαλό και προοδευτικό τρόπο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι τροχοί θα σπινιάρουν και, εξ αιτίας της μεγάλης ολισθηρότητας του οδοστρώματος, το εμπρός ή το πίσω μέρος του αυτοκινήτου (αναλόγως με το ποιοι είναι οι κινητήριοι τροχοί) θα κινείται ανεξέλεγκτο.
Σε πολλές περιπτώσεις ίσως είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε με δεύτερη ταχύτητα.
Ποτέ δεν σταματάμε στις ανηφόρες
Δεν χρειάζεται δα κάποιος να έχει πάρει ντοκτορά στη φυσική για να καταλάβει αυτό που τονίζουμε. Απλά πράγματα είναι. Αν σταματήσεις αυτοκίνητο σε ανηφορικό δρόμο με χιόνι ή πάγο, τότε… να είχαμε να λέγαμε. Είναι από δύσκολο έως απίθανο να καταφέρεις να το κινήσεις ξανά προς τα εμπρός. Έτσι, ίσως χρειαστεί να το αφήσεις να κυλήσει προς τα πίσω και , όταν βρεις το ίσιωμα, να πάρεις φόρα και να προχωρήσεις ξανά στην ανηφόρα.
Κατεβαίνοντας τώρα από ένα ύψωμα, δεν αφήνεις ποτέ το αυτοκίνητο χωρίς ταχύτητα και φυσικά, όσο χαμηλότερη είναι η μέση ωριαία ταχύτητα με την οποία κινείσαι, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να φτάσεις σώος και αβλαβής στον προορισμό σου.
Τα λάστιχα
Από εκεί και πέρα, το να μιλήσουμε για χειμερινά ελαστικά, είναι κάτι που μάλλον δεν ενδείκνυται για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. Όμως, αν θέλετε να κινηθείτε στο χιόνι και τον πάγο, καλό θα είναι να ξεφουσκώσετε τα λάστιχα, ώστε δημιουργώντας μια μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής με το δρόμο, να αυξήσετε –όσο αυτό είναι δυνατόν- τα όρια της πρόσφυσης.
Πάει, το έχασες; Τι κάνεις;
Από τη στιγμή που αποφασίζεις να βγεις από το σπίτι όταν χιονίζει, ένα ενδεχόμενο είναι και να χάσεις, σε κάποια στιγμή, τον έλεγχο του αυτοκινήτου.
Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση;
Η απάντηση είναι, τίποτα. Αφήνεις το τιμόνι, αφήνεις τα πεντάλ και περιμένεις που θα σταματήσει το αυτοκίνητο. Αν πατήσεις φρένο, τότε αυξάνεται η δύναμη της ολίσθησης και, ενδεχομένως το αυτοκίνητο να επιταχύνει, αντί να επιβραδύνει. Στρέφοντας το τιμόνι προς άλλη κατεύθυνση, είναι σαν να χρησιμοποιείς … ακυρωμένη πιστωτική κάρτα. Δεν κάνεις απολύτως τίποτα.
Αποστάσεις ασφαλείας
Αν κινούμενος σε κανονικές συνθήκες η απόσταση από το προπορευόμενο όχημα είναι για παράδειγμα 5 μέτρα (ας μην ξεχνάμε ότι ρόλο παίζει και η ταχύτητα), με την ίδια ταχύτητα σε ολισθηρό δρόμο με χιόνι ή πάγο, η απόσταση αυτή τριπλασιάζεται.
Επίσης, αν σε κανονικό οδόστρωμα ξεκινάς το φρενάρισμα για να σταματήσεις στο φανάρι 10 μέτρα πριν τον σηματοδότη, στον παγωμένο δρόμο αυτό καλό θα είναι να το κάνεις από τα 25-30 μέτρα πριν.
Βεβαίως, είναι αυτονόητο, ότι κινείσαι πάντα με πολύ χαμηλή ταχύτητα, η οποία ποτέ δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40-50 χλμ./ώρα.
Οι αλυσίδες δεν είναι πανάκεια
Είναι γεγονός ότι ελάχιστοι από τους οδηγούς των μεγάλων αστικών κέντρων γνωρίζουν αφενός να τοποθετούν αλυσίδες στα αυτοκίνητά τους και αφετέρου να κινούνται με αυτές. Προκαλεί τον κοινό νου να βλέπεις διάφορους τύπους να κόβουν βόλτες στους καθαρισμένους δρόμους με τις αλυσίδες να κάνουν σαν ερπήστριες τανκ.
Μάλιστα κύριοι. Οι αλυσίδες είναι μόνο για τα κομμάτια του δρόμου που είναι χιονισμένα ή παγωμένα. Όταν βγούμε σε οδόστρωμα που έχει καθαριστεί, τότε τις βγάζουμε. Μπορεί να είναι ταλαιπωρία, αλλά αυτό επιβάλει η κοινή λογική, και όχι μόνο.
Κύριοι(ες), σας είναι άχρηστες.
Βεβαίως, θα πρέπει να γνωρίζετε πως όλες οι αλυσίδες δεν κάνουν για όλα τα αυτοκίνητα. Όπως τα ελαστικά έχουν νούμερα και ο κάθε κατασκευαστής επιλέγει τον τύπο που ταιριάζει στο κάθε αυτοκίνητο, έτσι και το κάθε ζευγάρι αλυσίδων ταιριάζει για έναν ορισμένο τύπο (ή τύπους) ελαστικών. Είναι κάτι που αναγράφεται στο κουτί.
Καλό θα είναι, πριν βγείτε στο δρόμο, να κάνετε μια πρόβα, έτσι ώστε να μάθετε να τις βάζετε και να τις βγάζετε με σχετική άνεση. Επειδή δε στον δρόμο θα έχει χιόνι ή και πάγο, ένα ζευγάρι γάντια (από αυτά που χρησιμοποιούν οι κηπουροί και αν είναι δυνατόν αδιάβροχο), θα ήταν ότι καλύτερο για την τοποθέτηση και αφαίρεση των αλυσίδων.
Καταλήγοντας, επαναλαμβάνω, ότι αν πραγματικά δεν χρειάζεται να πάτε έξω, μην το κάνετε. Ακόμα κι αν μπορείτε να οδηγείτε καλά στο χιόνι, κρατήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι ενδεχομένως οι άλλοι να μην μπορούν.
http://news247.gr
Έτσι, από τη στιγμή που όλα αυτά δεν υπάρχουν, τι καλύτερο από το να μείνεις στο σπίτι. Και βλέπουμε. Κάποια στιγμή θα σταματήσει να χιονίζει, οι πάγοι θα λιώσουν και οι δρόμοι θα γίνουν ξανά βατοί.
Οπότε, υπομονή.
Αν πάλι αποφασίσετε ότι πρέπει, οπωσδήποτε, να βγείτε από το σπίτι, υπάρχουν μερικά μικρά μυστικά για να μην βρεθείτε πάνω σε κάποια κολώνα, μέσα σε ένα χαντάκι, ή στην …αγκαλιά ενός άλλου οχήματος, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Διάλεξε την περιοχή που θες και δες τι καιρό θα κάνει
Εδώ και 28 χρόνια, όταν αναφέρομαι στα όσα πρέπει να κάνει ένας οδηγός όταν κινείται σε χιονισμένους ή παγωμένους δρόμους, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η εξής φράση:«Θα πρέπει να πατάς τόσο απαλά το γκάζι, έτσι ώστε αν μεταξύ της σόλας του παπουτσιού και του πεντάλ υπήρχε ένα φρέσκο αυγό, να καταφέρεις να μη σπάσει». Κάτι ανάλογο, όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε, ισχύει και για το πάτημα του φρένου.
Μπορεί τα σύγχρονα αυτοκίνητα να έχουν εξελιχθεί και πλέον συστήματα όπως το ABS και το Ηλεκτρονικό Σύστημα Ευστάθειας (ΕSP) να κάνουν ασύγκριτα πιο εύκολο το έργο του οδηγού, εν τούτοις, το βασικό ζητούμενο μένει το ίδιο.
Όχι απότομες κινήσεις
Όταν, λοιπόν, οδηγούμε στο χιόνι, θα πρέπει να είμαστε απολύτως αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουμε ενώ θα πρέπει να αποφεύγουμε τις απότομες αντιδράσεις. Είτε κατά το στρίψιμο του τιμονιού, είτε στην διάρκεια του φρεναρίσματος, είτε στο πάτημα του γκαζιού.
Ακόμη, όταν είστε σταματημένοι και θέλετε να εκκινήσετε, θα πρέπει το πάτημα του γκαζιού να γίνει με απαλό και προοδευτικό τρόπο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι τροχοί θα σπινιάρουν και, εξ αιτίας της μεγάλης ολισθηρότητας του οδοστρώματος, το εμπρός ή το πίσω μέρος του αυτοκινήτου (αναλόγως με το ποιοι είναι οι κινητήριοι τροχοί) θα κινείται ανεξέλεγκτο.
Σε πολλές περιπτώσεις ίσως είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε με δεύτερη ταχύτητα.
Ποτέ δεν σταματάμε στις ανηφόρες
Δεν χρειάζεται δα κάποιος να έχει πάρει ντοκτορά στη φυσική για να καταλάβει αυτό που τονίζουμε. Απλά πράγματα είναι. Αν σταματήσεις αυτοκίνητο σε ανηφορικό δρόμο με χιόνι ή πάγο, τότε… να είχαμε να λέγαμε. Είναι από δύσκολο έως απίθανο να καταφέρεις να το κινήσεις ξανά προς τα εμπρός. Έτσι, ίσως χρειαστεί να το αφήσεις να κυλήσει προς τα πίσω και , όταν βρεις το ίσιωμα, να πάρεις φόρα και να προχωρήσεις ξανά στην ανηφόρα.
Κατεβαίνοντας τώρα από ένα ύψωμα, δεν αφήνεις ποτέ το αυτοκίνητο χωρίς ταχύτητα και φυσικά, όσο χαμηλότερη είναι η μέση ωριαία ταχύτητα με την οποία κινείσαι, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να φτάσεις σώος και αβλαβής στον προορισμό σου.
Τα λάστιχα
Από εκεί και πέρα, το να μιλήσουμε για χειμερινά ελαστικά, είναι κάτι που μάλλον δεν ενδείκνυται για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. Όμως, αν θέλετε να κινηθείτε στο χιόνι και τον πάγο, καλό θα είναι να ξεφουσκώσετε τα λάστιχα, ώστε δημιουργώντας μια μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής με το δρόμο, να αυξήσετε –όσο αυτό είναι δυνατόν- τα όρια της πρόσφυσης.
Πάει, το έχασες; Τι κάνεις;
Από τη στιγμή που αποφασίζεις να βγεις από το σπίτι όταν χιονίζει, ένα ενδεχόμενο είναι και να χάσεις, σε κάποια στιγμή, τον έλεγχο του αυτοκινήτου.
Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση;
Η απάντηση είναι, τίποτα. Αφήνεις το τιμόνι, αφήνεις τα πεντάλ και περιμένεις που θα σταματήσει το αυτοκίνητο. Αν πατήσεις φρένο, τότε αυξάνεται η δύναμη της ολίσθησης και, ενδεχομένως το αυτοκίνητο να επιταχύνει, αντί να επιβραδύνει. Στρέφοντας το τιμόνι προς άλλη κατεύθυνση, είναι σαν να χρησιμοποιείς … ακυρωμένη πιστωτική κάρτα. Δεν κάνεις απολύτως τίποτα.
Αποστάσεις ασφαλείας
Αν κινούμενος σε κανονικές συνθήκες η απόσταση από το προπορευόμενο όχημα είναι για παράδειγμα 5 μέτρα (ας μην ξεχνάμε ότι ρόλο παίζει και η ταχύτητα), με την ίδια ταχύτητα σε ολισθηρό δρόμο με χιόνι ή πάγο, η απόσταση αυτή τριπλασιάζεται.
Επίσης, αν σε κανονικό οδόστρωμα ξεκινάς το φρενάρισμα για να σταματήσεις στο φανάρι 10 μέτρα πριν τον σηματοδότη, στον παγωμένο δρόμο αυτό καλό θα είναι να το κάνεις από τα 25-30 μέτρα πριν.
Βεβαίως, είναι αυτονόητο, ότι κινείσαι πάντα με πολύ χαμηλή ταχύτητα, η οποία ποτέ δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40-50 χλμ./ώρα.
Οι αλυσίδες δεν είναι πανάκεια
Είναι γεγονός ότι ελάχιστοι από τους οδηγούς των μεγάλων αστικών κέντρων γνωρίζουν αφενός να τοποθετούν αλυσίδες στα αυτοκίνητά τους και αφετέρου να κινούνται με αυτές. Προκαλεί τον κοινό νου να βλέπεις διάφορους τύπους να κόβουν βόλτες στους καθαρισμένους δρόμους με τις αλυσίδες να κάνουν σαν ερπήστριες τανκ.
Μάλιστα κύριοι. Οι αλυσίδες είναι μόνο για τα κομμάτια του δρόμου που είναι χιονισμένα ή παγωμένα. Όταν βγούμε σε οδόστρωμα που έχει καθαριστεί, τότε τις βγάζουμε. Μπορεί να είναι ταλαιπωρία, αλλά αυτό επιβάλει η κοινή λογική, και όχι μόνο.
Διάλεξε την περιοχή που θες και δες τι καιρό θα κάνει
Επίσης, τοποθετούμε πάντα τις αλυσίδες στους κινητήριους τροχούς. Η συμβουλή αυτή απευθύνεται (και) σε κάποιους τζιπάτους των Β.Π. (Βορείων Προαστίων) που το όχημά τους διαθέτει ηλεκτρονική τετρακίνηση και εκείνοι βάζουν τις αλυσίδες στους πίσω τροχούς. Δηλαδή, ενώ οι κινητήριοι τροχοί είναι οι εμπρός και οι πίσω ενεργοποιούνται όταν, και αν, το όχημα χάσει την πρόσφυση στο δρόμο, κάποιοι βάζουν αλυσίδες πίσω.Κύριοι(ες), σας είναι άχρηστες.
Βεβαίως, θα πρέπει να γνωρίζετε πως όλες οι αλυσίδες δεν κάνουν για όλα τα αυτοκίνητα. Όπως τα ελαστικά έχουν νούμερα και ο κάθε κατασκευαστής επιλέγει τον τύπο που ταιριάζει στο κάθε αυτοκίνητο, έτσι και το κάθε ζευγάρι αλυσίδων ταιριάζει για έναν ορισμένο τύπο (ή τύπους) ελαστικών. Είναι κάτι που αναγράφεται στο κουτί.
Καλό θα είναι, πριν βγείτε στο δρόμο, να κάνετε μια πρόβα, έτσι ώστε να μάθετε να τις βάζετε και να τις βγάζετε με σχετική άνεση. Επειδή δε στον δρόμο θα έχει χιόνι ή και πάγο, ένα ζευγάρι γάντια (από αυτά που χρησιμοποιούν οι κηπουροί και αν είναι δυνατόν αδιάβροχο), θα ήταν ότι καλύτερο για την τοποθέτηση και αφαίρεση των αλυσίδων.
Καταλήγοντας, επαναλαμβάνω, ότι αν πραγματικά δεν χρειάζεται να πάτε έξω, μην το κάνετε. Ακόμα κι αν μπορείτε να οδηγείτε καλά στο χιόνι, κρατήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι ενδεχομένως οι άλλοι να μην μπορούν.
http://news247.gr
